คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Special Rule : วันลอยกระทงของสองเรา
edit : 1/12/12
edit : 1/1/13
edit : 12/02/13
Special Rule : วันลอยกระทงของสองเรา
ในวันพระจันทร์เต็มดวงไม่ว่าอะไรก็ดูดีไปเสียหมด ทั้งแสงไฟริบหรี่จากเทียนที่ปักกระทงหรือแสงไฟสีส้มจากแสงโคมที่ถูกปล่อยขึ้นฟ้าและที่สวยที่สุดในสายตาของผมตอนนี้ก็คงจะเป็นใบหน้าที่เงยขึ้นมองฟ้าดูพลุที่แตกกระจายเต็มผืนผ้าที่ดำสนิท ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะมองหน้าผู้ชายแล้วชมว่าสวย
เห็นหน้ากันครั้งแรกผมไม่ได้รู้สึกว่าไอ้เด็กคนนี้มันมีดีไปกว่าคนอื่นเลยสักนิดก็แค่เด็กกวนตีนๆ ชอบโชว์ว่าตัวเองไม่กลัวอะไรแม้กระทั่งประธานปกครองที่ขึ้นมาว่าโหดอย่างผม แต่ก็นะ...เด็กนี่ก็คงไม่เคยรู้มาก่อนหรอกว่าผมเป็นประธานปกครองที่ใครๆ เขากลัวนักกลัวหนา แต่ถึงจะน่ากลัวแค่ไหนผมคนนี้ก็ได้เป็นเดือนคณะล่ะนะ
ครั้งแรกที่ไอ้สูงหรือไอ้ไออยู่ในสายตาของผมก็ตอนที่มันเข้ามาจูบผมตอนเมา ผมตกใจมากที่จู่ๆ ไอ้เด็กนี่ก็มาพูดชมผมก่อนจะรุกจูบผมทั้งๆ ที่ตัวเองจูบไม่ได้เรื่องเลยสักนิด ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับจูบแบบเด็กๆ นั่นจึงสอนมันจูบเสียเลย แต่พอนานเข้าผมเองที่เป็นฝ่ายเคลิ้มจนหยุดไม่อยู่ แต่พอจับหน้าอกของมันสติผมก็กลับคืนมาและคิดได้ว่าไอ้เด็กนี่มันเป็นผู้ชาย หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยลืมริมฝีปากนั่นเลย
ผมไม่เคยเห็นว่าไอ้สูงมันน่ารักเลยสักนิด มันก็แค่เด็กผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆ ทั่วไปไม่ได้หล่อเลิศเลอเหมือนคนอื่นๆ แต่การกระทำของมันทำให้ผมไม่สามารถละสายตาจากมันได้เลยแม้มันจะไม่ใช่ผู้หญิงก็ตาม
ในวันที่ผมเมาไม่รู้เรื่องผมเผลอไปมีเซ็กส์กับไอ้เด็กนี่โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว แต่เพราะผมอยากจะรู้ความรู้สึกตอนมีอะไรกับมันผมจึงพยายามที่จะจับมันกดและสุดท้ายมันก็ยอมผมจนได้ ความรู้สึกตอนนั้นมัน...ดีมากครับ แต่ก็นะ...ผมไม่มั่นใจว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกันแน่ ผมจะรักเด็กคนนี้ได้ไหมผมก็ยังไม่รู้ แค่ผมรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้ๆ ไม่ว่าใครจะมองอย่างไรผมก็ไม่สน ส่วนเรื่องรักก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามชะตากรรมละกัน
