คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 :: กูเพื่อนมึงนะ..
กูเพื่อนมึงนะ ..
“ก็เอาดิ เหงาๆอยู่พอดี” บ้าเหอะครับ! ไอวีมันตกลงจริงๆด้วย นี่ผมต้องไปจริงๆหรอเนี่ยT^T
“พอเลยมึงกูล้อเล่น เดี๋ยวแม่งเปิดซิงเพื่อนกูขึ้นมาจะยุ่งเอา ฮ่าฮ่า” ปากเชี่ยโฮพนี่แม่งน่าเตะให้เบี้ยวเลยจริงๆ ..
“ฮ่าฮ่า ไอโฮพมันหวงเพื่อนมัน กลัวมึงจะแย่งแม่งเปิดซิงเฉยๆหรอก ฮ่าฮ่า!” ไอจินนี่ก็อีกคน พวกมันเห็นผมเป็นตัวอะไรกันแน่นะ - -
“กูกลับบ้านก่อนนะ หิวข้าวว่ะ” ไอจินพูดพลางโบกมือลาเหล่าพวกเพื่อนๆของตน
“เออ กูก็จะกลับละ ไอวี มึงกลับเองได้ใช่ม้ะ” เจโฮพหันไปถามร่างสูงที่นั่งอ่านหนังสือเงียบๆอยู่คนเดียว วีเงยหน้าขึ้นมาพยักหน้าพร้อมยิ้มบางๆให้ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปอ่านหนังสืออีกรอบ
“มึงไม่ลาไอเด็กใหม่หน่อยอ่อวะไอกุ๊ก” ร่างเล็กที่ยืนเหม่ออยู่ถึงกับสะดุ้ง
“ห้ะ! อะไร อะไร!”
“เหม่อไรนักหนาวะ! ไอสัดไม่ต้องลาแม่งละ กลับบ้านๆ กูกลับก่อนนะเว้ยไอวี!” เมื่อเจโฮพตะโกนบอกลาอีกคนเสร็จ
ก็เดินกลับบ้านไปพร้อมกับจองกุกสองคน
“ทำไมมึงไม่ค่อยชอบไอวีเด็กใหม่วะ หน้าตาแม่งก็น่ารักดีออก” เจโฮพพูดขณะที่ใช้อีกมือเปิดตู้เย็นค้างไว้และกำลังหยิบขวดน้ำออกมา
“ไม่รู้ว่ะ มึงจำเรื่องที่กูเล่าให้มึงฟังได้ป้ะ เรื่องแผลเป็นตรงท้องกูอ่ะ” จองกุกพูดทั้งๆที่ตายังจ้องกับทีวีอยู่
“เออจำได้ มึงจะบอกว่าหน้าไอวีเหมือนกับเพื่อนมึงตอนนั้นงั้นดิ”
“ก็เออดิวะ เหมือนเหี้ยๆ”
“แล้วมึงคิดว่าคนเราตอนเด็กกับตอนโตหน้าแม่งจะเหมือนกันเปี๊ยบเลยงั้นดิ ตอนนั้นมันก็แค่แปดขวบ” เจโฮพพูดเสร็จก็ยกขวดน้ำขึ้นมากระดกดื่ม
“ไม่เกี่ยวอ่ะ มึงก็น่าจะเห็นรูปกูตอนเด็กแล้วนี่ ต่างกันป้ะล่ะไอสัด หล่อตั้งแต่เด็กยันโต” จองกุกพูดพลางใช้มืออีกข้างเสยผม
“พร่วดดดดดดดดด! แค่ก! แค่ก! พูดมาได้เนอะมึง” เจโฮพได้ยินดังนั้นถึงกับสำลักและพ่นน้ำออกมาก่อนที่จะใช้มืออีกข้างปาดน้ำตรงมุมปาก
“เชี่ย มึงมาดูหนังเรื่องนี้ดิ เซ็กส์สัดๆ แม่งจะฟินกว่านี้นะถ้าไม่ใช่ชายชาย” ร่างเล็กกวักมือเรียกอีกคนทั้งๆที่ตายังจ้องจอทีวีอยู่
“มึงซื้อมาอ่อวะ ซื้อเองยังบ่นนะมึง” เจโฮพเดินมานั่งข้างๆจองกุก
“ก็กูเห็นคนนี้แม่งหน้าสวยนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าเป็นผู้ชายวะ หน้าหวานสัดๆ”
“หวานเหมือนมึง” จองกุกรีบหันไปมองอีกคนอย่างไว ทั้งคู่เหมือนกับโดนสต๊อปไว้ จองกุกไม่รู้ว่าหน้าของเจโฮพอยู่ใกล้หน้าเค้าขนาดนี้มาก่อนหน้านี้แล้ว ..
