คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : bamx2 writing special pages; 1 แต่งงาน {markbam nc}
SPECIAL CHAPTER
แต่งงาน – NC
วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายที่สุดในชีวิตของแบมแบมเลยก็ว่าได้ ต้องตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่เพื่อแต่งหน้าแต่งตัวไหนจะเดินดูรอบงานอีก เมื่อคืนเขาไม่น่าแต่งฟิคโต้รุ่งเลยจริงๆ
“น้องแบมคะ ชอบชุดไหนเอ่ย? นี่ม๊าเลือกมาให้น้องแบมตั้งสิบกว่าชุดเลยนะ สวยๆทั้งนั้นเลย” และที่ดูจะตื่นเต้นมากที่สุดคงหนีไม่พ้นแม่ของแบมแบมและคุณม๊าของมาร์ค
“ตายแล้ว คุณนายต้วนนี่ตาดีจริงๆเลยนะคะ คิดไม่ผิดจริงๆที่ให้คุณนายเลือก”
“แน่นอนค่ะ โฮะๆๆ” ที่น่าสะพรึงที่สุดก็คือเวลาหม่อมและคุณม๊าต้วนเห็นชอบเหมือนกันเนี่ยแหละ เวลานั้นหายนะมาเยือนแบมแบมทุกที
“ทำไมมันมีแต่ชุดกระโปรงล่ะครับ?” แต๋วมาก แบมรับไม่ได้ แบมจะฆ่าตัวตายT^T
“ก็คุณนายภูวกุลบอกว่าน้องแบมชอบใส่กระโปรง ม๊าก็เลยเลือกแต่กระโปรงมาให้ไงจ้ะ”
“พวกคุณนี่ก็ อย่าไปแกล้งหนูแบมสิ หนูแบมเขาเป็นผู้ชายนะให้แต่งตัวแบบใส่สูทน่ารักๆเอาก็ได้ ชุดกระโปรงเก็บไปเถอะนะ” เห็นมั้ย! แบมล่ะรักคุณป๊าต้วนที่สุดเลย
“แหม แล้วใครบอกกันว่าจะให้น้องแบมใส่จริงๆ ชุดจริงน่ะชุดนี้ต่างหาก” คุณนายต้วนผายมือไปทางชุดสูทสีชมพูอ่อนด้านในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวมีเข็มกลัดดอกไม้ติดไว้อยู่ที่หน้าอกข้างซ้ายดูเรียบหรูและสวยงาม
“ขอบคุณนะครับม๊า” ขอบคุณที่ไม่ให้แบมใส่ชุดกระโปรง…
“อะแฮ่มๆ ลูกคนนี้นิมีม๊าแล้วลืมหม่อมเหรอจ้ะ?”
“ไม่ลืมหรอกครับผม รักหม่อมที่สุดแล้ว” หม่อมแม่ใครวะขี้งอนจุงเบย
“รีบๆแต่งตัวนะครับน้องแบม เดี๋ยวม๊ากับป๊าไปรอด้านนอกนะ ตามาร์คน่าจะเสร็จแล้ว ฝากคุณนายภูวกุลแต่งให้สวยๆเลยนะคะ”
“งานนี้ให้สวยกว่าแม่ๆเลยค่ะ โฮะๆๆ” ขอโทษนะครับ ปรึกษากันต์พิมุกต์ซักนิด….
มาร์ค ต้วนพาร์ท
วันนี้วันดีปีใหม่….ไม่ใช่ละ วันนี้เป็นงานแต่งของผมกับน้องแบมเองแหละครับ ไหนใครได้บัตรเชิญบ้าง? ยกมือ บัตรเชิญสวยปะละ เก๋อ่ะ มาร์คชอบ(?) งานแต่งของผมกับน้องแบมเราตกลงกันว่าจะแต่งกันที่ประเทศไทยบ้านเกิดน้องแบมครับ ผมชอบงานแต่งงานของไทยนะ ที่เขาให้ไชโยๆกันอ่ะ เคยไปงานแต่งของญาติที่ไทยอยู่ครั้งนึงสนุกอ่ะ ต้วนชอบ>O< ถามว่าแล้วแฟนคลับรู้มั้ย? ก็ต้องรู้แหละครับอดีตไอดอลแต่งงานเชียวนะ อกหักกันเป็นแถบตั้งแต่ตอนรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว แต่เขาก็สนับสนุนผมกับน้องแบมนะ มีแต่คนชอบน้องแบม มาร์คก็สบายใจถึงแม้ลึกๆจะหวงมากก็เถอะ เราจะไม่พูดถึงมัน โอเคนะ>_O
“ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณพอจะเห็นมาร์ค อี้เอิน ต้วนบ้างรึเปล่า? ดิฉันตามหาทั่วงานแล้วไม่เจอเลยค่ะ” ม๊าใครวะทำไมตลก
“ม๊านี่มาร์คไง” ทำเป็นจำไม่ได้ มาร์คน้อยใจอ่ะมาร์คน้อยใจ
“ตายแล้ว ลูกชายใครทำไมหล่อYOY มาแต่งงานกับม๊าเถอะ แล้วให้ป๊าไปแต่งกับน้องแบม” เดี๋ยวๆ ผมว่ามันไม่ใช่นะ
“ม๊า=___=”
“ล้อเล่นน่า วันนี้มาร์คต้วนหล่อสุดในงานแล้ว มาให้ม๊ากอดที” ใครมีแม่แบบนี้บอกเลยว่าชีวิตบันเทิงมากครับ รับประกันโดยมาร์คลูกชายคนโตตระกูลต้วน
“น้องแบมแต่งตัวเสร็จรึยังครับ?”
