Fic EXO [ Krislay ] Ft.B.A.P โรงเรียนอาถรรพ์...ฆาตกรรมโหด

ลำดับตอนที่ #2 : one - เสียงกรีดร้องของหญิงสาว 100%

ตอนที่ 1

เสียงกรีดร้องของหญิงสาว
 

18.00 น.



กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!

เสียงกรีดร้องที่ดังอย่างทรมานไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลรับกับใบหน้าคมดูหวาด

กลัวหรือตกใจเลยแม้แต่น้อย ร่างสูงเหลือบมองบริเวณรอบๆโรงยิมอย่างใจเย็น 

เสื้อนักเรียนที่หลุดลุ่ยแถมยังมีเหงื่อบ่งบอกว่าชายหนุ่มคนนี้พึ่งจะผ่านการออกกำลัง

กายมาหมาดๆ ชายหนุ่มมาที่โรงยิมเป็นประจำหลังเลิกเรียน โดยเฉพาะวันที่ 6 ของ

แต่ละเดือนก่อนเวลา 18.00 น. เพราะในวันที่ 6 ของแต่ละเดือนจะมีนักเรียนของ ร.ร.

ทีเอสต้องตายไปทีละคน โดยที่ยังไม่รู้สาเหตุของการฆ่า และฆาตกรที่ยังคงลอยนวล

อยู่ในโรงเรียนป้ายชื่อที่ถูกสลักอย่างสวยงามถูกเจ้าของชื่อถอดเก็บไว้ในกระเป๋า

'คริส ม.6/3' ร่างสูงค่อยๆเดินตรงไปที่ประตูทางออกของโรงยิม ดวงตาที่แสนเย็นชา

และคมกริบเหลือบมองบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ตรงหน้า บางสิ่งบางอย่างที่ก่อนหน้านี้

เคยมีลมหายใจแต่ตอนนี้กลับไม่เหลือแม้แต่ลมหายใจที่แผ่วเบา......

"หึ อีกแล้วสินะ อีกไม่นานกูต้องรู้ให้ได้ว่ามึงเป็นใคร ไอ้ฆาตกร" คริสจ้องมองไปที่

ร่างที่ไร้วิญญาณและลมหายใจของหญิงสาวผู้โชคร้าย สภาพศพที่น่าสะอิดสะเอียน

ทำให้ร่างสูงถึงกลับเบ้หน้าพร้อมกับเดินออกไปจากจุดเกิดเหตุ

.
.
.
อีกไม่นานตำรวจก็คงแห่มาที่ ร.ร. พร้อมกับผู้อำนวยการร่างท้วมใส่แว่นหนาเต๊อะ

ทำหน้าแตกตื่นและขอร้องให้ตำรวจช่วยปิดข่าวการเสียชีวิตของเด็กนักเรียน

เหมือนกับทุกๆปี.......





----------------------- โรงเรียนอาถรรพ์...ฆาตกรรมโหด ----------------------


10.30 น.


เสียงพูดคุยและตื่นตระหนกของเหล่านักเรียนทำให้เด็กหนุ่มร่างบางผิวขาวเกือบซีด

ไม่กล้าที่จะเอ่ยถามเรื่องราวต่างๆ 'จาง อี้ชิง' เด็กหนุ่มที่หวาดกลัวสิ่งรอบข้างหลังจาก

ที่ไปเจอบางสิ่งบางอย่างมา


----- 18.20 น. เมื่อวานนี้ -----


อี้ชิงไม่คิดว่าการที่เขาทำความสะอาดห้องเรียนเสร็จจนดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า

ขณะที่เดินผ่านตึก E ขาทั้งสองข้างกลับหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งเข้า

ซึ่งในมือมีมีดอันแหลมคมกำลังจ่ออยู่ที่คอของหญิงสาวคนนึง เธอร้องขอชีวิต

ในขณะที่อีกฝ่ายไม่แม้แต่ขยับเขยื้อน อี้ชิงตกใจกับสภาพของหญิงสาวที่เนื้อตัว

มีรอยถลอกและรอยเลือดมากมายติดตามเสื้อผ้าและใบหน้า

ชายปริศนาเงื้อมืออีกข้างขึ้นบีบต้นคอระหงของหญิงสาวผู้โชคร้าย มืออีกข้างที่ว่างจับ

