มุมเล็กๆ

ลำดับตอนที่ #4 : กล่องแห่งความสุข

ยามเย็น หลังเวลาเลิกงานที่ท้องฟ้าขุ่นมัวเหมือนในจิตใจ ชายคนหนึ่งเดินออกในเงาที่ทอดลงมาจากตึกที่เข้าทำงานอยู่ เมื่อเข้ามองกลับไปมันช่างดูหดหู่ไร้สีสัน เขาอยากจะออกไปจากที่นี้ใจจะขาดแต่ติดอยู่ที่ว่าเจ้านายของเขาสั่งให้เขารอรับสินค้าที่จะมาส่งที่หน้าบริษัท และนำไปให้ที่ห้องของเจ้านาย

เวลาผ่านไป 5 นาที รถส่งของมาถึง พนักงานส่งของก็ลงมาพร้อมยื่นกล่องโลหะขนาดเล็กมาให้

“รับของถูกต้องนะครับ ขอบคุณที่ใช้บริการ” ชายส่งของพูดขึ้นก่อนที่จะกลับขึ้นรถและขับออกไป

            เขาเดินเอาของที่ได้รับมาไปส่งเจ้านายที่อยู่บนชั้น 8 ของบริษัท เมื่อมาถึงเข้าก็เปิดประตูและเจอเข้ากับเจ้านายของเขา “เจ้านายครับของที่ให้ผมไปรับมาครับ ”เขาพูดพร้อมยื่นกล่องโลกหะที่ได้รับมาให้

            “นายอยากรู้มั้ยว่าของข้างนี้มีมูลค่าเท่าไหร” เมื่อคนเป็นเจ้านายรับกล่องโลกหะมาและถามกับเขา

            “ผมว่ามันคงแพงมากเลยใช่มั้ยครับ และกล่องโลหะนี้ผมก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย คงประมาณหลักหมื่นมั้งครับ” เขาตอบทีเล่นทีจริง เพราะว่าเข้าเองก็ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหรว่ามันคือะไร เพียงแต่บอกไปเพราะว่าเจ้านายอยากให้เค้าตอบเท่านั้น

            “นายนี้มันตาถึงจริงๆ มันเป็นของที่มีราคา 90,000 บาท เพียงแต่ว่าเราสามารถเพิ่มคุณค่าของมันได้อีกในมือของเรา ได้มากถึง หลักแสนได้ โดยการนั้นฉันจะต้องขอให้นายช่วย” คนพูดเดินกลับไปเก็บกล่องโลหะในที่โต๊ะของตัวเอง พร้อมกลับหยิบของบางอย่างออกมา มันทั้งแวววาวและแปร่งประกายเมื่อต้องแสงไฟ

            ชายผู้เป็นลูกน้องรู้สึกไม่ชอบมาพากกลและพยายามเดินถอยหลังไปที่ประตูอย่างช้าๆ “ครับ… แล้วจะให้ผมช่วยอะไรหรอเจ้านาย”

            “นายรู้มั้ย… เมื่อใครก็ตามที่รู้ว่า….” “ตุบ!!!........” “…ภรรยาของตนเองตายไปแล้วนั้นมีวิธีที่สามารถกลับมามีชีวิตใหม่ได้โดยแลกเปลี่ยนชีวิตของคนอื่นแทน” เขายังคงพูดต่อไปแม้คนที่กำลังฟังจะสลบไปแล้ว จากที่โดนค้อนโลหะ หวนใส่ที่ขมับ “แต่ที่ฉันบอกว่าจะสามารถเพิ่มมูลค่าได้อีกเพราะต้องเอาคนเป็นๆ มาประกอบพิธี เท่านั้นเอง…” พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนเยือกเย็น คนที่เป็นเจ้านายม้วนพรมในห้องห่อร่างของชายผู้นั้นไว้ภายในเพื่อที่จะพากลับไปที่บ้าน

            “อื…..ออ…อือ.” เมื่อรู้สึกตัว ชายคนนั้นรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมากเหมือนกับมีก้อนหินขนาดใหญ่กดทับอยู่บนหัว และได้ยินเสียงเลือดสูบฉีดอยู่ตลอดเวลา เขารู้สึกเหมือนว่าตนเองถูกปิดปากและมัดติดกับเก้าอี้เหล็กในท่านั้งอยู่ ดวงตาที่พร่ามั่วพยายามกวาดสายตาไปรอบๆ มีเพียงหลอดไฟที่แกว่งไปแกว่งมา เหนือศรีษะ

          ภายในความมืดประกฎร่างของชายคนหนึ่งนั้งอยู่บนเก้าอี้ตรงข้ามกับเขาอยู่ ใช่แล้วชายคนนั้นคือผู้เป็นเจ้านายของเขานั้นเอง และข้างๆ นั้นก็มีอีกคนหนึ่งนั้งอยู่ในเก้าอี้ข้างๆ แม้จะไม่ชัดเจนนักแต่ว่าลักษะเป็นผู้หญิง

            “ตื่นจนได้นะ รอมาตั้งนาน นี้นายรู้จักภรรยาของฉันมั้ย เธอยังคงสวยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย และฉันก็อยากที่จะให้เธอกลับมาเร็วๆ แต่ว่าก่อนอื่น” และเมื่อแสงไฟส่องไปที่เก้าอี้ของหญิงผู้เปนภรรยาของเจ้านายตนผู้ชายเคราะห์ร้ายก็ต้องตกใจที่ร้างนั้นเหลือแต่เศษเนื้อเน่ากระดูกเขาตกใจเป็นอย่างมากแต่ไม่อาจส่งเสียงใดๆได้