“นี่ก็ถามถึงแต่น้องตลอดอ่ะ กำลังแต่งตัวอยู่จ้ะ”
“ทำไมนานจังT^T”
“น้องเขาต้องแต่งสวยนะไม่ใช่แต่งหล่อจะได้เซ็ตผมฉีดน้ำหอมเสร็จ” ก็จริงของม๊า…
“มาร์คอยากให้พิธีเสร็จเร็วๆจัง นี่ยังไม่เริ่มเลยอ่ะ อยากเข้าเรือนหอY__Y”
เพี๊ยะ!
ฮือ แม่ใครวะทำไมตีเจ็บจัง
“หื่นเหมือนป๊าแกไม่มีผิดเลยนะไอ้อี้เอิน! ถ้าน้องแบมบอบช้ำหรือบุบสลายจนไม่สามารถมีหลานให้ม๊าอุ้มได้ม๊าจะตัดแกออกจากกองมรดก!” ข้าขอทูลฝ่าบาท…
“ผู้ชายจะท้องได้ไงม๊า? เพ้อเจ้อแล้ว”
“สมัยนี้อะไรๆก็เป็นไปได้ย่ะ” ม๊าควรจะพูดว่าฟิคนี้อะไรๆก็เป็นไปได้มากกว่า
“เอาที่ม๊าสบายใจ”
“แล้วถ้าม๊าไม่สบายใจล่ะ?”
“ม๊า…=__________=” ใครรับแลกแม่บ้างครับ? ขอที่แบบพูดหวานๆปานสายน้ำผึ้งและไม่ขี้โมโหไม่เหวี่ยงไม่วีนใจดีประดุษพระแม่มาลี ติดต่อมาร์คด่วน
“จะทะเลาะกันอีกนานมั้ยคุณ? หนูแบมออกมาแล้วนู่น”
ขวับ!
หันไปดูแทบไม่ทัน มาร์คต้องได้เห็นเป็นคนแรกครับ ถึงแม้ว่าแม่น้องแบมจะได้เห็นก่อนก็ตาม….
“TOT….” น่ารักมาก น่ารักจนต้องร้องขอชีวิต น่ารักจนหมาตะลึงควายตายT^T…..นั่นมันว่าที่ภรรยาใครทำไมทั้งสวยทั้งน่ารัก
“มองเป็นหมาเห่าเครื่องบินไปได้ รีบไปหาน้องเขาสิ เดี๋ยวก็โดนเจ้าโจอี้เอาไปก่อนหรอก” โจอี้? มันไม่มาทักพี่มันแต่มันไปทักว่าที่ภรรยาพี่มันเนี่ยนะ ไอ้น้องเลว-_-
“พี่แบมน่ารักจังเลย มาแต่งงานกับอี้ดีกว่าเนอะ”
“แต่งงานกับอี้ อี้ไหนเหรอครับน้องรัก? อี้เอินเหรอ?” ถ้ามาร์คยิ้มให้โจอี้มันสื่อได้อยู่สองความหมายครับหนึ่งคือมึงทำดีมากหรือสองมึงไปไกลๆตีน ซึ่งครั้งนี้เป็นความหมายที่สอง
“โจอี้ต่างหาก! ทำไมพี่มาร์คชอบมาขัดตลอดเลยวะ” โจอี้ไหนวะ? มาร์คไม่รู้จัก~
“เพราะพี่เป็นสก็อตไบท์”
“??”
“ชอบขัดไง”
“=_____=” แม้แต่น้องแบมก็ทำหน้านิ่งอ่ะT^T มาร์คผิดอะไร?
