ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เพื่อนรัก รักเพื่อน
ทุกอย่างเงียบสงัด ไผ่ก้หน้าสำนึกผิด เค้าคิดว่าพีตั้งใจทำให้เธอเจ็บ และคำพูดของไผ่ก้เอ่ยขึ้นเป็นคำพูดที่ทำให้เค้าทั้งสองคนเจ็บมาก
"ชั้นทำไปเพราะรักเธอนะ" ไผ่พูดเสียงแข็งพร้อมน้ำตา เขาพูดไปอย่างไม่กลัวว่าคำตอบของเพื่อนที่เขารักมันจะทำให้เค้าเจ็บปวด
"ไผ่...." สีหน้าของต้นข้าวอึ้งไปชั่วขณะ
และก้มีเด็กหญิงร่างสูง เปิดประตูขึ้น เสียงเปิดประตูทำให้เค้าทั้งสองคนหันไปและเรื่องที่เค้าพูดก้หยุดลง
"เอี๊ยดด"
ต้นข้าวตกใจที่เห็นคนตรงหน้าเป็น สายน้ำ
"ข...ขขอโทษนะที่มาช้าไปหน่อย เป็นไงบ้างข้าว"
ไผ่เดินสวนออกไปทันที
"ไม่เป็นไรมากแล้วล่ะ" ข้าวปั้นยิ้มให้น้ำ เพื่อนรักของเขาอีกคนหนึ่ง
"เมื่อกี้มีเรื่องอะไรกันหรอ"
"ป..ป..เปล่านิ" ข้าวไม่มองหน้าเพื่อนรัก ปกปิดสายตาที่กำลังโกหก
"อืม...หิวข้าวไม๊เดี๋ยวชั้นไปซื้อให้ เอาอะไรดีน้า ไข่พะโล้ เป็ดน้ำแดง แกงเขียวหวะ อ.อ." คำพูดชะงักลง ต้นข้าวกำมือของสายน้ำไว้แน่น
น้ำตาของสายน้ำออกมาเป็นสาย เธอเข้าไปโอบไหลของต้นข้าว เพื่อนสาวของเขาได้แต่ลูปหลังปลอบโยน
"เมื่อกีเธอได้ยินที่ไผ่พูดกับชั้นใช่ไม๊"
เสียงร้องไห้โฮของน้ำยิ่งเพิ่มมากขึ้น
"ต้นข้าว ... ไผ่ไม่ได้รักชั้น ไผ่ไม่ได้รักชั้น ไผ่ไม่ได้รักชั้น"
"สายน้ำเทอฟังชั้นนะ ไม่มีวันที่ความสัมพันธ์ของชั้นกับไผ่จะเพิ่มากจนเป็นคนรักได้"
"หึหึ" เสียงหัวเราะเบาๆเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
"ชั้นรู้เรื่องนี้แล้วล่ะ ทุกอย่างที่อยู่ในใจไผ่ชั้นรู้มาตลอด ชั้นคอยเป็นที่ปรึกษาให้เค้าเอง และชั้นรู้ดีว่าต้นข้าวไม่ได้รักไผ่ แต่ไผ่นะสิที่จะรักข้าวตลอดไป"
"สายน้ำ.."
"เทอรักกับไผ่เถอะนะ"
สายน้ำทรุดลงไปตรงพื้น เธอขอร้องต้นข้าว
"เทอรักกับไผ่เถอะนะ เทอรักกับไผ่เถอะนะ"
โปรดอย่าถามฉันเลย ว่าจะมีไหมใคร
ที่จะห่วงจะรักเธอด้วยหัวใจ ในแบบที่เธอมี
ในว่าเธอไม่มอง คนใกล้ๆ สักที
ฉันนั้นเจ็บรู้ไหมใกล้แบบนี้ แต่เหมือนไม่มีค่าเลย
ตัวฉันเอง ก็กลัวเหมือนกัน ถ้าเธอรู้ว่าทุกคำ
ที่ฉันพูดไปว่ารักกัน ไม่ใช่คำนั้น ที่เธอต้องการ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
ในว่าตัวฉันเอง ก็ไม่เคยมั่นใจ
ว่าตัวเองจะดีได้มากมาย อย่างใจเธอต้องการ
เหมือนความรักที่มี ความสัมพันธ์เนิ่นนาน
นั้นได้จุดกันไว้แค่เส้นบางๆ ฉันไม่กล้าข้ามไป
ตัวฉันเอง ก็กลัวเหมือนกัน ถ้าเธอรู้ว่าทุกคำ
ที่ฉันพูดไปว่ารักกัน ไม่ใช่คำนั้น ที่เธอต้องการ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
เพลง เพื่อนรัก..รักเพื่อน ศิลปิน (Toffy - นิชาภา โพธิ์งาม)
