คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [BTS.] SF HOPEKOOk :: คำว่ารัก
ในเวลากลางค่ำกลางคืนแบบนี้มักจะมีคู่รักมาสวีตกัน
แต่สำหรับ ‘จองกุก’ และ ‘โฮซอก’ มันไม่ใช่คู่รัก
“โฮปปี้ฮยอง” ชายหนุ่มซึ่งมีนามว่า ‘จองกุก’ ได้เรียกฮยองสุดที่รักของเขา
“หืมมมมม” เสียงลากยาวๆนั่นมาจากชายหนุ่มผู้ถูกเรียก ชายหนุ่มคนนั่นได้หันมาทันที
“โฮปปี้ โฮปปี้ โฮปปี้” จองกุกได้เรียกชื่อเจโฮป มันเป็นชื่อที่พวกเขาตั้งขึ้นเอง ทำไมจองกุกถึงชอบเรียกชื่อฮยองของเขาหลายๆรอบงั้นหรอ มีคนเคยถามเขาแล้ว แต่เขาก็ตอบกลับมาว่าไม่มีเหตุผล รู้ตัวอีกทีก็คือตอนที่กำลังเรียกอยู่นั่นเอง
“เรียกทำไมหลายๆรอบ” ดูเหมือนคนถูกเรียกเริ่มมีน้ำโหแล้วล่ะ แต่ใช่ว่าเขาจะโมโหจริงจังอะไรหรอกนะ เขาก็แค่เก๊กไปอย่างนั่นแหละ
ทำไม?
ไม่มีใครรู้เหตุผมของเขาหรอก ถ้าเขาชอบก็คือชอบ ไม่ก็คือไม่
“ฮยอง ไป...” จองกุกพูดไม่ทันจบ ก็มีคนขัดขึ้นว่า
“โย่วววว โฮปปี้ฮยอง” และอีกคนที่เรียกเจโฮปว่าโฮปปี้ฮยองนั่นก็คือ.......
“อ่าวววว ว่าไงจีมิน” อ่า… ถูกแล้วล่ะ คนๆนั่นก็คือจีมินนั่นเอง หลายคนสงสัยว่าทำไมจีมินถึงเรียกเจโฮปแบบนี้ ก็เพราะเจโฮปอายุมากกว่ายังไงล่ะ เจโฮปถึงไม่ค่อยอะไรๆกันชื่อโฮปปี้มาก ถึงแม้มันจะออกหญิงๆก็ตามเถอะ
“ฮยองไปเดินเล่นเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ” จีมินไม่รอให้เจโฮปตอบอะไร เขาก็ลากเจโฮปไปทันที
พวกเขารู้หรือไม่? พวกเขาทำให้คนที่ยืนก้มหน้าอยู่ข้างหลังของพวกเขาเจ็บใจไม่ใช่น้อย
“ผมชวนก่อนนะ” จองกุกได้พูดเบาๆกับตัวเอง
ด้านเจโฮป
ผมกำลังคิดว่า ผมควรชวนจองกุกมาด้วยกันหรือไม่ แต่ไม่ทันที่ผมจะถาม จีมินก็ลากผมออกมาแล้ว ผมหันไปมองจองกุกที่ยืนก้มหน้าอยู่ เอ๋... แต่เมื่อกี้เขาจะพูดอะไรนะ เขายังพูดไม่ทันจบเลยนะ ผมควรกลับไปฟังไหม ทำไมผมถึงอยากฟังที่เขาพูดให้จบก่อนก็ไม่รู้ ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกัแน่
“ฮยอง ไปกินไอติมกันไหม” จีมินได้หันมาถามผม แต่ผมดูไม่ค่อยมีความสุขเวลาอยู่กับจีมินเลย
“แล้วแต่” ผมเลยตอบแบบผ่านๆไป
“ฮยองเป็นอะไร ทำไมฮยองเวลาอยู่กับผมแล้วดูไม่มีความสุขเหมือนอยู่กับจองกุกเลย ฮยองรู้ไหมผมน้อยใจนะเนี่ย” นั่นสินะ
“ไม่รู้สิ”
ก็มันไม่รู้จริงๆหนิ มันมีทั้งความรู้สึกหลายๆอย่างรวมกัน ถามว่าเวลาอยู่กับคนอื่นผมมีความสุขไหม ผมก็มีความสุขนะแต่ไม่เท่าอยู่กับจองกุก ผมรู้สึกว่าเด็กนั่นทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาไม่ว่าเวลาไหน แค่ผมคิดถึงหน้าเด็กนั่นผมก็มีความสุขแล้ว หรือนี่จะเรียกว่าความรัก
ด้านจีมิน
หึ ผมนี่อยากตบหน้าตัวเองแรงๆจริงๆเลย ผมนี่นะจะชอบโฮปปี้ เหอะมันมีความเป็นไปได้แค่นิดเดียวเท่านั่นแหละสำหรับคนอื่นนะ แต่สำหรับผมแล้ว มันมีความเป็นไปได้สูงมากกกกก แต่ผมรู้ตัวเมื่อไหร่หน่ะหรอ ก็คงตอนที่ผมซ้อมเต้นแล้วสะดุดล้มหน่ะสิ ไม่มีใครมาช่วยผมเลย มีโฮปปี้คนเดียวอยู่ข้างผมตลอด
1ปีที่แล้ว
See me see me ya~
La la la la la~
ตุ๊บ
‘โอ้ย!!!’