“T^T”
“ทำหน้าอะไรของพี่ น่าเกลียดจริงๆ” เมเนเจอร์กับโจอี้มันนัดกันพูดใช่มั้ย? ทีน้องแบมยังบอกน่ารักเลย
“เลิกว่าพี่เขาได้แล้วโจอี้ มาร์คกับน้องแบมรีบๆไปยืนรอถ่ายรูปที่ซุ้มดอกไม้ได้แล้วนะคะ”
“ครับ” จูงมือน้องแบมไปแบบหน้าด้านๆ ไม่เป็นไรครับ ต้วนไม่ถือ เพราะน้องแบมแฟนมาร์คเอง(?)
แบมแบม พาร์ท
ตอนนี้ผมกับพี่มาร์คก็มาอยู่ที่ซุ้มถ่ายรูปแล้วแหละ คือไอ้แรกๆที่มีคนมาถ่ายรูปด้วยมันก็สนุกดีอ่ะนะ แต่หลังๆนี่แม่งมากันเยอะเหลือเกิน ขอเวลากูพักบ้าง ยิ้มจนกรามจะพังแล้วเนี่ย ถ่ายเสร็จยังจะมาชวนคุยอีก เมื่อไหร่จะเข้าพิธีให้เสร็จๆไปวะอยากพักผ่อนมากมาย
“น้องแบมเหนื่อยมั้ยครับ?” เหนื่อยโคตรๆเลยครับ
“โคตรเหนื่อยอ่ะพี่มาร์ค”
“พี่ก็เหนื่อยเหมือนกัน ไปหาน้ำดื่มแล้วขึ้นเวทีกันเลยดีกว่าเนอะ” พี่มาร์คนี่รู้ใจแบมจริงๆ แฟนใครวะทำไมน่ารัก
บนเวที
“สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมนายชเว ยองแจ และนายหวัง แจ็คสันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาเป็นเจ้าภาพของงานในวันนี้นะครับ ก็ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความสุข ความทรงจำ ของงานมงคลสมรส ระหว่าง คุณกันต์พิมุต์ ภูวกุล หรือน้องแบม และ คุณอี้เอิน ต้วน หรือพี่มาร์คครับ” ยองแจและแจ็คสันถูกแบมแบมวานให้มาเป็นพิธีกรงานแต่งของตนเองให้ และดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะทำได้ดีมากซะด้วย
“ก่อนที่จะเข้าสู่ช่วงพิธีการ ผมว่าเรามาทำความรู้จักกับคู่บ่าวสาวให้มากอีกนิดดีมั้ยครับทุกท่าน? ว่าแต่เราจะทำยังไงดีล่ะครับคุณหวังแจ็คสัน?”
“นั่นสิครับคุณยองแจ ในเวลานี้พวกเราขอเชิญท่านผู้มีเกียรติทุกท่านร่วมชมวีดิทัศด์ความเป็นมาของคู่บ่าวสาว รวมทั้งเรื่องราวความรักของทั้งสองคนได้เลยครับ เชิญชมครับ”
วีดิทัศด์ถูกฉายขึ้นมาบนหน้าจอพร้อมกับเพลงรักหวานแหววชวนให้แขกทุนคนเคลิ้มกับบรรยากาศงานแต่งในวันนี้ ภาพแรกที่ฉายขึ้นมาคือภาพของแบมแบมในตอนเด็กและพัฒนาการที่โตขึ้นเรื่อยๆก่อนจะตามด้วยภาพวัยเด็กของมาร์ค จนกระทั่งถึงภาพที่ทั้งสองคนไปเที่ยวด้วยกันและภาพงานหมั้น
“ครับ ก็จบไปแล้วกับวีดิทัศด์นะครับผม หวังว่าทุกท่านจะชอบกันนะครับ สองบ่าวสาวนี่น่ารักกันจริงๆนะครับคุณหวัง”
“นั่นสิครับ ผมก็หวังว่าเราจะมีวีดิทัศน์เป็นของเราเองซักวันนะครับคุณยองแจ”
“อีกสิบปีนะครับคุณหวังแจ็คสัน ว่าแต่…ทุกท่านคงอยากจะรู้จักตัวจริงของคู่บ่าวสาวในค่ำคืนนี้แล้วใช่มั้ยครับ? ผมขอเชิญทุกท่านปรบมือต้อนรับคู่บ่าวสาวในค่ำคืนนี้ด้วยครับ” เสียงปรบมือดังกระหน่ำขึ้นมาทันทีที่ยองแจพูดจบ แอบหันไปค้อนใส่แจ็คสันเล็กน้อยเมื่อคำพูดเมื่อกี้ของหวังแจ็คสันเกือบทำให้เขาลืมสคริปต์ที่เตรียมไว้
ยองแจและแจ็คสันทำหน้าที่พิธีกรอย่างเคร่งครัดทันทีที่แบมแบมและมาร์คเดินขึ้นมาบนเวที ทั้งแนะนำคู่บ่าวสาว เชิญพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายขึ้นมากล่าวคำยินดีและถ่ายรูปร่วมกัน รวมถึงกล่าวเชิญประธานขึ้นมาคล้องพวงมาลัยและอวยพร จนกระทั่งมาถึงช่วงสัมภาษณ์คู่บ่าวสาว
“เอาล่ะครับ ตอนนี้เรามาคุยกับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวกันดีกว่าครับ เอ…ถามใครก่อนดีน้า? คุณหวังแจ็คสันอยากถามใครก่อนครับ?”
