คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Fic Reborn:D18:Love me! Part7
แก...แกทำให้ชั้นผิดหวัง เพราะชั้นเชื่อที่แกบอกว่าแกจะมา...แต่จนแล้วจนรอด...แกก็ไม่โผล่มาให้เห็นแม้แต่เส้นผม แก...ไอ้คนโกหก!
ฮิบาริเดินออกมาจากสนามแข่งขันโดยไม่มองใครเลยแม้แต่คนเดียวจนกระทั่งต้องมาสู้กับเบลเฟกอลในศึกของสึนะ
ฮิบาริบาดเจ็บอย่างหนักแต่ก็พยายามสู้จนถึงที่สุด เค้าเกือบจะล้มลงไปแล้วแต่จู่ๆ แสงสีทองก็กระทบเข้าที่ตาเค้าจนต้องรีบหันไปดู ผมสีทองทอประกายรับกับแสงไฟยามมืดอย่างนั้น...ไม่ผิดแน่!
เมื่อได้เห็นคนที่เค้ารอคอยมากที่สุดฮิบาริก็ฮึดต่อสู้จน Prince the ripper ต้องพ่ายแพ้ไป เมื่อหมดอุปสรรคฮิบาริก็อยากวิ่งเข้าไปหาดีโน่แต่ก็ต้องชะงักเพราะเหลือบไปเห็นร่างพันผ้าพันแผลของชายหนุ่มผมสีขาวเงินซะก่อน มันจะไม่ทำให้ฮิบาริชะงักถ้าหากดีโน่ไม่ดูแลเค้าคนนั้นอย่างดี
ร่างบางทรุดลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง หวังในใจลึกๆ ว่าอยากจะให้ดีโน่หันมาเห็นเค้าและดูแลเค้าอย่างที่ทำกับผู้ชายคนนั้นบ้าง แต่คงต้องหมดหวังเพราะตลอดเวลาในการต่อสู้...ดีโน่ไม่แม้แต่จะมองเค้าเลย
พวกเค้าชนะ...แต่กลับไม่ดีใจ สิ่งที่ติดค้างในใจมาโดยตลอดนี้มันคืออะไรกัน หรือเพราะเค้า...รักเจ้าหมอนั่นเข้าไปซะแล้ว?
“ฮิบาริ...ไม่เข้าไปข้างในเหรอ?” ยามาโมโตะถามเมื่อเห็นฮิบาริยืนอยู่หน้าร้านของเค้าขณะที่ทุกคนกำลังฉลองกับชัยชนะอยู่
“ไม่” ฮิบาริตอบอย่างเย็นชาตามแบบฉบับของเค้า
“คุณดีโน่ก็อยู่ข้างในนะ เค้าช่วยสอนให้นายไม่ใช่เหรอ?”
“แล้วไง?”
“ไม่เข้าไปหาเค้ารึไง?”
“ไม่จำเป็น ชั้นไม่อยากไปสุมหัวกับสัตว์กินพืช” ฮิบาริว่าแล้วก็เดินออกมาแต่ยามาโมโตะวิ่งตามเค้าจึงหยุด
“ตามมาทำไม?”
“เป็นเพราะนายช่วยพวกเราไว้ ชั้นก็เลยอยากจะเลี้ยงซูชินายน่ะ เข้าไปด้วยกันเถอะนะ” ยามาโมโตะคว้าข้อมือฮิบาริไว้ทำให้ร่างบางเงื้อมือขึ้นต่อยแต่ยามาโมโตะก็คว้าหมัดไว้อีก ดูเผินๆ เหมือนคู่รักกำลังหยอกล้อกัน
ร่างสูงที่กำลังเดินออกมารับอากาศข้างนอกร้านซูชิสะดุดกับภาพนั้นเข้าพอดีและต้องหลบเข้าไปอย่างเงียบๆ เพราะภาพนั้นช่างทำร้ายจิตใจคนอย่างเค้าเหลือเกิน
“ไม่ร่าเริงเลยนะครับคุณดีโน่” สึนะเดินเข้ามาทัก
“อืม เครียดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ จะว่าไป...งานของชั้นก็ยังไม่เสร็จเลยนี่หว่า โรมาริโอ้กลับกันเถอะ” นึกขึ้นได้ดีโน่ก็เรียกลูกน้องคนสนิททันที
“ไว้เจอกับใหม่นะครับ” สึนะยืนโบกมือ
“บ๊ายบี~” ดีโน่ทำตัวให้ร่าเริงก่อนจะเดินออกจากร้าน
ร่างสูงหยุดมองร่างบางที่ยืนคุยกันกับยามาโมโตะนิดหน่อยก่อนจะเดินจากไปโดยเดินออกมาคนละทางกับทางที่ฮิบาริยืนอยู่ และไม่แม้ที่จะหันกลับไปอีกครั้ง
หางตาของร่างบางเหลือบไปเห็นเข้าพอดีแต่ก็ไปหาไม่ได้เพราะถูกยามาโมโตะรั้งเอาไว้
ผ่านไปสามเดือน
ณ อิตาลี
“บอสครับ คุณรีบอร์นติดต่อมาบอกว่าจะมาเที่ยวที่อิตาลีน่ะครับ” โรมาริโอ้บอกดีโน่ที่นั่งทำงานอยู่ จากที่ก้มหน้าก้มตาทำงานไม่หยุดเมื่อได้ยินอย่างนั้นดีโน่ถึงกับวางงานในมือทันที
“เคียวยะจะมาด้วยมั้ย?” ดีโน่ถามอย่างตื่นเต้นเพราะเค้าคิดถึงลูกศิษย์ของเค้าที่สุด แม้จะไม่ได้ครอบครองแต่ขอแค่ได้เห็นก็ยังดี
“ไม่ทราบครับบอส”
“งั้นเหรอ?” เมื่อได้ยินคำตอบดีโน่ถึงจะห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที
“แล้วจะมาวันไหนล่ะ?”
“อีกสองวันครับ” โรมาริโอ้ตอบ
“เตรียมการต้อนรับไว้ให้ดีและจัดเตรียมงานปาร์ตี้ต้อนรับอย่างสมเกียรติวองโกเล่ด้วยล่ะ อย่าให้ขายหน้าคาบัคโรเน่อย่างเรานะ” ดีโน่สั่งการ จากนั้นทั้งคฤหาสน์คาบัคโรเน่ก็วุ่นวายเพราะต้องเตรียมจัดงานปาร์ตี้อันหรูหรา
ความคิดเห็น