คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 :: ครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตา
ครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตา
“แทฮยอง….” ร่างเล็กถึงกับเบิกตากว้างกับคนที่เห็นตรงหน้า คนที่เค้าเกลียดที่สุด…
“เราชื่อวีนะ ..ไม่ใช่แทฮยอง” วีส่ายหน้ารัว
“เอ้าหรอ กูคงจำผิดเองล่ะ”
“ฮ่าฮ่า มึงเอ๋อป้ะเนี่ย เออ มึงเด็กใหม่อ่อวะ” เจโฮพหัวเราะที่จองกุกทักคนผิดก่อนที่จะหันไปถามคนที่มาใหม่
“อื้ม ตกลงผมนั่งได้มั้ยครับ?”
“ไม่ได้ว่ะ เพื่อนกูนั่ง มึงอ่ะไปนั่งฝั่งนู้นเลย แล้วไม่ต้องมาพูดเพราะกับพวกกู สยิวว่ะแม่ง” วีพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินไป
ยังโต๊ะว่างแถวริมหน้าต่าง จองกุกยังคงไม่ไว้ใจวีมากพอที่จะยอมดีด้วย… มันเหมือนเกินไป
“เห้ยมึงพูดงั้นกับเด็กใหม่ได้ไงวะ” เมื่อเห็นอีกคนเดินออกไปแล้ว เจโฮพจึงรีบหันไปถามจองกุกเพราะคิดว่าสิ่งที่จองกุกทำนั้น มันแรงเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรก(?)
“ไม่รู้ว่ะ เห็นครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตา ..เดี๋ยวรู้จักไปนานๆคงคุยกันได้แหละ ช่างแม่งเหอะ” เจโฮพพยักหน้าเล็กน้อยไม่พูดอะไร เพราะรู้ว่าถึงเถียงร่างเล็กต่อไปก็ไม่ได้ผล
พักกลางวัน
“เห้ยไอโฮพ เชี่ยจินแม่งจะไม่มาจริงอ่อวะ เปิดเรียนวันแรกนะเว้ย”
“โย่วพวกเมิงงงงง กูมาแว้วววววว” คนมาใหม่ยืนโบกมืออยู่หน้าประตูห้องเรียน
“เหยดดดดด ไอจิน นึกว่าจะไม่มาซะและ กำแพงสูงมากป้ะมึงเหงื่อชุ่มเชียว ฮ่าฮ่า” เจโฮพพูดล้อเลียนจิน
“พอเหอะ ไปแดกข้าวกัน หิวโคตรพ่อ” จองกุกพูดเสร็จก็เดินออกไปโดยไม่สนใจคนข้างหลัง
“เชี่ยกุ๊ก เป็นเหี้ยไร ไม่รอไอเด็กใหม่วะ เพื่อนก็ไม่มี”
Jungkook part
“เชี่ยกุ๊ก เป็นเหี้ยไร ไม่รอไอเด็กใหม่วะ เพื่อนก็ไม่มี” ผมได้ยินดังนั้นถึงกับชะงัก ถึงจะแค่หน้าเหมือนแต่ผมก็ยังรู้สึก
เกลียดแม่งอยู่ดี ผมเกลียดทุกอย่างที่เป็นแทฮยอง ..เกลียดทุกอย่างที่ทำให้นึกถึงมัน
“ไอโฮพ ใครวะเด็กใหม่” เพราะจินเพิ่งมาได้ไม่นานมันเลยยังไม่ทันข่าว
“ไอเชี่ยหน้าหล่อที่นั่งอยู่นั่นไง มันชื่อวี” เจโฮพพูดแนะนำเด็กใหม่ให้ไอจินรู้จัก จินพยักหน้าเล็กน้อยเป็นอันว่าเข้าใจ
“ไอสัด! พวกมึงจะพูดกันอีกนานป้ะ ไอวี จะแดกข้าวมั้ยไอสัด ตามพวกกูมาดิอย่านั่งนิ่งไม่ทันใจกูไม่ชอบ!” ผมบ่นใส่พวกมันเป็นชุด ตอนนี้ผมหงุดหงิด หงุดหงิดไปหมด!!
