ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 15 love >> "Let's go to the sea [part 3]"
Chapter 15
ย้อนกลับไปหลังจากขึ้นรถบัสมาไม่นาน
“คุณยูริ ขอผมคุยไรด้วยหน่อยได้มั้ย”
“อือ...ว่ามา”
“มันเป็นกิจกรรมของชมรม แต่คิดว่าคนในชมรมคงจะไม่พอ แล้วคุณก็คงไม่ยอมให้สิก้าต้องอยู่กับใครสองต่อสองเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงตามลำพังใช่มั้ยครับ”
คำพูดของประธานชมรมทำให้คนที่กำลังหงุดหงิดอยู่คิ้วขมวดมากขึ้นกว่าเดิม...กิจกรรมบ้าอะไรทำไมถึงต้องอยู่ด้วยกันตามลำพัง ร่างสูงค่อยๆขยับตัวให้นั่งตรงขึ้นและสนใจฟังคนตรงหน้าต่อ
“หนึ่งชั่วโมงนั้น จะทำอะไรก็ตามใจคุณเลยครับ แต่ถ้าเป็นคู่อื่นผมจะมีภารกิจให้พวกเขาทำต่อ แต่สำหรับคู่คุณผมให้อภิสิทธิ์ เหตุผลก็คือ ผมไม่อยากมีปัญหากับคุณ ยิ่งเป็นปัญหาเรื่องสิก้า ผมยิ่งไม่อยากให้มี พูดตรงๆนะ ผมกลับคุณระเบิดเหมือนตอนวันแสดงละคร ฮ่ะๆ”
“งั้นก็ได้...ตกลงตามนี้” ยูริพูดพร้อมกับยื่นมือไปขอเช็คแฮนด์กับประธานชมรมเป็นอันยอมรับว่า ข้อแลกเปลี่ยนข้อนี้ สำเร็จ!!
“แล้วฉันจะหาเจอมั้ยเนี่ย” เจสสิก้าพึมพำเบาๆหลังจากถูกพาตัวมาปล่อยที่บริเวณชายหาด ข้างหน้าเธอเป็นทะเล ข้างหลังเธอเป็นโรงแรม ข้างซ้ายเธอเป็นทราย ข้างขวาเธอเป็นโขดหิน....ร่างบางยืนอึ้งไปพักใหญ่ก่อนจะรู้สึกว่าเริ่มหนาวเพราะตากลมมานาน จึงลงมือค้นหาสร้อยเส้นสำคัญของเธอ ในใจก็พลอยคิดไปว่า ยูริ จะถูกพาตัวไปที่ไหนกันนะ และของอะไรของยูริหาย...เธอนึกแทบไม่ออกจริงๆ
แต่หารู้ไม่ ภายหลังโขดหินใหญ่นั้น มีร่างๆหนึ่งกำลังนอนมองทุกการกระทำของเจสสิก้าอยู่ที่นั่น...แววตาของคนๆนั้นฉายประกายขึ้นมาด้วยความพอใจที่ข้อตกลงของตนเป็นไปตามที่ได้ตกลงกันไว้ ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นมาท่ามกลางความมืด และพุ่งเข้ามาฉุดข้อมือของเจสสิก้าดึงเข้าโขดหินใหญ่ไป!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด งั่บ!!”
