คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : Forbidden rule 1: [TK] เกรียน ปะทะ โหด
[TK] = TAI x KIM
อิมเมจพี่เสือ Park ki woong (ถึงเฮียแกจะแก่ไปหน่อยแต่ก็พอจะเป็นพี่เสือได้เนอะ 555)
Special Tai x Kim
ผมเป็นพวกรักสนุก ชอบหาความรักไปเรื่อยๆ ไม่คิดจะจริงจังขอแค่ได้ฟันสักครั้งถ้าถูกใจก็คบต่อถ้าไม่ถูกใจก็ทิ้งแม่มเลย และตอนนี้ผมก็กำลังถูกใจคนคนหนึ่งที่ผมบังเอิญไปเจอที่ร้านเสริมสวยของคนรู้จัก พี่สาวผมชอบไปที่ร้านนั้นและสนิทกับเจ้าของร้านซึ่งผมเองก็ตามพี่สาวไปบ่อยๆ เพื่อไปเหล่ลูกค้าและผมก็เจอคนที่ผมถูกใจแบบสุดๆ
ผมมองผู้ชายหน้าตาดีมองอีกมุมก็น่ารักสุดๆ ที่กำลังถูกเจ๊ดาด้าเจ้าของร้านเสริมสวยแต่งหน้าให้อย่างถูกใจ แค่เห็นแวบแรกผมก็หลงแล้วล่ะครับ
แต่ยังไม่ทันขายขนมจีบก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาลากเขาออกไป ผมเซ็งสุดๆ ผมเคยเห็นไอ้ผู้ชายคนนี้บ่อยครั้งเพราะเขามักจะมาตัดผมที่นี่และผมก็ไม่ชอบเขาเลยเพราะเขาหล่อเกินหน้าเกินตา ถ้าวันไหนไอ้หมอนี่มาที่ร้านผมจะไม่สามารถหม้อใครติดเลยล่ะครับเพราะสาวๆ ที่ร้านนี้ต่างก็พร้อมใจขายขนมจีบให้ไอ้หมอนั่นน่ะสิ ถึงผมจะเห็นเขาบ่อยแต่เขาไม่เคยสังเกตเห็นผมหรอกครับ ท่าทางจะเป็นพวกหล่อแล้วหยิ่งจนไม่มองคนรอบข้าง ชิ! หมั่นไส้โว้ย!
“เจ๊! ไอ้ลันไปไหนซะแล้วล่ะครับ?” หลังจากที่ไอ้หล่อนั่นลากพี่ไอคนในพรหมลิขิตของผมไปก็มีผู้ชายสองคนที่ผมไม่คุ้นหน้ามาถามหาไอ้หล่อนั่นจากเจ๊ดาด้า
“เพิ่งออกไปเมื่อกี้เองค่ะคุณน้องขา ออกไปกับรุ่นน้องด้วยนะคุณน้องรู้จักหรือเปล่า?” เจ๊ดาด้าถามไอ้สูงสองคนที่เพิ่งเข้ามา
“ใครครับ?” ไอ้คนหน้าโหดผิวสีแทนผมสั้นกุดถามอย่างสงสัย หมอนี่มองดีๆ ก็หล่ออยู่หรอกแต่ผมไม่ถูกโฉลกกับคนหน้าตาแบบนี้เลยแฮะ แต่ถ้าเป็นไอ้พี่หล่อหน้ายิ้มที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ว่าไปอย่าง ถ้าไม่ติดว่าพี่มันตัวสูงแล้วก็หล่อกว่าผมล่ะก็ผมจะจีบพี่คนนี้แหละครับ ฮ่าๆ (ผมเป็นพวกไม่กินคนประเภทเดียวกันอ่ะนะ คึๆ)
“คุณน้องไอน่ะค่ะ” เจ๊ดาด้าบอกทำให้ไอ้พี่สองคนนั้นมองหน้ากันแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
“อ๋อ สุดที่รักนั่นเอง” ไอ้พี่ดำยิ้มนิดๆ ว่าไงนะ? สุดที่รักงั้นเหรอ?
