ฉัน..ตัวประกอบเกมส์จีบหนุ่ม

สะวีดัด สะหวัดดีค่ะ ผู้อ่านทุกท่าน

เนื่้อเรื่องนี้อาจมีคำหยาบอยู่บ้าง 

ใครโลกสวยทำใจนิสนึงเนอะ5555+

เอ่อ...คือเรื่องนี้เราแต่งเองนะคะ 

เกิดจากความอยากค่ะ อิอิ >,<

เอาหล่ะเข้าเรื่องกันดีกว่า

    

....นี่!! พวกคุณเคยเจอพระเจ้ามั้ย? 

ฉันไม่รู้หรอกว่าใครจะเคยเจอหรือไม่เคยเจอ 

แต่..ฉันเคยเจอ  หึ! ฉันหน่ะดีใจม๊ากมาก<เสียงสูง

รู้อะไรมั้ย ฉันหน่ะนะ แค่อยากมีชีวิตธรรมดา 

อยู่แบบสบายๆไม่ต้องมีคนมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตชั้นเลยยิ่งดี<มั้ง ฮี่ๆ

อ้อ! ลืมแนะนำตัวชั้นชื่อ 

(ฟูจิซากิ ฟุทาบะ) เรียกสั้นๆว่า ซากิ ก็แล้วกัน 

เอาหล่ะเข้าเรื่องสะที! 

ฉันหน่ะมีผมสีดำ ตาสีแดง 

เลยเป็นจุดเด่นได้ง่ายยมาก 

ทั้งๆที่พ่อกับแม่ชั้นตาสีน้ำตาลอ่อนแท้ๆ

ไม่รู้ว่าผสมพันธ์กันแบบไหน เฮ้อออ 

ถึงมีลูกที่สวยและเป็นจุดเด่นขนาดนี้ <อวยตัวเองสุดค่ะ 

แต่เห็นแบบนี้ เป็นจุดเด่นใช่ว่าจะดี 

ที่ รร. ชั้นมักจะโดนแกล้งบ่อยหน่ะ

แล้วก็ถูกเอาเปรียบอยู่เสมอ

 

ช่างเถอะ!!! ชินแล้ว <ซะที่ไหนหล่ะไอบ้าาาา!!!

โดนแกล้งจนตายเนี่ยนะ 

น่าสมเพชตัวเองชะมัด >-> 

สาเหตุที่ตายเพราะว่า....

อืม...จะบอกว่าตายได้น่าสมเพศมากๆเลย

(กำลังขายขี้หน้า -_-//)

ฮึ่ม!!เอาหล่ะ ที่ตายเพราะว่าลื่นหน่ะ

คือตอนนั้นชั้นอยู่ในห้องน้ำ 

ดั๊นนนน ไปแอบได้ยิน

ผญ. คนอื่นกำลังพูดถึงเรื่องของฉัน

หน้าห้องน้ำประมาณ 4-5 คน 

บอกว่าจะดักตบฉัน 

ละก็เอาหัวจุ่มชักโครก เอาให้ขาดใจตาย

พอชั้นได้ยินเรื่องนั้นนะ ขึ้นเลยค่ะ!!! 

จะแมนๆเปิดประตูไปด่าสะหน่อย 

แต่...เอ่อ

ลื่นค่ะ หัวนี่ฟาดชักโครก 

เสียงดังโครมคราม!! 

ผญ.พวกนั้นก็วิ่งหนีไปกันสะหมดเลย 

เห็นชั้นเป็นผีรึไงกัน ยัยบ้าพวกนี้หนิ่แต่

ชั่งมันเถอะ ก็ตายแล้วนี่ สบายสะที 

จะได้ไม่ต้องมีเรื่องวุ่นวายยยอีก ลาก่อนค่ะพ่อ แม่ .....

.

.

''นี่!''  ฉันเหมือนได้ยินเสียงใครเรียกเลย

แต่ก็ขี้เกียจตอบอ่ะ เงียบดีกว่า..

