คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Chapter 15 :: น้องชายของวี
“คนของกูมึงอย่าเสือก!!!!” วีตะคอกเสียงดังแล้วกระชากตัวจองกุกออกมาจนร่างเล็กเกือบจะเสียหลักล้ม
“ไอวี ปล่อยกู!!”
จองกุกหันไปพูดกับวีด้วยสีหน้าที่ดูจะไม่พอใจสุดๆ เค้าตัดสินใจแล้วนะ! เค้าตัดสินใจว่าจะกลับไปอยู่กับเจโฮปเพื่อนรักของเค้า! และวีก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามเค้าด้วย ใจจริงเค้าไม่ชอบด้วยซ้ำที่จะต้องอยู่สองต่อสองกับวี ก็คิดดูสิ..
จ้องจะกินเค้าตลอดเวลาซะขนาดนั้น!
“มึงพูดงี้หมายความว่าไงวะ” น้ำเสียงของวีดูเปลี่ยนไป เค้าดูตกใจที่ร่างเล็กพูดเหมือนกับจะปฎิเสธเค้า ครั้งก่อนไหนบอกเกลียดนักเกลียดหนา เกลียดซะจนตัดสินใจเองว่าจะมาอยู่กับเค้าแหนะ.. อยู่กันไม่กี่วันแล้วจะย้ายกลับวีก็แอบใจหายเหมือนกันนะ..
“ก็หมายความว่าจองกุกจะกลับมาอยู่กับกูไง ไม่เข้าใจหรอวะ”
เจโฮปกระชากตัวจองกุกกลับคืนมาแล้วมองหน้าวีอย่างเอาเรื่อง วีแอบกำหมัดแน่นด้วยความแค้น ถ้าเค้าต่อยหน้าเจโฮปได้ตอนนี้เค้าคงต่อยไปแล้ว ถ้าไม่ติดที่ว่าถึงเค้าจะต่อยไปยังไงก็ไม่ได้ผล เพราะจองกุกคงไม่กลับมาอยู่กับเค้าแน่นอน เผลอๆอาจจะไม่กลับมายุ่งเลยก็ได้..
แต่วียังไม่ยอมแพ้หรอก
“ห้องมึงกว้างมากมั้ยจองกุก”
“ถามทำไมวะ!!” เจโฮปทำสีหน้าไม่เข้าใจ
“กูถามจองกุก! อย่าเสือกให้มันมากได้ป้ะมึง”
“ก็กว้าง ทำไม”
“เพิ่มกูไปซักคนคงไม่อึดอัดหรอกมั้งจองกุก หึหึ”
V. Part
“อะไรของมึงวะ!!” อ่า.. ไอนี่เสือกชะมัดเลย ผมว่าทุกประโยคที่ผมพูดมันก็ลงท้ายด้วยชื่อจองกุกนะครับ ทำไมมันถึงได้เสือกนักล่ะ
“กูบอกแล้วไงว่าอย่าเสือก เฮ้อ..” ถอนหายใจออกมาพราะเอือมระอามัน ถ้าผมได้อยู่กับมันนี่คงไม่กัดกันตายเลยรึไง แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ นั่นไม่ใช่ปัญหา
..แค่ผมได้อยู่กับจองกุกก็พอ
“บ้านมึงก็มี มาอยู่กับพวกกูทำไมวะ” ก็ถูกของมัน แต่มันมีหลายเหตุผลครับ หนึ่งคือผมอยากอยู่กับไอจองกุก สองคือผมเหงาเพราะน้องชายสุดที่รักของผมไม่อยู่
สงสัยล่ะสิ?
น้องชายของผมคือใครน่ะหรอ? เป็นน้องคนละแม่ครับ เกิดหลังผมสามปี แต่ผมไม่ได้เห็นเค้าตั้งแต่เกิดน่ะสิ พอแม่ท้องปุ๊บก็บอกกับผมว่าจะไปคลอดที่นิวซีแลนด์ แล้วปล่อยให้ผมอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ..
อ่า.. ผมไม่น่านึกถึงตาแก่นั่นเล้ยย..