“ขอเป็นเจ้าบ่าวก่อนแล้วกันนะครับ พี่มาร์คครับ พี่มาร์ครู้จักกับน้องแบมได้ยังไงครับ” คำถามของแจ็คสันทำเอาแบมแบมรีบหันไปมองหน้ามาร์คทันที
“ก็…เรารู้จักกันที่งานแฟนไซต์ครับ วันนั้นน้องแบมมาแทนน้องสาวผมกับน้องแบมก็เลยได้เจอกันที่นั่นเป็นครั้งแรก” แอบโล่งอกเล็กน้อยที่ไม่พูดถึงเรื่องเมลออกมา ไม่งั้นงานนี้เจ้าสาวแบมแบมคงไม่มีหน้าไปพบกับป๊าม๊าต้วนอีกแน่ๆ
“แล้วน้องแบมล่ะครับ ประทับใจอะไรในตัวพี่มาร์คเอ่ย?”
“ผมก็ประทับใจพี่มาร์คตั้งแต่งานแฟนไซต์ครับ ตอนนั้นพี่มาร์คยังพูดภาษาไทยเขียนภาษาไทยไม่เป็นแต่เขาก็ยังถามผมว่าอยากให้เขาเขียนอะไรเป็นภาษาไทยให้มั้ย? แล้วเขาก็พยายามเขียนภาษาไทยให้ผมจนเสร็จครับ”
“เป็นการเจอกันและความประทับใจที่น่ารักมากๆเลยนะครับ ว่ามั้ยครับคุณยองแจ?”
“ครับ ผมล่ะอิจฉาพวกเขาจริงๆเลย” พิธีกรชเวพูดขึ้นมาก่อนจะหัวเราะตบท้ายส่วนแขกต่างๆก็หัวเราะชอบใจในตัวพิธีกรทั้งสองที่คอยสร้างความบันเทิงให้ตลอดไม่ขาดสาย
“รอผมไปขอคุณก่อนนะครับอย่าอิจฉาพวกเขาเลย”
“เรามาต่อกันที่คำถามสุดท้ายดีกว่านะครับ อย่าไปสนใจพิธีกรหวังเลย คำถามนี้ถามทั้งคู่เลยนะครับ ทั้งพี่มาร์คและน้องแบมมีอะไรที่ยังไม่เคยพูดให้อีกฝ่ายได้ฟังและอยากที่จะพูดในวันนี้รึเปล่าครับ? เริ่มที่พี่มาร์คก่อนนะครับ”
“ครับ ผมก็อยากจะขอบคุณน้องแบมสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าวันนั้นน้องแบมไม่ส่งเมลผิดมาหาพี่ พี่ก็คงไม่ได้รู้รายละเอียดเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับน้องแบม อยากจะขอบคุณโรงเรียนเจวายพีที่ตอนนั้นน้องแบมเรียนอยู่ที่มาจ้างวานให้พี่ไปสอนเดินแบบให้น้องแบม ไม่อย่างนั้นพี่คงไม่รู้ว่าน้องแบมน่ารักขนาดไหนในวันนั้น อยากขอบคุณในทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าพี่จะขออะไรน้องแบมก็ยอมไปหมดทุกอย่างเลย ขอบคุณจริงๆนะครับ พี่รักแบมนะ”
“เป็นคำตอบที่ซึ้งกินใจมากจริงๆนะครับ ทำเอาเจ้าสาวของเราน้ำตาคลอเลยทีเดียว แล้วน้องแบมล่ะครับ? มีอะไรอยากจะพูดกับพี่มาร์คบ้างรึเปล่า?”