“พี่เตี้ยๆ ถ่ายรูปเอาไว้หน่อยเร็ว สวยมากเลย” ไอ้เด็กข้างๆ สะกิดผมยิกๆ พลางชี้ไปบนท้องฟ้าที่มีพลุแตกกระจายเป็นสีสันสวยงาม
แชะ! ผมหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก่อนจะกดถ่ายรูปใบหน้าของไอ้เด็กไอที่กำลังมองดูพลุด้วยสีหน้าที่เหมือนเด็ก
“พี่เตี้ย ถ่ายพลุสิมาถ่ายผมทำไม” ไอ้ไอหันมามองผมดุๆ รู้สึกว่าหลังจากที่มีอะไรกันไอ้เด็กนี่ก็เริ่มไม่กลัวผมทั้งๆ ที่ตอนแรกๆ ที่รู้ว่าผมเป็นประธานปกครองมันกลัวผมจนหน้าซีดทุกครั้งที่ผมตวาด
ผมอยากจะตอบคำถามไอ้เด็กนี่จริงๆ ว่าที่ผมถ่ายมันเพราะมันน่ารัก แต่ก่อนไอ้ขลุ่ยกับไอ้ไทก็เคยพูดไว้อยู่หรอกนะว่าเด็กนี่มันน่ารักแต่ผมไม่ยักกะเห็นด้วยแต่ตอนนี้ผมปฏิเสธไม่ลงจริงๆ ครับ น่ารักจนอยากกดทุกวันเลยจริงๆ
“นายก็ถ่ายเองสิ” ผมยักไหล่ก่อนจะยัดโทรศัพท์ของตัวเองลงกระเป๋ากางเกงเช่นเดิม
“ชิ” ไอ้สูงทำเสียงจิ๊จ๊ะก่อนจะเอาโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาถ่ายรูปเสียเอง ผมมองมันก่อนจะแอบยิ้มนิดๆ โดยไม่ให้มันรู้ตัว
วันนี้เป็นวันลอยกระทงครับ ผมกับไอ้สูงมากับพวกเพื่อนๆ ในกลุ่มผมและกลุ่มมันรวมเป็นหกคน เราลอยกระทงใหญ่และปล่อยโคมด้วยกันก่อนจะมานั่งดื่มเหล้าเบาๆ พลางดูพลุไปพลางที่สวนหย่อมกลางหนองน้ำที่ไม่ค่อยมีคนมา ก็ที่ตรงนี้มันมืดนี่ครับ ปกติที่ตรงนี้มันมีไว้สำหรับคู่รักมาพลอดรักกันแต่ถ้าคู่รักคู่ไหนมาเจอพวกผมนั่งดื่มเหล้ากันเสียงดังอึกทึกแบบนี้พวกมันคงจะกล้าพลอดรักกันต่อหรอกเพราฉะนั้นที่ตรงนี้มันจึงเป็นของพวกผม
“ไอ มึงบอกอ้ายไทกับอ้ายขลุ่ยให้เซาตบหัวกูแหน่ กูเจ๊บ! (ไอ มึงบอกพี่ไทกับพี่ขลุ่ยให้หยุดตบหัวกูหน่อย กูเจ็บ)” ไอ้เด็กวิททำหน้าเหยเกก่อนจะขยับมาอยู่ใกล้ๆ ไอ้สูงเนื่องจากไอ้ไทกับไอ้ขลุ่ยแกล้งมันไม่หยุด ไอ้เด็กวิทมันน่าแกล้งมากครับ มันเป็นคนซื่อๆ ดูไม่ทันคนแถมยังชอบแต่งตัวเชยๆ และชอบพูดภาษาถิ่นที่พวกผมฟังไม่ออก ผมต้องพยายามจับใจความในสิ่งที่พวกมันพยายามจะสื่อ
“กูบอกบ่ได้ดอกเดี๋ยวกูกะถืกตบคือมึง (กูบอกไม่ได้หรอกเดี๋ยวกูก็ถูกตบเหมือนมึง)” ไอ้สูงตอบโต้ไปก่อนจะหัวเราะ ผมก็อยากจะขำบ้างหรอกนะแต่ติดตรงที่ว่าผมฟังไม่รู้เรื่องเลย
