คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 สถาบันผู้กล้า
สายลมเย็น่ำพัผ่านอาารบ้านเรือนหลายหลัที่เียบสบในยามเ้ารู่
เ่นเียวับเมและหมอที่นำพาวามื้นและสายฝนมาสู่ผู้นที่หลับใหล
สายฝนโปรยปรายลมาโยไม่มีทีท่าว่าะหยุ บนานิ ่าส่เสียร้อออมา้วยวามยินี
อาารไม้หลัหนึ่ั้ระห่านท่ามลาเม็ฝนที่อย่ารุนแร ปราร่าายวัยลานสวมใสุ่บาร์เทนเอร์สีาวทีู่สะอาาอยู่บนเาเอร์สีำ ที่เรียรายไป้วยเรื่อื่มนานานิที่เ้าอร้านสรรหามาบริาลู้า
“ ไ้แล้วับ “เ้าอร้านวาแ้วที่บรรุอเหลวสีเหลือแมน้ำาลลรหน้าเมาพร้อมทั้ส่ยิ้มให้ทีหนึ่เป็นสัา บอให้ลู้าามสบาย
“ อบใ “ เมายแ้วที่อยู่รหน้าึ้นมาและ่อยรอเ้าปาทีละทีละน้อยเพื่อพลามอูสายฝนที่ไม่มีทีท่าะหยุ
“เฮ้อ น่าเบื่อ” เมาบ่นออมาเสียั
“ ยินี้อนรับับ “ เสียอเ้าอร้านั้อนรับผู้มาใหม่อย่าอบอุ่น
“ โห เือบาย “ นที่มาใหม่บ่นออมาเสียัพร้อมับ้าวท้าวเินไปนั่้าๆเมาอย่ารวเร็ว
“ ไปฟัับหมามาหรือไ “ เมาถามเิิลส่วนนถามไ้แ่นั่ทำหน้าอเหมือนม้าหมารุเลยไม่มีผิ
“ ็หมาอะิวะ “ อาราอนอบลับอย่าหัวเสีย ลำพัแ่โนลุมีนยัไม่เท่าไหร่หรอ แ่นี้เาทำระเป๋าัหายอนวิ่หนีนี่สิ แล้วเาเอ็ำไม่ไ้้วย
ว่าไปหล่นที่รไหน
“ 555 สมน้ำหน้า “ เมาหัวเราะออมาเสียัในวามวยอเพื่อนัวเอ
นอาะโนสหบาทาแล้ว ระเป๋าัันหายอี นบ้าอะไร วย้ำวน้อนิๆ
“ เรื่อื่มับ” เ้าอร้านรีบับท่อนที่ทั้เมาและอาราอนะีันสะ่อน เาเอวาแ้วลรหน้าแล้ว ่อยๆรินน้ำแอปเปิลสีแลไปในถ้วยออาราอนอย่าละเมียละไม อาราอนล่าวอบุและยเ้าปาเพื่อับอารม์อนเอ
“ มีานอะไรบ้า “ เมาล่าวเสียเรียบหน้าอเาับไปนิ่เยเหมือนเิมอีแล้ว
“ รอสัรู่นะับ “ เ้าอร้าน้มลไปที่ใ้เาเอร์เพื่อหยิบเอสารอให่ออมาวาบนเาเอร์และหันมาหน้ามาส่ยิ้มให้ับเมาและอาราอน
เิถามว่า ะเอาานแบบไหน
“ เอาเินเยอะๆ สบายๆ “ อาราอนล่าวอบไปเพราะอนนี้ในัวเาไม่มีเหลือเินเลยัแเียว อนนี้เาเอึสนใแ่เินเท่านั้น
“ ่ายๆ เินเยอะๆ นะับ “เ้าอร้านบอ่อนะัเอสารุให่ลไปเ็บที่เิมเหลือเพียแผ่นระาษสีาวสามใบวาเรียรายอยู่บนโ๊ะ
“ ่ามัร ัหัวลูิเฟอร์ และ็่วยอ์หิับ “ เ้าอล่าวบอรายื่อภาริทั้หมส่วนผู้ฟันั้นถึับเบิาโพลและอุทานว่า “หา “ ออมาอย่าพร้อมเพียัน
ะบ้าหรือไ มัรนะมัร ไม่ใ่ิ้ที่ะับมาเือไ้่ายๆ แ่มันพ่นไฟทีเียว็ิ..หายแล้ว
ไม่้อพูถึลูิเฟอร์เลย รายนั้นนาพวเทพรวมันยัเอาไม่อยู่ รวมมนุษย์ธรรมาอย่าเมาะเอาอะไรไปสู่ ถึเาะมีวามแ้นับพวนี้็เถอะ
แ่เาเอรู้ีว่าถ้าไปลับมาไม่รบ 32 แน่
“ อ์หิ “ เมาและอาราอนพร้อมันเสียัโยไม่ลัเล ็แหละ
็่วยอ์หินะ มีโอาสรอมาว่าไอ้สอัวแรเยอะ
“ แน่ในะับ “ สอสหายพยัหน้าอย่าไม่มี้อสไส
“ เรียบร้อย ที่อยู่อเธออยู่ในนี้ับ “ เ้าอร้านวามือเป็นวลมสามรั้
ระาษในมือ็เปล่แสสีฟ้าและลอยเ้าไปในมืออเมาอย่าน่าอัศรรย์
“ สมแล้ว ที่เป็นนออ์ร 555555 “อาราอนหัวเราะออมาอย่าร่าเริ
เพราะอย่าน้อยเา็ไม่้อไปเอับลูิเฟอร์หรือว่ามัร
ในเมื่อหมธุระแล้ว สอสหายึร่ำลาเ้าอร้านและลับออไป้านอเพื่อไปามหาอ์หิามแผนที่ ที่เาไ้รับมาาเ้าอร้าน
หลัาเสียสอสหายาไป รอยยิ้ม็ผุึ้นมาที่มุมปาอย่ามีเลศนัย่อนะหัวเราะ และพึมพำออมาว่า
“ 555 ุลู้าเลือถูริๆ ไม่เลือทานร แ่เลือทาโรนรแทน “
ความคิดเห็น