“ว่าไงนะคะคุณน้อง? ใครคือสุดที่รักคะ?” เจ๊ดาด้าถามอย่างสนใจ ผมเองก็แอบกอดอกยืนถ่างหูรอฟัง
“ก็คุณน้องไอของเจ๊ไงครับ นั่นน่ะสุดที่รักของผมเอง” คำพูดของไอ้พี่ดำทำให้ผมอ้าปากค้าง ไอ้บ้าปากมอม! พี่ไอน่ะสุดที่รักของกูเฟ้ย!!
“อะไร? ใครของมึงพูดดีๆ นะเชี่ยไท นั่นน่ะฮันนี่ของกูเฟ้ย!” ไอ้พี่หล่อที่มาด้วยกันเถียงกลับ ผมช็อคกว่าเดิมทันที ไม่จริงง่ะ ทำไมพี่ไอของผมถึงมีคนขี้จุ๊หาว่าเป็นที่รักบ้างฮันนี่บ้างล่ะ? ไหนจะถูกไอ้พี่หล่อหน้าตายนั่นลากไปอีก โฮ! พี่ไอของโผม!!
“ว้ายๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันค่ะคุณน้องขา นี่อย่าบอกนะคะว่าคุณน้องทั้งสอง...” เจ๊ดาด้ามองหน้าไอ้พี่สองคนนั้นอย่างลำบากใจ
“อะไรเจ๊?” ไอ้พี่ดำขมวดคิ้วมองหน้าเจ๊ดาด้างงๆ
“ก็...คุณน้องทั้งสองเป็นแบบว่า...อีแอบเหรอคะ?” เจ๊ดาด้าทำหน้ากรุ้มกริ่มเหมือนเจอสปีชีส์เดียวกัน
“หา!?” ไอ้พี่สองคนนั้นร้องออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ
“ตกใจขนาดนี้แสดงว่าไม่ใช่ ว้า เสียดายจัง” เจ๊ดาด้าทำหน้าหงอย
“เสียดงเสียดายอะไรกันเจ๊ ฮู้! ไร้สาระ เอ้อ นี่เจ๊ครับ ตัดผมให้หน่อย” ไอ้พี่ดำผมสั้นกุดพูด ผมมองพี่มันงงๆ ผมพี่มันก็สั้นมากแล้วจะตัดไปทำด๋อยอะไรอีกวะ
“เออ งั้นกูไปหาอะไรแดกก่อนนะมึง เสร็จแล้วเจอกันที่รถ” ไอ้พี่หล่อพูดกับเพื่อนของตัวเองก่อนจะเดินออกไปจากร้าน
“คุณน้องไทยังจะตัดอีกเหรอคะเนี่ย? ว่าแต่เดี๋ยวนี้โกนเคราซะเกลี้ยงเลยนะ แต่เจ๊ชอบแบบเดิมนะดูดิบเถื่อนสเป็กเจ๊เลยอ่ะ” เจ๊ดาด้าพูดพลางดิ้นไปดิ้นมา
“แค่นี้ก็ดิบเถื่อนจนจีบใครไม่ติดแล้วเนี่ย อ๊ะๆ อย่าบอกให้จีบเจ๊นะผมถ้าเป็นอย่างนั้นผมยอมโดดตึกตายอ่ะเจ๊” ไอ้พี่ดำพูดล้อๆ
“อ๊าย หยาบคาย! ไปนั่งตรงนั้นก่อนเลยไป เจ๊ติดลูกค้าอีกสองสามคิวแต่ถ้าไม่อยากรอเดี๋ยวให้เด็กในร้านตัดให้” เจ๊ดาด้าดันไอ้พี่ดำมานั่งโซฟารับรองลูกค้าข้างๆ ผม ผมเชิดหน้าใส่ไอ้พี่ดำนิดๆ ทำให้พี่มันทำหน้างงๆ อย่างไม่เข้าใจในอาการของผม ผมหมั่นไส้ที่พี่มันเรียกพี่ไอว่าสุดที่รักน่ะสิ
“ไม่เป็นไร ผมรอได้” ไอ้พี่ดำพูดก่อนจะนั่งไขว่ห้างหยิบนิตยาสารขึ้นมาดู ผมเหลือบมองพี่มันนิดๆ ก่อนจะแลบลิ้นใส่อย่างหมั่นไส้ แน่นอนว่าพี่มันไม่เห็นหรอกเพราะผมแอบทำ ขืนทำใส่ตรงๆ แล้วโดนจับกดส้วมผมก็ซวยสิครับ ดูหน้าพี่มันสิ โหดยิ่งกว่าสปาตาร์