“ก็…แบมไม่รู้จะเริ่มยังไงดีเลยครับ อยากจะขอบคุณแฟนคลับคนนึงของแบมครับ ถ้าไม่มีน้องคนนั้นแบมก็คงไม่มานั่งหาประวัติของพี่มาร์คแล้วก็คงไม่ได้เจอพี่มาร์คด้วย ขอบคุณเบบี้น้องรักที่พาพี่ไปงานแฟนไซต์วันนั้น ขอบคุณพี่มาร์คที่ไม่ว่าแบมจะมีปัญหาอะไรพี่ก็ยังอยู่ข้างแบมตลอด ขอบคุณที่เข้าใจกัน ขอบคุณที่ไม่ทิ้งแบมไปไหน แล้วก็ขอบคุณที่ขอแบมแต่งงานนะครับ แบมรักพี่มาร์คที่สุดเลย”
“เป็นเจ้าสาวที่น่ารักมากจริงๆนะครับ สุดท้ายนี้อยากให้เจ้าบ่าวพูดอะไรซักเล็กน้อยจากใจ ที่เป็นคำมั่นสัญญาให้กับเจ้าสาว ต่อหน้าแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในค่ำคืนนี้ด้วยครับ”
“พี่รักน้องแบมมากนะครับและสัญญาว่าจะดูแลน้องแบมให้ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตของมาร์คต้วนผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งจะทำได้”
“ขอเสียงปรบมือให้เจ้าบ่าวของเราด้วยนะครับ เจ้าบ่าวพูดซะขนาดนี้แล้ว เจ้าสาวน่าจะให้รางวัลพิเศษกับเจ้าบ่าวซะนิดนะครับเนี่ย”
“หอมเลย! หอมเลย! หอมเลย!” ยองแจเป็นคนนำก่อนที่เสียงของแขกทั้งหลายจะดังขึ้นตามๆกัน
“นับหนึ่งถึงสามนะครับผม”
“หนึ่ง”
แบมแบมยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้มใสของร่างสูง ใบหน้าน่ารักสีแดงจัดด้วยความเขินก่อนจะค้างอยู่ที่ท่านั้น
“หนึ่งครึ่ง….” ยองแจพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงผิดกับแบมแบมที่เขินจนอยากจะรีบๆเอาหน้าออก
“หนึ่งเกือบสอง….”
“สัด…” สบถออกมาเล็กน้อยส่วนมาร์คต้วนก็ได้แต่ขมวดคิ้วดุคนตัวเล็กแต่ใบหน้ายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
“อย่าพูดคำหยาบสิครับน้องแบม นี่งานมงคลนะ”
“สอง”
“ขอโทษครับ”
“รอเสร็จพิธีก่อนเถอะ โดนแน่”
“สาม! พอครับพอ มดขึ้นหมดแล้ว” ยองแจที่เห็นว่าแบมแบมทำหน้าอยากจะร้องไห้รีบแยกแบมแบมออกจากมาร์คต้วนทันที แต่หารู้ไม่ว่าแบมแบมอยากจะร้องไห้เพราะเรื่องทำโทษของมาร์คต่างหาก
“เช่นเดียวกันครับ ผมขอให้เจ้าสาวพูดอะไรสั้นๆจากใจที่เป็นคำมั่นสัญญาต่อแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในค่ำคืนนี้ด้วยครับ”
“แบมสัญญาว่าจะทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีที่สุดให้นะครับ เอาให้ทุกคนอิจฉาพี่มาร์คเลย”
“ขอเสียงปรบมือด้วยนะครับ คราวนี้ถึงตาเจ้าบ่าวให้รางวัลเจ้าสาวแล้วนะครับนับหนึ่งถึงสามนะครับ”
“จูบเลย! จูบเลย! จูบเลย!” แบมแบมรีบมองตาขวางไปทางยองแจทันที แขกทุกคนรีบลุกขึ้นยืนปรบมือเป็นจังหวะก่อนจะตะโกนพูดตามยองแจจนแบมแบมหน้าขึ้นสี
มาร์คกอดเอวบางของแบมแบมไว้ก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ ใบหน้าหวานของแบมแบมหลับตาปี๋ทันที ร่างสูงหัวเราะเล็กน้อยก้มลงประทับริมฝีปากหนาลงกับริมฝีปากนิ่มอวบอิ่มทันที ความหวานหอมทำให้มาร์คเผลอรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากเล็กใช้ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดตักตวงความหวานด้านในจนแบมแบมแทบล้มทั้งยืน มือแกร่งกระชับเอวเล็กเอาไว้ด้วยความมั่นคงแลกลิ้นกับลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสามากนักจนพิธีกรอย่างแจ็คสันและยองแจแอบลอบยิ้มออกมาไม่ได้
“สาม!”
