ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3
chapter3
luhan'part
"ลูลู่ ตอบความจริงมานะ ว่าเซฮุนไปนั่งกับลูลู่ได้ยังไง" งานเข้า ผมต้องโดนแบคกี้ถาม และ ทุกครั้งที่แบคถาม เรื่องก็จะยาววว
"ก็..โต๊ะมันเต็มง่ะ เซฮุนเลยขอนั่งรอเพื่อนที่..เอ่อ..คือ คนที่จีบนายง่ะ" ผมไม่ได้โกหก ผมเป็นคนดี^___^ (มีเรืองอะไรต้องโกหกฟวะ:ไรต์55)
"เฮ้อออออแลว ฉะ....."
*กริ๊งงงงงงงงงงง*
กรี๊ดดดดดดดด(?) ในที่สุด!!เสียงสวรรค์ก็มาาาา เสียงกริ่งดังทำให้แบคกี้หยุดถามแร้วววว เย่!
"เอ่ออ..แบค ไปนั่งที่ได้แล้ว"
"แต่ฉันยังถามนายไม่จบเลย.."
"เออน่าา เดี๋ยวเย็นนี้เลี้ยงไอติม"
"จริงอะ เย่" - -' เขาเรียกว่าห่วงกินรึเปล่า แจ่ก็ยังดี อาจจะทำให้แบคลืมเรื่องที่จะถาม ผมไม่ได้กลัวอะไรเท่าไหร่หรอกแค่...ขี้เกียจตอบ
เท่านั้นเอ๊งงงง
~เลิกเรียน~
"ลู่วววว เร็วๆสิ ช้าจังเดี๋ยวโต๊ะก็เต็มหรอก"
พร่องงส์ ไอติมร้านนี้คนเยอะที่ไหน ชักจะห่วงกินเกินไปล้ะ แต่วันนี้แบคลืมเรื่องที่จะถามไปเลย ฮิฮิ (ต้องเอาของกินมาล่อ : เอ๊ะ ยังไง)
"อ่ะๆๆ เก็บของเสร็จและ ไปกันๆ"
baekhyun'part
เย่! ผมได้กินไอติมฟรี ผมน่ะรักการกินมากแค่ไหนไม่มีใครรู้หรอกก(เขารู้กันทั่วสามโลกและ)
มีความจริงของผมที่ลู่ยังไม่รู้
คือ..ผมไม่ได้ลืมหรอกว่าจะถามอะไร ผมแค่ไม่อยากถาม ผมรู้ว่าลู่ไม่อยากตอบน่ะ ดูจากสีหน้าแล้ว ปกติผมจะต้องถามให้ได้เพราะความอยากรู้(-__-) แต่ผมขี้เกียจ วันนี้ผมเป็นอะไรไป ผมคิดเขาข้างตัวเองว่า ลู่คงไม่ชอบเซฮุนหรอก ใช่มั้ย นี่แหละ ผมถึงไม่ถามต่อ เพราะเวลาลู่ตอบ ลู่จะทำหน้าเป็นกังวล ปิดบังอะไรรึเปล่า ผมถามตัวเองตั้งแต่เช้า
ตุ้บ
"โอ๊ะ ขะ..ขอโทษครับ.." เซฮุน.. ชน..ผม ข้างๆเซฮุนคือชานยอล
"อ๊ะ..แบคเหม่ออะ..ไร"
"เอ่อ โทดที ไปเถอะๆ ลู่"
"อ้าว แบคกี้ฮยอง ไปไหนอ่ะ"
"อะไร ไม่ตอบหรอก ไปเถอะลู่"
"อะ..อืมๆ ไปๆ"
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ฮาโหลล มาอัพแล้วน้า ขอบคุณทุกเม้น ทุกของขวัญ ทุกโหวต ทุกกำลังใจ เรื่องนี้ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วน้า ขอบคุณมากน้า จุบุ คัมซาฮัมนีดา อันยองง
><♥
สำหรับคนเล่นทวิตนะคะ จะมาตามทวงฟิค ติชม หรือทักทายได้นะคะ ยังไงก็ฝากฟอลหน่อยน้าา ㅜㅅㅜ >>> @lookaomfic
luhan'part
"ลูลู่ ตอบความจริงมานะ ว่าเซฮุนไปนั่งกับลูลู่ได้ยังไง" งานเข้า ผมต้องโดนแบคกี้ถาม และ ทุกครั้งที่แบคถาม เรื่องก็จะยาววว
"ก็..โต๊ะมันเต็มง่ะ เซฮุนเลยขอนั่งรอเพื่อนที่..เอ่อ..คือ คนที่จีบนายง่ะ" ผมไม่ได้โกหก ผมเป็นคนดี^___^ (มีเรืองอะไรต้องโกหกฟวะ:ไรต์55)
"เฮ้อออออแลว ฉะ....."
