ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    romantic bakery

    ลำดับตอนที่ #4 : chapter3:ตลอดไป

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 56


    Chapter3
     
     
     
    Lay part
     
     
     
    [เล ย์ ทายสิคริสอยู่ไหนเอ่ย?] ตอนนี้เป็นเวลา7.45ผมกำลังเตรียมตัวไปทำงาน แต่เดี๊ยวนี้ทั้งผมแล้วก็เสี่ยวลู่ไม่ต้องเดินไปทำงานหรือขี่จักรยานแล้ว ครับ เพราะตั้งแต่ผมคบกับคริสเค้าก็คอยมารับ-ส่งที่ทำงานตลอด ทั้งที่ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องรบกวนเค้าเปล่า แต่ถ้าคุณเห็นเค้าอ้อนคุณก็ต้องตอบตกลงแบบผมครับ
     
     
    "อยู่ข้างล่างคอนโด"
     
     
     
    [ตอบ ให้มันหวานๆกว่านี้หน่อยจิ ตัวเองทำงานอยู่ตัังร้านขนมตอบซะห้วนเชียว] เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่คุยโทรศัพท์พอผมตอบห้วนๆเค้าก็จะส่งน้ำเสียงอ้อนมา ให้ผมตอบเค้าใหม่
     
     
     
    "อยู่ในใจเลย์ไงจ้ะ"
     
     
    [น่า รักที่สุ้ดดดดดดด ตัวเองลงมาได้แล้วนะเดี๊ยวรถติด] จะว่าเค้าจุกจิกเหมือนพ่อนี่ไม่ได้หรอกครับเพราะเจ้าตัวบอกว่าเจ้าตัวก็แค่ เป็น'ห่วงแฟน'เท่านั้นเอง
     
     
    "คร้า บบบๆจะลงไปเดี๊ยวนี้แหละ" ผมกดวางสายแล้วเดินลงไปพร้อมเสี่ยวลู่ ถึงแม้ผมกับคริสจะคบกันมาได้2เดือนแล้วแต่ผมก็ยังไม่เคยพาเค้าขึ้นมาบนห้อง แล้วเค้าก็ไม่เคยขอขึ้นมาด้วย ที่ผมไม่พามาเพราะห้องมันสกปรกนิดหน่อยแต่ที่มันสกปรกไม่ใช่เพราะผมครับ เสีียวลู่ต่างหาก เห็นหน้าตาน่ารักอย่างนี้แต่ห้องนี่รกอย่างนี่ครับ*ชูนิ้วโป้งกลับหัว   ไม่นานผมก็เดินลงมาถึงข้างล่างแล้วก็เห็นคนฟันเงิงๆยืนรออยู่ตรงหน้าคอนโด พร้อมกับส่งยิ้มที่โชว์ฟันครบ32ซี่มาให้ผม
     
     
     
    "ว่า ไงน้องสาวไปกับพี่เปล่าจ้ะ?" คริสเค้าเป็นขี้เล่นครับชอบแซวนู่นแกล้งนี่ผมตลอดแต่ผมก็'ชอบให้เค้า แกล้ง'มันสนุกดี แต่อย่าพูดถึงเวลาหึงเลยครับหมามองยังขู่หมา
     
     
    "ไม่ไปได้ไหมล่ะ?"
     
     
     
    "ไม่ไปก็ไม่ต้องป เชอะ!" 555555ตลกชะมัด ลองคิดดูผู้ชายหล่อๆตัวสูงๆมายืนกอดออกทำแก้มป่อง ตลกเป็นบ้า55555
     
     
    "หยุดสวีทกันได้แล้วคนไม่มีคู่อิจฉาว้อยยยย อี้ชิงนายหยุดขำแล้วขึ้นรถได้แล้วเดี๊ยวก็ช้าหรอก"
     
     
     
    "ใครบอกจะพาไป?" งอน? ไม่ง้อหรอก5555555
     
     
    "งั้นไปลู่เราเดินไปกันดีกว่า"
     
     
     
    "นี่ กลับมาเลยเดี๊ยวพาไปส่ง เค้างอนแทนที่จะง้อ ไปขึ้นรถเลย!" กล้าขึ้นเสียง?แต่ถ้าผมโกรธเค้าก็กริบครับกล้าขึ้นเสียงเฉพาะเรื่องอย่างนี้ แค่นั่นแหละ55555
     
