คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : - INTRO -
_______________________
“อะ.. อ๊าส์.. พะ พี่แดฮยอน..” ร่างเล็กครางเสียงหวานเย้ายวนอารมณ์คนใต้ร่างเป็นอย่างดี จงออบขย่มขึ้นลงอย่างเนิบๆแต่แรงลึกจนได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอน
“อืม.. อ่า ดีแล้วจงออบ แรงอีก” แดฮยอนเชิดหน้ากัดปากที่มองกี่ครั้งก็ดูเซ็กซี่ มือหนาจับเอวบางร่างเล็กแน่นระบายความเสียวพร้อมกับขยับสะโพกสวนจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังก้องห้อง
“อ๊ะ! อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว.. อ๊า พี่แดฮยอน.” จงออบหลับตาปี๋สะบัดหัวไปมาเพื่อบ่งบอกถึงความเจ็บเนื่องจากร่างสูงซอยถี่ไม่ออมแรง เมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุดจงออบสาวแกนกายตนเองอย่างเร็วก่อนที่จะปล่อยน้ำรักสีขาวเลอะหน้าท้องแดฮยอน
“อ่ะ! จงออบ! อ..อ่า..” แดฮยอนกระแทกสะโพกรุนแรงสองสามทีก่อนจะกระตุกเกรงปล่อยน้ำรักแตกในตัวอีกคนตามเช่นกัน ด้วยความเหนื่อยล้าจากที่เค้ามีอะไรกันเจ็ดครั้งรวดภายในชั่วโมงกว่า ทำให้จงออบแทบหมดลม ร่างเล็กทิ้งตัวซุกกับแผ่นอกแกร่งของแดฮยอนแล้วเอ่ยพูดคำหวานออกมาแต่แดฮยอนยังคงนิ่งไม่รู้สึกอะไร
“ผมรักพี่นะ.. ผมยอมเพราะผมรักพี่..”
"…"
จงออบน้ำตาแทบไหลแต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้ แดฮยอนบอกเค้าทุกครั้งว่าไม่ชอบคนอ่อนแอ แดฮยอนบอกเกลียดน้ำตาของเค้าที่สุด เค้าต้องไม่ร้อง.. ถ้าแดฮยอนไม่ชอบจงออบจะไม่ทำ
ครืดดดดดดดดด.. ครืดดดดดดดดดดดดดดด
"ว่าไง" จงออบเอาคางเกยแผ่นอกช้อนตามองใบหน้าหล่อของอีกคน ร่างเล็กอยากรู้ว่าแดฮยอนคุยกับใคร แต่ถึงถามออกไปก็ต้องโดนว่าโดนด่าแน่นอน
ก็แดฮยอนเคยบอก ว่าไม่ชอบคนยุ่งเรื่องส่วนตัว
“มีอะไรอีกล่ะ กูเพิ่งเอากับจงออบเสร็จ โคตรเหนื่อยเลย”
ถึงจะฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่จงออบก็แอบอมยิ้มเล็กๆ อย่างน้อยเค้าก็ยังไม่ปิดบังเรื่องของเรา อยากจะให้เรื่องนี้รู้ไปทั่วโลกทั้งโรงเรียนเลยก็ได้ว่าจงออบมีอะไรกับแดฮยอนเดือนมหาลัยแล้ว...
เดือนมหาลัยที่ใครๆต่างก็หมายปอง ไม่ว่าจะสาวหรือหนุ่มก็หลงเค้าทั้งนั้น สายตาดุจเหยี่ยว ริมฝีปากน่าจูบนั่นด้วยล่ะ ทรงผมที่ดูเท่เข้ากับใบหน้าแถมยังชอบเปลี่ยนสีผมที่เห็นแล้วใจสั่นอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูดีไปหมด
ผู้ชายมัถยมหน้าตาบ้านๆ ผมยาวยุ่งรุงรัง ที่ทำอะไรก็ดูหน้าสมเพชไปหมด เพื่อนก็ไม่คบเพราะนึกว่าจงออบเป็นคนไม่ค่อยเจียมตัว คนอย่างจงออบเนี่ยนะจะเป็นหวานใจของแดฮยอนเดือนมหาลัย ขอทานข้างถนนยังไม่ชายตามอง
“หน้าตางั้นๆแต่ลีลาดีนะ มึงไม่ลองหน่อยหรอ?”
จงออบหน้าเสียเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ไม่คิดจะหวงหน่อยเลยหรอ.. เห็นจงออบเป็นของใช้หรือไงถึงจะแชร์แบ่งปันไปทั่ว
“ห้ะ มึงไปสอยจีอึนดาวมัถยมเข้าแล้วหรอวะ เดี๋ยวนี้เล่นเด็กเลยหรอ”
“เออๆ เดี๋ยวกูไปหา ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะแบบนั้นไม่พลาดว่ะ ครึ่งชั่วโมงเจอกัน” แดฮยอนลากนิ้วตัดสายแล้วดันร่างเล็กออกไปอย่างไม่ใยดี ร่างเล็กมองคนตรงหน้าด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าจนแทบจะไหลออกมา
Jongup part
ได้แล้วก็ทิ้งกันแบบนี้น่ะหรอ..
ดูไม่มีค่าเลยแฮะ
ผมมองพี่แดฮยอนกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรีบรน อะไรกัน.. ผมอยู่กับพี่ยังไม่ถึงสองชั่วโมงพี่ก็จะไปแล้วหรอ..
“พี่แดฮยอน.. พี่จะไปไหน”
“กูบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ชอบคนยุ่งเรื่องส่วนตัว”
นั่นสิ.. พี่เค้าไม่ชอบหนิ แล้วผมจะรู้อะไรบ้างล่ะเรื่องของพี่ พี่ทำกับผมแบบนี้แล้วจะให้ผมรู้แค่ชื่อนามสกุล กับที่ที่พี่เรียนงั้นหรอ..
“ผะ.. ผมขอโทษ..”
ผมไม่มีสิทธิ์ถามเยอะหรอก เพราะพี่แดฮยอนไม่ชอบคนเซ้าซี้
“พี่จะกลับมาหาผมมั้ย..”
“หุบปากไป กูรำคาญ”
ผมได้แต่ปิดปากเงียบไม่พูดอะไร แล้วมองพี่แดฮยอนเดินออกจากห้องไป ขอบคุณนะครับ
.
.
.
ที่ยังกล้าเหยียบห้องของผม..
ไม่ว่าพี่จะเป็นคนยังไงผมก็รับได้
ไม่ว่าผมจะดูน่าอับอายแค่ไหนผมก็ยอม
ผมเชื่อ.. ว่าพี่แค่ลองใจผมเฉยๆ
ผมไม่มีใครหรอกพี่แดฮยอน ไม่มีใครนอกจากพี่
ผมรักพี่นะพี่แดฮยอน..
ความคิดเห็น