ชายผู้เป็นเจ้านายนั้นเปิดกล่องโลหะ ออกมาแล้วหยิบหุ่นกระบอกไม้เล็กๆ ออกมา มันมีลักษะเป็นท่อนไม้ทรงประบอกกลวงๆต่อกันด้วยเถาวลรร ส่วนหัวนั้นเป็นทรงรีมลเรียบ แต่ที่ทำให้แปลกตานั้นคือดวงตาของหุ่นนั้นเป็นสีดำกลมโตแวววาว และมีประกายเหมือนมีชีวิตอยู่ภายใน

            “นี้คือ ตุ๊กตาxxx ในคืนเดือนมืดมันจะมีชีวิต และให้พรแก่ผู้ที่มอบชีวิตให้แก่มัน 1 ข้อ แต่ในเมื่อต้องมอบชีวิตเพิ่มให้ภรรยาสุดที่รักของฉันกลับมา แล้วฉันก็อยากที่จะอยู่กับภรรยาของฉันด้วย คือเมื่อร่างกายของฉันถูกมอบแก่ ตุ๊กตาxxx แล้วก็จะย้ายไปที่ร่างของแก” เขาเอ่ยออกมาแหมือนเป็นเรื่องปกติอย่างที่เคยชิน

            และเมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนบรรยากาศหนาวเหน็บชวนพิศวง อยู่รอบบริเวณ ขณะที่ชายผู้เป็นเจ้านายกำลังท่องมนต์โบราณภายในความมืด ตุ๊กตาxxx เกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรงจากนั้นก็บิดเบี้ยงและเสียงกรีดร้องโหยหวน ”กรีด~~~~~” เสียงกรีดร้องแหลมบาดหู จากตุ๊กตาไม้ธรรมๆ หัวที่เคยเป็นไม้ทรงรีบัดนี้เปลี่ยนหัวของเด็กทารกที่มีเขาเล็กๆ โดยปลายงอมาเบื้องหน้า บริเวณตัวที่เคยเป็นกระบอกและมีเถาวรรลเป็นร่างของเล็กของเด็ก มีผิวหนังราบเรียบสีม่วง ข้างหลังมีหางเล็กๆสายไปสายมาอย่างเชื้องช้า

            “เจ้าซินะที่เรียกข้ามาที่นี้ จงเอ่ยความปราถณาของเจ้าออกมา” เสียงแหบกร้าน เหมือนมีเสียงพูดซ้อนทับออกมาพร้อมกัน เหมือนของเด็กชายและเด็กหญิง ยากที่จะแยก

            “ข้าต้องการที่จะให้ท่าน ชุบชีวิตภรรยาข้า แลกกับชีวิตข้า และวิญญาณข้าจะเข้าไปอยู่ในร่างของชายผู้นั้น” เขาชี้ไปที่ร่างไร้ชีวิตของภรรยาและชายที่โชคร้าย เมื่อสิ้นคำ มือเล็กๆ สีม่วงก็กลายสภาพเป็นเหมือนหนอนตัวใหญ่สีม่วงที่ปากมีซี่ฟันหลายหมื่นซี่ หมุนวงเป็นวงกลม มันตรงไปครอบร่างของชายผู้กำลังจะได้ภรรยากลับคืนมา ร่างกายถูกฉีด ปั่น ขยี้ เป็นเศษเนื้อก่อนที่จะถูกกลืนลงไป

          ในขณะนั้นเองที่ร่างกายของหญิงสาวกลับมามีเลือดและเนื้อเหมือนตอนมีชีวิต ดวงวิญญาณ ผู้เป็นสามี ลอยออกมาจากเศษเนื้อพุ่งเข้าหา ร่างของชายเคราะห์ร้าย จากนั้นร่างเด็กสีม่วงก็กลับมาเป็น ตุ๊กตา xxx เหมือนเดิมบรรยากาศกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม

            หญิงสาวกลับมาชีวิตอีกครั้ง ตรงมาแก้มัดชายผู้ถูกมัดออกมา “ที่รัก ท่านทำให้ข้ากลับมามีชีวิตอีกครั้งแล้ว ข้าจะไม่จากท่านไปอีก” หญิงสาวใบหน้ารูปไข่ผิวขาวอ่อนละมุน เอ่ยกับชายที่บัดนี้ลุกขึ้นยืนด้วยขาตัวเองได้แล้ว “ข้าจะไม่ให้เจ้าไปไหนอีกที่รักของข้า” ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นและกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก้มลงเก็บ ตุ๊กตาแล้วนำไปเก็บไว้ในหีบโลหะ เช่นเดิม

            เช้าวันรุ่งขึ้นพนักงานขนของก็มาเคาะประตูเรียกเจ้าของบ้านให้มาเปิดประตู เมื่อประตูเปิดออกเจ้าของบ้านออกมาพร้อมกับกล่องโลหะใบเล็ก ยื่นให้พร้อม เช็คต์ เงินสด 90,000 บาทให้ กับพนักงานส่งของ “ครับ ไว้โอกาสหน้าโทรเรียกอีกนะครับ พวกเรายินดีรับใช้เสมอ” พนักงานรับกล่องและเช็คไว้ พร้อมยิ้มตอบอย่างสุภาพ