     
     
     
    Kris part
     
     
     
    ตอน นี้4โมงแล้วครับ ปกติเวลานี้ผมก็อยู่บ้านนั่นแหลครับไม่มีไรทำ แต่พอเป็น'แฟน'กับเลย์แล้วกิจวัตรผมก็เปลี่ยนไปผมมานั่งที่ร้านตั้งแต่เปิด จนปิด ถ้าเป็นธรรมดาคงเบื่อแต่พอได้มองเลย์เค้าทำงานแล้วน่ารักดีครับ เมื่อก่อนที่ผมเคยบอกไว้ว่าผมชอบเลย์แต่ตอนนี้'ผมรักเลย์'เข้าแล้วล่ะ แต่ผมยังไม่เคยถามเค้าว่าเค้าเริ่มชอบผมขึ้นมาบ้างรึยัง แต่วันนี้มันเป็น'วันพิเศษ'ผมก็เลยว่าจะถามวันนี้
     
     
    "ลู่ห่าน มานี่หน่อยสิ"
     
     
     
    "ว่าไง?"
     
     
     
     
     
    Lay part
     
     
     
    ตอน นี้ร้านปิดแล้วแต่ผมนั่งอยู่คนเดียวเพราะทุกคนรวมถึงคริสต้องไปหาพี่มินซอก คนอื่นน่ะผมเข้าใจแต่คริสไปทำไมก็ไม่รู้ อย่าคิดว่าผมจำวันครบรอบไม่ได้ล่ะเดือนที่แล้วจำไม่ได้นี่งอนไป4วันเต็ม ไม่เป็นอันทำงานต้องง้อตลอด เดือนนี้ผมเลยเตรียมของขวัญไว้ให้เค้า มันเป็นสร้อยข้อมือคู่(ไรท์:คริสใส่คู่กับใครหยอ?)อย่ามาแกล้งโง่น่า ก็ต้องคู่กับผมสิ-///////-  
     
     
    "ฟรืบ!" เห้ย! ทำไมไฟดับง่า?อี้ชิงคนนี้ทนได้ทุกอย่างยกเว้นความมืดเพราะอี้ชิงกลัวผี!
     
     
     
    "คริส! คริส! อยู่ไหน?!ไม่เล่นนะออกมาเดี๊ยวนี้เลย"
     
     
     
    "หมับ!" ใครมากอดผมว่ะเนี่ย?! ขอเหอะ ไม่เอาผีๆๆๆๆ ผมยืนนิ่งเพราะผมไม่กล้าหันไปเกิดมันเป็นผีขึ้นมาใครจะช่วยผมด้ายยยยยยยย
     
     
     
    "สุขสันต์วันครบรอบ2เดือนครับ"
     
     
     
    "คริ ส! นี่เล่นบ้าอะไรเนี่ยตกใจหมดเลยรู้ไหม?!" พอผมรู้ว่าใครผมก็กอดแล้วโวยวายออกมาทันที ใช่ว่าผมไมาเคยบอกเค้านะว่าผมกลัวความมืดน่ะ รู้แล้วยังแกล้งมันน่าไหมเนี่ย
     
     
     
    "ว่าแล้วว่าเลย์ต้องกอดเรา5555"
     
     
     
    "ย๊า! นี่แกล้งกันหรอ?!"
     
     
     
    "เปล่า ซะหน่อย เปาะ!" เถียงผมอยู่ดีเค้าก็ดีดนิ้วขึ้นมา อะไรของเค้าเดี๊ยวปัดดีดหน้ากลับเลย  สักพักเสี่ยวลู่ก็เดินถือเค้กออกมาพร้อมกับคนอื่นๆจนมาหยุดอยู่หน้าผม บนหน้าเค้กเขียนว่า'kris Heavy black heartlay forever' อ่านแล้วไม่เขินให้มันรู้ไป-/////-
     
     
     
     
     
     
    ตอน นี้ผมก็กำลังกลับห้องครับแต่เสี่ยวลู่ไม่ได้มาด้วยพร้อมเหตุผลว่า'ไม่อยาก เป็นกขค เดี๊ยวกลับเองได้' ตั้งแต่นั่งรถมาคริสเค้าก็เงียบไม่พูดอะไรเลยสักคำ ผมก็เลยยังไม่ได้ให้ของขวัญเค้า เรื่องระหว่างงานผมไม่ขอเล่าละกันเขินเกิ้น แต่รวมก็คงมี'แต่งเมื่อไหร์อย่าลืมเชิญล่ะ'อันนี้ของชานแบค 'แต่งกันแล้วอย่าลืมร้านนะ' เฉินหมิน 'แต่งกันแล้วห้ามย้ายไปไกลละ ถ้าย้ายอนุญาติกห้องข้างๆพอ'ลู่ห่านครับ เป็นคุณจะเขินไหมล่ะ?
     
