คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : { SF } ; PRECIOUS DOLL [ 15% ]
PRECIOUS DOLL
‘When one is in love
One always begins by deceiving others
And one always end by deceiving others
That is what the world calls ROMANCE’
ติ๊งต๊อง!
”หืม? ใครมากดกริ่งตอนนี้วะ”
เสียงกดกริ่งหน้าห้องพักของนักศึกษาหนุ่มดังขึ้น คิมฮยอนจุงผู้กำลังหมกหมุ่นอยู่กับการปั่นงานโปรเจคจึงต้องละงานขึ้นมาเปิดประตูทั้งๆ ที่ตอนนี้นั้นเป็นเวลาจวนจะสองยามแล้ว (ใครมันมาส่งของวะ) เขาพยายามทบทวนว่าเขาได้สั่งอะไรขึ้นมาทานหรือไม่ก็ไม่น่าจะใช่ เมื่อเปิดประตูออกไปก็พบกับกล่องสีขาวปริศนาที่ค่อนข้างใหญ่มากและมีน้ำหนักค่อนข้างมากเช่นกัน ฮยอนจุงเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยพร้อมกับก้มตัวลงเอาหูแนบกล่อง (เผื่อว่ามันจะเป็นระเบิด) แต่เมื่อไม่พบเสียงอะไรจึงคิดว่าปลอดภัย (?) ดีแล้ว ร่างสูงค่อยๆ ลากกล่องเข้ามาในห้องอย่างทุลักทุเล เมื่อลากเข้าห้องมาได้ก็วางกองทิ้งไว้แล้วรีบลงมือปั่นงานที่จะต้องส่งในวันรุ่งขึ้นพร้อมกับพรีเซ็นต์ในวันมะรืน.. ผ่านไปได้ไม่นานงานโปรเจคก็สิ้นสุดลง ร่างสูงบิดขี้เกียจแล้วกระพริบตาหน่อยๆ เพราะความง่วงเข้ามาเยือนเนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาตีสองแล้ว ฮยอนจุงจึงรีบปิดไฟเข้านอน (เพราะเวลานอนสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด) โดยลืมสนใจกล่องปริศนาที่วางอยู่ในห้องไปโดยปริยาย
เช้าวันรุ่งขึ้น
กลิ่นหอมกรุ่นของเบคอนและไข่ดาวลอยเข้าแตะจมูกชายหนุ่มที่ยังคงนอนสลึมสลืออยู่บนเตียง ฮยอนจุงตื่นขึ้นมาพร้อมกับเดินอย่างมึนๆ เข้าไปในห้องครัวห้องเล็กอย่างไม่ตื่นดีนัก แต่เมื่อได้เห็นสิ่งแปลกปลอม (?) ในห้องครัวก็เบิกตาตื่นแทบจะในทันที!
ผู้ชาย
หน้าหวาน
เหมือนตุ๊กตา
กำลังทำอาหารเช้า
โอ้วพระเจ้า ข้าพเจ้าฝันไปหรือเปล่าครับ??????????????
ฮยอนจุงขยี้ตาอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้นใหม่แต่ภาพที่ยังเห็นก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม!
“อ่า... ตื่นแล้วหรอฮะ? ผมไปรบกวนคุณฮยอนจุงหรือเปล่า?”
คนหน้าหวานตรงหน้าเขาพูดขึ้นเมื่อหันกลับมาเห็นเขาพร้อมกับทำท่าสำนึกผิดอย่างน่าสงสารจนเขาแอบรู้สึกผิดแทน (???)
“แต่ผมทำอาหารเช้าไว้ให้คุณฮยอนจุงแล้วนะฮะ นี่ไงๆๆ ไปทานที่โต๊ะกันนะ”
คนตรงหน้าพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวซี่เล็กๆ แล้วก้าวเข้ามาหาเขาพร้อมกับคล้องแขนอย่างสนิทสนมจูงไปที่โต๊ะทานข้าวที่ตั้งอยู่กลางห้องซึ่งในตอนนี้ถูกประดับประดาด้วยเบรคฟาสท์หน้าตาน่าทานรวมทั้งแจกันดอกไม้สีสันสดใสอีกด้วย เด็กน้อยที่อยู่ด้านข้างเขารีบคะยันคะยอให้เขานั่งลงพร้อมกับอวดว่าฝีมือของตนเองอร่อยแค่ไหน ฮยอนจุงซึ่งเพิ่งตื่นและงงๆ อยู่จึงทำตามอย่างว่าง่าย (?) ทันทีที่ตักอาหารเข้าปากคำแรกก็รู้สึกได้ว่ามันอร่อยสมคำพูดคนที่มานั่งอยู่ตรงด้านหน้าจริงๆ
“ว่าแต่... นาย?”
ฮยอนจุงพูดขึ้นหลังจากที่ทานอาหารมาได้สักพักหนึ่ง
“ผมชื่อฮยองจุนฮะ แต่จะเรียกผมว่าอะไรก็ได้นะ ผมเป็นตุ๊กตาที่ได้มาจากการทำความดีของคุณฮยอนจุง คุณฮยอนจุงเป็นคนดีมาตลอดเลยได้ของรางวัลตอบแทนฮะ ^-^”
“อ่า... “
“ที่จริงผมอยู่บนฟ้านู่นนนนนนนน แต่ลงมาเพื่อคุณฮยอนจุงเลยนะฮะ!”
“อ่อ...”
“แต่นี่จะสายแล้ว คุณฮยอนจุงรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเลยดีกว่านะ ผมเตรียมทุกอย่างไว้ในห้องน้ำแล้วหล่ะ”
ว่าแล้วเด็กน้อยตัวขาวก็กลับมาคะยันคะยอพร้อมกับควงเขาแล้วผลักเข้าห้องน้ำแล้วยิ้มกว้างอย่างเคย ฮยอนจุงซึ่งยังงงๆ อยู่เพราะยังไม่ตื่นดี (ยังไม่ตื่นอีกหรอเพ่!??) ก็ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวทำอะไรให้เสร็จแล้วจึงออกจากห้องน้ำเพื่อไปหยิบผลงานที่ต้องนำไปส่งอาจารย์ในวันนี้ ซึ่งในตอนนี้เขามีคำถามอีกมากมายที่อยากจะถามคนตรงหน้าแต่ก็เลือกที่จะเก็บไว้ก่อนดีกว่าเนื่องจากวันนี้เขาต้องรีบไป
“แล้วผมจะรอคุณฮยอนจุงอยู่ที่บ้านนะฮะ โชคดีนะ!”
เด็กน้อยหน้าตุ๊กตาพูดตามหลังมาหลังจากที่เขาก้าวเดินออกจากห้องมาได้สักพัก ฮยอนจุงเมื่อได้ยินเสียงแจ้วๆ ก็จึงต้องอดที่จะหันตัวกลับไปตอบอย่างเสียไม่ได้
“ครับนางฟ้า... แล้วจะรีบกลับมา”
15%
เอามาเวิ่นนำให้อ่านแล้วก็จากไป *ฟิ้ว*
มีสอบค่ะ ต้องอ่านหนังสือ ;_;
ต่อไปคงไม่ได้เปิดคอมค่ะ เลยแวบมาอัพให้
เราสิงแต่ทวิตค่ะ ใครมีทวิตแปะไว้เลยเดี๋ยวเราไปเวิ่นด้วย5555
ปล. อันนี้ก็จะเป็นรูปตุ๊กตานางฟ้านะคะ :))
ความคิดเห็น