‘อ่าว จีมินเป็นไงบ้างเนี่ย’
‘ขอบคุณครับที่ช่วยผม เจโฮปฮยอง’
ปัจจุบัน
ตั้งแต่วันนั่น ผมก็รู้สึกสนิทกับเจโฮปฮยองขึ้นเรื่อยๆ เมื่อก่อนผมนึกว่าโฮปปี้จะไม่มีน้ำใจซะอีก แต่จริงๆแล้วเขามีน้ำใจกว่าใครทุกคน
ผมก็รู้สึกชอบโฮปปี้ตั้งแต่แรกเจอ ตอนแรกก็แค่ถูกชะตาเฉยๆก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ไปๆมาๆ มาเลยเถิด ทำให้ผมตกหลุมพรางของโฮปปี้ซะแล้ว และก็คิดว่าเขาจะรับหัวใจของผมไว้ แต่มันเป็นทางกลับกัน เขามอบหัวใจให้ใครคนอื่นไปแล้ว และคนๆนั่นไม่ใช่ผมอย่างแน่นอน ผมดูออก ผมคิดว่าใครคนนั่นของโฮปปี้น่าจะเป็น ‘จองกุก’ ทุกคนตั้งฉายาให้พวกเขาว่าพี่น้องสุดเกรียน ผมก็คิดว่าเขาก็เป็นพี่น้องกันธรรมดา แต่ที่ไหนได้...หึ แต่ผมจะคิดซะว่าเราต้องทำให้คนที่เรารักมีความสุข ถึงแม้เราจะเจ็บเองก็ตาม
ด้านจองกุก
สวัสดีครับ ผมชื่อ จอนจองกุก นะครับ เห็นว่าผมดูมีความสุขตลอดเวลา มันก็แค่ภายนอกเท่านั่นแหละ ภายในหน่ะหรอ
…ไม่เหลือ
พวกคุณคิดว่าผมเจ็บใจไหมล่ะ อยู่ๆก็มีคนมาบอกผมว่าหลีกทางให้เขาหน่อยเพื่อเขาจะได้เดินหน้าไปหาโฮปปี้ ใครจะไปยอมล่ะจริงไหม คนๆนั่น มีคนเดียวแหละครับ จีมินนั่นเอง ทำไมนะ ทำไม เขาต้องเกิดมาเป็นพี่ด้วย เขาเป็นพี่ไง ผมจึงทำอะไรไม่ได้ ได้แต่อือ ออ ห่อหมก ไปทั่ว
อันที่จริงแล้ว ผมกับโฮปปี้รู้จักกันมาก่อน แต่โฮปปี้แค่จำผมไม่ได้ เราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน แต่ใครจะไปจำได้ล่ะ ผ่านมาตั้ง5ปี แต่ชั่งมันเถอะ ผมคิดว่าผมเจ็บใจสุดคือตอนที่ฮยองมีแฟนไงล่ะ อย่าพึ่งแปลกใจกันไป ฮยองยังไม่มีแฟนหรอก ถ้ามีผมก็คงเจ็บปวดมาก ถ้าคนๆนั่นไม่ใช่ผม ผมคิดว่าผมใฝ่สูงไป แต่ทำยังไงได้ คนมันหลงไปแล้ว ก็คงถอยรักไม่ลงหรอก ยิ่งเป็นรักแรกด้วย เรียกได้ว่ารักแรกพบเลยก็ได้ ก่อนผมเจอโฮปปี้ผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องความรักเลย จนมาเจอกับตัวเองทำให้ผมรู้ว่าความรักทำให้คนเรามีทั้งความสุข และเจ็บปวดไปนะเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ที่มีเยอะสุดจะเป็นความเจ็บปวด
ผมก็ได้แค่เก็บมันไว้ในใจ เพราะผมพูดมันออกไปไม่ได้ ผมไม่กล้าพอ ผมมันปอดแหกไง
เจโฮปได้เดินย้อนกลับมายังห้องซ้อม แต่ดันไม่พบล่องลอยของคนที่เขาอยากเจอเลย เจโฮปคิดว่าเขาควรบอกความจริงว่าเขารู้สึกยังไงกับใคร เผื่อมันจะสายไป คุณคิดว่ามันสายไปไหม
ผมคิดว่าคำว่าสายไปสำหรับผมมันไม่มี
จองกุกได้เดินเข้ามาในห้องซ้อมอีกครั้งเพื่อหยิบโทรศัพท์ แต่ก่อนเขาเดินไปหยิบโทรศัพท์ก็ได้เห็นคนๆหนึ่ง และคนๆนั่นกำลังเดินเข้ามาหาจองกุกในทันที
“จองกุก ฉันมีไรจะบอกนาย” เจโฮปเป็นฝ่ายเริ่มพูด
“ครับ” จองกุกตอบรับอย่างรวดเร็ว
“ทำไม นาย....”