''เฮ้ยยย ยัยโรคตาแดง ตื่นสะที นอนอืดอยู่ได้''

ใครตาแดงหว่าา?? หมายถึงชั้นรึป่าว?? 

แล้วนอนอืดคืออะไร?? ฉันตายแล้วนะ

''ใครหน่ะ?'' ฉันเริ่มรู้สึกรำคาญกับเสียงนก

เสียงกา เลยตอบออกไปในขณะที่นอนหลับตาอยู่

''คนสวยไงหล่ะ'' โอ้โหววว คำๆนี้ ทำให้ชั้น..

ลุกพรวดขึ้นมา!! 

'หมาตัวไหนมันสวยกว่าชั้นฟะ?' ฉันพูดออกไป

โดยไม่รู้เลยว่าเค้าคนนั้นคือใคร 

รอบๆด้านของฉันตอนนี้มันเป็นสีขาวคล้ายๆหมอก

ตรงที่ฉันนั่งอยู่มันนุ่มนิ่มมาก~~มันมีสีขาวเช่นกัน

(อย่าบอกนะว่ามันคือสวรรค์)

ในขณะที่ฉันกำลังพิจารณาทุกๆสิ่งรอบตัว

ฉันรู้สึกปวดหัวมาก มันทรมาณ คงจะเป็นเพราะ

ลุกเร็วเกินไป ใครกันนะที่พูดประโยคนั้นออกมา

ไม่อายฟ้าอายดินเลยรึไง? 

"โฮ่โฮ่โฮ่ ชั้นพูดเองอ่ะ มีไรป่ะ?" ไอเชี่****ใครวะ

จู่ๆก็มีเสียงนึกแทรกขึ้นมา พร้อมกับผู้หญิงหุ่นสะบึ้ม!

ผมของเทอเป็นสีชมพู ตาสีฟ้า ทรวดทรงนมดี 

ผู้หญิงคนนี้เซ็กซี่มาก สีผิวก็ขาว ถ้ามองนานๆ

ถึงขั้นมีอารมณ์เลยก็ได้ แต่ก็อยากจับนมน๊มจัง

ใหญ่ม๊ากมากกกก ชุดที่เทอใส่เป็นสีแดง เป็น

ชุดเดรสยาวแหวกข้าง ขาของเทอก็เรียว

สวย จากนั้นก็..บลาๆ~~

"นี่ยัยโรคตาแดง โรคจิตหรอยะ!" หะ

เมื่อกี๊เทอพูดว่าโรคจิตหรอ หนอยยย

"อะไรยัยนมใหญ่ มาว่าคนอื่นว่าโรคจิตแบบนี้ได้ไง"

ฉันตอบออกไปแบบนั้น ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าฉัน

ยื่นใบหน้าสวยๆเข้ามาใกล้ๆ ทำให้เห็นใบหน้าที่

ชัดเจนขึ้น หน้าของเทอไม่มีแม้แต่ สิว ฝ้า กระ

แม้แต่ไฝ ก็ไม่มี 

"เขินหรอ ดูหน้าเทอสิ่แดงหมดแล้วนะ"

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าฉันยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก

จนคราวนี้มันจะ Mouth to Mouth กันอยู่แล้ว

ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

เพราะตัวฉันในตอนนี้มันหนักๆขยับตัวก็ไม่ได้

ได้แต่ทำใจยอมถูกผู้หญิงที่สวยหุ่นดีนมใหญ่

จูบ ฉันจึงหลับตาปี๋ และไม่ขัดขืนใดๆทั้งสิ้น

โป๊กก!!!