"ชั้นทำไปเพราะรักเธอนะ" ไผ่พูดเสียงแข็งพร้อมน้ำตา เขาพูดไปอย่างไม่กลัวว่าคำตอบของเพื่อนที่เขารักมันจะทำให้เค้าเจ็บปวด
"ไผ่...." สีหน้าของต้นข้าวอึ้งไปชั่วขณะ
และก้มีเด็กหญิงร่างสูง เปิดประตูขึ้น เสียงเปิดประตูทำให้เค้าทั้งสองคนหันไปและเรื่องที่เค้าพูดก้หยุดลง
"เอี๊ยดด"
ต้นข้าวตกใจที่เห็นคนตรงหน้าเป็น สายน้ำ
"ข...ขขอโทษนะที่มาช้าไปหน่อย เป็นไงบ้างข้าว"
ไผ่เดินสวนออกไปทันที
"ไม่เป็นไรมากแล้วล่ะ" ข้าวปั้นยิ้มให้น้ำ เพื่อนรักของเขาอีกคนหนึ่ง
"เมื่อกี้มีเรื่องอะไรกันหรอ"
"ป..ป..เปล่านิ" ข้าวไม่มองหน้าเพื่อนรัก ปกปิดสายตาที่กำลังโกหก
"อืม...หิวข้าวไม๊เดี๋ยวชั้นไปซื้อให้ เอาอะไรดีน้า ไข่พะโล้ เป็ดน้ำแดง แกงเขียวหวะ อ.อ." คำพูดชะงักลง ต้นข้าวกำมือของสายน้ำไว้แน่น
น้ำตาของสายน้ำออกมาเป็นสาย เธอเข้าไปโอบไหลของต้นข้าว เพื่อนสาวของเขาได้แต่ลูปหลังปลอบโยน
"เมื่อกีเธอได้ยินที่ไผ่พูดกับชั้นใช่ไม๊"
เสียงร้องไห้โฮของน้ำยิ่งเพิ่มมากขึ้น
"ต้นข้าว ... ไผ่ไม่ได้รักชั้น ไผ่ไม่ได้รักชั้น ไผ่ไม่ได้รักชั้น"
"สายน้ำเทอฟังชั้นนะ ไม่มีวันที่ความสัมพันธ์ของชั้นกับไผ่จะเพิ่มากจนเป็นคนรักได้"
"หึหึ" เสียงหัวเราะเบาๆเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
"ชั้นรู้เรื่องนี้แล้วล่ะ ทุกอย่างที่อยู่ในใจไผ่ชั้นรู้มาตลอด ชั้นคอยเป็นที่ปรึกษาให้เค้าเอง และชั้นรู้ดีว่าต้นข้าวไม่ได้รักไผ่ แต่ไผ่นะสิที่จะรักข้าวตลอดไป"
"สายน้ำ.."
"เทอรักกับไผ่เถอะนะ"
สายน้ำทรุดลงไปตรงพื้น เธอขอร้องต้นข้าว
"เทอรักกับไผ่เถอะนะ เทอรักกับไผ่เถอะนะ"
โปรดอย่าถามฉันเลย ว่าจะมีไหมใคร
ที่จะห่วงจะรักเธอด้วยหัวใจ ในแบบที่เธอมี
ในว่าเธอไม่มอง คนใกล้ๆ สักที
ฉันนั้นเจ็บรู้ไหมใกล้แบบนี้ แต่เหมือนไม่มีค่าเลย
ตัวฉันเอง ก็กลัวเหมือนกัน ถ้าเธอรู้ว่าทุกคำ
ที่ฉันพูดไปว่ารักกัน ไม่ใช่คำนั้น ที่เธอต้องการ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
ในว่าตัวฉันเอง ก็ไม่เคยมั่นใจ
ว่าตัวเองจะดีได้มากมาย อย่างใจเธอต้องการ
เหมือนความรักที่มี ความสัมพันธ์เนิ่นนาน
นั้นได้จุดกันไว้แค่เส้นบางๆ ฉันไม่กล้าข้ามไป
ตัวฉันเอง ก็กลัวเหมือนกัน ถ้าเธอรู้ว่าทุกคำ
ที่ฉันพูดไปว่ารักกัน ไม่ใช่คำนั้น ที่เธอต้องการ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
เมื่อเพื่อนรัก กลายเป็นว่ารักเพื่อน
ฟังแล้วดูเหมือน ว่าใกล้กัน
จริงๆ แล้วคำนั้น มันห่างไกล
เมื่อความรักฉันเป็นเหมือนอากาศ
ที่คอยเคียงข้างเธอเรื่อยไป
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
ไม่เคยเห็นเลยใช่ไหม ว่าใครรักเธอ
เพลง เพื่อนรัก..รักเพื่อน ศิลปิน (Toffy - นิชาภา โพธิ์งาม)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น