True love at first sight..รักแท้แรกพบ [Yuri][Fic:SNSD]

ลำดับตอนที่ #2 : 1 Love >> "Hey Girl~ "

Chapter 1

 

“Γειασου, κορίτσι.(เดี๋ยวก่อน..สาวน้อย)”

 

“สาวน้อยผู้น่าสงสาร...เจ้าไร้ซึ่งคนรักพาเดินชมงานในราตรีอันสวยงามเช่นนี้ได้เยี่ยงไรกัน...” สำนวนไม่คุ้นหูถูกเอ่ยขึ้นข้างหูของเจสสิก้า ทำเอาร่างบางตกใจไม่น้อย ที่อยู่ดีๆมีคนมากระซิบใส่หูของตัวเอง...แถมใช้ภาษาอะไรก็ไม่รู้อีก....ผู้ที่มาใหม่โค้งให้เจสสิก้าอย่างให้เกียรติก่อนจะผายมือให้เดินไปทางมุมมืด...ตามความเป็นจริง เจสสิก้าย่อมไม่เดินไปตามทางที่คนไม่รู้จักชักชวนให้ไปแน่ๆ...แต่เหมือนครานี้มีมนต์สะกดจากใบหน้าภายใต้หน้ากากสีดำดูคลาสสิก...ทำให้เธอเดินตามไปทางนั้นอย่างง่ายดาย

 

“ข้ารู้...คืนนี้เจ้าคงจะเหงา...” เสียงที่แฝงความหยิ่งและความโอหังเล็กน้อยของผู้พูดทำให้เจสสิก้ารู้สึกขัดใจ แต่ความรู้สึกอยากรู้ว่าคนๆนี้เป็นใครคอยฉุดรั้งให้เธอเดินตามทางไปเรื่อยๆ...บุคคลลึกลับเดินวนรอบกายเธออย่างถือวิสาสะ ทำให้เจสสิก้ายิ่งรู้สึกหงุดหงิดเข้าไปใหญ่...อ่อ ใช่..ตอนนี้คนๆนี้ยอมพูดภาษาที่เธอเข้าใจได้แล้ว

 

“ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าเอง...เจสสิก้าจอง....” เมื่อพูดจบร่างสูงก็โค้งให้เกียรติอีกครั้ง ภาพที่เจสสิก้าเห็นคือมีโต๊ะหรูสไตล์กรีกโรมันตั้งอยู่กลางลานกว้างในป่า ที่มีเพียงแสงจันทร์และแสงหิ่งห้อยส่องสว่างริบหรี่ไปทั่วบริเวณ เพียงร่างสูงดีดนิ้วเปาะเดียว เสียงดนตรีเพลงโรแมนติกก็ดังขึ้นก้อง...ทำเอาเจสสิก้าอึ้งไปไม่น้อย…ความขุ่นมัวในอารมณ์เริ่มหายไปทีละนิดๆ....ร่างบางมองใบหน้าที่ถูกบดบังด้วยหน้ากากขนนกสีดำของคนตรงหน้าอย่างพิศวง

 

“Παρακαλώ…(ได้โปรดเถอะ....)”

 

“ได้โปรด...เต้นรำกับข้าสักเพลงเถิด...” เหมือนการกระทำทุกอย่างของเจสสิก้าเป็นไปตามสัญชาตญาน เธอยื่นมือไปแตะฝ่ามือของร่างสูงที่ยื่นมาให้จับ ผู้ลึกลับโอบเอวร่างบางมาแนบชิดและค่อยๆพาเจสสิก้าเต้นรำอย่างช้าๆและนุ่มนวล...

