คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : { SF } ; 365 DAYS DAIRY : Intro
365 DAYS DIARY
รักครั้งแรก...
คุณเคยสัมผัสถึงมันใช่ไหมครับ?
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เคยมีความรักที่ล้ำค่าแบบนั้นเหมือนกัน
ผมอยู่มัธยมปีที่สอง
ส่วนเขาอยู่มัธยมปีที่ห้า
... ผมแก่แดดน่าดูเลยใช่ไหมหล่ะ (หัวเราะ)
วันที่ 5/03/2008
อืม... ปกติแล้วผมก็ไม่ค่อยเขียนไดอารี่เท่าไหร่หรอก จะเขียนเฉพาะวันที่มันมีสิ่งที่น่าจดจำเท่านั้น...
แต่วันนี้ก็เป็นวันเริ่มต้นทุกสิ่งทุกอย่าง แค่นั้นมันก็มีค่าพอที่จะจดจำแล้วหล่ะ...
ผมอยู่จังหวัดจอนจู ก็ชนบทนั่นแหล่ะ... (บ้านนอกนั่นเอง) ผมก็แค่เด็กมัธยมปีสองที่ใช้ชีวิตในการไปโรงเรียน กลับบ้าน ช่วยงานบ้านพ่อแม่ ทำการบ้าน เข้านอน แล้วก็ตื่นเช้าไปโรงเรียน
ก็เหมือนวัฏจักรชีวิตของเด็กทั่วไป...
จนกระทั่งผมเจอเขา
ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่โรงเรียนจะจัดกีฬาสี ทำให้สีต่างๆ พากันงัดเทคนิคและฝึกซ้อมกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ซึ่งผมซึ่งเป็นปอมปอม (พวกยิมนาสติกต่อตัว) ก็ต้องซ้อมอย่างขันแข็งเพื่อนำชัยชนะมาให้กับสีของตนเอง
ผมอยู่สีเขียว... ส่วนพี่เขาอยู่สีฟ้า
ผมเดินผ่านซุ้มสีฟ้าโดยบังเอิญ ในตอนแรกก็คิดว่าจะแค่เดินไปหยิบของแล้วรีบเดินกลับสีของตนเองเพื่อไปซ้อมต่อ แต่สายตาก็ดันเหลือบไปเห็นใครเสียก่อน
เขาคนนั้นหล่อ ดูดี ใบหน้านั้นดูนิ่งงันแต่กลับให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างแปลกประหลาด
อา... เขาหล่อมากจริงๆ แหล่ะ หล่อจนผมไม่สามารถบรรยายมันลงมาได้
ผมหยุดไปชั่ววูบเพื่อมองใบหน้าที่สะกดสายตาของผมเอาไว้ก่อนที่จะรีบเดินหนีไปเพื่อไม่ให้พี่เขาสังเกตเห็นผมเสียก่อน ผมรีบเดินก้มหน้างุดก่อนที่จะกลับไปที่ซุ้มสีของตัวเอง พยายามนิ่งเงียบเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต แต่สุดท้ายก็หนีเพื่อนสนิทแบบจองมินไปไม่ได้ (หัวเราะ)
อืม... จองมินรู้ใจผมทุกเรื่องจริงๆ แหล่ะ
ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้จองมินฟัง ซึ่งจองมินก็ยินดีรับฟังเป็นอย่างดี หนำซ้ำยังแสดงสีหน้าไปตามเรื่องราวได้อย่างไม่บกพร่อง (จนบางทีผมก็แอบตกใจ-_-) ซึ่งเมื่อฟังจบจองมินก็อาสาทันทีว่าจะช่วยแบบสุดใจ ซึ่งในตอนนี้ผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะช่วยได้ยังไงกันนะ...
เช้าวันต่อมาผมก็มาโรงเรียนตามปกติ มาทานข้าวเช้าที่โรงเรียนแล้วก็เตรียมตัวเข้าเรียนคาบแรก แต่จองมินที่กระชากตัวผมมาหลังห้อง (กระชากจริงๆ นะ!) พร้อมกับหยิบแผ่นกระดาษต่างๆ แล้วคลี่ออกให้ผมดูอย่างภาคภูมิใจ
ตารางเรียนของพี่เขา
อาหารที่พี่เขากินบ่อย
ตารางการซ้อมปอมปอมของพี่เขา
เบอร์โทรของพี่เขา
ตอนแรกผมแอบนึกว่าจองมินเป็นโคนันปลอมตัวมาด้วยซ้ำ (ถ้าจะหาข้อมูลได้ละเอียดขนาดนี้) แต่ผมก็ยังรีบเก็บไว้ในทันทีเลยหล่ะ (หัวเราะ) ที่จริงแล้วจะว่าไปผมก็แอบเหมือนสตอล์กเกอร์เหมือนกันนะเนี่ย
ในทุกวันจะมีเบรกทุกสิบนาทีในช่วงเช้า ซึ่งผมจะใช้ช่วงเวลานั้นนั่นแหล่ะ....
เดินผ่านที่ห้องเรียนของพี่เขาทุกวัน
อืม... ถึงพี่เขาจะยังไม่รู้จักผม แต่แค่ได้เห็นหน้าพี่เขาทุกวันก็มีความสุขแล้วหล่ะ :)
ทุกๆ วันก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ผมก็ตื่นเช้า พ่อไปส่งที่โรงเรียน ทานอาหารเช้า เข้าเรียน เดินผ่านที่ห้องเรียนของพี่เขา เลิกเรียน ซ้อมปอมปอม พ่อมารับกลับบ้าน วนไปวนมาอย่างนี้จนกระทั่งถึงวันกีฬาสี
วันกีฬาสีนี้ผมก็ตั้งใจทำเพื่อนำชัยชนะมาให้สีของตนอย่างมากที่สุด (ถึงจะแอบมองปอมปอมของสีฟ้าก็เถอะ) อา... แต่สุดท้ายสีฟ้าก็ชนะแหล่ะครับ แต่สีเขียวของเราก็ยังได้รางวัลชมเชยแหล่ะนะ
แล้วช็อตไคลแม็กซ์ก็เกิดขึ้น...
เมื่อจองมินลากตัวผมไปยังซุ้มสีฟ้า
‘ขอถ่ายรูปสิๆ’ นี่คือคำที่จองมินแทบจะตะโกนใส่หูผมอยู่แล้วด้วยซ้ำ แต่ผมก็ยังคงอายเกินกว่าที่จะเข้าไปคุยกับพี่เขาอยู่ดีนั่นแหล่ะ...
จนกระทั่งจองมินลากตัวพี่เขาแล้วมาถ่ายกับผมเสียเอง
อา.... ผมเขินจนแทบจะตัวระเบิดอยู่แล้วหล่ะในตอนนั้น
รูปคู่รูปแรกของเรา <3
เป็นสิ่งที่ล้ำค่าในไม่กี่อย่างในชีวิตของผม
- - - -
based on true story.
ความคิดเห็น