“ครับ มีอะไรหรอฮยอง” จองกุกคิดว่าเขาคงตอบรับน้อยไปหน่อย เลยพูดให้ยาวขึ้น
“ถ้านายฟังแล้วนายอาจจะรังเกียจฉันเลยนะ แต่ได้โปรดอย่างรังเกียจฉันเลย” เจโฮปพูดพลางทำหน้าตาท่าทางเศร้าๆ
“ครับ ว่ามาเลย ฮยองพูดจบ ผมก็จะพูดต่อเหมือนกัน”
“คือ...เริ่มไงดีล่ะ...คือฉันรู้สึกชอบนายมาตั้งนานแล้ว แต่ฉันก็ได้แต่เก็บความรู้สึกของฉันมาเป็นเวลานานเลยพอสมควร แต่วันนี้ฉันได้รู้แล้วว่าฉันควรพูดให้นายได้รับรู้ก่อนที่จะสาย แต่จริงๆแล้วคนอย่างฉันไม่มีคำว่าสายไปหรอกนะแต่ ….สำหรับนายฉันต้องบอกให้เร็วที่สุด ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงมีความรู้สึกนี่กับนาย แต่มันก็เป็นไปแล้วหนิเนอะ จะให้ฉันทำยังไง ฉันก็ทำไรไม่ถูกหรอกนะถ้าทำให้คนที่ฉันรักรังเกียจฉัน ฉันคงรู้สึกเจ็บปวดมาก และขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้จักกับคำวารักนะ ฉันรักนายนะ กุกกี้ของฉัน” เจโฮปพูดจบก็หลบตาจองกุก
“เอ่อ...ผะ...ผมก็รักฮยองครับ” จองกุกพูดจบก็กระชากตัวเจโฮปมากอดไว้
“จริงหรอ นายก็รักฉันหน่ะหรอ ฉันคิดว่าฉันรักนายฝ่ายเดียวตลอด ขอบคุณนะสำหรับคำว่ารัก ที่มีให้กับฉัน” เจโฮปพูดจบก็ดึงหน้าจองกุกมาจูบ
จองกุกดูตกใจกับความรวดเร็วของฮยองของเขามากทำให้เขาดิ้นๆ แต่ก็สู้แรงของเจโฮปไม่ได้ทำให้เขายอมที่จะให้เจโฮปจูบต่อไป จูบของเจโฮปทำให้จองกุกรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยนจนทำให้จองกุกหมดแรงได้เลย หลังจากเจโฮปพอใจเขาจึงผละออก
“ฉันรักนายนะกุกกี้น้อย” เจโฮปพูดจบก็ดึงจองกุกเข้าไปกอด
“ผมก็รักฮยองนะ>///<” จองกุกรู้สึกได้ว่าตัวเองหน้าแดงจึงฟุบหน้าลงไปที่อกของเจโฮป
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั่นทำให้เขาทั้งสองคนนั่นมีความสุข และมีคนๆนึงที่เห็นภาพที่พวกเขาจูบกันอยู่ แต่เขาคนนั่นก็ยิ้มให้กับภาพตรงหน้าเพราะคนที่รักมีความสุข ไม่ว่ายังไงก็ตาม คนที่เขารักต้องมีความสุขเท่านั้น
________________________________________
อ่านจบแล้วเม้นให้ด้วยนะค้ะ ไม่เม้นเค้างอลนะ5555 ><
ฝากด้วยนะค้ะ http://my.dek-d.com/katoon-5/writer/
ความคิดเห็น