ลำดับต่อไปมาร์คและแบมแบมต้องไปจุดเทียนมงคลและตัดเค้ก ก่อนจะถึงขั้นตอนที่สาวโสดรอคอย
“และก็มาถึงในช่วงนี้ สาวใหญ่สาวน้อยและหนุ่มดอกไม้หลายคนต่างรอคอยแล้วนะครับ ลำดับถัดไป เราลองมาดูสิครับว่า ใครจะเป็นผู้โชคดีเหมือนกับน้องแบมคนต่อไป เดี๋ยวน้องแบมจะทำการโยนช่อดอกไม้นะครับ สาวๆหนุ่มๆทั้งหลาย พร้อมหรือยังครับ? เดี๋ยวผมและคุณแจ็คสันจะนับ 3 น้องแบมโยนดอกไม้ไปให้เพื่อนๆ เลยนะครับ”
“หนึ่ง!”
“สอง!”
“สาม!”
ฟุ่บ!
ช่อดอกไม้สวยถูกแบมแบมโยนออกไปด้วยท่าประหลาดๆ ร่างเล็กพยายามโยนให้สูงที่สุดจนเกือบล้มถ้ามาร์คไม่รีบมาประคองไว้ แบมแบมส่งยิ้มแหยๆไปให้มาร์คต้วน ในเวลานี้แขกทุกคนกำลังวุ่นวายกับการรับดอกไม้จนไม่ได้สนใจด้านบนเวทีว่าคู่บ่าวสาวในวันนี้กำลังสบตากันอยู่อย่างลึกซึ้ง
“เหนื่อยมั้ยครับ?”
“ไม่ค่อยครับ พี่มาร์คล่ะเหนื่อยมั้ย?” แบมแบมยังคงตกอยู่ในวงแขนแกร่งของมาร์คในท่าประคองที่ไม่วาบหวิวแต่กลับดูหวานแหววจนแขกในที่นี้ต้องร้องโห่ด้วยความเสียดายแน่ๆถ้าไม่รีบเงยหน้าขึ้นมามองบนเวที
“ต่อไปเข้าเรือนหอแล้วนี่ พี่จะเหนื่อยได้ไง”
“บ้า!” มือเล็กตีเข้าไปที่ไหล่กว้างทันทีก่อนจะผลักอกคนตัวสูงกว่าออกไปเมื่อเห็นว่ายองแจและแจ็คสันแอบหัวเราะคิกคักแล้วมองมามทางพวกเขา
“เราได้ผู้โชคดีแล้วนะครับ! คนที่จับได้ช่อดอกไม้ของเรา ไม่ทราบว่าชื่ออะไรครับ?”
“ปาร์ค จินยองครับ…” จูเนียร์ตอบเสียงแผ่วเบาอายก็อายงงก็งง เขาก็ไม่ได้ออกไปแย่งชิงช่อดอกไม้กับเขาซักหน่อย แต่พวกผู้หญิงเขาแย่งกันไปแย่งกันมาจนสุดท้ายช่อดอกไม้กระเด็นออกมาจากวงมรสุมมาหล่นอยู่ที่ตักเขาได้ซะนี่
“ดูท่างานต่อไปคุณอิมแจบอมคงต้องรบกวนพวกเราให้เป็นพิธีกรอีกแล้วสินะครับ แล้วงานแต่งของผมกับคุณชเวยองแจจะมีใครพร้อมที่จะเป็นพิธีกรให้บ้างมั้ยครับ?”