“พี่ไท สวัสดีค่ะ” ขณะที่ผมแลบลิ้นปลิ้นตาใส่คนข้างๆ โดยที่เขาไม่ได้สนใจพี่สาวของผมก็เดินเข้ามาไหว้ทักทายไอ้พี่ดำทำให้พี่มันหันมาหาพี่ครีมที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม ผมจึงต้องเก็บสีหน้ากวนตีนของตัวเองทันที
“อ้อ น้องนั่นเอง เอ...ชื่ออะไรนะ?” ไอ้พี่ดำทำท่านึก
“ครีมค่ะ” พี่ผมยิ้มนิดๆ
“อ้อ น้องครีม” ไอ้พี่ดำพยักหน้า
“เอ่อ คือว่าพี่ลันกับนายไอเขาไม่ได้ทะเลาะกันแล้วใช่ไหมคะ? ครีมเป็นห่วงกลัวเขามีปัญหากันมากเลยค่ะ” พี่ผมพูดอย่างกังวล
“ไม่ต้องห่วงหรอก สองคนนั้นเขาสนิทกันจะตาย” ไอ้พี่ดำมันยิ้มเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มชั่วๆ แบบนี้พี่ผมคงมองไม่ออกหรอกว่าพี่มันต้องการจะสื่อถึงอะไร ยิ้มแบบนี้แสดงว่าพี่ไอกับไอ้พี่หล่อน่าหมั่นไส้นั่นต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆ ไม่นะ...พี่ไอของผม!
“งั้นก็แล้วไปค่ะ” พี่ผมยิ้มก่อนจะไปนั่งคุยกับเด็กในร้านอีกมุมหนึ่ง
พอไอ้พี่ดำมันก้มลงเปิดนิตยาสารดูต่อผมก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่อีกรอบ หมั่นไส้มันอ่ะ ไม่รู้ทำไม รู้แต่ว่าผมไม่ถูกโฉลกกับไอ้พี่คนนี้เลยจริงๆ
“ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ คิดว่ากูไม่เห็นหรือไง?” ไอ้พี่ดำพูดออกมาเบาๆ ทั้งๆ ที่ยังก้มหน้าอ่านนิตยาสารอยู่อย่างนั้น ผมสะดุ้งก่อนจะเบะปากนิดๆ
“อะไร?” ผมถามเสียงห้วนๆ
“แลบลิ้นอยู่ได้ ถ้ามึงยังคิดจะทำอีกกูจะลากลิ้นมึงออกมาตัด” ไอ้พี่ดำปิดหนังสือก่อนจะหันมามองหน้าผมดุๆ ผมแอบสั่นแต่ก็ทำใจกล้า หน้าก็แม่งดุอยู่แล้วยังจะมาทำหน้าดุใส่กูอีก หลอนว่ะแม่ง
“เฮอะ!” ผมยักไหล่พลางทำท่าอวดดี
“มึงเป็นใคร?” พี่มันถาม
“ทำไมกูต้องบอกครับ?” ผมเลิกคิ้วทำหน้ากวนตีนทำให้พี่มันหรี่ตามองชุดนักเรียนของผมแล้วถอนหายใจ
“กวนตีน” ไอ้พี่ดำแยกเขี้ยวใส่
“ใครกวนตีนครับ?” ผมแสร้งถามกวนๆ
“มึงไงไอ้หน้าส้นตีน”
“ถ้ากูหน้าส้นตีนหน้ามึงคงเป็นส้นตีนถูกรถเหยียบว่ะ ฮ่าๆ” ผมหัวเราะสะใจ
