romantic bakery

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

กิ๊งก่อง~
 
 
เสียงกระดิ่งที่แขวนอยู่หน้าร้านเบเกอร์รี่เป็นสัญญาณบอกว่าลูกค้าคนแรกของเช้านี้ได้เข้ามาแล้ว 
ร้านเบกอร์รี่ที่กำลังพูดถึงอยู่นั้นเป็นร้านเบเกอร์รี่เล็กๆเปิดมาได้2เดือนแล้ว ด้วยบรรยากาศภายในร้านที่แต่งด้วยสีสดใสน่ารัก 
และภายนอกร้านยังมีที่นั่งในสวน จากที่พูดมาร้านมันก็ไม่แปลกที่ลูกค้าจะเยอะ 
เพราะนอกจากนั้นขนมในร้านยังอร่อยชวนให้กินจนพุงกางแล้วยังมีเจ้าของร้านและพนักงานเสริฟ์ที่
น่ารักคอยบริการอย่างเอาใจใส่อย่างนี้ไม่ให้ลูกค้ามันเยอะได้อย่างไงล่ะ
 
"สวัสดีครับ รับอะไรดีครับ?" สวัสดีครับผมจาง อี้ชิงหรือเรียกผมสั้นๆว่าเลย์ก็ได้ เป็นพนักงานที่ร้านนี้มาตั้งแต่ร้านนี้เปิดแล้วครับ


 
"เอาคาปูชิโน่แก้วนึงแล้วก็เค้กอัลมอนด์กาแฟครับ" ปกติเวลานี้ก็จะมีแต่ลูกค้าที่ทำงานบริษัทและ
ก็นักศึกษาที่มากินก่อนไปเรียนหรือทำงานแหละครับ


 
"ลู่ห่านเอาคาปูชิโน่แก้วนึงงงงงงง" ลู่ห่านพนักงานอีกคนที่เรียกลูกค้าได้เป็นอย่างดีเค้าเป็นบาริสต้าประจำร้านเราครับ 
บางครั้งก็มาทำงานสายแต่จากหน้าตาที่น่ารักก็คงปฎิเสธไม่ได้ว่าตอนเค้าแอ๊บใส่นี่ด่าว่าเค้าไม่ลงหรอกครับ
 


"ได้ค้าบบบ เอออี้ชิ้งเย็นนี้ไปเดินห้างกันไหม?" นั่นไงเงินเดือนออกยังไม่ทันได้ใช่คงได้ใช้หมดเพราะไปเดินห้างนี่แหละครับ 
ปกติผมก็ชอบเดินห้างอยู่หรอกครับแต่ก็เดินเฉยๆไม่ได้ซื้ออะไรแต่ถ้าเดินกับลู่หรอครับ?
กระเป๋าตังค์พออกจากห้างนี่แทบจะเหลือแต่บัตรประชาชน
 


"เดินแล้วไม่ซื้ออะได้ จะซื้ออะไรอีกคราวที่แล้วซื้อจนตังค์หมดก็ยังไม่ได้ใช้คราวนี้จะซื้อไปไว้บนหิ้งหรือไง?" 
คราวที่แล้วซื้อตั้งแต่ถุงเท้าจนถึงช้อนส้อม จนทุกวันนี้ของมันก็ยังไม่ออกมาจากถุง อ้อที่ผมรู้เพราะผมกับลู่อยู่คอนโดเดียวกันครับ 
แลดูไฮโซใช่ไหมล่ะครับมีคอนโดแต่อันที่จริงมันแค่เป็นคอนโดที่แม่ของลู่ซื้อให้ตั้งแต่ที่พวกเรามาทำงานร้านนี้น่ะครับ
 


"โห่ ไม่ไปก็บอกดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องย้อนกลับมาซะขนาดนี้เลย" ครับทำหน้าแบ๊วครับหน้าแบ๊วของลู่ใช้ได้กับทุกคนยกเว้นผมครับ 
อยู่กับมันมานานพอรู้ไม้ตายมันหรอกครับแม่มันจะว่ามันทีไรยังว่าไม่ลง
 


"อ่ะๆขอโทดค้าบบบบบ กาแฟเสร็จแล้วนายเอาไปเสริฟ์ไปชั้นจะไปเช็ดโต๊ะที่สวนหน่อย"
 


"เซอร์ยัดส้วม!" ครับพร้อมกับคำติดปากเสี่ยวลู่ก็ออกไปเสริฟ์กาแฟ ปกติถ้าไม่ยุงจริงๆผมก็ให้ลู่มันไปเสริฟ์เพราะผมต้องเช็ดโต๊ะทุกเช้า 
แต่ถ้าหน้าที่เก็บโต๊ะประจำก็เป็นของคยองซูแหละครับ แต่คนนี้เค้าจะมาพร้อมกับแบคฮยอนทุกวันเลยมาสายกันนิดหน่อย
เพราะคุณแบคถ้าวันไหนเค้าไม่กรีดตาวันนั้นเค้าจะถือว่าทำให้ลูกค้าน้อย แล้วกว่านางจะกรีดเสร็จนั่นแหละครับ9โมง
 
 

"เช็คบิลด้วยครับ"แหม่พ่อคุณถ้าผมไม่เข้ามาแคชเชียร์มันคงต้องเดินเค้าไปหาละมั้ง เสียงจะเบาไปไหน
 

"รอสักครู่นะครับ" ว่าแต่ลู่หายไปไหนแทนที่จะรอเช็คบิลลูกค้า
 
 

"พี่มินซอกเช็คบิลโหน่ววววว" พี่มินซอกเป็นเจ้าของร้านครับ หน้าตาพี่เค้าน่ะน่ารักมากทีเดียวแต่อ่านให้จบก่อนพี่เค้ามีแฟนแล้วครับ 
ชื่อคิมดักแด้อะไรสักอย่างเนี่ยแหละผมไม่ค่อยเคยคุยกับเค้าสักเท่าไหร่
 


"อ่ะ อ้อถ้าแบคฮยอนมาเมื่อไหร่บอกให้ขึ้นมาหาพี่ด้วยนะอายไลน์เนอร์ที่เค้าฝากจงแดซื้อเค้าซื้อมาให้แล้ว" เออใช่ครับแฟนพี่มินซอกเค้าชื่อจงแด 
ส่วนเรื่องอายไลน์เนอร์แฟนพี่มินซอกเค้าออกนอกประเทศบ่อยครับถ้าซื้อที่สนามบินมันถูกแบคมันก็เลยชอบฝากซื้อบ่อยๆ
 
 

"นี่ครับคุณลูกค้าทั้งหมด120บาทครับ" 
 
 

"นี่ครับ คุณครับผมชื่อคริสนะ" แล้วบอกผมทำไม?ผมหน้าตาเหมือนญาติเค้าหรอ แล้วอาจจะเพราะผมแสดงอาการมากไปหน่อยเค้าก็เลยตอบกลับ
มาว่า
 

"ที่บอกนี่ไม่ใช่อะไรผมเห็นคุณน่ารักเลยอยากจีบ ผมเลยว่ารู้จักกันไว้ก่อนดีกว่า"
 
 

ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?! ห้ะ?!