“แหมะ พี่กุ๊กเราโหดว่ะครับ ฮ่าฮ่า” ไอเชี่ยโฮพพูดล้อเลียนผมแล้วหันไปหัวเราะกับไอจินกันสองคน ..แม่งน่าหมั่นไส้
เมื่อพวกผม(ไม่รวมไอวีมันเดินตามมาเฉยๆ)ซื้อข้าวเสร็จครบทุกคน ก็เดินมานั่งยังโต๊ะประจำ ผมนั่งกับไอโฮพ ไอจินนั่งกับไอวี ซึ่งตอนนี้ผมกับไอวีนั่งคนละฝั่งกันและมันกำลังนั่งจ้องหน้าผม …ผมคิดผิดว่ะที่นั่งแบบนี้
“กูย้ายไม่ได้อ่อวะ เชี่ยแม่งไม่คุ้นหน้าเด็กใหม่เลยว่ะ แดกไม่ลง” ผมทำท่าจะลุกออกไปแต่ไอโฮพก็เสือกจับแขนผมไว้ไม่ให้ลุก
“โห่วไรมึงเนี่ย นั่งๆไปเหอะ เดี๋ยวก็ชิน ไอห่านี่แม่งเรื่องมาก” ผมยอมรับว่าครั้งนี้ผมแม่งเรื่องมากจริงๆอ่ะ ..ช่างแม่งเหอะ ไม่มองหน้ามันตอนกินก็พอและ - -
“เออไอวี มึงมาจากไหนวะ มาเรียนนี่ไม่มีเพื่อนเลยอ่อ” ไอเจโฮพเป็นคนเปิดประเด็นสนทนาหลังจากที่เงียบกันมานานเพราะต่างคนต่างกินไม่สนใจกัน
“ทางบ้านมีปัญหานิดหน่อย กูเบื่อก็เลยย้ายมา” วีพูดทั้งๆที่ยังก้มหน้ากินข้าวอยู่
“เบื่อบ้านแล้วมึงพักไหนวะ”
“ซื้อคอนโดอยู่เอง” หืม.. แทฮยองที่ผมรู้จักมันมีเงินซื้อคอนโดเลยอ่อวะ ผมว่าแม่งไม่ใช่แล้วล่ะ…
“เช้ดเข้! กูอยู่ด้วยดิวะ รวยนะมึงเนี่ย คบกับพวกกูทำใจว่ะ พวกกูชอบเกาะคนกิน ฮ่าฮ่า” ดู ..ดูไอจินมันพูด พูดมาได้ไม่อายปาก ไอวีนี่ก็หยิ่งจัง คนเค้าพูดติดตลกซะขนาดนั้นแม่งยังนิ่งใส่อีก ไม่ผ่านครับไม่ผ่าน!!
“ไอวี มึงเอาไอเชี่ยนี่ไปอยู่ด้วยดิ แม่งเกาะกูกินจนเบื่อขี้หน้าละสัด ฮ่าฮ่า!!” หนักเลยครับ! ไอโฮพเพื่อนผม ..คอยดูนะแม่ง ถ้าไอวีตกลงให้ผมย้ายไปจริงๆล้ะก็ ผมเอาจริงแน่
“ก็เอาดิ เหงาๆอยู่พอดี”
________________________________
จบตอนแบบมึนๆ55555555555
ไรท์ใจดีเฉลยให้ก็ได้ว่าวีเมะ :D
อยากจะบอกว่า ...ไรท์เตรียมแชพสามเรียบร้อยแล้วล่ะ #จุ้จุ้
แต่ยังไม่อยากอัพเพราะอ่านไม่เม้นท์ #ใครกันนะอ่านไม่เม้นท์ไปฆ่ามันนนน!
ไม่ดียังไงติชมกันได้จ้า อ่านแล้วเม้นท์ด้วยยิ่งเม้นท์เยอะเท่าไหร่ไรท์ยิ่งอยากอัพ><
กู้ดบายเจอกันแชพหน้าจุ้บ! -3-
ความคิดเห็น