แล้วผมก็เพิ่งจะมาเห็นมันตอนผมเริ่มเรียนประถมเนี่ยล่ะ ถึงจะเพิ่งเห็นกันแต่ก็ซี้กันสุดๆ คงเป็นเพราะคุยกันถูกคอมั้งครับ และที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตอนนี้ก็เพราะมันอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น แม่งเป็นพวกบ้าการ์ตูน มันบอกผมว่าอยากจะไปเที่ยวงานการ์ตูนแล้วก็จะไปค้างที่นั้นซัก4-5เดือน ตอนนี้ก็ผ่านมาสี่เดือนละ อีกแค่เดือนเดียวมันก็กลับมาแล้วล่ะ..
อ่อ.. ลืมไป
น้องผมเค้าชื่อจีมินครับ
“ก็กูเหงา”
“ตอแหลชิบหาย..” ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใคร ไอปากหมาเจโฮปนั่นเอง
“ก็มีมึงนั่นแหละที่กูสนิทอ่ะจองกุก กูก็แค่อยากอยู่กับคนที่สนิทเท่านั้นเอง” ผมแสร้งทำเป็นเด็กงอแงพูดออกไปแบบนั้น เผื่อมันจะหลงแอบสงสารผมซักนิด ..
“ไอจินไง มึงก็ไปอยู่กับมันดิ” อ่าว.. กลายเป็นจองกุกโบ้ยผมไปหาไอจินซะงั้น ผมแอบส่งซิกขยิบตาไปหาไอจิน เผื่อมันจะรู้ว่าผมไม่ไปอยู่กับมัน แต่ไอจินก็ยังเพ่งตามองผมเหมือนยังไม่เข้าใจการส่งซิกของผม
“ว่าไงไอจิน เอาไอวีไปอยู่ด้วยดิ”
ตัวเสือกอีกละครับ.. ว่าแต่ทำไมมันต้องส่งยิ้มแปลกๆแอบสยองไปหาไอจินด้วยอันนี้ผมไม่รู้ ส่วนท่าทางไอจินก็ดูเหมือนจะลังเลสายตาเลิ่กลั่กเหมือนจะพูดไม่ถูก ในขณะที่จองกุกและเจโฮปสองคนหันหน้าไปทางไอจิน ผมก็เลยฉวยโอกาสส่ายหน้ารัวพร้อมกับมองไปทางมัน หวังว่าไอจินคงเข้าใจแล้วนะ
“ม่ะ.. ม่ะ แม่กูไม่ให้คนอื่นมาค้างบ้านว่ะ แหะแหะ.. คงไม่ได้หรอก ค้างบ้านมึงนั่นแหละ”
สำเร็จ..
ไอโฮปหน้าเสียขึ้นมาทันทีเลยล่ะครับ..
“แต่มีข้อแม้”
“อะไรหรอครับจองกุก” ผมพูดพร้อมกับส่งยิ้มกวนประสาทไปให้ไอโฮปหงุดหงิดเล่น
“โดยเฉพาะมึงสองคน อย่ามาทะเลาะกันให้กูเห็น”
“มันจะเป็นไปได้หรอวะ” เจโฮปพูดครับ ไม่ใช่ผม แค่ผมรู้ว่าได้อยู่กับจองกุกผมก็ไม่ต้องการรู้อะไรแล้วล่ะ
“ถ้าทำไม่ได้กูก็จะไปนอนกับหมาให้พวกมึงดูไง!!” อ่า.. เจ้าตัวเล็กของผมอารมณ์เสียแล้วสิ เพราะไอโฮปเลยนะ..
ไม่ต้องห่วงเลยจองกุก กูจะทำให้มึงมีความสุข..
และกูจะทำให้มึงรักกูให้ได้เลยล่ะ..
แถมรูปหมูจีให้เข้ากับอายุจ้ะ #แต่กล้ามไม่ใช่เลย-.,-
ในเรื่องนี้ให้มโนเอานะคะว่าหมูจีอายุ14 #เด็กมากกกกกกกก
วีจองกุกเจโฮปจินอายุ17ทั้งหมดค่ะ #โกงอายุซะ
ตามนั้นนนนนนนน XD
______________________________
คริคริ55555555555555555
เปิดตัวหมูจีละจ้าาา แต่ยังไม่ออกโรงนะ-0-
อ่านแล้วเม้นจ้าาาา -3-
ความคิดเห็น