*กริ๊งงงงงงงงงงง*
กรี๊ดดดดดดดด(?) ในที่สุด!!เสียงสวรรค์ก็มาาาา เสียงกริ่งดังทำให้แบคกี้หยุดถามแร้วววว เย่!
"เอ่ออ..แบค ไปนั่งที่ได้แล้ว"
"แต่ฉันยังถามนายไม่จบเลย.."
"เออน่าา เดี๋ยวเย็นนี้เลี้ยงไอติม"
"จริงอะ เย่" - -' เขาเรียกว่าห่วงกินรึเปล่า แจ่ก็ยังดี อาจจะทำให้แบคลืมเรื่องที่จะถาม ผมไม่ได้กลัวอะไรเท่าไหร่หรอกแค่...ขี้เกียจตอบ
เท่านั้นเอ๊งงงง
~เลิกเรียน~
"ลู่วววว เร็วๆสิ ช้าจังเดี๋ยวโต๊ะก็เต็มหรอก"
พร่องงส์ ไอติมร้านนี้คนเยอะที่ไหน ชักจะห่วงกินเกินไปล้ะ แต่วันนี้แบคลืมเรื่องที่จะถามไปเลย ฮิฮิ (ต้องเอาของกินมาล่อ : เอ๊ะ ยังไง)
"อ่ะๆๆ เก็บของเสร็จและ ไปกันๆ"
baekhyun'part
เย่! ผมได้กินไอติมฟรี ผมน่ะรักการกินมากแค่ไหนไม่มีใครรู้หรอกก(เขารู้กันทั่วสามโลกและ)
มีความจริงของผมที่ลู่ยังไม่รู้
คือ..ผมไม่ได้ลืมหรอกว่าจะถามอะไร ผมแค่ไม่อยากถาม ผมรู้ว่าลู่ไม่อยากตอบน่ะ ดูจากสีหน้าแล้ว ปกติผมจะต้องถามให้ได้เพราะความอยากรู้(-__-) แต่ผมขี้เกียจ วันนี้ผมเป็นอะไรไป ผมคิดเขาข้างตัวเองว่า ลู่คงไม่ชอบเซฮุนหรอก ใช่มั้ย นี่แหละ ผมถึงไม่ถามต่อ เพราะเวลาลู่ตอบ ลู่จะทำหน้าเป็นกังวล ปิดบังอะไรรึเปล่า ผมถามตัวเองตั้งแต่เช้า
ตุ้บ
"โอ๊ะ ขะ..ขอโทษครับ.." เซฮุน.. ชน..ผม ข้างๆเซฮุนคือชานยอล
"อ๊ะ..แบคเหม่ออะ..ไร"
"เอ่อ โทดที ไปเถอะๆ ลู่"
"อ้าว แบคกี้ฮยอง ไปไหนอ่ะ"
"อะไร ไม่ตอบหรอก ไปเถอะลู่"
"อะ..อืมๆ ไปๆ"
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ฮาโหลล มาอัพแล้วน้า ขอบคุณทุกเม้น ทุกของขวัญ ทุกโหวต ทุกกำลังใจ เรื่องนี้ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วน้า ขอบคุณมากน้า จุบุ คัมซาฮัมนีดา อันยองง
><♥
สำหรับคนเล่นทวิตนะคะ จะมาตามทวงฟิค ติชม หรือทักทายได้นะคะ ยังไงก็ฝากฟอลหน่อยน้าา ㅜㅅㅜ >>> @lookaomfic
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น