คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : chapter6:เด็กลามก
Luhan part
หลัง วันนั้นที่ผมกับเซฮุนทะเลาะกันนิดหน่อยผมก็ไม่ไปเจอเค้าอีกเลยเค้าโทรมาผมก็ ไม่รับเค้ามารอรับผมก็เดินกลับหลังร้านเค้ามาหาที่ห้องก็แกล้งเงียบว่าไม่ อยู่ไม่ก็นอนไปเลย คุณจะเรียกว่าผมหลบหน้าเค้าก็ได้เพราะผมต้องการเวลาคิดว่าผมรักเซฮุนจริงๆ หรอ แต่เหมือนทุกคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าพวกเค้าถามผมก็เลี่ยงไม่ตอบ ถึงแม้ผมกับอี้ชิงจะอยู่ด้วยกันแต่เค้ารู้นิสัยผมดีว่าอะไรที่ผมไม่อยากบอก ก็คือไม่บอกถ้าผมบอกผมก็จะพูดออกมาเอง
"นี่ลู่ห่าน! วันนี้ชั้นกลับกับนายนะ"
"อ่าวคริสไม่ได้มารับนายหรอ?"
"อืม เค้าบอกว่าต้องไปไหนก็ไม่รู้เลยไม่ได้มารับ แต่นายวรจะดีใจนะที่นายมีเพื่อนเดินกลับน่ะ555555"
"ดีใจ มากค้าบบบบ ไปกลับกัน" เราเดินออกมาจากร้านได้ซักพักผมก็เห็นเด็กผู้ชายคนนึงผอม,สูง,หน้าตาดีแล้ว ก็เดินมาทางพวกเราจะใครซะอีกละครับก็โอ เซฮุนไง! ซวยแล้วๆหลบไงดีว่ะเนี่ย เอาว่ะหลบไม่ได้ก็คุยๆไปจะได้จบๆ
"อ้าวเซฮุนเลิกเรียนแล้วหรอ?"
"พี่อี้ชิงหวัดดีครับ พึ่งเลิกได้สักพักน่ะครับกำลังจะกลับห้องแล้วนี่พี่กำลังจะกลับห้อง?"
"อื้มใช่ มีอะไรหรือเปล่า?"
"ผม ขอคุยกับพี่ลู่ห่านหน่อยได้ไหมครับ?" งานเข้าแล้วไงรู้งี้หนีแต่แรกดีกว่า แล้วนั่นมันประโยคคำถามประเภทไหนว่ะมันออกจะค่อนไปทางบังคับมากกว่านะนั่น
"ได้ สิ เสี่ยวลู่ไปคุยกับน้องให้เข้าใจนะเดี๊ยวเราขึ้นห้องก่อน ฝากเสี่ยวลู่ด้วยนะเซฮุน^^" ทิ้งระเบิดไว้ให้ผมอีกแล้วㅠㅠ แล้วอะไรคือการที่เน้นตรงคำว่า'เข้าใจ'ว่ะครับ ผมไม่ได้ไม่เข้าใจอะไรกับไอเด็กนี่ซะหน่อยที่ไม่เข้าใจนั่นผมไม่เข้าใจหัว สมองผมมมม
"ผมไม่ เจอพี่แค่แป็ปเดียวพี่กลายเป็นใบ้ไปแล้วหรอ" หาว่าคนพูดมากอย่างลู่ห่านเนี่ยนะเป็นใบ้ แทนที่พึ่งเจอกันจะพูดดีๆดันมาปากหมาใส่ ได้เดี๊ยวผมปากหมากลับมั่ง
"ปากหมา"
"ถึงผมจะปากหมาแต่ผมก็ไม่หลบหน้าคนอื่นละกัน" จี้จุดมากไอเด็กเปรต ดีจะได้คุยให้จบๆไป
"พี่ รู้ไหมผมไม่ได้คุยกับพี่ตั้งหลายวันผมอ่ะโคตรคิดถึงพี่เลย แล้วพี่อ่ะคิดถึงผมมั่งเปล่า?" อารมณ์ไหนของมันว่ะ เมื่อกี้ปากหมาแล้วตอนนี้ทำมาพูดดีเมนส์มาไงว่ะ
"มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่าหิวจะรีบกลับไปกินข้าวที่ห้องแล้ว"
"ก็ ที่ผมถามมันคือเรื่องที่ผมจะพูดไง ช่วงแรกๆที่ผมตามฮยองไปทุกที่แล้วผมหยุดไปเพราะผมอยากรู้ว่าถ้าผมไม่ได้เจอ หน้าฮยองแล้วมันจะเป็นยังไง ผมไม่ได้เจอฮยองแค่2วันก็ทำผมแทบบ้าแล้วเนี่ย"
"แล้วไงต่อ?"