“โอ๊ย หนหวยเด๊ เซาเถาะอ้ายข้อยเหมื่อย! (โอ๊ย หงุดหงิดโว้ย พอเถอะพี่ผมเหนื่อย!)” ไอ้เด็กวิทดิ้นไปมาเหมือนคนหงุดหงิดแต่สองคู่หูนั่นก็ยังแกล้งมันต่อไป ถ้าจับไอ้เด็กวิทแต่งตัวดีๆ ทำผมทรงเท่ๆ ไม่เฉิ่มระเบิดแบบนี้ล่ะก็มันคงดูดีไม่หยอกเลยล่ะแต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้อยากเท่เอาซะเลย
“สูง จุ๊บหน่อย” ผมเอียงหน้าไปใกล้ๆ ไอ้สูงก่อนจะกระซิบบอกให้มันจูบผม ผมก็แค่อ้อนไปงั้นแหละครับไม่ได้คิดจะให้จูบจริงๆ หรอกแต่ถ้าจูบได้ก็ดี อาจจะสงสัยนะครับว่านั่นคือการอ้อนแล้วหรือเพราะท่าทางเหมือนจะบังคับซะมากกว่า แต่ผมทำได้เท่านี้แหละครับ มากกว่านี้คงไม่ไหว ใจมันก็ให้อยู่หรอกนะครับแต่กล้ามเนื้อที่หน้ามันขยับได้ไม่เยอะ
“จะบ้าเหรอพี่เตี้ย คนเยอะแยะ” ไอ้สูงหันมาเอ็ดผมเบาๆ
“กลับป่ะ” ผมชวน
“พี่เตี้ยอย่ากวน” ไม่ได้กวนนะผมพูดจริงๆ จากใจเลยนะเนี่ยแต่ทำอย่างไรได้ล่ะครับในเมื่อหน้าผมเหมือนคนพูดไม่จริง ตอนนี้ผมอยากกดไอ้เด็กนี่ลงบนเตียงจริงๆ เลย นับวันมันก็ยิ่งน่ารักและความดื้อดึงและปากแข็งของมันยิ่งทำให้ผมอยากจะอยู่กับมันต่อไปเรื่อยๆ อยู่ด้วยแล้วผมไม่เคยเบื่อเลยจริงๆ
“นี่...ไปลอยกระทงกันไหม?” ผมถามเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นได้ยิน กะจะชวนไอ้สูงไปลอยต่อรอบสองเพราะรอบแรกพวกเราลอยด้วยกันทั้งกลุ่ม
“ก็ลอยไปแล้วนี่ครับ” มันหันหน้ามามองผมด้วยแววตางงๆ อ่า...ผมเพิ่งจะสังเกตนี่แหละครับว่าไอ้เด็กนี่มันก็ตาหวานดีนี่นา มองผ่านๆ ก็ไม่มีอะไรเด่นแต่พอมองดีๆ ตามันโตและขนตาก็ยาวด้วย
“ไปลอยกันสองคน” ผมตอบสั้นๆ ไอ้สูงหน้าแดงก่ำก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น นี่ก็เป็นส่วนที่น่ารักของไอ้เด็กนี่นะ แค่พูดอะไรนิดๆ หน่อยๆ ไอ้เด็กนี่ก็หน้าแดงได้ง่ายๆ เลยล่ะครับ มันจะรู้ตัวบ้างไหมนะว่าเวลาเขินตัวเองจะหน้าแดงจนผมมองออก “จะไปไหม?” ผมถามย้ำอีกครั้ง ไอ้สูงหันมามองหน้าผมนิดๆ ก่อนจะพยักหน้าแดงๆ ขึ้นลง ผมยิ้มพอใจก่อนจะลุกขึ้นยืน “ไปเดินเล่นนะ” ผมหันไปบอกเพื่อนๆ ก่อนจะเดินออกจากกลุ่ม
“พี่เตี้ย ผมไปด้วย” ไอ้สูงทำท่าเลิ่กลั่กก่อนจะรีบลุกตามผมมา
ผมเดินเลือกซื้อกระทงกับไอ้เด็กข้างกายก่อนจะได้กระทงขนมปังมาอันหนึ่งเราจึงเดินไปที่ริมน้ำเพื่อลอยกระทงขนมปังให้เป็นอาหารของปลา