“ไอ้เหี้ยนี่แม่งกวนตีนว่ะ มึงไปเดี่ยวกับกูหน้าร้านเลยไหม?!” พี่มันถามอย่างโมโหพลางกระชากข้อมือผมให้ลุกขึ้นยืนพร้อมกับตัวเอง ฉิบหายแล้วกู! กวนตีนจนได้เรื่อง เห็นผมสูงๆ หล่อๆ แบบนี้แต่ผมตีคนไม่เก่งนะคร้าบ ><
“เกิดอะไรขึ้นคะพี่ไท? ไอ้คิม! ไปกวนอะไรพี่เขา?” พี่ครีมเดินเข้ามาเมื่อเห็นว่าผมกำลังจะมีเรื่อง
“โธ่ มีเรื่องทีไรทำไมต้องคิดว่าผมหาเรื่องเขาด้วยล่ะครับพี่” ผมทำหน้าออดอ้อนพี่สาวและแน่นอนว่าสิ่งที่ผมได้รับจากการอ้อนก็คือฝ่ามือหนักๆ ที่ตบลงกลางกบาล
“ก็แกชอบสร้างแต่เรื่องน่ะสิคิม! ครีมต้องขอโทษแทนน้องชายด้วยนะคะ มันเป็นพวกชอบกวนคนอื่นไปเรื่อยอย่าถือสาเลยนะคะ” พี่ครีมหันไปไหว้ขอโทษขอโพยไอ้พี่ดำอย่างเกรงใจ ส่วนผมก็ได้แต่ทำหน้าทำตากวนตีนใส่จนหน้าดำๆ เริ่มขึ้นสีแดงเพราะความโกรธ คือ...ที่จริงพี่มันก็ไม่ได้ดำอะไรหรอกครับแต่ผมหมั่นไส้มันมากก็เลยใส่ความว่าพี่มันดำ
“ให้พี่เคลียร์กับน้องของน้องครีมด้วยตัวเองได้ไหมครับ?” ไอ้พี่ดำกอดอกยืดตัวตรง พี่สาวของผมหน้าเครียดก่อนจะหันมากระซิบกับผม
“ไอ้น้องเวร! รู้หรือเปล่าว่าพี่เขาเป็นพี่วินัย โคตรดุเลย แถมยังเป็นเพื่อนกับประธานปกครองคณะวิศวะอีก ถ้าฉันถูกทำโทษขึ้นมาแกต้องรับผิดชอบด้วย!” พี่ผมทำหน้าเครียด “เชิญเลยค่ะพี่ไท จัดหนักๆ เลยนะคะ” พี่ครีมรีบหันไปพูดกับไอ้พี่ดำ ผมอ้าปากค้าง เธอเป็นพี่สาวที่ดีมากเลยว่าไหมครับ รักน้องมาก!!
ไอ้พี่ดำแสยะยิ้มก่อนจะเดินมาลากคอผมออกไปข้างนอก
...ข้างหน้าร้าน...
“มีอะไรเคลียร์กันตรงนี้เลยมา!” ผมสะบัดข้อมือข้อเท้าเหมือนเตรียมขึ้นชกก่อนจะกระโดดไปซ้ายทีขวาทีเพื่อโชว์ว่าผมเป็นคนคล่องแคล่วว่องไว ไวในการชิ่งน่ะสิครับ
ตุบ!
“แอ่ก!!”
“ฮ่าๆๆๆ โง่ว่ะ!” ไอ้พี่ดำหัวเราะก๊ากออกมาอย่างไม่อายใครเมื่อผมโชว์พาวมากเกินไปจนเผลอสะดุดขาตัวเองล้มคางกระแทกพื้น ผมเบ้ปากทำท่าเหมือนคนจะร้องไห้เพื่อให้คนรอบข้างที่เดินไปมาเห็นใจผมและให้พวกเขาคิดว่าไอ้พี่ดำมันรังแกผม
“นี่คุณ แกล้งเด็กแบบนี้ได้อย่างไร เขายังอยู่มัธยมเองนะแต่คุณน่ะโตแล้วไม่ใช่หรือไง?” ผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามาตำหนิไอ้พี่ไทที่หัวเราะท้องคัดท้องแข็งทำให้พี่มันหน้าเจื่อนลงเมื่อหลายคนมองพี่มันอย่างตำหนิ ฮึๆ รู้จักไอ้คิมน้อยไปแล้วเฟ้ย
“เอ่อผม...”