 

“ท่านเป็นใคร....” เจสสิก้าถามได้ในที่สุด หลังจากอึ้งมานาน

 

“นามของข้าสำคัญไฉน....แค่เจ้าจำตัวตนข้าได้ก็พอแล้ว....” เสียงนุ่มทุ้มทำให้ร่างบางเคลิ้มไปไม่น้อย ร่างสูงยกแขนให้เจสสิก้าหมุนรอบจบเพลงรอบหนึ่ง ก่อนจะประคองร่างบางไว้ในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม

 

“จริงหรือไม่.....” หญิงสาวชุดดำโอบเอวเจสสิก้าเดินมาที่โต๊ะหรูที่เตรียมไว้ พร้อมเลื่อนเก้าอี้ออกให้เจสสิก้านั่ง...การกระทำแต่ละอย่างของคนๆนี้ทำให้ร่างบางรู้สึกปลาบปลื้มไม่น้อยเลยทีเดียว...บุคคลลึกลับเปิดจุกไม้โอ๊คของขวดไวน์ชั้นเลิศและค่อยๆรินลงแก้วใบหรูให้เจสสิก้ารวมถึงตัวเองด้วย

 

“ดื่มเถิด....ไวน์ขวดนี้เลิศรสยิ่งนัก ข้าหมักบ่มมันไว้ถึงร้อยปี...รสของมันย่อมนุ่มลิ้น...” ร่างสูงยกแก้วไวน์สูงขึ้นและดื่มมันอย่างละเมียดละไม....ก่อนจะผายมือไปทางร่างบาง เชื้อเชิญให้ลองลิ้มรสมันดูบ้าง.....

 

เจสสิก้าจิบมันช้าๆ และค่อยๆสัมผัสรสนุ่มลิ้นของไวน์แก้วนี้ ก่อนจะดื่มมันหมดแก้วทันที ร่างสูงยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะมองดวงจันทร์ที่ฉายแสงอาบร่างตัวเองอย่างหลงใหล

 

“เจ้าว่าหรือไม่...ว่าพระจันทร์มันช่างงามเหลือเกิน.....”

 

“ฉัน...กับพระจันทร์อะไรสวยกว่ากัน” คำพูดของเจสสิก้าทำให้ร่างสูงหันหน้าไปจ้องทันที....ที่แท้ร่างบางก็เริ่มเมา ใบหน้าแดงก่ำแม้ในที่นี้จะมืดขนาดไหน แต่ใบหน้าแดงๆของร่างบางก็เด่นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวปริศนาหัวเราะในลำคอเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือมาเชยคางเจสสิก้าขึ้นน้อยๆ

 

“เจ้านี่...คออ่อนจริงนะ” เจสสิก้าสะบัดหน้าหนีพร้อมกับจ้องคนตรงหน้าอย่างไร้สติ

 

“อะไรสวยกว่ากัน....” เสียงเมาอ๋อแอ๋ของร่างบาง ทำให้ผู้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามหัวเราะร่วนอีกครั้ง

 

“เจ้าสิ...เจ้างามกว่าแน่นอน...อ่า...ข้าตอบแบบนี้เทพีอาเทมิสจะทรงเคืองขุ่นรึเปล่าล่ะเนี่ย..ฮ่ะๆ” ร่างสูงตอบพร้อมกับสะบัดผ้าคลุมหลังและลุกขึ้นอย่างสง่างาม หญิงสาวจ้องมองพระจันทร์อย่างหลงใหลอีกครั้งก่อนจะทอดสายตามายังเจสสิก้าที่ตอนนี้คอพับไปแล้ว...

 

“สงสัยไวน์ข้าจะหมักบ่มดีเกินไปหน่อยกระมัง....เจสสิก้า” 

 

ร่างสูงเดินมาใกล้ร่างบาง ก่อนจะโน้มตัวลงต่ำ พิจารณาใบหน้าหวานของเจสสิก้าอย่างวิเคราะห์...ในที่สุดหัวใจด้านชาที่ไม่เคยเต้นรัวมานานกว่าร้อยปีก็เต้นรัวขึ้นอีกครั้ง เลือดสีเข้มในกายสูบฉีดอย่างควบคุมไม่ได้ ใบหน้าผิวสีน้ำผึ้งเริ่มมีสีแดงฝาดขึ้น....