“พี่เตี้ยอธิษฐานว่าอย่างไร?” ไอ้สูงหันมาถามผมหลังจากที่อธิษฐานเสร็จแล้ว
“ขอให้เจอคนที่รักฉันจริงๆ สักคน” ผมหรี่ตามองเจ้าเด็กนั่นนิดๆ ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นใบหน้าขาวเริ่มขึ้นสีแดงเรื่อ สายตาของผมมันคงบอกชัดไปมั้งครับว่าผมอยากให้เป็นใคร ผมก็แค่คิดว่า...ถ้าเป็นเด็กนี่ได้ก็คงจะดี “แล้วนายล่ะ”
“ผม...ขอให้มีเมีย” คิ้วผมกระตุกหงึกๆ เมื่อได้ยินคำตอบที่แสลงหูเข้า “ฮ่าๆๆ ผมล้อเล่นน่ะครับ ผมขอให้การเรียนผมราบรื่นไม่ติดเอฟสักวิชา แล้วก็...ขอให้เจอคนรักที่รักผมจริงๆ เหมือนกัน” ท้ายประโยคมันพูดเสียงแผ่วก่อนจะก้มหน้าแดงๆ ลงจนคางจรดอก ทำไงดีครับ ผมอยากกดไอ้สูงซะเดี๋ยวนี้เลยแต่ถ้าผมลากมันไปตอนนี้พวกเพื่อนผมคงรู้แน่เลยว่าผมกับไอ้เด็กนี่มีความสัมพันธ์กันอย่างไร คราวที่แล้วผมถูกไอ้ขลุ่ยกับไอ้ไทซักจนเกือบบอกความจริงไปว่าผมกินไอ้สูงไปเรียบร้อยแล้ว
“ถ้าเจอก็คงดี” ผมพูดก่อนจะยกแขนพาดคอไอ้สูง มองจากภายนอกก็คงเหมือนเพื่อนธรรมดาทั่วไปแต่ที่จริงผมแค่หลอกแต๊ะอั๋งเท่านั้นแหละครับ
ผมขับรถมือสองเก่าๆ ของตัวเองไปส่งไอ้เด็กสามคนที่หอส่วนไอ้สองซี้นั่นผมปล่อยให้มันกลับกันเองเพราะพวกมันต่างก็เอารถของตัวเองมา
รถของผมเป็นรถที่ดูภายนอกจะโกโรโกโสแต่เครื่องยนต์ของมันเป็นเครื่องยนต์ติดเทอร์โบแต่งมาอย่างดีสำหรับดริฟท์เลยล่ะครับอีกทั้งรถคันนี้ยังเป็นรถที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ผมใช้เงินเก็บตั้งแต่สมัยเด็กของตัวเองมาซื้อรถคันนี้ต่อจากคนรู้จักในราคาไม่แพงนักและผมก็รักรถคันนี้มากเพราะมันเป็นรถคันแรกของผม
ผมไม่ถูกกับพ่อและไอ้ลุกซ์ที่เป็นพี่ชายมากผมจึงย้ายออกจากบ้านมาอยู่ที่คอนโดคนเดียวโดยไม่ยอมขอเงินที่บ้านใช้แต่แม่ก็ยังส่งมาให้ผมเรื่อยๆ และผมก็ใช้เท่าที่จำเป็นไม่ใช้สุรุ่ยสุร่าย ตอนสอบเข้ามหาลัยได้ไอ้ลุกซ์ได้รถราคาเหยียบสิบล้านเป็นของขวัญจากพ่อแต่ผมกลับไม่ได้อะไรเลยสักอย่างแม้แต่คำชม แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะพ่อจะรักผมหรือไม่รักก็เรื่องของพ่อขอแค่แม่ยังรักผมผมก็พอใจแล้ว
“ขอบคุณนะครับที่มาส่ง” ไอ้เด็กสามคนลงจากรถก่อนจะไหว้ขอบคุณ ผมพยักหน้าก่อนจะออกรถ
ผมออกรถไปได้ไม่ไกลก่อนจะจอดรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์หาไอ้สูง
