คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มนตราที่2 :: สู่เมืองโลเอนสไตน์
มนตราที่ 2
สู่เมืองโลเอนสไตน์
มหาอาณาจักรฟราเชียนตั้งอยู่ในมิติทับซ้อนของดินแดนเอเรเน่ ดินแดนแห่งเวทมนตร์ ประชาชนชาวฟราเชียนไม่รู้ถึงการมีอยู่ของเอเรเน่ เช่นเดียวกับที่ชาวเอเรเน่ไม่รู้ถึงการมีอยู่ของมหาอาณาจักรฟราเชียน จะมีก็แต่ตระกูลเฮเซลไฮม์ที่อยู่กึ่งกลางระหว่างมิติทั้งสอง
เอเรเน่เป็นหนึ่งในเมืองย่อยของดินแดนหลัก เฮมิสเฟียร์ ที่ประกอบด้วยอาณาจักรอีกมากมาย และศักดิ์ของซินเธียก็เป็นถึงเอเรเน่ เดอะปริ้นเซส คฤหาสน์ประจำตระกูลที่บัดนี้อลังการจนเข้าข่ายปราสาทเต็มไปด้วยหยากไย่ดูราวกับปราสาทร้าง แม้ว่าโครงสร้างปราสาทที่เอเรเน่กับคฤหาสน์ที่ฟราเชียนจะต่างกันแต่ซินเธียกลับรู้ที่ทางภายในเป็นอย่างดี
มือเรียวเอื้อมไปแตะเสาบ้านที่เริ่มหลุดร่อนอย่างโหยหา
"กลับมาแล้วนะ"
หลักจากหลับเป็นตายแล้ว ซินเธียก็ใช้เวลาทั้งวันไปกับการบูรณะปราสาทร้างแห่งนี้ จนกระทั่งไปหยุดที่ห้องหนึ่ง ห้องนอนของเธอนั่นเอง ด้วยความเหนื่อยล้าทำให้เมื่อคืนเธอเลือกที่จะนอนโซฟารับแขก
ทันทีที่ผลักผลักประตูเข้าไป กลิ่นอับภายในห้องก็ลอยมาปะทะ ซินเธียย่นหน้าเล็กน้อย เครื่องใช้ในห้องยังคงอยู่ที่เดิม จะมีก็แต่ฝุ่นที่จับอยู่ตามเครื่องเรือนที่ทำให้ห้องนี้เปลี่ยนไป
แต่ที่สะดุดตาก็คือซองจดหมายสีดำสนิทที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงคิงไซส์ จ่าหน้าซองถึงตระกูลเฮเซลไฮม์
ถึง ซินเธีย ฟรอน เฮเซลไฮม์ เอเรเน่ เดอะปริ้นเซส
สุขสันต์วันเกิดครบรอบปีที่17 ขอให้มีความสุขมากๆ และยินดีต้อนรับกลับเอเรเน่ หวังว่าการ์ดแบล็คฮอลินส์ที่แนบมาจะมีประโยชน์
ปล.คิดถึง
"หา" คนเป็นเจ้าของบ้านว่าพลางกะพริบตาปริบๆ "ใครล่ะนั่น"
ปากก็บ่นไปแต่มือก็หยิบบัตรแบล็คฮอลินส์ออกมา บัตรเกรดสูงสุดไม่จำกัดวงเงินจะใช้สำหรับเรียกเก็บเงินทีหลังหรือหักจากบัญชีอัตโนมัติก็ได้ แต่นั่นก็ไม่ได้อยู่ในความสนใจของทายาทตระกูลนานนัก เมื่อเจ้าตัวเริ่มระลึกถึงเรื่องค้างคาในสมัยอดีต
"ถ้าอยากรู้ความจริงเรื่องตระกูล เราก็ต้องเข้าถึงเข้าถึงตัวคุณเวเลอร์ให้ได้ก่อน.."
"เอายังไงล่ะทีนี้"
ไม่ทันขาดคำสายตาก็เหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นเล็กที่สอดอยู่ใต้จดหมาย
คุณเวเลอร์เป็นผอ.อยู่ที่สถาบันการทหารโลเอนสไตน์ ถ้าอยากถามเรื่องเมื่อสิบปีก่อนก็ลองไปสมัครสอบดูสิ เผื่อจะมีโอกาสเจอ
รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏบนใบหน้าอ่อนหวาน ประกายระริกในดวงตาบ่งบอกได้อย่างดีว่าเจ้าตัวตื่นเต้นแค่ไหน แต่เมื่อตระหนักถึงสภาพห้องนอนของตนแล้ว ความดีใจก็มลายไปทันใด
"ทำไมมันถึงได้รกขนาดนี้!!"
