คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1:หน้าเงิงกับเบบี้
Chapter1
"ที่บอกนี่ไม่ใช่อะไรผมเห็นคุณน่ารักเลยอยากจีบ ผมเลยว่ารู้จักกันไว้ก่อนดีกว่า"
"คุณ คงไม่ว่าอะไรผมหรอกนะ?" ครับผมอู๋ฟาน เรียกง่ายๆก็คริสครับผมพึ่งกลับมาจากแคนาดาได้4เดือนกลับมาเพราะเเค่ขี้เกียจอยู่นั่นแหละครับ55555ผมล้อเล่นอันที่จริงที่ผมกลับมาเพราะผมเรียนจบ แล้วกลับมาช่วยที่บ้านทำงาน ตอนผมอยู่ที่นั่นหลายคนก็บอกว่าผมน่ะหล่อมากหล่อสุดๆไปเลยแต่ทำไมไม่มีแฟน?ผมก็แค่ตอบกลับไปว่า'มันยังไม่มีคนที่ใช่'จนวันนี้ที่ผมก้าวเข้ามากินกาแฟที่ร้านนี้ผมก็ได้เจอกับผู้ชายตัวเล็กๆผิวขาวหน้าตาน่ารักถ้าใส่วิกผมผมก็คงนึกว่าผู้หญิงถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะกลับไปตอบคำถามที่เพื่อนถามไว้ว่า'ตอนนี้ผมเจอคนที่ใช่ แล้วแต่ผมจะจีบเค้าติดหรือเปล่า?ไม่รู้
"เอ่อ..เดี๊ยวผมไปเอาเงินทอนมาให้นะครับ" ผมว่าแล้วว่าเค้าต้องไม่ตอบ หน้างี้ช็อคเหงื่อแตกซิกถ้าไม่น่ารักนี่ผมวิ่งหนีแล้ว55555
"พี่มินซอกๆ!!!!!!" ถ้าเรื่องเมื่อกี้ผมไม่ได้บอกใครผมคงต้องตายแน่ๆ โคตรช็อคเลยครับเค้าก็หล่อน่ะแต่มันแปลก
"อะไรหยอ?" ครับน่ารักครับแต่ในปากนั่นเคี้ยวให้หมดก่อนไหมเค้กส้มงี้เลอะตั้งแต่ริมฝีปากยันมุมปากชั่งมันผมต้องบอกเรื่องสำคัญก่อน
"ลูกค้าคนเมื่อกี้เค้าบอกว่าเค้าจะจีบผมอ่ะ! ทำไงดีอ่ะ?!!" ครับนี่เรื่องใหญ่นะครับผู้ชายหน้าตาดีมาจีบผมเนี่ยแต่ทำไมพี่มินซอกถึง
"ไชโยๆ! อี้ชิงของพี่จะขายออกแล้ว! ยังงี้มันต้องฉลอง" ห้ะ?!ผมขายออก บ้าหรอเค้าแค่จะจีบไม่ได้ตกลงกันเป็นแฟนซะหน่อย!
"ไม่ต้องฉลองอะไรทั้งนั้นแหละ ที่พี่ต้องทำนะแค่เอาเงินไปทอนเค้าแล้วกลับมา จบ!"
"ก็ด้ายยยยยยยย~" ดีครับเชื่อฟังโดนลูกน้องใช้ยังมีความสามารถไม่เถียงและทำให้55555 ผมไปเช็ดเค้าท์เต้อร์ดีกว่า
ผ่านไปสักพักจนผมเช็ดเสร็จพี่มินซอกก็ยังอยู่ตรงนั้นอยู่ แค่ทอนเงินทำไมนานจังยังงี้ต้องแอบดู
"คุณเป็นเจ้าของร้านใช่รึเปล่าครับ?"ที่ผมพอาได้เพราะเค้าไม่ได้ใส่ชุดแบบพนักงาน2คนที่ผมเจอ
"อ๋อ ใช่ฮะมีอะไรรึเปล่า?"
"ผมขอเบอร์พนักงานคนนั้นได้ไหมครับ?" ผมว่าดูจากหน้าเค้าคงพอเป็นแม่สื่อ(?)ให้ผมได้แน่นอน
"อ๋อเลย์นะหรอครับ ได้สิครับสนเฟซ,ทวิตแล้วก็ไลน์ไหมครับ?5555" นั่นไงผมพูดผิดที่ไหนล่ะ ขอแค่เบอร์แถมแหลกยิ่งกว่าเซเว่นอีกแหม่!