“ฮึก! พี่เขาแกล้งผมอ่ะครับ เขาหมั่นไส้ผมเพราะผมหล่อกว่า แง” ผมแกล้งเบ้ปากพลางยกแขนขึ้นปิดตาเหมือนคนร้องไห้ทั้งๆ ที่อยากหัวเราะแทบตาย แต่จะว่าไป...เจ็บคางชะมัดเลยว่ะ
“มึงอย่ามาสำออย กูแกล้งเหี้ยอะไร? เอ้อ อีกอย่างกูหล่อกว่ามึงโว้ย!” จะดุทั้งทีไม่ต้องแก้ตัวเรื่องหน้าตาตัวเองก็ได้มั้ง เชอะ! ไม่เห็นจะหล่อตรงไหน (ได้ข่าวว่ากูเคยชมมันว่าหล่อไปแล้ว เหอๆ)
“นี่คุณ! น้องเขาร้องไห้ขนาดนี้คุณยังไม่รับผิดชอบอีกเหรอ?” ผู้ชายคนเดิมตะคอก คนอื่นๆ ที่มุงดูเหตุการณ์ก็ช่วยกับพูดตำหนิไอ้พี่ดำ น่าขำว่ะ ฮ่าๆ
“เอ่อ...ผมไม่แกล้งนะครับ คือว่า...น้องเขาเป็นแฟนผมน่ะครับ พอผมแกล้งไม่สนใจเขาก็เลยต้องเรียกร้องความสนใจจากผมก็เท่านั้นเอง” ไอ้พี่ดำพูด ผมอ้าปากค้างอย่างตกใจก่อนจะมองไปรอบๆ ก็พบว่าคนอื่นๆ ที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ก็ช็อคไม่แพ้กันกับผม ก่อนที่ผมจะตั้งสติได้ไอ้พี่ดำก็เดินมาดึงตัวผมให้ลุกขึ้นก่อนจะโอบไหล่เอาไว้ ผมยืนนิ่งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
“จะ...จริงหรือครับน้อง?” ผู้ชายคนนั้นถามอึ้งๆ
“จริงสิครับ จ๊วบ! นี่ไง เชื่อหรือยัง?” ผมยังไม่ทันได้ตอบคำถามไอ้พี่ดำก็ชิงตอบเสียเองพลางหอมแก้มผมโชว์คนอื่นๆ เล่นเอาผมช็อคยิ่งกว่าเดิม
ตอนนี้คนอื่นๆ เริ่มแยกย้ายกันไปแล้วครับแต่ผมก็ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมเพราะยังช็อคไม่หาย
“ฮึ! เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับกู ไอ้อ่อน!” ไอ้พี่ดำผละออกจากผมก่อนจะยิ้มเยาะ ผมสะบัดหน้านิดๆ ก่อนจะจ้องหน้าพี่มันอย่างโมโห
“ไอ้เหี้ย! มึงทำอะไรกับกูวะ!?!” ผมแหกปากด่า
“ถามแบบนี้อยากให้กูทำให้ดูอีกครั้งไหมล่ะ?” ไอ้พี่ดำทำหน้ากวนตีน
“ไม่ต้อง! กูจะอ้วก!” ผมทำหน้าขยะแขยง
“จะอ้วก? หน้าแดงเชียวนะมึง ถ้าติดใจจะให้กูทำมากกว่าหอมก็ได้นะ ฮึๆ” ไอ้พี่ดำหัวเราะเจ้าเล่ห์แต่ก่อนที่ผมจะโวยวายอะไรไปมากกว่านั้นไอ้พี่หล่อเพื่อนของไอ้พี่ดำก็หอบถุงขนมพะรุงพะรังวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหา
“ไอ้ไทเว้ยไอ้ไท!! เกิดเรื่องแล้วๆ” ไอ้พี่หล่อนั่นพูดทั้งๆ ที่ขนมปังยังเต็มปาก อืม...หน้าตาหล่อๆ เสือกทำตัวอุบาทว์ เชื่อเขาเลยผู้ชายกลุ่มนี้
“อะไรของมึงวะ?” ไอ้พี่ดำขมวดคิ้วมองเพื่อน
“มึงดูนี่ดิ” ไอ้พี่หล่อยัดถุงขนมต่างๆ นาๆ ไว้ที่รักแร้แล้วหนีบเอาไว้ก่อนจะยกไอโฟนขึ้นไปให้ไอ้พี่ดำดู ไอ้พี่ดำขมวดคิ้วดูก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจจากนั้นก็เงยหน้ามองหน้าเพื่อนของตัวเอง ทั้งสองมองหน้ากันพลางทำหน้างงๆ ขณะที่สองคนนั้นกำลังงงอยู่ผมก็สะเออะยื่นหน้าเข้าไปดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับหน้าจอไอโฟน
ทันทีที่เห็นผมก็แทบทรุด ภาพที่โชว์หราอยู่บนหน้าจอไอโฟนของไอ้พี่หล่อนั้นคือภาพของพี่ไอพี่เพิ่งแต่งหญิงเสร็จกำลังจูบอย่างดูดดื่มกับไอ้พี่หล่อหน้าโหดที่เพิ่งมาพาตัวพี่ไอไป ให้ตายเถอะ! สองคนนั้นมีความสัมพันธ์กันอย่างไรกันแน่ ไม่เอานะ ผมอยากได้พี่ไอ พี่ไอต้องเป็นของผมสิ!!