ร่างของหญิงสาวในชุดลำลองเสื้อเชิ้ตกางเกงขาสั้นคลุมด้วยโค้ทตัวยาวเกือบถึงเข่า ไม่เหลือคราบเจ้าหญิงจากตระกูลสูงศักดิ์กำลังเดินร่อนอยู่ในจัตุรัสเมือง ไม่ว่าผ่านมากี่ปี บ้านเมืองที่เอเรเน่ก็ไม่ได้ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก
สถาบันการทหารโลเอนสไตน์ เป็นสถาบันที่มีชื่อเสียงมาอย่างยาวนาน เรียกได้ว่าใครมีลูกมีหลานก็อยากให้มาเรียนที่นี่เลยทีเดียว ส่วนนักเรียนก็มีตั้งแต่เจ้าหญิงเจ้าชายรัชทายาทไปจนถึงปุตุชนทั่วไป
และเครื่องยืนยันความรู้ของซินเธียก็คือใบประกาศจากโลเอนสไตน์ที่ถูกติดไว้รอบเมืองโดยมีเนื้อความไม่พ้นรับสมัครนักเรียนใหม่
การคัดเลือกเข้าสถาบันการทหารโลเอนสไตน์นั้นแบ่งออกเป็นสองรอบด้วยกัน รอบแรกคือการชิงตราสถาบัน ส่วนรอบที่สองเป็นการสอบสัมภาษณ์ และที่เธอมาเดินที่จัตุรัสเมืองก็เพื่อหาเทียมเกวียนไปยังเมืองโลเอนสไตน์..ที่ตั้งของสถาบันการทหารที่มีชื่อเดียวกัน
เดินจนเกือบสุดตลาดในที่สุดซินเธียก็เจอพระเอกของงาน ป้าย เปิดจองรอบเทียมเกวียนโรลิน* แทบจะทำให้เธอถลาเข้าไปในเพิงแต่ก็ต้องเก็บอาการไม่ให้ออกนอกหน้ามากเกินไปนัก
(*โรลิน - สัตว์สำหรับใช้เทียมเกวียน)
"พี่ชาย จองรอบเทียมเกวียนไปโลเอนสไตน์ได้รอบไหนบ้าง" เสียงทักจากหญิงสาวชวนให้ชายเจ้าของหน้ายิ้มกว้าง มีไม่บ่อยนักที่จะมีใครเรียกเขาว่าพี่ชาย
"มีรอบเช้า 7 ชั่วยาม กับรอบบ่าย 15 ชั่วยาม ถ้าจะไปสมัครสอบสถาบันโลเอนสไตน์ก็ต้องไปรอบเช้านี่แหละ"
"แล้วทางสถาบันเปิดรับสมัครถึงวันที่เท่าไหร่ล่ะ"
"เปิดรับสมัครตั้งแต่ต้นเดือนแล้ว อีกสองสามวันก็คงปิด แต่พี่ยังเห็นคนไปสมัครกันไม่ขาดสาย แม่หนูก็สนรึ"
ซินเธียเพียงยิ้มรับ ดูเหมือนคนถามเองก็ไม่ได้ใส่ใจจะฟังคำตอบเช่นกัน เธอจ่ายเงินมัดจำค่าเทียมเกวียนและตรงดิ่งกลับบ้านในทันที
ตั้งแต่เธอไปยังมหาอาณาจัรฟราเชียนเมื่อสิบปีก่อนซินเธียก็ไม่ได้ฝึกใช้เวทมนตร์ เรียกได้ว่าเข้ากรุไปหมดแล้ว แต่ถ้าหากต้องการจะเข้าเรียนในสถาบันการทหารโลเอนสไตน์ เวทมนตร์นับเป็นสิ่งจำเป็น ดูท่าว่าอีกไม่นานเธอคงต้องฝึกเวทมนตร์ใหม่ในรอบสิบปี
สภาพคฤหาสน์หลังผ่านเหตุการณ์บิ๊กคลีนนิ่งเดย์ถือว่าไม่เลวร้ายนัก คนเป็นเจ้าหญิงลากสังขารอันเหนื่อยอ่อนของตัวเองไปที่ห้องและเข้าเฝ้าพระอินทร์ในเวลาไม่ถึงนาที
เมืองแห่งการทหารโลเอนสไตน์ยังคงคับคั่งไปด้วยผู้คนเช่นเคย ดูเหมือนจะมากกว่าปกติด้วยซ้ำเมื่อสถาบันการทหารอันลือชื่อประกาศรับสมัครนักเรียนใหม่ ซินเธียเองก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น ร่างเล็กในชุดคลุ้มสวมฮู้ดกันลมไม่ได้แปลกตาอะไรเมื่อใครๆ ต่างก็สวมเพื่อกันพายุทราย เอกลักษณ์ของดินแดนการทหารแห่งนี้