"เจ็บนะเว้ยยย ทำอะไรของเธอหน่ะ"

ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บกระบาลมาก ก็ยัยนมใหญ่

นี่เล่นเขกกระบาลของฉันแทบแตก เขกแค่ครั้ง

เดียวเจ็บถึงทรวงใน  อะ เฮือกกก

"เข้าเรื่องสะที!! ชั้นหล่ะเบื่อกับความโรคจิต

ของเธอเต็มทน แล้วชั้นจะอธิบายให้สั้นๆ 

ชั้นมีนามว่า (ลีโอน่า) เป็นเทพเจ้าปกครองชั้น

ที่สอง มีหน้าที่คอยตัดสินวิญญาณว่าจะเกิด

หรือดับสูญ สถานที่เธออยู่ตอนนี้คือสวรรค์

เธอยังไม่ถึงที่ตาย แต่..เธอจะกลับไปโลกเดิม

ไม่ได้อีกแล้วหล่ะ" 

"ท...ทำไมหล่ะ ก็ฉันยังไม่ตายนี่ ส่งชั้นกลับไป

โลกเดิมเถอะ ฉันคิดถึงพ่อแม่ ฉันยังไม่ได้้

ส่องผู้ชายข้างบ้านเลยนะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า เธอกล้าพูดรึว่าคิดถึงพ่อแม่ ทั้งๆ

ที่พวกเค้าเผาร่างเธอแท้ๆ" หะ เผารงเผาร่าง

อะไรกัน ก็ยังไม่ตายจะเผาทำไม ยัยเทพเจ้า

นี่คงจะประสาท บ้าไปแล้วแน่ๆ 

"เธอคงคิดว่าชั้นบ้าสิ่นะ.. เธอรู้ตัวมั้ยว่าเธอนอน

หลับไปสิบวันเต็มๆ มันเลยอาทิตย์นึงมาแล้ว

พ่อแม่ของเธอนึกว่าเธอตาย ก็เลยสั่งให้หมอ

เอาเครื่องช่วยหายใจออก จากนั้นเธอก็ตายในที่สุด"

เมื่อยัยนมใหญ่พูดแบบนั้น ว่าพ่อกับแม่เผาร่างฉัน

(งานศพ) แต่ฉันก็ไม่แคร์หรอก ฉันรู้อยู่แล้วว่าพ่อแม่

เปลี่ยนไป เพราะว่าแม่มีน้องที่ยังไม่คลอด พ่อกับแม่

ก็เฮ่อน้องมากๆเลย ใช้ฉันออกไปทำงาน ส่วนพ่ออยู่

บ้านไม่ทำอะไร และแม่ก็พักผ่อนนอนอย่างเดียว

แต่ฉันก็ยังรักพ่อกับแม่นะ 

"แล้ว..ฉันจะต้องอยู่ที่นี่หรอ?" ฉันถามยัยนมใหญ่

โดยมีสายตาที่เศร้าสร้อย ก็แหงหล่ะ ฉันกลับไป

โลกเดิมก็ไม่ได้ ที่จะไปก็ไม่มี เหมือนวิญญาณเร่ร่อน

เลยแหะ

"ป่าว ชั้นไม่อยากให้เธอมาอยู่ที่นี่หรอกนะ เกะกะ

ลูกตา ชั้นจะให้เธอไปโลกใหม่" ทันใดนั้นสายตาที่

เศร้าสร้อยหมาเหงาหงอยของฉันก็เปลี่ยนมาเป็น

สายตาแห่งความหวังปนดีใจ ฉันมองยัยนมใหญ่

และถามกลับไปว่า "โลกแบบไหนหล่ะที่เธอจะให้ฉันไป"

แน่นอนคำตอบที่ได้มานั้นมันน่าดีใจม๊ากมาก

'ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง' หึ ให้ตายเถอะ ถ้ายัยนมใหญ่

