(FIC noritz)A M A Z I N G L O V E ท้อง!!

ลำดับตอนที่ #2 : A M A Z I N G L O V E คนที่นายว่าชั่วมันก็ผัวนายนั่นแหละ

2  เดือนต่อมา@ห้องน้ำมหาวิทยาลัย

“ริทเป็นไงบ้างดีขึ้นบ้างไหม๊” เซนที่ยืนลูบหลังให้ร่างเล็กอยู่นานถามขึ้น

“อุบ..แหวะ..โอ๊ก..แหวะๆ”คนตัวเล็กไม่ได้ตอบหากแต่ก้มลงโก่งคออาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาอีกครั้ง

“เซนว่าไปหาหมอดีกว่าไหม๊” เซนถามเพื่อนรัก สองสามวันมานี้เพื่อนของเค้ามีอาการแปลกๆ ทั้งเวียนหัว คลื่นไส้ ทานอาหารก็ไม่ค่อยได้ อาการยังกะคนแพ้ท้องยังไงอย่างนั้น

“มะ..ไม่เป็นไรหรอก...อุ๊บ...แหวะ” กลับขึ้นมาพูดได้ไม่เท่าไหร่คนตัวเล็กก็ต้องก้มลงไปโก่งคออาเจียนอีกครั้ง

“ถ้าไม่ไปหาหมอก็กลับไปพักที่คอนโดเถอะนะ เซนว่าบ่ายนี้ริทคงไปเรียนไม่ไหวหรอก” เซนเสนอแนวทางให้คนหัวดื้อที่ไม่ยอมไปหาหมอทั้งๆที่ตัวเองอาการหนักขนาดนี้

“อืม เอางั้นก็ได้ งั้นริทฝากลาอาจารย์ให้ด้วยนะ” ริทพูดขึ้นหลังจากที่ขย่อนเอาอาหารที่ทานลงไปออกมาหมดแล้ว

“ปะเดี๋ยวเซนขับรถไปส่ง” เซนพยุงเพื่อนรักออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่เป็นไรหรอกริทขับเองไหว” คนป่วยจอมดื้อพูดขึ้น

“ไม่ต้องเลยสภาพนายแบบนี้มีหวังไม่ถึงคอนโดแน่”

“ก็ได้”

................................................................................................................................................................................

@หน้าคอนโด

“ริทอยู่คนเดียวได้อยู่ใช่ไหม๊” เซนถามเพื่อนรักที่ตอนนี้หน้าซีดเต็มทน

“ได้สิ เซนรีบไปเถอะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะ” คนตัวเล็กตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว

“อืมๆงั้นไปนะแล้วตอนเย็นจะรีบกลับ”เซนพูดก่อนจะขับรถออกไปทันที

“หึๆหาเหยื่อรายใหม่ได้แล้วล่ะสิ” ร่างสูงที่มารอคนตัวเล็กอยู่ที่คอนโดพูดขึ้น

“พี่โน่!!” ร่างเล็กเรียกชื่อคนตัวสูงอย่างตกใจ

“ทำไม!!เห็นหน้าชั้นแล้วถึงกับหน้าซีดเลยรึไง” ร่างสูงจัดการลากคนตัวเล็กขึ้นห้องทันที เห็นคนตัวเล็กอยู่กับผู้ชายที่ไรเค้ารู้สึกหงุดหงิดทุกที

“ปล่อยริทนะ “ ร่างเล็กพยายามสะบัดข้อมือออก

“ไม่ “ ร่างสูงยังคงลากคนตัวเล็กต่อไปจนถึงห้อง

“พี่มาที่นี่ทำไม” คนตัวเล็กถามออกไป

“ทำไมชั้นจะมาไม่ได้ล่ะในเมื่อที่นี่มันเป็นคอนโดของเมียชั้น” ร่างสูงตะหวาดใส่คนตัวเล็ก

“งั้นก็ตามสบายล่ะกัน วันนี้ริทเหนื่อยริทจะไปนอน” ร่างเล็กพูดก่อนจะเดินไปในส่วนของห้องนอน

“นายยังนอนไม่ได้จนกว่านายจะทำให้ชั้นพอใจ” ร่างสูงกระชากร่างเล็กเข้ามาในห้องนอนจัดการล็อกประตูให้เรียบร้อยก่อนจะลากคนตัวเล็กมาที่เตียงนอนฝ่ามือใหญ่จับไหล่เล็กทั้งสองข้างแล้วกดลงหนักๆเพื่อให้คนที่ตัวเล็กกว่ายอมนั่งลงบนเตียง มือหนาจัดการถอดกางเกงของตัวเองออกก่อนจะจับหน้าของร่างเล็กให้หันมาในตำแหน่งที่ต้องการ

“ช่วยชั้นเดี๋ยวนี้!!” ร่างสูงสั่งเสียงเด็ดดาดแต่ร่างเล็กกลับดื้อรั้นไม่ยอมทำตามและเบือนหน้าหนีไปอีกครั้งทั้งน้ำตาร่างสูงจึงกระชากใบหน้าเรียวเล็กให้หันกลับมาเหมือนเดิมก่อนจะพูดเสียงรอดไรฟันออกมาเพราะอารมณ์โมโหที่มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

