ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic~Reborn Bleach and other

    ลำดับตอนที่ #29 : กลอนD18:ตอนที่สอง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 663
      1
      17 พ.ค. 54

                                                                                    อ่านต่อจากบทที่แล้วนะจ๊ะ  

                                                                                      พอรุ่งเช้า   เจ้าม้า   รีบไปหา

    คนที่ว่า   จะให้   ไปสู้สน

    พอไปถึง   หัวใจ   ก็ร้อนรน

    สวยมากจน   ถอนตาไม่   ได้สักที

     

    นายใช่มั้ย   ที่ชื่อฮิ   บาริไซร้

    ชั้นเป็นใคร   จะแจ้งความ   ตามวิถี

    อันตัวชั้น   นั้นคือ   ชื่อว่าดี

    โน่ว่าที่   เป็นผู้สอน   ศึกให้นาย

     

    คุณเป็นใคร   เรื่องนั้น   ชั้นไม่สน

    ขย้ำคน   เท่านั้นที่   มีความหมาย

    ใบหน้าสวย   แสยะยิ้ม   พิมพ์ใจชาย

    งั้นก็ได้   คุยกัน   ด้วยกำลัง

     

    ใบหน้าหล่อ   ถูกฟาด   สาดกระเด็น

    เลือดกระเซ็น   ฟาดแส้กลับ   จับตัวรั้ง

    ไม่อยากตี   เพราะตกหลุม   รักเคียวจัง

    ไม่อยากฟัง   เสียงร้องขอ   ทรมาน

     

    แต่ผิดคาด   ร่างนั้น   มันไม่ร้อง

    กลับยิ้มย่อง   เหมือนโรคจิต   คิดประหาร

    พุ่งเข้าใส่   เจ้าม้า   เหมือนคนพาล

    ม้าเสียวซ่าน   ถอยหลบ   จบแน่ตรู

     

    นึกว่าแน่   ที่แท้   แค่อ่อนหัด

    ม้าลุกปัด   เนื้อตัวพลาง   ยิ้มย่างสู้

    นายคงยัง   ประมาทนัก   จักไม่รู้

    ชั้นเป็นครู   มาฝึก   ศึกให้นาย

     

    ชั้นไม่รู้   อะไร   ไหนลองบอก

    อย่ามาหลอก   ซะให้ยาก   มากความหมาย

    ชั้นนั้นหนา   ไม่กล้าหลอก   หรอกคุณชาย

    อย่าเหนื่อยหน่าย   ชั้นเลยนะ   จ๊ะคนดี

     

    แกนี่มัน   ช่างกะล่อน   ปลิ้นปล้อนนัก

    ชั้นนี่ชัก   อยากจะฟัด   ซัดให้ซี้

    อยากจะฟาด   หน้าหล่อเหลา   เข้าซักที

    อย่าเพิ่งมี   โทสะ   เคียวยะจัง

     

    ใครให้แก   เรียกชื่อชั้น   อย่างนั้นเล่า

    แกอยากเน่า   เป็นศพมั้ย   ไอ้โอหัง

    ขอได้โปรด   ฟังชั้น   อีกซักครั้ง

    อย่าชิงชัง   กันเลยนะ   เคียวยะคุง

     

    ไอ้บ้านี่   ยังมีหน้า   มาเปลี่ยนอีก

    อยากจะฉีก   อกมัน   พลันถลุง

    แกนี่มัน   ช่างเล่นลิ้น   จริงนะลุง

    มาเติมคุง   ให้ชั้น   อีกทำไม

     

    ก็เคียวยะ   ไม่ชอบ   ให้เติมจัง

    พอได้ฟัง   ชั้นจึง   พึงเปลี่ยนให้

    ชั้นไม่อยาก   จะให้เปลี่ยน   เป็นอะไร

    เหตุฉะไหน   จึงมาเรียก   เพรียกชื่อกัน

     

    เอาเถอะน่า   มาว่า   ธุระต่อ

    อย่ารีรอ   ขอให้มา   พูดกับชั้น

    อันรีบอร์น   ผู้เป็นครู   ของชั้นนั้น

    ได้บอกกัน   ให้มา   หาตัวนาย

     

    แล้วเจ้าหนู   ให้มาสอน   เพื่ออะไร

    แล้วทำไม   ต้องเป็นคุณ   มาให้ท้าย

    หรือว่าคุณ   จะมีดี   อยู่กรายๆ

    น่าเหนื่อยหน่าย   ยิ่งนัก   ประจักษ์ใจ

     

    ชั้นไม่ได้   ว่าตัวชั้น   นั้นมันเก่ง

    จงรีบเร่ง   ฝึกให้ทัน   ดังฝันใฝ่

    เพราะศึกนั้น   ก็เร่งรับ   กระชับใกล้

    ถึงอย่างไร   อย่าได้บ่น   นะน้องเคียว

     

    แกไอ้บ้า   มาเรียก   ชั้นว่าน้อง

    ช่างขุ่นข้อง   ใจนัก   ไอ้หน้าเหี่ยว

    แล้วศึกนั้น   มันอะไร   ชั้นไม่เหลียว

    ชั้นไม่เกี่ยว   อย่ามา   พาชักเชิญ

     

    ชั้นออกจะ   หล่อเหลา   เคล้าคลึงนัก

    มาประจักษ์   ว่ากัน   มันช่างเขิน

    ชั้นว่าแก   อย่างนี้   ไอ้เจริญ

    จะมาเขิน   ทำบ้า   หาอะไร

     

    พี่ก็แค่   หยอกเล่น   เป็นเท่านั้น

    อย่าโกรธกัน   เลยนะ   น้องหน้าใส

    พี่ก็แค่   อยากเห็นรอย   ยิ้มพิมพ์ใจ

    ของน้องชาย   หวานใจพี่   แค่นี้เอง

     

    หวานใจแก   เป็นใคร   วะไอ้บ้า

    แกอยากลา   โลกนักหรือ   ไอ้โหรงเหรง

    ชั้นจะช่วย   ให้แก   ได้ละเลง-

    เลือดด้วยเพลง   กระบวนท่า   ของทอนฟา
    ______________________________________________________________________________________
    อัพต่อโลด ด ด ด ด ด ด  อิๆๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×