“คุณหวังควรหยุดมโนแล้วกล่าวจบพิธีนะครับ คู่บ่าวสาวเขาอยากเข้าเรือนหอจะแย่แล้ว”
“ครับผม ในนามของเจ้าภาพและคู่บ่าวสาว ผมขอขอบพระคุณท่านประธานในพิธีและท่านผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีในวันที่สำคัญที่สุดของคู่บ่าวสาวในวันนี้ และหากมีข้อบกพร่องประการใด ทางเจ้าภาพและคู่บ่าวสาวต้องขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ ขอบคุณครับ”
“พวกเราขอจบช่วงพิธีการเพียงเท่านี้ครับ ขอเชิญท่านผู้มีเกียรติทุกท่านร่วมถ่ายรูป และรับประทานอาหาร พร้อมรับฟังการแสดงดนตรีขอบคุณครับ” ยองแจและแจ็คสันเดินลงจากเวทีไปพร้อมกับมาร์คและแบมแบมทันทีที่กล่าวจบพิธี แบมแบมรีบถอดเสื้อสูทออกด้วยความร้อนเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและกางเกงขายาวสีชมพูอ่อน
“ถอดแบบนี้อ่อยพี่รึไง?” มาร์ครีบเอาสูทที่แบมแบมเพิ่งถอดออกใส่กลับคืนให้คนตัวเล็กก่อนจะก้มลงกระซิบเข้าที่ข้างใบหูจนแบมแบมต้องย่นคอหนี
“ก็แบมร้อน”
“เสื้อมันบาง เปียกเหงื่อแบบนี้ก็เห็นหมดสิ ห้ามถอดนะพี่หวง รอเข้าเรือนหอก่อนพี่ถึงจะอนุญาต”
“วู้ว! ไอ้มาร์คนี่อะไรๆก็จะเข้าเรือนหอ ให้น้องแบมเขาพักบ้างเถอะ เห็นหอบตั้งแต่ต้องวิ่งแจกเค้กละ” แจ็คสันผิวปากแซวด้วยความอิจฉาจนมาร์คต้องหันไปตีหน้าตายใส่
“รักพี่แจ็คที่สุดอ่ะ-3-”
“แบม…” ดูพี่มันดิ มาทำเสียงดุอีก ขี้หึงจริงเว้ย สามีใครวะ
“แบบพี่ชายหรอกน่า พี่มาร์คอ่ะ”
“รีบๆไสหัวไปเข้าเรือนหอเถอะทั้งสองคน กูกราบ ไปหวานกันในนั้นนะ”
“อิจฉาอ่ะดิ” ได้ทีแบมแบมรีบแลบลิ้นปลิ้นตาล้อเลียนยองแจแบบสุดขีดจนมาร์คต้องเอานิ้วเคาะหน้าผากคนตัวเล็ก
“ไปล้อเขา เราไปเข้าเรือนหอกันเถอะ เนอะ~”
เรือนหอนี้คุณนายภูวกุลเป็นคนเตรียมไว้ให้ ด้านในตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกลาเวนเดอร์ เตียงคุณภาพดีขนาดคิงไซส์ถูกตั้งไว้กลางห้องพร้อมกับอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่เจาะลงไปบนพื้นห้อง มีห้องครัวอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ในห้องน้ำมีแค่โถส้วมและอ่างล้างหน้า
“ห้องอะไรของหม่อมวะเนี่ย” กูงงตั้งแต่เข้ามาแล้วเจออ่างน้ำอยู่กลางพื้นห้องแล้วครับ
“สวยดีออก”
“หมายถึงสวยอีดอกเหรอครับ?”
“อย่าผวนสิน้องแบม=_=”
“แฮ่ๆ” แบมแบมหัวเราะคิกคักแล้วเดินสำรวจทั่วห้อง ก่อนจะเดินออกไปสูดอากาศนอกระเบียงพร้อมกับมาร์คที่เดินตามหลังไปติดๆ
สวบ!
มาร์คสวมกอดจากด้านหลังของแบมแบมก่อนจะคางเกยไหล่ไว้ ตอนนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว ดูวิวตอนนี้คงไม่เห็นอะไรนอกจากดาวหลายดวงที่กำลังระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้า
“ดาวสวยเนอะพี่มาร์ค”
“น้องแบมสวยกว่า”
“=___=” หันมาค้อนตาใส่สามีที่รักหนึ่งทีก่อนจะผลักอกคนตัวสูงออกไปไกลๆ
“แบมแบมมานวดไหล่ให้พี่หน่อย”
“เมื่อยเหรอครับ?”
“อืมT^T” แบมแบมถอนหายใจแล้วปิดกระจกระเบียงก่อนจะเดินไปหามาร์คที่นั่งรออยู่ตรงโซฟา ชี้นิ้วไปที่พื้นเป็นการบอกให้นั่งลงไปข้างล่างก่อนที่แบมแบมจะขึ้นไปนั่งบนโซฟาแล้วจัดการนวดไหล่ให้ทันที
“สบายมั้ยครับ?” นวดไปเรื่อยๆเหมือนที่เขาเคยทำให้แม่ ไม่มีเสียงตอบรับใดๆจากมาร์คมีแต่เสียงครางต่ำออกมาด้วยความสบาย
“แบมแบม…”
“??”
“มาปั้มลูกกันเถอะ”
พลั่ก!
แบมแบมจัดการยกเท้าถีบเข้ากลางหลังมาร์คต้วนทันทีที่พูดจบ ก่อนจะทำสีหน้าเหวอๆใส่
“โอ้ย! โหดร้าย~ บอกกันดีๆก็ได้TOT”
“ก็ใครใช้ให้พี่ถามตรงๆแบบนั้นเล่า!”
