ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    romantic bakery

    ลำดับตอนที่ #7 : chapter5:รักฮุนตั้งแต่เมื่อไหร่

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 56


    Chapter5

     

     

     

    Luhan part

     

     

    "นี่อี้ชิงเรากลับก่อนนะพอดีเราต้องไปหาเซฮุนแล้ว นายนั่งรอคริสกับพี่มินซอกได้ไหม?"

     

     

    "ก็ นั่งรอมาประมาณ4วันแล้ว แต่ไม่เป็นไรเพื่อคู่รักข้าวใหม่ปลามันเนอะพี่มินซอกเนอะ55555" ชงครับชง เข้าใจว่าร้านขายกาแฟแต่ตอนนี้ไม่มีลูกค้าไม่ต้องชงแต่ก็อย่างที่อี้ชิงว่า แหละครับผมเดินกลับกับเซฮุนมา4วันแล้ว สนุกดีครับเดินชอปปิ้งบ้างซื้อของกินบ้างสนุกดี

     

     

    "ช่ายๆ หวานกันจนร้านพี่หมดขึ้นเต็มไปหมดแล้วเนี่ย555555"

     

     

    "ไม่อยู่แล้ว! ชงกันอยู่นั่นแหละไปดีกว่า"

     

     

     

    "จะ รีบไปหาเซฮุนหรอจ้ะ ฮิ้วววววววว~" เดินหนีเถอะผมว่า แต่มันก็เรื่องปกติแหละครับ วันแรกไม่เท่าไหร่ แต่พอวันที่สองนี่ชงกันอร่อยกันเลยทีเดียวเชียวเปลี่ยนเรื่องเถอะ ปกติผมกับเซฮุนจะนัดเจอกันที่ร้านชานมไข่มุก พวกเราจะซื้อกินทุกวันแล้วไปเดินเล่นแล้วเราก็เดินกลับพร้อมกันครับ จนบางทีผมก็ว่าผมเริ่มรู้สึกอะไรแปลกๆกับเซฮุนแล้วละ แต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

     

     

     

    "นี่ฮยอง! ผมเดินมาจนจะชนฮยองหน้าทิ่มอยู่แล้วเหม่ออะไรอยู่?"

     

     

    "แหะๆ ฮยองแค่คิดอะไรเพลินๆเฉยๆ ไปกินชานมกันดีกว่าเดี๊ยวฮยองเลี้ยง เงินเดือนฮยองพึ่งออก" ผมเป็นประเภทเงินเดือนออกต้องใช้อย่าเก็บไว้ครับ

     

     

    "ทำเป็นป๋า แต่ไม่เป็นไรของฟรีผมกินได้หมดแหละ"

     

     

    "ก็ นึกว่าจะปฎิเสธ รอนี่ละกันเดี๊ยวไปสั่งให้" เอาตรงๆนะ4วันที่ผ่านมาเซฮุนเลี้ยงผมหมดเลย ไม่ใช่ว่าผมไม่มีตังค์เลี้ยงน้องนะแค่ประหยัดเฉยๆ(ไรท์:นึกว่าตังค์หมดซะ อีก) ก็เพราะว่าตังค์มันจะหมดนั่นแหละถึงต้องประหยัด

     

     

     

     

     

    "ป่ะ เซฮุนกลับกันดีกว่า ซื้อเยอะกว่านี้ตังค์ฮยองหมดพอดี" เราสองคนพึ่งเดินซื้อพวกหมวกพวกเสื้อผ้าอะไรอย่างงี้ครับ อันที่จริงผมชอบเดินกะอี้ชิงเพราะอี้ชิงเลือกของเก่งดีทั้งถูกแล้วก็สวยด้วย แต่อี้ชิงเค้าช้อปไม่บ่อยครับผมเลยมากับเซฮุนแทนเพราะหมอนี่ต่อราคาเก่ง ดี55555

     

     

     

    "ไป ก็ได้ เอาของฮยองมาเดี๊ยวผมช่วยถือ" ระหว่างที่ผมยื่นถุงส่งให้ตาผมกับเซฮุนก็จ้องกันพอดี ค้างไปสักพักเซฮุนก็รีบหยิบถุงแล้วเดินไปก่อนทันทีครับ

     

     

     

    "ฮยองพรุ่งนี้ผมมีสอบฮยองต้องติวให้ผมนะ"

     

     

     

    "ได้ สิตั้งใจฟังฮยองคนนี้ให้ดีละกันแล้วนายจะสอบผ่าน55555" ผมติวให้เซฮุนมาครั้งนึงเค้าก็ได้เต็มครับ แต่นั่นมันเพราะหัวสมองน้องไม่ใช่ผมที่ติวให้หรอกเพราะพอผมเปิดหนังสือไปนี่ จดละเอียดยิบแถมเรียบร้อยอีกต่างหาก บอกผมทีนี่เด็กผู้ชาย

     

     

    "นี่เซฮุน!" อยู่ดีๆก็มีเด็กผู้หญิงมาเรียกเซฮุนครับ เธอใส่ชุดเครื่องแบบของโรงเรียนเซฮุนแต่ผมว่าหน้าแก่เกินเป็นนักเรียนไปนะ

     

     

    "ใครหรอ?"

     

     

     

    "เพื่อนที่มหาลัยผมเอง" หลังจากเซฮุนพูดจบเค้าก็หันไปคุยกับเด็กคนนั้นครับ

     

     

     

    "พรุ่ง นี้มันมีสอบนายมาติวให้ชั้นหน่อยสิ ถ้าชั้นสอบตกเดี๊ยวแม่จะกักบริเวณชั้นอ่ะ นายต้องช่วยชั้นนะTT-TT" พอเธอพูดจบเหมือนเธอจะเห็นว่าเซฮุนจับมือผมอยู่พอเธอเห็นสีหน้าเธอก็เปลี่ยน ไปทันที(ปล.สาเหตุที่เซฮุนจับมือผมเพราะผมชอบข้ามถนนไม่ดูรถเห็นว่างก็วิ่ง เลย(ไรท์:จริงเหรอ?) จริงสิอย่ามาทำรู้ดีน่าา!)