     
     
    "เลย์ เค้ามีไรจะถามตัวเองหน่อย"
     
     
     
    "ว่ามาสิ?" 
     
     
     
    "ตั้งแต่ คบกันมาจนตอนนี้..เลย์รู้สึกยังไงกับเราหรอ" เงียบเลยทีนี้ อันที่จริงผมเริ่มชอบเค้าสักพักแล้วล่ะแต่ไม่รู้ว่ามันตั้งแต่ตอนไหน แต่ให้อยู่ดีๆบอกมันคงแปลกๆผมเลยว่ารอเค้าถามดีกว่า แต่พอเค้าถามจริงๆอย่าว่าแต่พูดเลยหายใจยังตื่นเต้น
     
     
     
    "ก็.... เรา.....ชอบคริสแล้วล่ะ" ผมแกล้งเว้นช่วงนานๆให้เค้าตื่นเต้นเพราะผมก็ตื่นเต้นเหมือนกัน พอผมพูดจบเค้าก็คว้าผมไปหอมแก้มแล้วกอดผมทันที ไม่ให้ตั้งตัวอย่างนี้เขินจนหัวใจเต้นแทบไม่เป็นจังหวะกันเลยทีเดียว เชียว-////////-
     
     
    "ปล่อยก่อน แฮกๆ หายใจไม่ออก แฮกๆ" จังหวะที่เค้ากำลังปล่อยผมก็ยิบของขวัผญออกมาแล้วยื่นให้เค้า
     
     
     
    "อ่ะ นี่ของขวัญ"
     
     
     
    "ทำไมไม่มองหน้าเค้าล่ะ เขินหรอ?"
     
     
    "เขินบ้าอะไรเปล่าสักหน่อย จะเอาไหมของขวัญ?" ผมเตรียมชักกลับแต่เค้าก็ขว้าไว้แล้วเอาไปแกะก่อน
     
     
     
    "น่ารักทั้งของขวัญทั้งคนให้เลย" นี่วันนี้ผมเขินจะสิบรอบแล้วนะแล้วดูคนพูดดิ นั่งหน้าบานเป็นกระด้งไม่เขินบ้างหรือไงเนี่ย
     
     
     
    "ใส่ให้หน่อยสิ" ผมบืมบอกไปว่ามันเป็นสร้อยข้อมือสีดำแล้วมีแม่เหล็กอยู่อันนึงตรงนั้นเขียนว่า'lay'ส่วยของผมเขียนว่า'kris'
     
     
    "ใส่ให้มั่ง"
     
     
     
    "ได้ ครับผม" พอผมมองที่ข้อมือเค้าแล้วมันเข้ากันมากกับผิวขาวๆของเค้า พอเค้าใส่ให้ผมเสร็จเค้าก็เอาข้อมือมาใกล้ผมให้แม่เหล็กที่มีชื่อดูดกัน
     
     
     
    "สวย จัง ขอบคุณนะ" ผมเลือกไม่ตอบอะไรแล้วยิ้มกลับไปให้เค้า เพราะผมกำลังตัดสินใจจะพูดคำๆนึงออกไป ซึ่งคำคำนั้นมันต้องใข้ความกล้านิดนึง ผมรวบรวมบมหายใจแล้วพูดมันออกไป
     
     
    "เรารักคริส/เลย์นะ" ตกใจสิครับ5555พูดออกมาพร้อมกันเลย
     
     
     
    "เลย์พูดออกมาพร้อมเราเลย อย่างว่าแหละคนเค้าเกิดมาคู่กันทำอะไรมันก็ลงตัวไปหมด คำเมื่อกี้ได้ยินแล้วชื่นใจจัง เรารักเลย์มากนะ"
     