"ได้ ก็ดีครับ นี่โทรศัพท์ผมฮะพิมไว้ในโน๊ตเลยเดี๊ยวผมไปจัดการเอง ว่าแต่เค้าชื่ออะไรนะครับ?" ผมไม่ได้ไม่ตั้งใจฟังชื่อเค้านะแต่ผมสนใจฟังของแถมอยู่เลยเพลินเลย
"เค้า ชื่ออี้ชิงฮะ แต่ถ้ายังไม่สนิทจริงๆเรียกเค้าเลย์ไว้ก่อนจะดีกว่า เค้าไม่ค่อยชอบให้ใครเรียกชื่อจริงถ้ายังไม่สนิท" มือเล็กของคุณเจ้าของร้านก็ผิมแล้วตามองที่หน้าจอปากก็ตอบคำถามผมไปด้วย เอ่อเหมือนคนสวยของผมจะจ้องอยู่รีบไปดีกว่า
"ขอบคุณมากนะฮะ ไว้ผมจะมาอุดหนุนร้านคุณทุกวันเลย" ผมรีบพูดตัดบทเพราะเหมือนคนสวยของผมกำลังเดินเข้ามาใกล้ๆ
"ยินดีคร้าบบบบบ แต่ถ้ามาต้องอุดหนุนจริงๆนะไม่ใช่มามองพนักงานผมอย่างเดียว" ครับอนาคตผมรุ่งแล้วมีแม่สื่ออย่างงี้
"นี่ พี่มินซอกทำไมมันนานจังแค่ทอนตังค์เนี่ย?" ผมแค่สังหรแปลกเพราะผมเห็นว่าผู้ชายคนนั้นเค้าเอาโทรศัพท์ให้พี่มินซอก ที่ผมไม่ได้ยินเพราะร้านเปิดเพลงเลยไม่ได้ยินอะไร
"เปล่านิ ไปเก็บโต๊ะได้แล้วไป" สั่งงานเพื่อหลีกหนีประเด็น ชั่งมันเถอะขี้เกียจถามแล้วทำงานดีกว่าา
6โมงเย็นแล้วววววววว
"เสี่ยว ลู่เก็บโต๊ะเสร็จยางง?เสร็จแล้วมาชงกาแพด่วน3แก้ว" ครับ6โมงแล้วเร็วชิมิล่าร้านเราปิดตอน1ทุ่มครับนั่นก็หมายความว่าอีกชั่วโมง เดียวผมจะได้กลับบ้านแล้วว แต่กว่าจะหกโมงเย็นนี่โคตรเหนื่อครับ แต่ชินแล้วปกติลูกค้าก็เยอะแบบนี้ดีนะทั้งร้านยังมีพนักงาน4คนไม่งั้นตายแน่
"ได้ๆ เดี๊ยวชั้นไปชงกาแพให้555 นี่คยองซูยกไปเก็บให้หน่อยชั้นไปชงกาแพให้ลูกค้าก่อน" ที่ผมพูดไม่ใช่อะไรแค่อยากสร้างเสียงหัวเราะ เพราะแบคเคยพูดผิดทีนึงนี่ฮากันทั้งร้านครับ
"แบคมาทำคุ้กกี้กับเค้กไปเสริฟ์ด้วย" หน้าตาน่ารักอย่างนั้นต้องคู่กับของพวกนี้แหละครับ เห็นขี้วีนอย่างงี้นี่ทำอร่อยเหอะเลยนะ
"ได้เบยจ้าาาาาา"
1ทุ่มแล้วววววว
ครับ ปิดร้านครับ เห็นผมสั่งคนอื่นน่ะไม่ใช่ผมไม่มีหน้าที่นะผมเป็นคนรับออร์เดอร์กับทำเกือบ ทุกอย่างเวลาพวกนั้นยุ่งๆ พอถึงเวลาปิดร้านพี่มินซอกจะลงมาบ่วยแล้วก็พี่จงแดมาพากลับไปครับ ส่วนแบคก็นัดเจอกับชานยอลตรงหัวมุมแล้วกลับบ้านพร้อมกัน ส่วนผมเดินกลับกับเสี่ยวลู่แต่ถ้าวันไหนอารมณ์ดีผมจะขี่จักรยานมาแล้วเสี่ยว ลู่ซ้อนครับ
"ดืด! ดืด!" ครับอย่าตกใจเสียงโทรศัพท์ผมเองแต่ผมเปิดสั่นไว้ เวลาทำงานพี่มินซอกเค้าไม่ชอบให้ใช้โทรศัพท์ผมเลยเปิดสั่นไว้
"ฮัลโหล" ที่รับง่ายๆเพราะมันเบอร์แปลกครับคงไม่ได้มาขายประกันนะแม่ผมทำให้ผมแล้ว
"จำผมได้หรือเปล่า?คนที่จะจีบคุณน่ะ" จะรีบถามรีบตอบเองทำไม ห้ะ?!เดี๊ยว?! ไปเอาเบอร์มาจากไหนเนี่ย
"นี่คุณไปเอาเบอร์ผมมาจากไหน?!"
"คน ถ้าเป็นคู่กันไม่ใช่เรื่องยากหรอกครับ อ้อ!ผมแอดเฟซกับไลน์ไปแล้วส่วนทวิตผมจะทิ้งไว้เพื่อคุณจะบ่นคิดถึงผมผมจะได้ ไม่เขิน" ครับไอ้เงิงมันใช้อะไรคิดว่าผมจะคิดถึงมัน เฮอะ!ไร้สาระ
"โทรมาแค่นี้ใช่ไหม?"
"แค่ นี้แหละครับ อย่าลืมไปรับแอดนะไม่งั้นผมจะโทรหาคุณไปเรื่อยไม่หยุดเลย" นั่นไงฉลาดนี่ผมไม่ได้ขี้รำคาญแต่ถ้าเป็นยังงั้นจริงคงไม่ไหว
"ว่างมากนักหรือไงจะมานั่งโทรหาคนอื่นอยู่นั่นแหละ"
"อันที่จริงไม่ว่างมากหรอก แต่เพื่อคนสวยได้อยู่แล้ว5555 ฝันดีนะครับว่าที่เบบี้ของผม ตรู๊ด.. ตรู๊..."
ไอ้หน้าเงิงเอ้ย!!!
talk talk:
ในฐานะที่เป็นเรื่องแรกต้องขยันอัพนิดนึง55555
ในintroเห็นเม้นแรกดีใจมาก แต่มันยังมีแต่แค่เม้นเดียว
ใครอ่านแล้วชอบไม่ชอบติชมกันได้นิจะได้เอาไปปรับปรุงให้ถูกใจรีดที่รัก555
พรุ่งนี้ไรท์รับผลสอบเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แต่พรุ่งนี่อัพแน่นอนไม่ต้องห่วง
อย่าลืมเม้นให้เค้าด้วยน้าาาาา
ขอบคุณมากค่ะ:)
ความคิดเห็น