ส่งฉันไปป่าอเมซอนหล่ะ ฉันจะบีบนมใหญ่ๆของ

ยัยนี่ให้แตกเป็นกระจุยเลย 

"นี่ แล้วไม่มีพรให้บ้างอ่อ" ฉันถามออกไป

เพราะว่านิยายคนอื่นเค้ามีพรให้กันไม่ใช่อ่อ

ยัยนมใหญ่ก็เป็นเทพเจ้า น่าจะมีพลังวิเศษณ์

กับเค้ามั่ง แต่ดูเหมือนยัยนมใหญ่ก็ทำหน้าตา

ยิ้มเยาะออกมา

"ไม่มี ไม่ให้เว้ย" คำตอบที่ได้นั้นมันเฟลมาก

สรุปยัยนมใหญ่มันไม่มี หรือมันงก กันแน่หว่า

"อ่อนด๋อย" ฉันพูดเสียงเบาและแน่นอน ยัย

นมใหญ่ก็ได้ยิน ทำให้ยัยนั่นมันโกรธ 

มันจะได้ให้พรฉัน  ฮุ ว๊ากกฮ่าฮ่า

(ชั่วดีจริงๆ เลยฉันเนี่ย)

"ใครอ่อนด๋อยกัน หะ อยากได้พรมากใช่มั้ย

แล้วอยากได้แบบไหนหล่ะ?" ยัยนี่ถามคำถาม

แปลกชะมัด แล้วให้พรง่ายเกินไปมั้ยเนี่ย

"อะไร? แบบไหน? งงค่ะ"  ยัยนมใหญ่ทำหน้า

หงุดหงิดใส่ฉัน แต่ก็ไม่สนอ่ะ

"ตัวตนของเธอไงยัยโรคจิต อืม..

อย่างเช่น เป็นคนที่มีแต่คนรัก คนชอบ

หรือจะเป็นคนที่มีแต่คนเกลียด เอาแบบไหน

หล่ะ" ถ้าเป็นฉันหล่ะก็...

"เป็นคนที่ไม่มีความวุ่นวายในชีวิต ไม่มีใครสนใจ"

ฉันตอบออกไปแบบนั้น มันเป็นตัวตนที่อยากเป็นนี่หน่า

ที่โลกเดิมก็เจอเรื่องวุ่นวายสารพัดมาเยอะแล้ว ขอ

พักบ้างก็แล้วกัน แต่ยัยนมใหญ่ทำหน้าไม่สบอารมณ์

กับสิ่งที่ฉันขอไปเลย นี่ฉันพูดอะไรผิดไปหรือป่าว?

"หาาา เป็นตัวตนที่หน้าเบื่อจังอ่ะ ชีวิตไม่มีสีสันเลย

อืม... งั้นก็ได้ฉันจะให้สิ่งที่เธอขอมาก็แล้วกัน รีบๆไป

ได้แล้ว ชิ่วๆ บ๊ายบ่ายย" 

จากนั้น..ก็มีแสงสีขาวมาล้อมรอบตัวฉัน มันแสบตามาก

จนมองอะไรไม่เห็น ยังไม่ได้ขอบคุณยัยนมใหญ่นี่เลย

"ด..เดี๋ยวๆ" ฟึ่บ<ไปแล่ววว

(หืมม..ชีวิตของเธอมันน่าสนุกดี มันอยู่ในกำมือชั้นแล้ว

ชั้นจะทำอะไรกับชีวิตหรือบทที่เธอได้รับมันก็เรื่องของชั้น

เธอก็จงเป็นลูกเจี๊ยบในกำมือไปก็แล้วกัน อย่าลืมขอบคุณ

ชั้นด้วยหล่ะ และก็อย่าลืมขอโทษที่มาว่าฉันว่าอ่อนด๋อยซะด้วย 

ซากิจัง)เทพเจ้าลีโอน่าได้กล่าวไว้<แสยะยิ้มไปทีค่ะ

แถม เทพเจ้านมใหญ่

  

 

 ขอบคุณค่าาาาาาา อย่าลืมคอมเม้นติชมด้วยน้าาาาาาาาาาาาาา 

 

แก้ไขวันที่ 14/3/2560

-----------------------------------------------------------------------

แก้เนื้อเรื่องไปเยอะจิงๆนะคะ