“อั่กกกกกกกกกก” เจสสิก้าทันทีที่คว้าแขนคนที่มาฉุดเธอได้ก็งับเข้าอย่างแรงทันที ทำให้คนที่กำลังจะปิดปากเธอถึงกับร้องลั่น แต่เสียงที่ดังออกมามันทำให้เธอจำได้ทันทีว่าเป็นเสียงใคร...แย่แล้วเจสสิก้าเอ๋ยยยยย กัดพ่อทูนหัวของตัวเองแน่ๆ ตายๆๆๆๆ
ยูริร้องลั่นพร้อมกับดันเจสสิก้าให้หลังชนโขดหินใหญ่ทันที เพียงแค่เสี้ยววินาทีร่างบางก็รู้ชะตาชีวิตตัวเองเลยว่า...สถานที่แบบนี้ เงียบๆแบบนี้ มืดๆแบบนี้ โดน....แน่ๆ
“ฮืออออ...เจสขอโทษยูลลลล”
“ไม่ให้อภัย....ข้าจะลงโทษเจ้า...ข้อหาแรก เจ้าทำสร้อยข้าหาย ทั้งๆที่สัญญากันไว้แล้วว่าจะดูแลเป็นอย่างดี ข้อที่สอง เจ้ากัดข้า แถมกัดซะแรงเลยด้วย ข้อหาสุดท้าย เจ้าน่ารักเกินไปซะแล้ว....” อธิบายข้อหาข้อที่สามเสร็จ เจสสิก้าก็ถูกปรับทันทีโดยการเสียสิทธิในการโต้เถียงไป ร่างบางโดนยูริจูบทันทีที่บอกข้อหาจบ
“อื้อออออออ...แฮ่กๆ ข้อสุดท้ายมันไม่ใช่เลยอ่ะ”
“ใช่สิ...ข้อหาหนักสุดด้วย มันทำให้ข้าอยากครอบครองริมฝีปากรั้นๆของเจ้าตลอด” พูดจบเจสสิก้าก็เสียริมฝีปากของตัวเองไปอีกหน
“บ้า....” ร่างบางพูดออกมาเบาๆด้วยความเขิน แต่ไม่รู้ซะแล้ว ว่าคนตัวสูงที่อยู่ข้างหน้าเธอหัวหมอกว่าที่คิด
“ข้อหาที่สี่ เจ้าหาว่าข้าบ้า...แต่ถ้าข้าบ้า ข้าก็แค่บ้าทั้งรักทั้งหลงเจ้าเท่านั้นเอง...มันผิดมากหรือไง...ไม่งั้นข้าจะมายอมหลบอยู่มุมมืดๆตรงนี้ทำไมกัน...ซูยอนของข้า” ยูริพูดด้วยเสียงแหบพร่าก่อนจะค่อยๆเบียดตัวเข้ามาชิด และใช้มือเรียวประคองใบหน้าของเจสสิก้าเบาๆพร้อมกับมอบจุมพิตรสหวานให้อีกครั้ง แต่คราวนี้ รสจูบมันทั้งหวานและแฝงไปด้วยความร้อนแรง
“อื้อออออออ” เจสสิก้าประท้วงเสียงอ่อนเบาๆและพยายามดันตัวสูงๆของยูริออก
“ไม่มีใครเห็นหรอก...ประธานให้เวลาข้าหนึ่งชั่วโมง...หนึ่งชั่วโมงนี้จะไม่มีใครมาแถวนี้แน่นอน...”
“แต่....”
“ถ้าเจ้าไม่พอใจ...บอกข้า...ข้าจะหยุด”
“...ไม่ใช่อย่างนั้น”
“งั้นก็แสดงว่าพอใจ...” พูดจบเสื้อของเจสสิก้าก็โดนร่างสูงถอดออกพร้อมกับกางเกงที่รูดลงไปถึงหัวเข่าเหลือเพียงชั้นในบางๆ 2 ชิ้นที่ยังคงปกปิดร่างกายอันหน้าหลงใหลของร่างบางไว้อยู่ ยูริค่อยๆลูบไล้ลงมาตามส่วนต่างๆอย่างเคลิบเคลื้มก่อนจะจับมือของเจสสิก้าให้จับไหล่เธอไว้
“แสงจันทร์มันยิ่งทำให้ข้าอยากสัมผัสเจ้า...ให้ลึกซึ้งกว่านี้” ยูริพูดเบาๆพร้อมกับไล้ปลายจมูกไปตามใบหน้างดงามของร่างบางก่อนจะประทับริมฝีปากแนบแน่นมอบจุมพิตรสหวานให้อีกครา ร่างสูงค่อยๆถอนจูบและพาเจสสิก้ามานั่งบนปลายโขดหินเล็กๆที่ยื่นออกมาแถวๆนั้นเพื่อให้ร่างบางได้สบายขึ้น
------NC-------
“ย..ยูล...สร้อยข้อมือ” เจสสิก้าทวงของตัวเองคืนช้าๆ เมื่อแน่ใจชัดแล้วว่ามันต้องอยู่กับยูริแน่นอน เพราะจี้รูปดาวเล็กๆที่ห้อยออกมาจากกระเป๋ากางเกงของยูริมันฟ้องอยู่ตำตา ร่างสูงค่อยๆหยิบมันขึ้นมาและสวมให้คนที่ยื่นมือมาขอของคืนอย่างอ่อนโยน
“ขอโทษนะ…ที่ข้าทำให้เจ้ากังวลเรื่องสร้อยนี่....” ยูริขอโทษคนรักพร้อมกับจุมพิตที่หน้าผากเบาๆและประคองร่างบางที่กำลังลุกให้ยืนขึ้น
“เจ็บไปหมดเลย...อ๊ะ ยูล ดาวสวยจัง” เจสสิก้าที่กำลังบ่นเจ็บๆเบาๆถึงกับลืมความเจ็บเมื่อมองเห็นดาวบนฟ้านับล้านดวงที่ส่องแสงประกายระยิบระยับอย่างสวยงาม ยูริพยักหน้าเห็นด้วยน้อยๆก่อนจะอุ้มร่างบางเดินขึ้นไปโขดหินที่สูงกว่านั้นและวางคนรักลงบนนั้นก่อนจะเปลี่ยนใจดึงมานอนบนตัวเองและกอดไว้ทันที
“มาจองดาวของเรากันมั้ย...”