ในขณะที่สองคนจ้องหน้ากันและกันอยู่ เจโฮพก็แอบเหลือบไปเห็นภาพตรงหน้าจอทีวี ผู้ชายเปลือยกายทั้งสองคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ทั้งคู่ผลัดแลกลิ้นกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งภาพเหล่านั้นกระตุ้นอารมณ์อยากของเจโฮพจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว เจโฮพยื่นหน้าเข้าใกล้คนตรงหน้าทีละนิด จนทั่งคู่สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน ขณะที่ริมฝีปากของเจโฮพกำลังจะแตะกับริมฝีปากบางของจองกุก จองกุกกลับได้สติซะก่อน จองกุกจึงรีบเบือนหน้าหนีจนริมฝีปากของเจโฮพไปประทับกับแก้มบางแทน
“กูเพื่อนมึงนะ ..” จองกุกพูดเสียงค่อยจนดูเหมือนกระซิบ…
“กะ ..กู ขอโทษ..” เจโฮพพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะยังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำกับเพื่อนไม่หาย ..ถึงเค้าจะชอบเพื่อนตัวเองมากกว่าเพื่อนแค่ไหน เค้าก็ไม่ควรทำแบบนั้น เค้าทั้งสองยังไม่เป็นอะไรกัน…
“ถือว่าที่มึงทำแบบนี้เพราะหนังที่กูซื้อมา กูให้อภัย ..”
“ต้องงี้ดิเพื่อนกู ฮ่าฮ่า .. แหะ.. ” ร่างสูงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีแต่เมื่อหันไปเห็นสีหน้าร่างเล็กที่ไม่เล่นด้วยแถมยังค้อนใส่เค้าจนดูน่ากลัวอีก เจโฮพจึงได้แต่ส่งยิ้มเจื่อนๆกลับไป
“แล้วถ้ากูรู้ว่ามึงคิดกับกูมากกว่าเพื่อน ไม่ว่าจะเหตุผลใดก็ตามละก็…” เจโฮพนั่งจ้องหน้าอีกคนเงียบไม่พูดอะไร
“มึงกับกูตัดความเป็นเพื่อนกัน”
“เชี่ยโฮพ! สายแล้วเร็วดิ๊มึง!” ร่างเล็กวิ่งมาพร้อมกับเพื่อนจนถึงห้องเรียน..
“แฮ่กแฮ่ก ไมมึงวิ่งไวจังวะ ขาก็สั้น”
“พูดไรระวังปากด้วย นักวิ่งเก่านะสัดรู้ไว้ๆ” ร่างเล็กพูดโอ้อวดพร้อมกับยืดอกและเชิดหน้ายิ้มอย่างภูมิใจเป็นเชิงกำลัง
ชื่นชมตัวเอง
“หลงตัวเองไปคนเดียวเหอะมึง” เจโฮพส่ายหน้ากับท่าทีของร่างเล็กก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะเรียนประจำของตน
“เจโฮพ ขอคุยด้วยหน่อยสิ” ร่างสูงรีบเงยหน้าไปมองเจ้าของเสียง ..
“มีไรวะ ก็พูดมาดิ”
“ไม่ใช่ที่นี่” วีพูดเสียงเรียบ
“แต่มันจะเรียนแล้วนะเว้ย”
“เข้าคาบสองก็ได้นี่ คนอย่างพวกมึงคงไม่ป๊อดกับเรื่องแบบนี้หรอกใช่มั้ย?”
_______________________________
วีเปลี่ยนไป5555555555-
มีรีดเดอร์เม้นท์มาว่าไรท์ตั้งชื่อเรื่องผิดพลาดT^T
ไรท์อายสาสสสสสสสสสสสสส T^T
ไรท์แก้ไขให้แล้วนะจุ้บ -3-
รู้สึกอายมากเลยอัพแชพสามแม่งเลย ..
ไม่ดียังไงเม้นต์ติชมด้วยน้า อ่านแล้วเม้นท์จ้า :D
ความคิดเห็น