ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 05 : คู่อริ
ใบหน้าหวานเบื้อนหน้าหลบแทฮยอ้วยอาารลัว
เพราะนรหน้ามันเล่น้อมาแบบนั้น
ิว่าอุะละลายบ้ามั้ยนะ ไอนบ้า
"หลบหน้าทำไม"
ร่าสูหันมาถามีๆ อีมือนึ็ยืนล้วระเป๋าาเวามา
"ไม่้อรู้หรอ"
"หึ"
แทฮยอยิ้มมุมปา ่อนะมาระิบเบาๆ้าหูอุ
"อยาโนอีรึไ"
"..."
อุเียบไปั่วะ
หน้าาเพราะอาารโรธแ่ทำอะไรไม่ไ้
ทำไมผู้ายนนี้้อทำแบบนี้ับร่าบา ทั้ๆที่ไม่ไ้รู้ััน
"อุ โอเรึเปล่า ไปื้อร้านอื่นมั้ย"
แบมพูแล้วระุมืออุเพื่อเรียสิ
"อะ อืม ไปร้านอื่นันเถอะ"
นหน้าหวานอบล
่อนะเินนำเพื่อนหน้าหวานอีนไป
แ่ทว่ามือหนาับมืออุไว้่อนหน่ะสิ
"นะ..นาย ปล่อยเรานะ"
"แทฮยอ ปล่อยเพื่อนเรานะ อุไม่สบายอยู่"
แบมพูแล้วพยายามแะมือหนาออามืออุ
แ่แรนหน้าหวานสอนไม่ไ้เป็นผล่อแทฮยอเลยสันิ
แทฮยอยิ้มมุมปาอีรั้
่อนร่าสูะึัวอุมาไว้ในอ้อมอ
"ทำบ้าอะไรอี ปล่อยสัที เราไม่รู้ัันนะ"
"..."
เมื่อำนี้หลุออมาาปาอุ
ทำให้แทฮยอถึับาในใแปลๆ
ไม่ใ่เราไม่รู้ัันหรอ อุำแทฮยอไม่ไ้มาว่า..
"เอาละเว้ย แทฮยอทำอะไรเ็ใหม่หน่ะ"
เสียปริศนาพูออมาััหวะ
่อนที่แทฮยะทำอะไรมาว่านั้น
"เสือ"
"นั่นมันเหยื่ออู"
อุเบิาว้าเมื่อไ้ยินำพูแปลๆออาปาออีน
"พูไ้เ็มปา ว่าเหยื่ออมึ..วีนเป็นอู่าหา"
แทฮยอไม่พูเปล่า
แ่มือหนาระาร่าบาเ้ามาไว้ในออมอให้แน่นึ้นไปอี
เพื่อแสวามเป็นเ้าอ
"แทฮยอ เราบอให้พอไหละ อุไม่สบายอยู่นะ"
แบมพูห้ามปรามารระทำอแทฮยอ
แ่เหมือนับู่อริอร่าหนารหน้า
ลับไม่ไ้สนใอนอุ
และหันมายิ้มมุมปาให้แบมอย่ามีเล่ห์นัย
"อยาใหู้่วยมั้ยแบม"
"..."
แบมเียบไปสัพั
ในึ็ไม่อยาให้อนอุเป็นอะไร
แ่อีในึ ็ไม่อยาให้มาร์ปะทะับแทฮยอเ่นัน
"ินาน ั้นูไม่่วย เรียมอำลาเพื่อนมึไ้เลย"
"่วยเพื่อนเราหน่อย"
แบมัสินใพูออมา
แ่็ยัไม่ล้าสบามาร์อยู่ี
ส่วนอุพยายามิ้นอย่าสุวามสามารถ
แ่น้าหน้าลับอร่าบาแรึ้นไปอี
นอุแทบหายใไม่ออ
"นายเป็นบ้าไรวะ ปล่อยเราสิ แทฮยอ"
"เรียื่อ้วย เินั"
แทฮยอพูวนประสาทนหน้าหวาน
่อนะหันไปมอหน้ามาร์อย่าเอาเรื่อ
"มึิว่ามึะสูู้ไ้หรอมาร์
แบม..มึิผิแล้วที่ให้มัน่วย
นาีวินรัอมัน มันยัรัษาไว้ไม่ไ้เลย"
วาสีฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแทันที
แ่โีที่อุไม่ไ้เห็น
ถ้าไม่อย่านั้น
ร่าบาใแล้วเป็นลมไปอีรอบแน่ๆ
"ถ้าไม่มีหมาทำ นรัอู ็ไม่หายไปแบบมึหรอ"
"หึ"
แทฮยอยิ้มมุมปา ่อนะหันมอหน้าอุอีรอบ
แล้วปล่อยนหน้าหวานอออย่าว่า่าย
ไม่ใ่แทฮยอยอมแพ้มาร์หรอนะ
แ่เาไม่อยาให้ร่าบาเ็บัว่าหา
แทฮยอหวร่าายออุมา .. มานใร็แะ้อไม่ไ้
"ไว้เอันใหม่นะวีน"
ร่าสูบอแ่นั้น ่อนะโบมือลาไป
ท่ามลาวามุนอแบมและอุ
สอนนี้พูอะไรแปลๆ ทำให้นหน้าหวานสอน้อสสัยอีแล้ว
"ู่วยมึแล้วนะแบม อย่าลืมมาอบแทนู้วย"
มาร์ไม่พูอะไรมา แ่ลับทวสัาาแบม
ทั้ๆที่มาร์ไม่ไ้ทำอะไรเลยสันิ
"แทฮยอยอมปล่อยัวเราเอนะ นายะมาเอาอะไราเพื่อนเรา"
อุพูปป้อแบมบ้า
เพราะเมื่อ่อนหน้านี้ แบมเป็นนอให้มาร์มา่วยอุ
"เียบไปเถอะน่าวีน ปล่อยให้เป็นเรื่ออูับแบมีว่า"
"วีนหรอ"
อุทวนำพูอมาร์
ร่าบาสัเุำพูอแทฮยอและมาร์มานานแล้ว
ทำไม้อเรียอุว่าวีน้วยนะ..
วีนแปลว่าราินี..
"ไปันเถอะอุ เราหิว้าวแล้ว"
"แบม มึไม่ไ้ยินทีู่พูหรอ"
"ะเอาอะไร็รีบๆบอมาสิ นม เลี้ย้าว ทำารบ้านให้ หรือ.."
"ูไม่ไ้้อารอะไรแบบนั้น"
มาร์พู่อนะเินหน้ามาหานหน้าหวาน
"หึ"
มาร์ส่ยิ้มร้ายๆให้
่อนะเินไปไหนไม่มีใรรู้
แผ่นหลันัวสู่อยๆเลื่อนหายไป้าๆ
ทำไมแบมถึรู้สึหวั่นแปลๆนะ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น