“จอง?”
“อื้อ...เจ้าทำมือแบบนี้...ข้าก็ทำมือแบบนี้...และเอามาชนกัน ถ้าชูขึ้นฟ้าเมื่อไหร่แล้วมองเห็นดาวดวงไหนสว่างที่สุดในมือของข้าและเจ้า ดวงนั้นเราจะยึดมาเป็นดาวของเรา...หลับตาก่อนนะ” ยูริจับเจสสิก้าทำมือเป็นรูปหัวใจครึ่งดวงและตัวเองก็ทำด้วยอีกข้างหนึ่งก่อนจะจับให้มือของทั้งสองนั้นมาชนกันเป็นรูปหัวใจ และชูขึ้นฟ้า เจสสิก้าหลับตาพริ้มตามคำสั่งของยูริ ร่างสูงใช้มืออีกข้างกอดเอวร่างบางที่อยู่บนตัวเองไว้แน่นและค่อยๆบอกให้ลืมตาขึ้นเบาๆ
.
“ลืมตาสิ...”
“สวยจัง...” เจสสิก้าพูดเบาๆ พร้อมกับมองดวงดาวที่เห็นในวงฝ่ามือรูปหัวใจของเธอและยูริอย่างหลงใหล
“นั่นไง...ดวงที่สว่างที่สุด...รอแป๊ปนะ ข้าจะคว้ามาให้เจ้า...ฮึบ!” ทันทีที่พูดจบยูริก็กำมือขวับทันที ก่อนจะพึมพำร่ายคาถาเบาๆและค่อยๆคลายมือปล่อยให้ดวงดาวสีขาวนวลลอยขึ้นมาจากฝ่ามือ...และอาการหน้ามืดที่ตามมา...
“สวยที่สุดเลยอ่ะยูล!!” เจสสิก้าร้องออกมาอย่างตื่นตาตื่นใจก่อนจะลองแตะมันเบาๆ
“ทั้งหมดนี้...เพื่อเจ้า...คนเดียวเท่านั้น....” ยูริบอกร่างบางเบาๆก่อนจะพึมพำร่ายคาถาอีกบทและดาวดวงนั้นก็ค่อยๆฟุ้งกระจายกลายเป็นเศษฝุ่นสีทอง ก่อนจะรวมตัวกันและตกลงมาใส่มือของเจสสิก้าในสภาพคริสตัลรูปดาว ร่างสูงหยิบดาวคริสตัลนั้นขึ้นมาจากมือของคนรักก่อนจะหยิบขวดแก้วเล็กๆออกมาและใส่มันลงไปในนั้น
“ต่อไปนี้...สิ่งนี้คือดาวของเรา...แต่ห้ามลืมเด็ดขาดเลยนะ...”
“ว่าเจ้า....เป็นดาวของข้า...”
----------------------------
ก็ว่าแล้ว ว่าต้องโดน - -"
คุณพี่แป้งเสนอไอเดียว่า ถ้าลง NC ครั้งหน้าเมื่อไหร่ ให้พนันกันเลยว่า อีกกี่วันโดนแบน
เอาโลด - -* ไรท์เตอร์แทง 3 รีดเดอร์แทงเท่าไหร่ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ
ลง NC ให้แล้วนะคะ เหมือนเดิมค่ะ วิธีเดิม แค่ ---คลิก--- ตรง ---NC--- ข้างบน หรือ ตรงนี้ คุคุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น