ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ไม่แน่ใจ
"ทำไมเธอถึไม่อบแนนล่ะ"
"ไม่รู้สิ เราเป็นเพื่อนัน เป็นมานานหลายปีแล้ว" ผมมอเบอร์เอร์อผมับเบอร์เอร์อเมย์ที่วาอยู่บนถา "เป็นมาหลายปีแล้ว" ผมพู้ำ
"เธอแน่ใัวเอหรือ"
ผม้มหน้าเล็น้อย หลบสายาเธอ ผมวระรู้สึีสิ ผมวระรู้สึมีวามสุ มีวามสุมาว่านี้ ถ้าเมย์ไม่ไ้พูถึแนน
"ถ้าอบว่าแน่ใล่ะ" ผมมอาเธอ
"เมย์อยาไ้วามมั่นใ เมย์ไม่อยาผิหวัอี ประมานั้น"
"เรายัเป็นแฟนันอยู่ใ่ไหม" ผมถาม
เมย์ับมือผมบ้าและถาม "แล้วเราะบันไ้ยาวนานแ่ไหนนะ ห้าปี สิบปี หรือว่าลอไป"
"ราบเท่าที่ผมยัมีลมหายใ" ผมบีบมือเธอเบาๆ
...
วันรุ่ึ้นอีแล้วที่ผมมาทำานามปิ สีหน้าอผมะสื่นหรือว่าหม่นหมอ ็มีนอย่วยี้วัให้เสมอ
"ผู้ัารลุ้มใเรื่ออะไร" พี่เอนีนเิมถาม
"นิหน่อย"
"ไม่นิแล้วนะพี่ว่า"
"พี่เอนี่รู้ใผมริ แยย้ายันทำานเถอะ"
"รับผู้ัาร"
"เออ อบุพี่้วยนะ เรื่อที่พูับเมย์"
"ไม่เป็นไร ถ้าลุ้มใอะไร็ปรึษาพี่ไ้นะ เรื่อสาวๆ พี่เี่ยวา" แล้วพี่เอ็เินห่าไป
ผมโทริ่อแนนไม่ไ้เลยั้แ่เมื่อวานนถึวันนี้ เธอโรธผมหรือว่าเสียใอยู่ หรือว่าเธอ... ผมไม่อยาะิ่อ ทำาน ทำาน ผมบอับัวเอ เลิานเมื่อไหร่ ผมะโทรหาเธอทันที...
"เลิานหรือยั" เมย์โทรมาหาผม อนที่นิ้วมืออผมำลัะโทรหาแนน ทำให้ผมรับสายเธอ่อน
"เลิแล้ว เพิ่ะเลิเมื่อี๊"
"เมย์อยาเอเธอ"
"ไ้สิ แล้วะเอันที่ไหน"
"ห้อเมย์"
"แล้วอนนี้เมย์อยู่ที่ห้อใ่ไหม"
"้ะ"
"โอเ เี๋ยวผมไปหานะ"
"้ะ"
พอผมวาสาย ็โทรหาแนน่อ แ่็ิ่อไม่ไ้อีเ่นเิม ผมรู้สึไม่สบายใ แ่็ไม่รู้ะทำอย่าไร ผมโทรหาแนนเป็นระยะๆระหว่าที่นั่รถประำทา เมื่อถึุหมายปลายทา ผม็ยัไม่บรรลุามุประส์ในารโทร เพราะยัิ่อแนนไม่ไ้เหมือนเิม แล้วผม็เินเ้าอยเพื่อไปที่ห้อพัอเมย์
"รอนานไหม" ผมถามเมื่อเอหน้าันที่ระเบียรหน้าประูห้อ
"นาน็รอไ้ เธอรอเมย์มาั้ห้าปียัรอไ้เลย" เธอูมือผมเ้าไป้านในห้อ "เมย์โทรสั่อาหารไว้้วยนะ"
"สั่อะไรไปหรือ"
"หลายอย่า เี๋ยว็รู้" เธอยิ้ม "นั่่อนสิ"
"อืม แล้ววันนี้วันหยุหรือ" ผมถามและนั่ลบนโฟา
"ใ่ เมย์ใ้สิทธิ์ลาพัร้อน"
"วันนี้เป็นวันพิเศษสินะ" ผมเห็นล่อเทียนไแฟนีวาอยู่บนโ๊ะ
"่าสัเั"
"อย่าบอนะว่าวันนี้เป็นวันเิเมย์" ผมทำาโ
"ทายถูอี แบบนี้็หมเรื่อื่นเ้นเลย" เธอเอามือมาับแ้มผม ผมรีบบอเธอทันที "พรุ่นี้ผมะื้ออวัให้นะ"
"เมย์ไม่รอถึพรุ่นี้หรอ"
"ถ้าอย่านั้นผมอออไปื้ออวั่อน"
"ไม่้อเลย อวั็อยู่รหน้าเมย์แล้วนี่" แล้วเธอ็อผม "แ่เมย์ไม่เอาโบว์มาผูัวเธอหรอนะ"
ำพูอเธอทำให้ผมหัวเราะออมา ผมอเธอบ้าและพูแว "หวัว่าะไม่แะล่อผมอนนี้นะ"
"ทะลึ่นะเรา" เธอเอานิ้วมือหยิหลัผมเบาๆ
เสียโทรศัพท์มือถืออเมย์ัึ้น เธอึปล่อยมือาเอวผม "เมย์รับสาย่อนนะ"
"อืม" ผมพยัหน้า
"่ะ รอเี๋ยวนะะ"
"อาหารมาแล้ว" เธอบอผมและลาแนผมให้เินามเธอไป
บอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น