“เสือกนะมึง!” ไอ้พี่ดำตบหัวผม “ขลุ่ย รีบไปที่คอนโดไอ้ลันกัน กูว่ามันชักจะทะแม่งๆ แล้ว” หลังจากตบหัวแล้วแย่งไอโฟนออกไปจากมือผมเรียบร้อยไอ้พี่ดำก็หันไปชวนเพื่อน ไอ้พี่หล่อที่ผมเพิ่งรู้ว่าชื่อขลุ่ยพยักหน้าก่อนที่ทั้งสองคนจะรีบวิ่งไปที่รถเปิดประทุนคันสวยหรูแล้วขับออกไปโดยมีไอ้พี่ดำเป็นคนขับ ท่าทางยาจกอย่างไอ้พี่ดำน่ะนะเป็นเจ้าของรถคันนั้น ไม่แน่หรอก อาจจะเป็นรถของไอ้พี่หล่อชื่อขลุ่ยนั่นก็ได้
ผมมองตามรถของสองคนนั้นไปก่อนลับตาก่อนจะเดินคอตกกลับเข้าไปในร้าน ไม่นะ...พี่ไอ
“ไง เคลียร์เสร็จแล้วเหรอ?” พี่ครีมยืนกอดอกถาม
“อะไรเล่า! พี่ไม่ช่วยผมเลย” ผมบ่นกระปอดกระแปด เพราะพี่ครีมยอมให้ไอ้พี่ดำนั่นลากผมไปเคลียร์ผมจึงถูกกล่าวหาว่าเป็นแฟนพี่มันแถมยังถูกหอมแก้มอีก ที่สำคัญผมยังได้เห็นภาพบาดตาบาดใจอีกต่างหาก!
“แกหาเรื่องเองนะคิม ถ้าพี่เขาโมโหขึ้นมาฉันก็ซวยน่ะสิ” พี่ครีมยักไหล่ ยัยพี่บ้านี่!
“โมโหก็โมโหดิ! ก็ดี หน้าตาแบบนั้นลองทำให้โมโหหน่อยก็คงน่าสนุกไม่เลว ฮึๆ” ผมแสยะยิ้มนิดๆ รู้สึกอยากจะแกล้งไอ้พี่ดำหน้าโหดขึ้นมาตงิดๆ โทษฐานที่มาทำให้ผมอับอายขายขี้หน้าประชาชี
“โดนตบเกรียนแตกไม่รู้ด้วยนะไอ้น้องดื้อ ไปๆ กลับบ้านได้แล้ว สร้างแต่เรื่อง” พี่ครีมขมวดคิ้วพลางบ่นก่อนจะไปไหว้ลาเจ๊ดาด้า
“อะไรกันเนี่ย? วันนี้ลูกค้าเจ๊หายไปสองคนเลยเหรอเนี่ย? ระดับพรีเมียมซะด้วยสิสองคนนั้น ของแรร์หายาก คึๆ” เจ๊ดาด้าปิดปากหัวเราะออกแนวโรคจิตนิดๆ นี่แหละหนาข้อเสียของการเกิดมาหล่อ ผมเข้าใจดีครับ อืม...ผมเข้าใจสัจธรรมของคนหล่อจริงๆ นะ วะฮะฮ่า!
