คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลาจากบ้าน
“แม่กำลังล้อเล่นใช่มั๊ย -_____-^^^” เสียงของเด็กผู้หญิง วัยประมาณ 15 แก้มป่องอมชมพูเป็นธรรมชาติ(อย่างกะขายเครื่องสำอางเลย - -*)
ปากเล็กเป็นกระจับสีแดงระรื่น ผมยาวหยักโศกกำลังดีไม่ต้องไปดัด ตากลมโตสีดำสนิท ผิวขาวราวไข่มุก
กำลังพูดคุยกับผู้หญิงซึ่งมีอายุได้แล้ว ซึ่งคือแม่ของเธอดี ๆ นี่เอง (เอ๊ ~!! จาพิมให้ยืดยาวทำไมฟะ)
กำลังเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
“แม่เคยล้อเล่นกับลูกหรอ -_______-^^^” แม่ก็เถียงกลับไป
“อย่างแม่อ่าประจำเรย!!! ตอนไปเขมรอ่ะ”
ฉันขึ้นเสียง ใช่สิ แม่อะ!!! จำได้เลย ตอนนั้นอายุ 10 กว่าขวบได้
ได้ไปต่างประเทศครั้งแรก และที่นั่นคือเขมร - -* แม่ก็ไปเล่นที่บ่อน ดี ๆ นี่เอง
ละทิ้งให้ลุก ซึ่งอายุ 10 กว่าขวบ ที่ไร้เดียงสา(ตรงไหนวะ !?) เดินเล่น จนจะมีใครจับไปขายอยู่แล้ว - -*
แล้วก็พูดขึ้นมาประโยคนึงจนฉันจำได้ขึ้นใจเรย 'แม่ไม่ผิดนะ เพราะหนูไปเดินเล่นเอง'
จาบ้าหรอคะแม่ !!! จะให้เด็กไปดูเค้าเล่น สล๊อต!? โป๊กเกอร์ !? ละอื่น ๆ อีกมากมาย มันไม่ดี๊~
"น่า ~ วันนั้นแม่กำลังขึ้นพอดีเรย แหมไม่น่าเลย~^________^ " ดู !! ยังพูดมาได้ ชิชิชิ
"แล้วคิดยังไง จาให้นู๋ไปอยู่โรงเรียนประจำเนี่ย - -" ฉันถามไป เพราะท่านแม่ผู้บังเกิดเกล้าาาาาาาา
กำลังจาส่งฉันไปลำบากอ่าดิ
"ไม่มีไรหรอก แม่จะไปอยู่กับพี่ที่อังกฤษ ช่วยทำร้านอาหาร ประมาณ 2-3 ปีได้นะ" O_O!!! ฉันอึ้งเลย
สวัสดีค่ะ แนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อ วิเวียน ชื่ออุบาดมั๊ยล่ะ -______-!!! ฉันเคยถามแม่ไปครั้งนึง
'แม่ทำไมชื่อหนู ถึงอุบาดนักอ่า วิเวียนอ่า แปลก ๆ นะ'
'ตอนที่ท้อง แม่ชอบดูหนังกำลังภายใน พอดี ^^ ตอนแรกจะเอาชื่อเป็น ฟงหวินละนะ'
'OoO!!!!'
TT_________TT เนี่ยแหละ แม่ของฉัน ปลื้มมมมมมมม~!!
ครอบครัวประกอบไปด้วย พ่อ แม่ พี่สาว(เจ๊ เรียกมันอย่างงั้น) ละ พี่ชาย (ไอถึก) ละฉันน้องเล็กสุด
พ่อหรอ ?? ก็เป็น มนุษย์ ธรรมดา ที่ไปแต่งงานกับแม่นางเอ๋อ (แม่กรูเอง) รักกันมาก !! จนทิ้งลุกและภรรยาแล้ว ตัวเองไปอยุ่ อเมริกา
แหม วันที่จะขึ้นเครื่องไป อเมริกา ลากับภรรยาตัวเอง จนจะตกเครื่องอยุ่แล้ว ผู้โดยสารในนั้นก็อยากจะฆ่ายัดหมกส้วมให้รู้แล้วรู้รอด
ส่วนอีเจ๊หรอ ~อย่าไปพูดถึงมันนน~ ใช่ มันเรียนเก่ง สวย เพอร์เฟค กว่าเรานิ T________T ไม่รู้เป้นอารายตอนนี้ทำร้านอาหารที่อังกฤษ
ส่วนอีถึก อีพี่ชายคนรอง ตอนนี้ก็โดนชะตากรรมเดียวกับเรา แต่มันแย่กว่าเรา โดนไปส่งที่ อินเดีย !!!!!!!