     

     

    "เธอ โดนบริเวณก็ดีแล้วนี่้ห็นวันๆเห็นเอาแต่เที่ยว แล้วอีกอย่างชั้นชั้นมากับพี่ต้องรีบกลับ" แหม่ใจดีจริงๆพ่อคนนี้ ยังไม่ทันที่ผมจะด่าเซฮุนในใจเสร็จเด็กคนนี้เค้าก็กระแทกผมแล้วก็ควงแขนเซ ฮุนที่ผมพึ่งจะปล่อยออกมาทันที เจ็บนะว้อยยัยหน้าหนอนชาเขียว!

     

     

    "ก็ ให้พี่เค้าเดินกลับแล้วเซฮุนก็มาติวกับเราสิ ไม่เห็นยากเลยพี่เค้าเป็นผู้ชายเดินกลับคนเดียวได้อยู่แล้วน่า" อยู่ดีๆผมก็รู้สึกโมโหยัยเด็กนี่ไม่รู้ว่าทำไม แต่พอยัยเด็กนี่จะไม่ให้เซฮุนกลับกับผมแถมยังควงแขนผมไม่ชอบนะ! แล้วดูเซฮุนก็ยอมให้เค้าควงแขน ได้!ติวหนังสือกันให้สนุกละกัน

     

     

    "เซ ฮุนอยู่ติวเถอะ ฮยองกลับเองได้" ผมหยิบถุงในมือเซฮุนแล้ววิ่งออกมาทันที ไม่นานผมก็มาถึงคอนโดเพราะว่าผมกับเซฮุนเดินมาจวนจะถึงแล้วแต่ดันเจอยัยหนอน ชาเขียวก่อน ว้อยยย!ไม่เอาไม่พูดถึงเซฮุน ขึ้นห้องดีกว่า

     

     

     

    ปังๆ!

     

     

    ใครมาเคาะประตู สงสัยอี้ชิงจะกลับมาแล้วมั้งดีนะผมอาบน้ำเสร็จพอดี

     

     

    "อี้ชิงกลับมาแล้ว เห้ย! ปัง" มันเซฮุนนี่หว่ามาได้ไงว่ะโคตรเร็วเลย แต่เมื่อกี้ผมแอบเห็นเหงื่อสงสัยคงวิ่งมาละมั้ง

     

     

    "นี่ฮยอง!เปิดประตูหน่อยสิ"

     

     

     

    "ไม่เปิด!"

     

     

     

     

    "โกรธอะไรผม? ผมมาให้ฮยองติวหนังสือให้นะเปิดประตูเร็ว"

     

     

     

    "ไปติวกับเพื่อนนายสิ ฮยองง่วงจะนอน!"

     

     

     

    "ง่วงอะไรตอน6โมงครึ่ง แล้วอีกอย่างยัยนั่นผมไม่ชอบขี้หน้าหรอกชอบตามผู้ชายคนโน้นทีคนนี้ที ฮยองบอกมาดีกว่าโกรธอะไรผม"

     

     

     

    "ไม่ได้โกรธ! แค่ไม่ชอบพอใจยัง!"

     

     

     

    "ไม่ชอบอะไร?" คุยอย่างนี้เจ็บคอชะมัดแต่ผมไม่ให้เข้ามาหรอกคุยอย่างนี้ดีกว่าได้ยินแต่เสียงไม่ต้องเห็นหน้า หมั่นไส้!

     

     

    "นายไม่ต้องสนใจหรอกกลับไปห้องนายไปได้แล้ว!"

     

     

     

    "ฮยอง ต้องบอกก่อนว่าไม่ชอบอะไรไม่งั้นผมไม่กลับห้องแน่" ได้! ผมเดินออกไปเปิดประตูแล้วแน่นอนแผนผมสำเร็จเพราะผมกะว่าถ้าเซฮุนยืนพิงประตู อยู่เค้าก็จะหงายลงมาอย่างนี่ไง

     

     

     

    "ฮยอง ไม่ชอบให้นายยุ่งกับเด็กผู้หญิงคนอื่น! แล้วก็ไม่ชอบที่นายยอมให้ผู้หญิงควงแขนด้วย!" เซฮุนเงียบไปสักพักเหมือนคิดอะไรอยู่แล้วเค้าก็พูดออกมา

     

     

     

    "อย่าง นั้นเค้าเรียกว่าหึงนะฮยอง แล้วถ้าฮยองจะหึงใครฮยองต้อง'รัก'เค้านะ" พูดจบแล้วมาทำยิ้มหน้าหล่อ เออ!หล่อ เดี๊ยวๆๆๆๆๆ เมื่อกี้เซฮุนพูดว่าผมหึงแล้วถึงผมจะหึงเค้าผมก็ต้องรักเค้าเนี่ยนะ??????

     

     

     

    ผมรักเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย???

     

     

     

    Talk talk:

    มาอัพแล้ว555555

    ช่วยคนที่ร้านชงคู่นี้กันหน่อยเร็วทุกคน

    อีกสัก2ตอนคู่นี้อาจจะจบแล้ว

    แล้วเราก็จะเริ่มคู่ใหม่กันเย้5555

    ไว้เจอกันตอนหน้านะค้าบบบบบบบ

    ปล.ฟินคริสเลย์ที่คอนมากค่าาาาา55555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×