"ก็ ที่ผมทำผมทำเพื่อพิสูจน์ว่าผมน่ะเป็น'โรคหัวใจขาดฮยอง'ไม่ได้รึเปล่า ไง^///^" โอเซฮุนครับขนาดคุณที่เป็นคนพูดยังเขินแล้วคนฟังอย่างผมจะไม่เขินได้ไงล่ะ ครับ-////-
"แล้วสรุปเป็นรึเปล่าล่ะ?ถ้าเป็นฮยองจะได้รักษาให้"
"แน่นอนว่าผมเป็นแต่ก่อนจะรักษาน่ะ........"
"เป็นแฟนผมก่อนได้ป่ะล่ะ?" ทำหน้าทะเล้นใส่เดี๊ยวพ่อเตะให้เข้าห้องหัวใจทั้งสี่เลยเขินโว้ยยยยยยย-///////-
"ไม่...............………………………………………………………….…….............………………………………………………………….……..........................………………………………………………………….…………………………………………………………………………….…….............………………………………………………………….……
ไม่เป็นได้ไงล่ะ555555 หน้านายตลกมากเลยอ่ะ5555" บอกตามตรงตอนนี้ผมขำยิ่งกว่าตอนได้ดูสามช่าครั้งแรกอีก55555
"นี่ กล้าแกล้งผมเหรอคุณ'แฟน'แต่ไม่เป็นไรเพระแฟนเค้าอ่ะน่ารัก" ไม่ได้เกี่ยวเล้ยแต่แน่นอนว่าเขินมากครับกับสถานะใหม่ที่พึ่งได้มาสดๆร้อนๆ เนี่ย
"นี่เซฮุนกระเป๋าตังค์นายตกแน่ะ" แหมไอ้เราก็นึกว่าจะแมนใช้กระเป๋าตังค์สีแบ๊วกว่าผมอีก
"เฮ้ยนั่นมันรูปฮยองตอนเด็กนี่ ทำไมมาอยู่ในกระเป๋าตังค์นายล่ะ?"
"ผมแอบยิบมาจากห้องฮยองนั่นแหละน่ารักดี เห็นแล้วอยากร้องเพลงเลย"
"ร้องเพลง? เพลงอะไร?"
"คนอะไรไม่รู้ยิ่งโตยิ่งดูน่ารัก!"
"นี่จะร้องแหกปากทำไมกลัวคนเค้าไม่รู้ว่าบ้ารึไง!"
"ให้คนอื่นรู้ไปเลยว่าผมบ้าแต่ฮยองต้องรู้ว่าผมรักฮยองนะ^^"
"เออรู้แล้ว! ไปขึ้นห้องกันดีกว่าอากาศเริ่มเย็นแล้ว"
"ห้ะ?! ฮยองชวนผมขึ้นห้องไม่เอานะฮยองผมยังเด็กอยู่ยังเรียนไม่จบเลย โป้ก! โอ๊ยเจ็บนะฮนองมาเข็กหัวผมทำไมเนี่ย!"
"ต้องเข็กสิคิดอะไรไม่รู้ลามก ฮยองแค่บอกว่ากลับห้องได้แล่วไอ้เด็กลามกเอ้ย!" เดินมาได้สักพักจนตอนนี้พวกเราถึงหน้าห้องผมแล้วครับ
"นี่ฮยอง"
"ห้ะ? เฮ้ยทำไรเนี่ย?!" แน่นอนว่าเชื้อลามกเมื่อกี้ยังไม่หมดไปจากโอเซฮุน เค้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้แก้มผมแล้วพอผมหันไป แน่นอนครับปากเราชนกันทำถึงขนาดนี้ไม่ให้โวยวายได้ไงสงสัยต้องเอาเลือด ลามกออกจากหัวหน่อยแล้วล่ะมั้ง!
"แค่จุ้บฮยองนิดเดียวเองผมไปละ บ้ายบาย รักฮยองนะจุ้บๆ-3-"
"ไอ้เด็กหื่นกลับมาให้โบกซะดีๆเลยนะ!" แน่นอนครับว่า......มันไม่ได้กลับมาให้ผมโบก=________=
ความคิดเห็น