คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chapter7:แผนการของซาลาเปา
Chapter7
Chen part
"นี่ จงแดพี่ขอน้ำเปล่าแก้วนึงจิ" ครับสวัสดีครับทุกคนผมคิมจงแด ตอนนี้ก็สองทุ่มแล้วหล่ะครับแต่ผมยังอยู่ที่ร้านเบเกอร์รี่ของพี่ซิ่วหมิ นแฟนผมอยู่ ถามว่าทำไมผมต้องอยู่?กลับก่อนใครจะไปส่งที่รักผมละครับน่ารักขนาดนี้เกิด โดนใครฉุดไปนี่จบเลยน่ะ
1ชั่วโมงผ่านไป
"นี่พี่จะนั่งอ่านหนังสืออีกนานไหมเนี่ย?" ผมนั่งรอมาชั่วโมงนึงแล้วแต่พี่เค้าไม่มีท่าทางว่าจะลุกกลับบ้านเลย
"อ่ะๆไม่อ่านแล้วก็ได้ กลับบ้านกัน"
บนรถ
"ทำไมพี่ฟังเพลงไม่สนใจคุยกับผมเลยอ่ะ?" ปกติพี่เค้าต้องคุยกับผมสิไม่ใช่นั่งฟังเพลงเงียบอย่างนี้
"ไม่ฟังแล้วก็ได้ มาๆคุยกันดีกว่า"
ที่บ้าน
"พี่จะเล่นอีกนานไหมกับแมวเนี่ย?"
"นี่วันนี้นายเป็นอะไรเนี่ย?หนังสือก็ไม่ให้พี่อ่าน เพลงก็ไม่ให้พี่ฟัง แมวก็ไม่ให้พี่เล่น"
"ก็ พี่ไม่สนใจผม ผมไม่ชอบนี่!" ผมรู้ว่าผมมันงี่เง่าไม่มีเหตุผลแต่พี่มินซอกเค้าก็รู้ว่าผมไม่ค่อยมีเวลา อยู่กับเค้ามากเท่าที่ควร พอมีเวลาให้กันเราก็ควรเอาใจใส่กันและกันสิไม่ใช่ไม่สนใจผมแบบนี้
"มีเหตุผลแบบเวลาทำงานเป็นไหมเนี่ย? แล้วพี่ไม่สนใจนายตรงไหนเมื่อวานก็อยู่ด้วยกันทั้งวันนายอยากทำอะไรพี่ก็ทำด้วยนี่เค้าเรียกไม่สนใจรึไง?!"
"ก็ใช่เมื่อวานพี่สนใจผมแต่วันนี้พี่เปล่านิ! พี่ก็รู้ว่าเรามีเวลาอยู่ด้วยกันไม่มากเหมือนคู่อื่นเค้าน่ะ"
"นี่ เรียกไม่มากหรอ? พี่อุตส่าห์หยุดงานทุกครั้งที่นายว่าง ฮึก..ถึงงานที่ร้านจะยุ่งแค่ไหนพี่ก็ไม่สน ถึงบางครั้งพี่จะเหนื่อยที่ต้องแบ่งเวลาทั้งทำงานทั้งอยู่กับนายแต่พี่ก็อด ทนเพราะ ฮึก...พี่รักนาย" นั่นไงความงี่เง่าผมพาซวยแล้ว ที่รักผมร้องไห้แล้วไง พวกเราไม่ทะเลาะกันบ่อยเหมือนคู่อื่นหรอกครับแต่ถ้าทะเลาะทีก็เป็นเรื่อง ใหญ่ตลอด
"ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าพี่คิดว่าเวลาที่ผมมีให้มันเยอะพอสำหรับพี่แล้ว แต่ถึงพี่จะคิดว่ามันเยอะไปแต่พี่ก็ไม่สนใจผมเยอะเหมือนเวลาที่มันเยอะนิ"
"งั้น......ถ้านายว่าเวลามันเยอะไปแล้วพี่ไม่ค่อยสนใจนาย.......เราก็เจอกันให้น้อยลงดีกว่าพี่จะได้ปรับปรุงตัวให้สนใจนายมากขึ้นไง"
"นี่พี่หมายความว่า...."
"ใช่ พี่ว่าเราห่างกันสักพักดีกว่า" เหมือนฟ้าผ่าลงกลางตัวผมอย่างไงอย่างงั้นถึงเราจะทะเลาะกันแรงแค่ไหนแต่พวกเราก็ไม่เคยคิดที่จะห่างกันสักพักเพราะ...
"นายกลับไปก่อนเถอะพี่ง่วงมากแล้ว"
เพราะ'ห่างกันสักพัก'มันก็ไม่ต่างอะไรกับการ'บอกเลิก'ไม่ใช่หรอ?
Xiumin part
"คุณหนูคะเป็นอะไรทำไมร้องไห้คะ?" เสียงพี่แม่บ้านที่โตมากับผมตั้งแต่เด็กถามผมด้วยความห่วงใย ผมกับพี่เค้าค่อนข้างสนิทกันมากเวลาผมมีอะไรไม่สบายใจพี่เค้าจะคอยช่วยเหลือ นั่นคือสาเหตุว่าทำไมแม่ผมส่งพี่เค้าให้มาดูแลผม พ่อแม่ผมทำธุรกิจอยู่ต่างประเทศเลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน แค่1เดือนเท่านั้นที่พ่อแม่จะมาหาผมต่อปีแต่ผมก็มีความสุขดีทุกอย่างเพราะผม มีผู้ชายที่ชื่อ'คิม จงแด'คอยดูแล แต่ผมพึ่งบอกห่างกันสักพักไปกับเค้านี่เนอะ ผมก็มีเหตุผลนะไม่ใช่ไม่มี...
"ทะเลาะกับคุณจงแดหรอ?"
"นิดหน่อยเองฮะ แหม่พี่ก็ถามยังกับไม่รู้งั้นแหละว่าผมทะเลาะกับเค้าทำไม555555"
"นายนี่ตีบทแตกจริงๆ5555ไปนอนได้แล้วไป"
"คร้าบผมมมมมมมม"
ถ้าคุณรู้ว่าผมทำอะไรคุณก็คงพูดว่าผมตีบทแตกเหมือนกันนั่นแหละ55555
ความคิดเห็น