“ชั้นบอกให้ทำ นายก็ต้องทำเข้าใจมั๊ย!!!!” ร่างสูงตะโกนบอกด้วยอารมณ์เกลียวกลาดก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะจับเข้าที่กามเล็กแล้วออกแรงบีบเพื่อให้ร่างเล็กเจ็บจนเผยอปากออกมา แท่งร้อนถูกส่งเข้าไปในโพรงปากเล็กทันทีที่ปากเล็กอ้าออก ร่างเล็กพยายามหันหน้าหนีพร้อมกับพยายามดันหน้าตัวเองออกมาจนสุดกำลังแต่ไม่สามารถทำได้เพราะพละกำลังที่ต่างกัน ร่างสูงจิกทึ้งผมของร่างเล็กแรงๆเพื่อดันใบหน้าที่พยายามหันหนีให้กับมาปรนิบัติในสั่งที่ตนเองต้องการ ร้องเล็กจึงต้องจำใจทำในสิ่งที่ตรงข้างกลับจิตใจด้วยใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา...

“ฮึก” เสียงสะอื้นเล็ดรอดออกมา เมื่อขยับริมฝีปากเข้าออกตามจังหวะการดึงผมที่ร่างสูงเป็นคนกระทำ

“อ่า อืออ” เสียงครางต่ำดังขึ้นด้วยความพึงพอใจโดยไม่สนใจคนที่กำลังทำให้อยู่เลยว่ารู้สึกอย่างไร ตอนนี้ร่างสูงรู้แค่ว่าโมโหคนตัวเล็กตรงหน้าจนไม่รู้สึก ‘ผิดชอบชั่วดี’ ว่าการกระทำแบบนี้มีทำร้ายจิตใจคนอื่นมากมายเท่าไร

ลิ้นเล็กจำใจต้องเลียส่วยปลายอันร้อนระอุที่กำลังรอการปลดปล่อย ดูดและขบเม้มวนซ้ำๆไปมาตรงส่วนปลาย ก่อนจะรูดริมฝีปากขึ้นลงๆเป็นจังหวะ

“อือ ดี นายนี่เก่งจริงๆ คงจะเคยทำมาบ่อยหละสิ หึ!” ร่างสูงพูดจาดูถูกออกมาโดยที่ไม่รู้เลยว่าคำๆนี้ได้สร้างบาดแผลที่ร้ายแรงให้แก่คนฟังเพียงใด น้ำตาที่มีอยู่แล้วกลับไหลลงมามากขึ้นไปอีก เสียใจกับคำพูดที่ช่างดูถูกกันเหลือเกิน

“เร็วๆ กะ ใกล้แล้ว” ร่างสูงพูดเร่งขึ้นมาก่อนจะยกมือขึ้นไปจับศีรษะของร่างเล็กแล้วดึงเข้าออกเพื่อบังคับให้ริมฝีปากเล็กขยับเข้าออกเร็วๆไปด้วย

“อ่าาา” เสียงครางต่ำดังขึ้นทันทีเมื่อปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาเต็มโพรงปากของร่างเล็ก

“กลืนมันลงไป ให้หมด” ร่างสูงสั่งร่างเล็ก รสชาติที่ไม่น่าลิ้มลองสักนิดทำให้ร่างเล็กทำหน้าเหยเก ร่างสูงโมโหขึ้นทันทีที่ร่างเล็กทำหน้ารังเกลียดน้ำรักของเค้า

“กลืน!! เดี๋ยวนี้!!!!” ร่างสูงตะคอกใส่หน้าร่างเล็กเสียงดัง ด้วยความกลัวและตกใจทำให้ร่างเล็กกลืนมันลงไปด้วยสีหน้ายากลำบาก

“ดีมาก” ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจก่อนจะผลักร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงให้นอนลงทันที ร่างเล็กผวากายขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วก่อนจะมองไปที่ประตูออกแต่ยังไม่ทันที่เท้าเรียวเล็กจะได้แตะถึงพื้นร่างสูงก็จัดการกระชากขาเรียวแรงๆทำให้ร่างเล็กเสียการทรงตัวแล้วกลับมานอนอยู่บนเตียงเหมือนเดิม

“ปล่อยริทไปเถอะนะ พี่โตโน่ อย่าทำอะไรชั้นเลย” เสียงอ้อนวอนอย่างน่างสงสารดังขึ้นเพื่อบอกให้คนที่อยู่ด้านบนเกิดความสงสารขึ้นมาบ้าง แต่ป่าวเลยสักนิดเพราะความโกรธที่มีอยู่มาก ยิ่งทำให้ร่างสูงตีความเป็นอย่างอื่นไปอีก

“ทำไมฮะริท!! นายจะให้ชั้นปล่อยแล้วนายก็จะไปร่านกับผู้ชายคนอื่นอย่างนั้นเหรอ ไม่มีวันซะหรอก ไม่มีวัน!!!” ตะคอกอย่างเกรียวกราดดังไปลั่นห้องทำเอาร่างเล็กที่กลัวอยู่แล้วยิ่งหวาดกลัวเข้าไปใหญ่กับท่าทางที่ดูน่ากลัวยิ่งนักของคนตรงหน้า เค้าไม่เคยเห็นคนตรงหน้าน่ากลัวอย่างนี้มาก่อนเลยสักครั้งในชีวิต

“พี่โน่กำลังเข้าใจริทผิดนะ” ร่างเล็กพยายามอธิบาย แต่ร่างสูงกับไม่ฟังอะไรทั้งนั่น

เอ็นซีกดเลยๆ
http://www.upload-thai.com/download.php?id=8079dc0d9f23c17c83d233aad76b8d08