“สรุปว่าไง? ปั้มลูกกันนะ*O*”
“ไม่เอา! พี่มาร์คอย่ามาจับแบมนะ!” แบมแบมโวยวายทันทีที่แขนแกร่งของมาร์คจับเข้าที่หัวไหล่ คนตัวเล็กรีบสะบัดมือมาร์รต้วนทิ้งแล้ววิ่งหนีทันที
“เฮ้ย! แบมนั่นมันอ่างน้ำ...”
ตู้ม!
อุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดี แต่ลึกๆมาร์คก็อยากจะให้น้องแบมเปียกน้ำอยู่เหมือนกันนะ=.,=
“อย่าลงมานะ!” แล้วดูน้องเขาชี้หน้ามาร์คดิ ทำอย่างกับมาร์คจะข่มขืนน้องแบมอ่ะT^T
` “พี่ไม่ลงไปหรอกครับ น้องแบมขึ้นมาเถอะมันหนาวนะเดี๋ยวเป็นปอดบวมหรอกครับ หรือน้องแบมจะอาบน้ำ?”
“....” แบมแบมไม่ตอบแต่เอามือจับขอบพื้นเย็นก่อนจะค่อยๆดันตัวเองขึ้นมา ตัวสั่นด้วยความหนาวเล็กน้อยจนมาร์คต้องรีบเอาผ้าขนหนูมาให้แบมแบมห่อตัว
“เปลี่ยนชุดก่อนนะน้องแบม เดี๋ยวเป็นปอดบวม”
“พี่มาร์คออกไปรอนอกห้องสิครับ”
“T^T....”
“T^T....” เดี๋ยวนี้แบมพัฒนาแล้วนะเว้ย! คิดว่าพี่มาร์คมันอ้อนเป็นคนเดียวไง? อ้อนได้อ้อนไป กูอ้อนกลับสองเท่าอ่ะเอาดิ หรือจะไฝว้?
“ไม่อ้อนดิ”
“ก็พี่มาร์คอ้อนก่อนอ่ะ...”
“รู้ตัวมั้ย...เวลาน้องแบมอ้อนอ่ะ” มาร์คยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยที่มีหยาดน้ำเกาะอยู่อย่างเสน่ห์หาจนแบมแบมต้องเบือนหน้าหนีออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“...?”
“โคตรน่าจับกดเลย”
“=____=......สนใจกดเท้าแบมก่อนมั้ยครับ?”
“โถ่แบม นี่พี่จริงจังนะTOT...”
“แบมก็จริงจังนะ กดเท้าแบมอ่ะ”
“แบมอ่ะY___Y” มาร์คต้วนจะงอแง จะฟ้องม๊าว่าน้องแบมไม่ยอมปั้มลูกกับต้วน พอไม่ยอมม๊าก็จะไม่ได้อุ้มหลาน แล้วม๊าก็จะหาวิธีช่วยมาร์คเองแหละมาร์คเชื่อ
“เฮ้อ ก็ได้ครับ แต่ถ้าพี่มาร์คแกล้งแบมเหมือนครั้งแรกอีกนะ....”
“ไม่แกล้งแล้วครับสัญญา*_*” ได้ทีก็รีบประชิดตัวคนตัวเล็กด้วยความเร็วแสงจนแบมแบมถึงกับผงะ
“ถ้าแกล้งนะ...” ชี้หน้าแล้วปาดคอประมาณว่าแกล้งอีกอดไปชั่วชีวิตจนมาร์คแทบใจสลายกับท่าทางของภรรยาตนเอง
“ไม่แกล้งแล้วครับคนดีT__T...” เข็ดตั้งแต่น้องแบมเอาคืนแล้วอ่ะครับนี่พูดเลย
“เด็กดี~” แล้วก็เดินมาลูบหัวมาร์คต้วนเหมือนหมาจนมาร์คได้แต่ตะหงิดๆใจว่าจริงๆแล้วกูเป็นสามีหรือเป็นสัตว์เลี้ยงแบมแบมกันแน่
CUT
.
.
.
THE END SPECIAL
เป็นเอ็นซีที่....น้องแบมไม่ค่อยครางเยอะ เน้นสบถด่าแต่พี่มาร์ค55555
เจอกันสเปหน้านะคะ เป็นตอนแบมท้องเนอะ จุ๊บๆ
#น้องแบมแต่งฟิค หรือ คอมเม้นท์ เพื่อสเปต่อไป ถถถถถ
ฉากไม่สมควรต่อเด็กและเยาวชนอยู่ในไบโอทวิตนะคะ หาไม่เจอเมนชั่นมาถามได้ไรท์ไม่กัดนะเออ>O< ไรท์สวยใจดีมากค่ะ โฮะๆๆ(?) #โดนตรบ
ความคิดเห็น