 

“ข้า...มีความรักงั้นหรือ....องค์อีรอส...ท่านเล่นตลกอะไรกับชีวิตข้าอีกแล้วงั้นหรือ....” ร่างสูงกุมหัวใจของตัวเองที่อยู่ทางด้านอกขวาผิดแปลกจากคนอื่นทั่วไป สายตาจ้องมองขึ้นไปบนฟ้าหาเทพอีรอส...ซึ่งได้คำตอบเป็นเพียงแสงดาวดวงหนึ่งที่อยู่ดีๆก็เปล่งประกายขึ้น....ในคืนเดือนเพ็ญ....

 

“ท่านนี่!....อย่าแผลงศรรักมาอีกดอกเชียวองค์อีรอส! ข้ายังไม่อยากรักใคร!” บุคคลลึกลับทำตาโตอย่างตกใจเมื่อเห็นว่าแสงที่เปล่งประกายออกมาเมื่อครู่คือศรรักของเทพอีรอส ที่ตอนนี้กำลังหัวเราะร่าอย่างดีใจ...หากลูกศรนี้ยิงไปที่ใครแล้ว...ย่อมหนีไม่พ้น...

 

“Δεν έχει ληφθεί.!!!! (ไม่เอานะ!!!)”

 

“เฮือก....” ร่างสูงสะอึกทันทีเมื่อไม่สามารถหนีศรแห่งกามเทพได้ หัวสมองลืมทุกสิ้นทุกอย่างไปหมดสิ้น ในนัยน์ตามีเพียงภาพหญิงสาวที่นอนหลับคอพับอยู่บนเก้าอี้หรูเท่านั้น มองไปทางไหนก็มีแต่เจสสิก้า...

 

“ข้า....” เธอพึมพำเรียกตัวเองเบาๆ พยายามเรียกสติแต่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์เมื่อตอนนี้ริมฝีปากของตัวเองอยู่ห่างจากริมฝีปากของร่างบางเพียงแค่ไม่กี่เซ็นต์ ลมหายใจร้อนๆของเจสสิก้าที่รดข้างแก้มยิ่งทำให้ร่างสูงหัวใจเต้นรัว....

 

“อื้ออออออออ....” เจสสิก้าครางหนักเมื่อรู้สึกว่ามีคนกำลังจูบเธอ...หากเพียงแต่ความเร่าร้อนที่ส่งผ่านมาทำให้เธอเคลิ้มไปได้ไม่ยาก...ร่างบางจากที่พยายามขัดขืนก็กลายเป็นจูบตอบอย่างเต็มใจ.....ก่อนจะหลับไปอีกครั้งช้าๆเมื่อคนตัวสูงได้ดีดนิ้วทีนึงให้เธอเข้าสู่นิทรา....

 

“เจ้า...หวานยิ่งกว่าไวน์รสเลิศเสียอีก...เจสสิก้าจอง....” ร่างสูงพูดกับตัวเองเบาๆ และช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะมีหมอกควันราวกับในเทพนิยายปรากฏอีกครั้ง...

 

“I afraid….the longer I see you, the more I need you….Jessica…” 


---------------------------------------------

เอากะเขาสิ....ใครเนี่ย ชายชุดดำ  - -*  โดนศรรักปักอกซะงั้น  ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาๆ มาเม้นท์กันเถอะ T   T

ป.ล. Our Tempt's story  เลื่อนวันส่งไปรษณีย์เป็นวันที่ 11-15 แทนนะคะ T  T  (ก็ถ้าไรท์เตอร์ส่งวันที่ 11 รีดเดอร์จะได้ประมาณวันที่ 14)   - -  ที่แน่ๆได้ภายในเดือนนี้ค่ะ!!!!!   และมันก็ยังเหลือด้วยนะคะ T^T


NC ม๊ายยยยย NC กรี๊ดหน่อยเร้วววววววววววววววววววววววววววววว  55555+