ฉันหรอ O_o!? จากผลการเรียนที่ ธรรมดา 1.50 ไม่รุ้รอดมาได้ไง (นั่นดิ งั้นแกก็โค ตะ ระ โง่เรยดิ) แม่เห็นแล้วไม่ปลื้มเลยจะส่ง
ไปที่โรงเรียนประจำเผื่อจะดีขึ้น - ________________- !!!
"น่าา ไม่กี่ปีหรอก มันไม่มีใครอยู่บ้านไง ที่นู่นก็ดีนะ เพื่อนแม่เค้าเป็น ผ.อ. ไม่ต้องกลัวลำบาก" ชิชิชิ ให้เราลำบาก ตัวเองไปสบายอ่าดิ
"แม่ TTOTT นู๋ไม่อยากไปลำบาก" เอาวะ เรายิ่งเถียงไม่เก่งอยู่ด้วย อ้อนก็ได้วะ
"แม่จำเป็น -________-^^^ อย่าให้แม่รมเสียนะ" นั่น จาเริ่มละ อารมเอาแต่ใจ
"ไม่ ( ><)(>< )( ><)(>< )" ฉันค้านอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ลุกคิดจะต่อต้านแม่หรอ -_________-^^^" เอาวะ เถียงเป็นเถียง
"ไช่ !!!" ฉันตอบเสียงแข็ง
"วิเวียน !!!!!!" TTOTT แม่ นู๋กัวแล้วค่ะ อย่า ใช้น้ำเสียงแบบนั้น
"กะ.....ก็ได้" โฮ ไม่นะ TTOTT ถ้าเราไม่ตอบไป มีหวัง ตาย กับ ตาย!!!! ไม่อยากเล่าอดีตเมื่อก่อน
เถียงกันจะเป็นจะตายเลยโดน...................... เอึ้ก ไม่ขอเล่าดีกว่า TOT
"OK เราจะไปวันนี้ ตอนนี้เลยนะ" หาาา!!! แม่บ้ารึเปล่า
"แม่ จะบ้าหรอ !!! ตอนนี้ ของก็ยังไม่เก็บ อะไรก็ยังไม่พร้อม เพื่อนก็ยังไม่ลา"
ใช่สิ แม่คิดจะทำอะไรก็ทำ
ตอนที่ส่ง ไอถึกไปเรียนอินเดีย
'แม่ไม่ไหวกับลุกละนะ ทำไมเกเรอย่างงี้ !!!'
'แม่ ผมขอโทด จะไม่มีครั้งที่ 2 อีกแล้ว'
'ไม่ แม่ให้โอกาสมาเยอะแล้ว 2 ปีนี้ ลุกย้ายไปกี่โรงเรียนละ แม่จะส่งไปเรียนอินเดีย !!!!!!!!!!'
'OoO!!! แม่คับบบบบบบบ'
จากนั้น 3 วัน ขอย้ำนะคะ 3 วัน ถูกแพ๊กไปอินเดีย - -* ตอนนี้เห็นได้ยินว่า ตอนนี้ สนิทกับ ผ.อ. อยู่ดีมีสุขดี
กลับกลายเป็นมันคุมโรงเรียน แม่ได้ยินแบบนั้นก็พูดว่า
'แหมมม ลูกเราเป็นคนใหญ่คนโตไปละ แม่ละปื้มมมม' เวง แม่ตู - -* นี่ฉันเกิดผิดโลกป่ะเนี่ย
"แม่ แต่นู๋ไม่มีเพื่อนนะ นู๋เหงา TOT" ตอนนี้ฉันกำลังอยู่แทบเท้าของแม่แล้ว
"ไม่ต้องห่วง ยัยนิกกี้ ก็จะถูกส่งตัวไปที่นู้นเเหมือนกาน" OoO!!
