คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10 :: ฝันร้าย
-ฝันร้าย-
‘มันจงใจจะฆ่าลูก’
“ไม่.. ไม่ใช่” ร่างเล็กส่ายหน้ารัวราวกับเรื่องที่คนตรงหน้าพูดไม่เป็นความจริง
‘ไม่เชื่อแม่หรอ? จองกุก’
ฉึก!
มีดเล่มเล็กพุ่งเฉียดหูร่างเล็กจากด้านหลังมาปักเข้าที่หน้าท้องหญิงสาวตรงหน้าเข้าอย่างจัง เลือดสีแดงซึมเสื้อสีขาวเป็นวงกลม ร่างเล็กเบิดตาโพลงกับสิ่งที่เห็น ..
‘แทฮยองน่ะเด็กไม่ดีนะ เชื่อแม่สิ..’
ฉึก!
มีดเล่มที่สองได้พุ่งออกมาจากที่เดิมเข้ามาปักที่หน้าท้องของเธอแต่ไม่ซ้ำรอย แทนที่เธอจะเจ็บปวดจนต้องร้องออกมาแต่กลับยกยิ้มเย็นชาจนดูน่ากลัว เธอค่อยๆยื่นมือออกมาเหมือนกับพยายามจะจับตัวร่างเล็กไว้ให้ได้ แต่ร่างเล็กกลับถอยห่างเธอเหมือนรังเกียจ
“ฮืออออ.. แม่..”
ร่างเล็กร้องไห้หนักจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด รอยยิ้มบนหน้าของแม่ค่อยๆหายไปจนกลายเป็นสายตาที่แข็งกร้าวจนน่าสยดสยอง
‘แม้แต่แม่ของมันน่ะ..ยัง.. อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.!”
ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึกๆๆๆๆๆๆๆๆ!
มีดหลายเล่มนับพันพุ่งเข้ามาปักเต็มหน้าท้องของเธอ เธอกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดจนจองกุกแสบหูไปหมด ภายในห้องสีขาวโพลนเต็มไปด้วยเลือดสีแดง ร่างเล็กยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหูตัวเองพร้อมกับหลับตาปี๋เพราะทนเห็นสภาพแม่ของตัวเองไม่ได้
“ฮึก! ฮือ.. แม่ครับ ..ฮือออ..”
“เป็นไรวะมึง จองกุกๆๆ” เมื่อวีเห็นจองกุกที่หลับอยู่แต่จู่ๆก็ร้องไห้ออกมา วีจึงเข้าไปเขย่าตัวร่างเล็กเพื่อให้ตื่น
“ฮือ..ฮึก.. วี ..เห้ย!!”
Jungkook part
“ฮือ..ฮึก..” ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบว่าทุกอย่างปกติดี ..ผมฝันใช่มั้ย? ดีแล้วล่ะ
อย่าเป็นความจริงเลย
“วี ..เห้ย!!” บุคคลแรกที่ผมเห็นตอนตื่นนอนก็คือไอวี แต่ที่ผมต้องตกใจจนแหกปากออกมานั้นก็เพราะ …
มันไม่ใส่เสื้อผ้าซักตัว!!
“จะตกใจทำไมวะ เมื่อคืนมึงก็เห็น..”
“อย่าบอกนะว่ามึง …โอ่ะ ..โอ้ย!” ผมทำท่าจะลุกขึ้นด่ามันแต่ก็ต้องกลับไปนอนเหมือนเดิมเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณช่วงล่าง ..
“กูไม่ผิดนะ มึงเรียกร้องเอง” มันพูดพลางยักไหล่เหมือนเรื่องที่มันทำกับผมเป็นเรื่องเล็กน้อย เรื่องเล็กน้อย?
เล็กน้อยพ่อง! มันขโมยจิ้นกูนะเฟร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
“กูรู้นะว่ามึงเอายาห่านั่นใส่นมอ่ะ!” ผมพูดด้วยน้ำเสียงปนหงุดหงิดเล็กน้อย ..จะไม่หงุดหงิดได้ไง ผมเป็นผู้ชายอยากมีผู้หญิงคนแรก ไม่ใช่เป็นผู้ชายแล้วมีผู้ชายคนแรก!!
“ก็อารมณ์กูค้างอ่ะ”
“ค้างไรของมึงวะ?” นั่นสิ ค้างอะไรของมัน
“ทำเป็นลืม ก็ที่กูโม้กมึงในห้องน้ำไง”
“ไอสัดเงียบปากไปเลย!!” ผมทำเป็นหลบหน้าหนีเพราะกลัวมันจะรู้เข้าว่าผมกำลังอาย ..
“เออแล้วเมื่อกี้มึงฝันไรวะ ร้องไห้ลั่นห้องเลย เล่าให้กูฟังมั่งดิ” มันเดินเข้ามานั่งตรงขอบเตียงแล้วหันหน้ามาทางผม มันถามผมด้วยสีหน้าที่ใสซื่อเหมือนกับเด็กน้อยตัวเล็กน่ารักกำลังอยากรู้คำตอบ
แต่มันจะใสซื่อกว่านี้ถ้าแม่ง…
“ไปใส่กางเกงก่อนเถอะสัด!” กูไม่เล่าไปมองไข่มึงไปหรอกนะครับไอห่า-_-
“อ่ะ ..มึงนี่แม่งเรื่องมากจัง” มันลุกออกไปหยิบกางเกงขาสามส่วนใหญ่ๆดูใส่สบายๆอยู่บ้านออกมาใส่ต่อหน้าผมแล้วก็มานั่งที่เดิม
พวกชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน..
“กูฝันร้ายน่ะ”
“ถ้ามึงฝันดีมึงคงไม่ร้องไห้หรอกจองกุก” มันพูดหน้านิ่งเหมือนกับจะกวนตีนผม เชี่ยนี้เดี๋ยวเอาตีนโบกหน้าแม่ง!
“กูฝันเห็นแม่”
“ต่อ”
“แม่กูพูดอะไรไม่รู้ แล้วก็มีมีดแทงแม่กูไม่ยั้ง” มันพยักหน้าเพื่อให้ผมเล่าต่อไป
“แต่กูได้ยินประโยคสุดท้ายที่แม่พูด”
“พูดมาว่า?”
“พูดว่า ‘แม้แต่แม่ของมัน..’ แล้วมีดหลายเล่มก็แทงเต็มท้องแม่กู แล้วกูก็ตื่น”
“แม่ของมัน.. หึ”
“มึงขำไรวะ น่าตลกหรอ”
“เปล่า กูแค่คันคอ เดี๋ยวกูออกไปซื้อข้าวมาให้แดกละกัน รีบๆไปอาบน้ำแต่งตัวซะมึง” มันพูดเสร็จก็เดินออกไปจนลับตาผม
หัวเราะเพราะคันคอเนี่ยนะ….
-----------------------------------
หายไปนานเลย555555555
อ่านแล้วเม้นจ้า :D
ความคิดเห็น