รออยู่หน้าหอ เพื่อนเข้าห้องแล้วออกมาหาหน่อยนะ ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากจะอยู่กับไอ้เด็กนั่นจนกว่าจะหมดวัน เป็นไปได้ก็อยากจะอยู่ถึงเช้าแต่ไม่รู้ว่าไอ้สูงจะยอมหรือเปล่า
รอทำไม กลับไปเลย ไอ้สูงพิมพ์ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
หรือจะให้ขึ้นไปหาข้างบน? ผมถาม
ไม่ๆ ผมไปหาก็ได้ครับ ไอ้สูงพิมพ์ตอบกลับมา ท่าทางของมันตอนนี้ก็คงจะร้อนรนรีบลงมาหาผมล่ะมั้งนะ
เพียงไม่กี่วินาทีไอ้สูงก็วิ่งหอบๆ มาเคาะกระจกรถของผม ผมหมุนกระจกลงก่อนจะพยักพเยิดให้ไอ้เด็กตรงหน้าขึ้นรถ
“ไปไหนครับ?” ไอ้สูงขวดคิ้วถาม
“คอนโด” ผมตอบ ไอ้สูงขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิมและเริ่มหน้าแดง
“มะ...ไม่ไปครับ!” ไอ้สูงหลับหูหลับตาตะโกนตอบทั้งๆ ที่หน้ายังแดงก่ำเหมือนกำลังเขิน
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า แค่ไม่อยากนอนคนเดียว” ผมบอก ขอไอ้เด็กนี่มานอนอยู่ข้างๆ ผมก็โอเคแล้ว
“ทำไมไม่ไปนอนบ้านพี่ไทหรือพี่ขลุ่ยล่ะครับ?” มันถาม
“อยากนอนกอดนาย” ผมตอบหน้าด้านๆ นอกจากจะเป็นคนหน้าตายแล้วผมยังเป็นคนหน้าด้านอีกนะครับ
“ถ...ถ้าพี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรล่ะก็...เอ่อ...และถ้าไม่รังเกียจ...จะค้างที่ห้องของผมไหมล่ะครับจะได้ไม่ต้องขับรถไปๆ มาๆ ” ไอ้สูงเบือนหน้าไปซ้ายทีขวาทีก่อนจะเอ่ยชวนตะกุกตะกักเหมือนกำลังประหม่า ถูกชวนแบบนี้ใครจะปฏิเสธลงล่ะครับ
“ดี” ผมยกยิ้มที่มุมปาก ผมเคยพยายามที่จะยิ้มกว้างๆ อยู่หลายครั้งนะครับแต่ทำอย่างไรมันก็ได้แค่นี้แหละ ขนาดหัวเราะผมยังหัวเราะได้แค่นิดเดียวเลย น่าสงสารเนอะ
ฉากต่อไปนี้ถูกตัดออกเนื่องจากถูกแบนค่ะ
ฉากที่ถูกตัดเซิร์ชหาในกูเกิ้ลได้ตามนี้ค่ะ dprforfreshman
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษแบบนี้ชอบไหมเอ่ย???????
ตอนนี้รีบแต่งมากออกมาไม่ดีอย่างไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
ตอนพิเศษนี้ไม่ได้มีส่วนต่อเนื่องกับตอนธรรมดานะคะ เพราะฉะนั้นตอนต่อไปก็จะกลับมาเป็นตอนต่อของ Rule ธรรมดานะ ไม่งงเนาะ ^O^
ขอให้มีความสุขในวันลอยกระทงนะคะ ไรเตอร์ไม่มีคู่ไปลอยกระทงแต่มีกลุ่มไปลอย ใครอยากไปด้วยก็มาได้นะ ฮ่าๆๆ
Rasp
ความคิดเห็น