"หาา ยัยนิก อ่าหรอ" หาายัยนิกกี้ ชื่อเดิมของมันก็คือ นิก แต่กระเดะมี กี้มา - -* มันเป็นทอม(แรด)
ตอนแรก ๆ ที่รู้จักมัน ทอมโคด แต่ไหงมาแรดกว่าเราวะ (- -!!) มันก็ไม่ได้ อุบาดไรหรอก
แต่อวบนิดดดดดดดดดดดเดียว ผิวออกแทน ๆ ผมสั้นซอยประมาณไหล่ สูงโปร่ง ต่างกับฉัน นับวันยิ่งเตี้ยลง ๆ (มีด้วยหรอวะ - -*)
"ช่ายยยย ตอนนี้ยัยนิก อยู่ที่โรงเรียนละมั้ง เรื่องห้องนอนอารายพวกนี้ เด๋วแม่ให้ไปคุยกับเพื่อนแม่เอง"
"แม่ นู๋ต้องเก็บไปของ ซื้อของอ่าาา ขอเวลา 3 วันได้มั๊ยย" ฉันไม่มีแผนไรแล้ว T^T ไม่อยากไปเรยยย
"ไม่ต้องห่วง แม่เก็บให้ลุกเรียบร้อยแล้ว อ๊ะ แม่ไม่ลืม กางเกงในลายจุด ตัวเก่งของลูกด้วยนะ ^^v" พร้อมชู 2 นิ้วสู้ตาย!!! น่ารักตาย แก่ละ
'ครืดดด~ บี๊ บี้ โป๊ ป๊ะะ เต่ง ๆ ตึง ๆ ตัง ๆ' เสียงมือถือ อันรุ่นพระเจ้าเหาสร้างของฉันดังขึ้น
สายเข้า
ท่านพ่อบังเกิดเกล้า
'ฮาโหลลลลลลลลลลลลลลลลลล' ฉันลากเสียงยาวไป พ่อกว่าจาโทรมาหา ก็ 5 เดือนโทรที
*ไง ~ วิเวียน >< ลูกพ่อกำลังจะไป อยู่โรงเรียนประจำหรอ ลำบากแย่เรยนะ* ชิชิชิ จะมา เย้ยกานอ่าดิ
'ไช่ค่ะพ่อ T^T วิเวียนไม่อยากไปเลยค่ะ พ่อต้องช่วยวิเวียนนะนะนะนะนะนะนะ' ฉันเลย อ้อนเข้าไป
*ไม่ได้ มันเป็นคำสั่ง จากเบื้องบน(แม่) พ่อไม่สามาดขัดได้* OoO!!! หาา งั้นก็ไม่มีใครช่วยฉันได้อ่าดิ
ฉันเรย เข่าทรุด เน้น ๆๆๆ เข่าทรุด นั่งพิง กำแพงข้างโซฟา เป็นนางเอง MV หมอลำซิ่ง (เห้ย Mv ไรวะ -*-)
*พลั่กกกก!!!* OoO!!! อวัยวะที่เรียกว่าเท้า ถ้าภาษาชาวบ้านก็ 'ตีน' ได้ประทับลงไปในหลังของ ข้าพเจ้า คนที่ถีบคือ .....
"นี่ วิเวีย !! จะมานั่ง อารายข้าง โซฟา มีโซฟา ดี ๆ ไม่นั่ง อ๊ะ O_O!!! นั่นคุยกับพ่ออยู่หรอ แม่ขอคุยหน่อย"
สิ้นเสียงภายไน 0.00005วิ. แม่ก็กระชากมือถือไป
"นี่ตัวเอง ~ เค้าคิดถึงมากเรย ทำไมไม่ค่อยโทรหาเรยอ่าาา"
*ที่รัก งานเยอะน่ะจ๊ะ*
"นี่ แล้ว บลาา ๆๆๆๆ ~~~"
สวีทได้ สวีทดีกานจาง คุยไป ชิชิชิ
ฉันก็ได้แอบหยิบมือถือโทรไปหา ยัยนิกกี้
*ฮัลโหล นิกกี้สุดสวยเองค่ะ* หนอย นับวันยิ่งแรดละนะแก
'อีนิก ชั้นเอง แกอยู่ไหนวะ ละทำไมไปอยู่ที่นั่น'
*อ้าว ก็ชั้นไปอยู่เป็นเพื่อนแกไง ไม่ดีเร๊อะ ละก็ ที่นี่นะ It's so บิวตี้ฟู๊ลลลลล มั๊ก I อะ Like จิง ๆ* ไหงมันเล่น อังกฤษคำ ไทยคำเนี่ย
'แล้วเรื่องห้องล่ะ ได้อยู่ห้องเดียวกันป่ะเนี่ย'
*ไม่รู้ เรารอแกอยู่ กะจะไปคุยกับ ผ.อ. ด้วยกัน*
'อืมม ๆๆ OK เด๋วมานะ ของีบก่อน ง่วงมากตอนนี้' ใช่สิ จะไม่ให้ง่วงได้ไง ท่านแม่เล่นปลุกตอน ตี 5 12 นาที กับอีก 36 วินาที
จากนั้น สาวน้อยที่โชกร้าย(?)ก็ได้เข้าสู่ช่วง นิทรา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า ชะตากรรมกำลังเล่น ตลกกับเธออยู่
_________________________________________________________________
แง๊ เปงไงอ่า เม้นกานหน่อยดิ ><!!!
ขาดกำลังจาย เหอ ๆๆ - -*
ความคิดเห็น