วันต่อมาผมก็ตื๊อขอตามพี่ครีมไปมหาลัยด้วยเพราะผมอยากจะเจอกับพี่ไอและถามเรื่องรูปถ่ายนั่นให้รู้เรื่อง ถึงเจอกันครั้งแรกแล้วถูกพี่มันด่าแต่ผมก็ยังชอบ คนอะไรไม่รู้ 2 in 1 ทั้งหล่อทั้งน่ารักในร่างเดียวกัน อยากจะเด็ดดอกพี่ไอ(มีที่ไหน?)มาเชยชมให้หนำใจจริงๆ
แต่แล้วผมก็ต้องเซ็งเป็ดเมื่อได้ข่าวว่าพี่ไอจะไม่มามหาลัยวันนี้จากเพื่อนสุดน่ารักน่าหยิกของพี่ไอ ตอนแรกเห็นหน้าตาเพื่อนของพี่ไอผมก็ถูกใจนะเพราะเขาน่ารักมากแต่พอหันไปเห็นไอ้พี่ดำที่นั่งร่วมโต๊ะม้าหินอ่อนกับพี่เมฆและพี่วิทที่เป็นเพื่อนพี่ไอแล้วผมก็ไม่สบอารมณ์ทันที แค่เห็นหน้าพี่มันอารมณ์ทางเพศผมก็หดสั้นแทบไม่เหลือซักกะจึ๋งเลยทีเดียว
ชิ้ง!
สายตาไอ้พี่ดำจ้องเขม็งมาที่ผมทันทีที่ผมกระดี๊กระด๊าอยากเจอพี่ไอ พี่มันมองผมนิดๆ ก่อนจะแสยะยิ้ม
“ฮึๆ อยากเจอสุดที่รักของกูเหรอ? มานี่สิ กูจะบอกอะไรดีๆ ให้” ไอ้พี่ดำยิ้มอย่างมีเลศนัยพลางกระดิกนิ้วเรียกผม ถึงจะดูไม่น่าไว้วางใจแต่ผมก็ยังเดินตรงเข้าไปหาพี่มันแล้วเอียงหูไปเพื่อฟังอะไรดีๆ ที่พี่มันจะบอก
“รีบพูดมา” ผมเร่ง
“ป่านนี้พี่ไอของมึงคงลุกไม่ขึ้นเพราะถูกเพื่อนกูเอาทั้งคืนน่ะสิ ฮึๆ” ไอ้พี่ดำยื่นหน้ามากระซิบ ผมหันไปมองพี่มันด้วยสายตาอึ้งๆ พลางอ้าปากค้าง ไม่นะ! ผมคิดว่าพี่ไอจะบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย(หือ??)ซะอีก โฮก! ไอ้เราก็กะจะล่อลวงไปเปิดซิงซักหน่อย “ฮึๆ ทำหน้าแบบนี้อยากเปิดซิงสุดที่รักกูเหรอ?” ไอ้พี่ดำยังคงกระซิบถาม ผมเม้มปากอย่างเซ็งๆ ที่ถูกล่วงรู้ความคิดสัปดนของตัวเอง
“ยุ่งน่า!” ผมย่นจมูกใส่ไอ้พี่ดำอย่างเซ็งๆ ก่อนจะยืดตัวกลับไปยืนตัวตรงเหมือนเดิม
พรึ่บ!!
“แต่ถ้ามึงอยากถูกเปิดซิงข้างหลังก็บอกนะ ฮึๆ เดี๋ยวกูจัดให้” ไอ้พี่ดำมันดึงผมเข้าไปใกล้ๆ อีกครั้งก่อนจะกระซิบด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
ความร้อนแล่นผ่านไขสันหลังส่งตรงไปที่สมองก่อนจะดิ่งลงมาที่ใบหน้าของผม ผมไม่ได้เขินอายนะ(?)แต่ผมโกรธต่างหากที่ถูกแหย่ ก็ผมเป็นพวกเข้าคนอื่นไม่เคยคิดจะให้ใครเข้าตัวเองเด็ดขาด และที่สำคัญ ถ้าผมมีความคิดจะให้ใครจิ้มจริงๆ คนคนนั้นต้องไม่ใช่ไอ้พี่ดำอย่างแน่นอน!!