มีดขึ้นมาหวังจะเชือดลงที่ลำคอนั่น หญิงสาวใช้กำลังเฮือกสุดท้ายที่มีพยายามใช้ฟัน

กัดเข้าที่ข้อมือของชายปริศนา

"โอ๊ย !! นี่มึงกล้ากัดกูเหรอ !!! "

"ยะ....อย่านะ ฉะ...ฉันกลัวแล้วอย่าทำอะไรฉันเลย กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

ชายปริศนาไม่รอช้าใช้ปลายมีดอันแหลมคมสัมผัสกับผิวเนื้อของหญิงสาวครั้งแล้ว

ครั้งเล่าเลือดมากมายไหลทะลักออกจากร่างบางของหญิงสาว

"ชะ....ช่วยฉันด้วย ย ย" อี้ชิงมองร่างของหญิงสาวที่พยายามเอ่ยบอกขอร้องตน 

ร่างของหญิงสาวกระตุกอย่างน่ากลัว อี้ชิงเหลือบมองด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก 

เขาเองก็อยากจะช่วยหญิงสาว แต่ผู้ชายตัวคนเดียวแถมยังไม่มีอาวุธอะไรพอที่จะ

ต่อสู้กับชายปริศนา ดีไม่ดีเขานี่แหละที่จะเป็นคนโดนฆ่าอีกราย




------------------------ โรงเรียนอาถรรพ์ ฆาตกรรมโหด -----------------------


ชายปริศนาขมวดคิ้วพรางหันไปมองบริเวณที่หญิงสาวมองไป ทันใดนั้นก็พบกับเด็กหนุ่ม

ร่างบางที่จ้องมองเขาด้วยสายตาหวาดกลัว  หึ !! เสือกไม่เข้าเรื่องเลยนะมึง ร่างสูงใหญ่

ของชายปริศนาหยิบมีดที่เป็นอาวุธสังหารขึ้นมาพร้อมกับจ้องมองไปที่ร่างบอบบางของ

เด็กหนุ่ม....




ชายปริศนาค่อยๆเดินเข้ามาหาร่างบางอย่างช้าๆ ทำให้อี้ชิงไม่กล้าแม้แต่ตะโกน

ขอความช่วยเหลือ ในใจก็ภาวนาแต่เพียงว่าขอให้เจ้าป่าเจ้าเขา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบริเวณ

รอบๆ ร.ร. ช่วยดลบันดาลให้เขานั้นรอดพ้นจากปลายมีดที่เต็มไปด้วยเลือดเล่มนี้

เหมือนกับพระเจ้าจะเข้าข้างร่างบาง หลังจากที่พยายามดึงสติสัมปชัญญะทั้งหมด

กลับมาอี้ชิงไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากบริเวณตึก E ทันที


ชายปริศนาเมื่อเห็นเด็กหนุ่มพยายามวิ่งหนีจึงแสยะยิ้มออกมาอย่างนึกสนุก........

อี้ชิงวิ่งไปได้เพียงไม่นานนัก ก็โดนมือปริศนาตรงเข้ามาปิดปากของตัวเองไว้

ร่างบางตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำ (- -?) ในหัวเริ่มประมวณผลไปต่างๆนานา

อาจจะเป็นไปได้ว่ามือปริศนานี้จะเป็นฆาตกรคนนั้น พลันน้ำตาก็ไหลลงสู่ใบหน้าเรียว

หวังว่าจุดจบของเขาคงไม่เหมือนกับหญิงสาวคนเมื่อกี้

"เฮ้ยย !! นี่นายจะร้องไห้ทำไม ฉันไม่ใช่ไอ้ฆาตกรนั่นซะหน่อย"

ห้ะ !! เมื่อกี้เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย ? ถ้ามือปริศนานี้ไม่ใช่ไอ้ฆาตกรงั้นเขาเป็นใคร ?