คนตัวเล็กเดินอาดๆ ไปยังโต๊ะรับสมัครที่มีรุ่นพี่จากสถาบันยิ้มแย้มใส่ว่าที่น้องใหม่ "มาสมัครสอบลงชื่อตรงนี้เลยนะ ค่าสมัคร 50 ดรัคม่า"
คนเป็นรุ่นพี่ยิ้มร่าเมื่อเห็นว่ามีคนมาสมัครไม่ขาดสาย ซินเธียพยักหน้าเอื่อยๆ ก่อนรับปากกามาลงชื่อและหยิบเงินในกระเป๋ามาจ่าย
ซินเธีย เอลนาร์ด เอเรเน่ เดอะเมอเซนนารี
"อีกสองวันอย่าลืมมาสอบล่ะ ขอให้โชคดี" เสียงรุ่นพี่ดังไล่หลัง
เป็นที่รู้กันว่าทายาทคนสุดท้ายของเฮเซลไฮม์ได้หายสาบสูญไปเมื่อสิบปีก่อน ทิ้งคฤหาสน์ให้รกร้างจนมีข่าวบ้านผีสิงให้ได้ยินอยู่เนืองๆ และเธอก็ยังไม่อยากเริ่มต้นชีวิตในเมืองนี้ด้วยการปรากฏตัวอย่างอลังการ ส่วนหนึ่งก็เพื่อรักษาความปลอดภัยของตัวเองด้วยจึงจำเป็นต้องใช้เวลาทั้งเช้าไปกับการตั้งนามสกุลแปลกๆ เพื่อใช้สมัคร
ผลั่ก
ซินเธียรู้สึกว่าโลกหมุนกะทันหัน แล้วร่างชายหนุ่มวัยใกล้เคียงกับเธอผงะถอยหลังไป ส่วนเธอลงไปกองกับพื้น
"เฮ้! เป็นอะไรรึเปล่า"
เสียงทักดังขึ้นในขณะที่คนลงไปกองกะพริบตาปริบๆ อย่างคนนอนไม่พอ "อ้อ เอ้อ ไม่เป็นไร"
" 'โทษที พอดีข้ารีบไปหน่อย ต้องไปสมัครสอบ เดี๋ยวจะไม่ทัน"
"ไม่หน่อยเท่าไหร่นะ" คนโดนชนสวนกลับขำๆ เรียกเสียงหัวเราะเบาๆ จากชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีเขียว
"เจ้าเองก็มาสมัครเหมือนล่ะสิ หวังว่าจะได้เจอกันที่นั่นนะ"
ว่าแล้วคนเร่งรีบก็วิ่งโร่ไปที่โต๊ะสมัครสอบโดยไม่ฟังคำตอบ "อะไรของเขาล่ะนั่น"
วันรับสมัครนักเรียนว่าคลาคลั่งไปด้วยผู้คนแล้วแต่เทียบไม่ได้เลยกับวันสอบ สถานที่สอบนั้นไม่ใช่ที่สถาบันการทหารโลเอนสไตน์แต่เป็นลานกว้างกลางเมือง
เหล่าอาจารย์ในโรงเรียนยืนกระจายตามจุดต่างๆ ล้อมรอบเหล่านักเรียนผู้เข้ารับการทดสอบ ไม่นานเกินรอเสียงจากอาจารย์คุมสอบก็ดังขึ้น
"หมดเวลาเข้าสนามสอบ ใครที่มาไม่ทันถือว่าหมดสิทธิ์สอบ!"
"เอาล่ะ ยินดีต้อนรับว่าที่นักเรียนทั้งหลาย ต่อไปนี้จะเริ่มการคัดเลือกรอบที่1 พวกเธอทุกคนต้องค้นหาตราสถาบันภายในปราสาทเวทมนตร์ เวลาไม่จำกัดแต่เราจำกัดคน ขอให้พวกเธอโชคดี"
สิ้นคำประกาศ อาจารย์ที่ยืนรายรอบก็เริ่มพึมพำบทเวทมนตร์ ประตูสีดำทะมึนที่มองไม่เห็นภายในปรากฏสู่สายตา และเมื่อก้าวเข้าไปลานกว้างที่เคยว่างเปล่าแปรเปลี่ยนเป็นปราสาทขนาดยักษ์
และการทดสอบก็เริ่มขึ้น
ความคิดเห็น