     
     
    "เรา ก็รักคริสเหมือนกัน ไม่ต้องบอกแล้วนะว่า'รัก'เพราะเรารู้อยู่แล้ว" ความเขินหายไปไหนหมดไม่รู้ครับตอนนี้55555  
    ผมเงียบไปสัพักแล้วเค้ากูพูดออกมาว่า
     
     
    "รักเลย์ตลอดไป"
     
     
     
     
     
    ลองฟังเพลงนี้ดูนะเข้ากับตอนนี้ดี
     
    http://music.gmember.com/ซ้ำๆคำนี้-แกงส้ม-ธนทัต/Song-1306151601
     
    เพลง:ซ้ำๆคำนี้
    ศิลปิน:แกงส้ม the star8
     
    Baby~
    คนรักกันพูดว่ารักบ่อยๆไม่เบื่อหรือไง
    แปลกดีนะทั้งคนที่ฟังและพูดไปดูจะซึ้งเสียมากมาย
    ถ้ารักใครบอกตัวเองว่าจะไม่เยอะวุ่นวาย
    แค่กุมมือและสบสายตา ก็มากพอ มากพอแล้วจะเข้าใจ
    จนวันที่พบเธอ ใจจึงได้พบคำตอบ ทำไมคนมากมายถึงชอบได้ยินและเอ่ยถ้อยคำนั้น
     
    *รักรักรัก รักรักรักรัก คำเล็กๆที่ช่างยิ่งใหญ่
    เก็บคำๆนี้ไว้เพื่อเธอคนเดียว เข้าใจวันนี้ว่ามันดีเพียงใด
    รักรักรัก รักรักรักรัก รักรักรักรักรัก ได้ยินไหม
    ตราบใดที่เธอไม่เบื่อฟัง ฉันยังไม่เบื่อพูดไป ซ้ำๆคำนี้ว่ารัก
     
    เกินต้านทานหนึ่งคำนี้พิเศษกว่าเคยรู้มา 
    เพียงกระซิบไปทางข้อความหรือแววตา ก็ไม่เหมือนได้พูดไป
    ในวันที่พบเธอ ใจก็ได้พบคำตอบ ทำไมคนมากมายถึงชอบได้ยินและเอ่ยถ้อยคำนั้น
     
    *ซ้ำ
     
    รักรักรัก รักรักรักรัก คำเล็กๆที่ช่างยิ่งใหญ่
    เก็บคำๆนี้ไว้เพื่อเธอคนเดียว เข้าใจวันนี้ว่ามันดีเพียงใด
    รักรักรัก รักรักรักรัก รักเธอรักเธอได้ยินไหม
    ตราบใดที่เธอไม่เบื่อฟัง ฉันยังไม่เบื่อพูดไป ซ้ำๆคำนี้ว่ารัก
     
    นานเท่าไหร่จะบอกเธอทุกวัน ซ้ำๆคำนี้ รักเธอ
     
     
    Talk talk:
    มาลงอีกตอนแล้ว5555
    แหม่ พอมโนแล้วเขินๆ
    ลองคิดดู2คนนี้บอกรักกันเขินหมุดดินเลยดีกว่า5555
    ขอบคุณเม้นที่มาเม้นมากเป็นกำลังใจให้ไรท์จริง
     
    image.jpeg
    บอกไว้ก่อนตอนหน้าคู่อื่นจะมาแล้วน้าาาแต่คู่ไหนรออ่านเอาละกัน
    ถ้ายนี้ไรท์มีเพลงมาฝากอีกเพลงนึง
     
    เพลง:I love your เม้น
    ศิลปิน:ไรท์เอง5555
     
    แค่รีดเม้นเยอะๆให้ไรท์ที่ใจชอบป่วย commentของรีดช่วยได้ ติดใจเหลือเกินyourเม้นก็เป็นอะไรที่ไม่เหมือนใคร i love your เม้น 555555
     
    เครดิตต้นฉบับคือเพลงi love your smile ของแกงส้มเหมือนกันนะคะ
     
    ถ้ายนี้ไรท์ขอบอกว่า"รักรีดเหมือนรักป๊าม๊าตลอดไป" อย่าแอบไปเขินละโดนไรท์บอกรัก *โดนรีดตบ55555
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×