ร่างบางเงยหน้ามองเจ้าของมือปริศนา ใบหน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิง แต่น้ำเสียง

กลับทุ้มขัดกับใบหน้านั้น อี้ชิงกระพริบตาปริบๆ พร้อมกับจ้องมองใบหน้านั้นอย่างไม่วางตา

------ 20% ------


"เออ...คือ...ขะ..ขอโทษทีนะที่เผลอจ้องหน้านาย คือว่า...คือ"

"พอ !! หยุดอ้ำอึ้งได้แล้วและฟังสิ่งที่ฉันจะบอกเข้าใจมั้ย ?" อี้ชิงพยักหน้า

พร้อมกับยิ้มให้อีกฝ่ายจนเห็นลักยิ้มเล็กๆข้างแก้ม

"นายอยู่เงียบๆ ห้ามเดินไปไหน ห้ามกระดุกกระดิกเป็นอันขาด

จนกว่าจะถึงเวลา 18.30 น. เข้าใจใช่มั้ย ?"

"อื้อ แต่ว่าขอถามอะไรหน่อยสินายเออ.."

"ฉันชื่อลู่หาน จะเรียกลู่เฉยๆก็ได้"

"อ่าๆๆ เราชื่ออี้ชิงนะ !! นี่ๆอาลู่เราถามอะไรหน่อยสิทำไมต้องรอให้ถึง 18.30 น. หล่ะ"

อี้ชิงเอียงคอถามอีกฝ่ายอย่างน่ารัก (มันใช่เวลาหรออาอี้?)

"คือว่าทุกคนในโรงเรียนจะรู้ว่าหลังเวลา 18.00 น. ห้ามเข้ามาภายในบริเวณใกล้ตึก E

ทางที่ดีห้ามเข้ามาใน ร.ร. ได้ยิ่งดีเข้าไปใหญ่ เพราะในทุกๆวันหลัง 18.00 น. หากใครเข้ามาบริเวณนี้จะถูกฆ่า

แต่หากโชคดีหน่อยก็แค่บาดเจ็บ โดยเฉพาะวันที่ 6 ของทุกๆเดือน เหมือนอย่างวันนี้ไง เพราะทุกๆวันที่ 6

จะมีการฆาตกรรมบริเวณนี้เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นนายห้ามมาบริเวณนี้ นายเข้าใจสิ่งที่ฉันบอกใช่มั้ย ?"

"ขะ...เข้าใจแล้ว"

"ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องทวนรอบที่สอง งั้นรอซักพักเราคงออกจากซอกนี้ได้แล้วหล่ะนะ อดทนอีกซักแปปนะ"

"อืออออออ"





เมื่อคิดไปถึงเรื่องเมื่อวานนี้ร่างบางถึงกับก้มหน้า ใบหน้าซีดเผือกอย่างเห็นได้ชัด ไม่น่าเลย.....จางอี้ชิงไม่น่าไปเจอเหตุการ์ณแบบนั้นเลย......  แล้วอย่างนี้ไอ้ฆาตกรนั่นมันต้องหมายหัวเขาอยู่แน่ๆ......



ครบ 100 เปอร์ หล่ะ ถ่อร์ววววว~ หวังว่ารีดคงไม่งงกันนะ ㅠ ㅠ

ถ้ามีคำผิดไรท์ก็ขอโทษทีนะเผอิญไรท์รีบลง

อีกอย่างไรท์พิมพ์ในโทรศัพท์มันเลยรวนนิดหน่อย

ตอนนี้ทั้งพี่อู๋ ทั้งอาอี้ได้ออกโรงแล้วรวมทั้งอาลู่

ไม่แน่นะบางทีฆาตกรอาจจะเป็นคนที่คาดไม่ถึงเลยก็ว่าได้

อุ้บบบบ !! ชัล - จา - โย นอนหลับฝันดีนะฮ่ะ รีดทุกคน


 

 

:)  Shalunla