คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 :: นม
-นม-
“มึงกินข้าวเย็นยังวะจองกุก”
วีเดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวที่ผูกรัดรอบเอวแค่ผืนเดียว เม็ดน้ำเกาะตามแผงอกและหน้าท้องที่มีซิคแพ็กเรียงสวยทำให้ดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก แต่จองกุกไม่สนใจ เค้ายังนั่งหน้าหงิกหน้างออยู่บนเตียง วีอมยิ้มกับท่าทีของคนตรงหน้า
“…..”
“เมินแบบนี้กูจับปล้ำนะ”
“กูไม่กินข้าวเย็น” จองกุกพูดทั้งๆที่ยังเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอยู่
“มึงโกรธกูรึไง เออกูขอโทษ แต่มึงต้องกินนะข้าวเย็นอ่ะ”
“นมแก้วเดียวก็ได้ กูกินแบบนี้ประจำ”
“นมกูมั้ยล่ะ?”
“พ่องดิ! นมจืดนมวัวนมควายหมาหมีแพะเอามาเหอะ ไม่ใช่นมมึงก็พอ” ถึงจองกุกจะพูดกับวีไม่ดีเท่าไหร่ แต่วีก็ยอมเดินออกไปหยิบให้ ..ผ่านไปไม่ถึง5นาที วีก็เดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างเล็กพร้อมกับนมเต็มแก้วจนแทบจะล้นออกมา ก่อนจะยื่นให้จ่อหน้าร่างเล็ก
“อ่ะ!”
“แต้งมาก!” ร่างเล็กรับแก้วนมจากคนตรงหน้ามาแล้วกระดกดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว วีที่ยังยืนมองอยู่ก็ถึงกับอึ้งที่ร่างเล็กดื่มนมแก้วใหญ่ที่เค้าให้มารวดเดียวจนหมด
“มึงหิวหรือ..”
“กูชิน กินแบบนี้ทุกวัน..”
“เหยด เหมือนเด็กเลยนะมึง” ร่างใหญ่พูดพร้อมกับยกมืออีกข้างขึ้นมายีหัวร่างเล็กเหมือนเด็กๆ แต่จองกุกก็ปัดมือร่างใหญ่อย่างแรงด้วยท่าทีหงุดหงิด
“กูไปนอนละ เบื่อ” พูดเสร็จร่างเล็กก็ทำท่าจะลุกออกไปแต่ร่างใหญ่ก็จับแขนไว้
“มึงยังไม่อาบน้ำ?”
“กูอาบห้องนู่นเรียบร้อยแล้ว ไม่เห็นรึไงว่ากูเปลี่ยนชุด ไปละ” ร่างใหญ่พยักหน้าเล็กน้อย ร่างเล็กสะบัดแขนแรงๆก่อนที่จะเดินกระแทกเท้าเข้าห้องไป
วีมองแผ่นหลังร่างบางที่เดินเข้าห้องนอนพร้อมกับยกยิ้มอย่างพอใจแล้วพูดออกมาเบาๆคนเดียว..
“นายจะเสร็จคนเดียวได้ไงจองกุก หึหึ”
Jungkook part
โอ้ย! อะไรวะเนี่ย ทำไมมันนอนไม่หลับซักที ผมได้แต่นอนพลิกตัวไปมาเป็นปลาดิ้นอยู่บนเตียง แต่จู่ๆผมก็ต้องชะงักนิ่ง ..เมื่อผมรู้สึกแปลกๆภายในร่างกาย
“อื้ออ..” จู่ๆผมก็ครางออกมาไม่รู้ตัว ตอนนี้ผมรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว ทั้งใบหน้าและลำตัวมีเหงื่อผุดออกมาเรื่อยๆ และความรู้สึกร้อนรุ่มมันก็เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆจนผมทนไม่ไหวต้องกระชากเสื้อออกจนเหลือแต่ท่อนบนที่เปลือยเปล่า ..แต่มันก็ไม่ช่วยให้ดีขึ้นเลย
เหงื่อยังคงผุดออกมาและไหลไม่หยุด ความรู้สึกร้อนก็ยังคงร้อนอยู่แบบนั้น ผมเริ่มจัดการถอดกางเกงออกจนเหลือแค่ชั้นในที่ปกปิดส่วนนั้นเอาไว้แค่ตัวเดียว ทั้งผ้าห่มและหมอนข้างได้กระจัดกระจายไปทั่วห้องเพราะผม มือทั้งสองข้างสั่นเทาไปหมด ความรู้สึกแบบนี้..
ไม่ไหวแล้ว ..ผมอยากปลดปล่อย
อ่านแล้วเม้นท์จ้า
มันเป็นกำลังใจของไรท์เตอร์เพื่อให้อัพตอนต่อไป :D
ความคิดเห็น