ตุบ!!
ผมยกเท้าขึ้นถีบไอ้พี่ดำตกโต๊ะม้าหินอ่อนอย่างหมั่นไส้โทษฐานอยากจะรุกผม การกระทำของผมนั้นทำให้คนอื่นๆ นิ่งอึ้งไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมโต๊ะแต่คนที่เดินผ่านไปมาก็หันมามองกันทั้งนั้น
“ไอ้คิ้มมม!! แกทำอะไรลงไป๊!?!” พี่ครีมถามเสียงสูงปรี๊ดจนแทบฟังไม่รู้เรื่องก่อนจะทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้
“แทงปลาไหลร้อยครั้ง! ปฏิบัติ!!” ไอ้พี่ดำลุกขึ้นยืนกอดอกจ้องผมด้วยสายตาดุๆ ก่อนจะสั่งเสียงเฉียบ ผมเผลอทำตามคำสั่งอย่างเสียไม่ได้เพราะเคยเรียน รด.มาหนึ่งปีแต่ทนไม่ได้จึงลาออก (ผมชอบเหล้ากับสาวมากกว่าการฝึกกับครูฝึกถึกๆ เป็นไหนๆ)
“เฮ้ย!! แล้วทำไมกูต้องทำด้วยเนี่ย กูไม่ใช่รุ่นน้องมึงนะไอ้พี่ดำ! แบร่!” ผมที่โง่แทงปลาไหลไปตั้งหลายทีรู้สึกตัวว่าโง่ก่อนจะหันไปแลบลิ้นใส่ไอ้พี่ดำ พี่ของผมแทบลมจับเมื่อได้ยินผมพูดแบบนั้นออกไป
“กูไม่ได้ดำนะเว้ย! สีผิวแบบนี้เขาเรียกว่าแทนต่างหาก!” แทนที่ไอ้พี่ดำมันจะโกรธที่ผมขัดคำสั่งแต่มันดันโกรธเรื่องที่ผมด่าว่าดำซะงั้น เออเนอะ คนเรา
“แทนที่จะขาวน่ะสิ! แบร่! ไอ้ดำๆๆๆ” ผมแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พี่มันก่อนจะรีบวิ่งปรู๊ดไปที่รถยนต์ของตัวเองทันที วันนี้ผมขับรถมาเองเพราะอยากจะมาหาพี่ไอเลยถือโอกาสมาส่งพี่ครีมไปด้วย ปกติพ่อจะมาส่งอ่ะนะ
“ไอ้เด็กนรก!! อย่าให้เจอเป็นครั้งที่สองนะมึง! กูจะจับปล้ำให้ลืมเพศไปเลยคอยดูสิ!!” ไอ้พี่ดำตะโกนไล่หลังและนั่นก็ทำให้พี่มันเป็นจุดสนใจมากยิ่งขึ้นรวมทั้งผมด้วย แต่พอดีผมหน้าด้านผมก็เลยขับรถชิลล์ๆ จากไปทิ้งให้พี่ครีมยืนทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้อยู่คนเดียว ช่างเถอะ เดี๋ยวเพื่อนก็มาหาเองแหละ คึๆ แหม...ผมนี่เป็นน้องที่(เลว)ดีจริงๆ ฮ่าๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด
ตอนแรกกะจะให้พี่เสือปกตินะเนี่ยแต่บังเอิ๊ญว่าทนไม่ได้ได้ก็เลยจัดให้มาคู่กับน้องคิมสุดแสบสุดเกรียนเสียเลย คึๆ
ตอนหน้าจะเอาเสือคิม หรือ ลันไอต่อดีเอ่ย?
(คู่อิพี่เสือกะมาเกรียนลูกเดียว ฮ่าๆๆ)
ปล.ถ้ามีคำผิดบอกด้วยน้า ><
berry
ความคิดเห็น