PrInCeSs วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #9 : [Thirteen] PrInCeSs SeNd - Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า

◊ SQWEEZ

ชื่อเรื่อง :  Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า

นามปากกา : Lady-Dolly

สวัสดีครับพี่แพร ผม thirteen หรือจะเรียกว่าบอยก็ได้ เป็นนักวิจารณ์มือใหม่ที่ได้รับงานชิ้นนี้เป็นงานแรก และพี่แพรเองก็รีเควสท์ระดับมงกุฎทองซึ่งถือว่าเป็นระดับที่ต้องละเอียดที่สุดมาด้วย แหะๆ ขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดุ ผมค่อนข้างจะอ่อนโยนและเรียบร้อย จะให้มาวิจารณ์ด้วยคำพูดแบบขวานผ่าซากอะไรนั่นทำไม่เป็นจริงๆ แต่!...ถ้าต้องการงานวิจารณ์นิยายแบบละเอียดยิบขนาด Full HD แล้วล่ะก็ ขอบอกว่าทำได้ครับ เริ่มกันเลยนะ ^^

 -.เกณฑ์การให้คะแนน.-

เริ่มที่ชื่อเรื่องครับ ให้ 9/10

                ชื่อภาษาอังกฤษเป็นชื่อโรงเรียน ส่วนชื่อภาษาไทยเป็นสิ่งที่ขยายว่านิยายเป็นแนวไหน ทำให้รู้ได้รางๆ ว่านิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับนักเรียนห้องสิบสามของโรงเรียนเซนต์แมคนิเคิล และพวกเขาเป็นนักล่า ส่วนเรื่องความดึงดูด อันนี้ผมขอขวางโลกหน่อยนะว่า 'ยัง' ไม่ถึงขั้นดึงดูดได้จริงๆ อาจเป็นเพราะไม่ใช่ขานิยายแนวนี้ก็ได้ ตอนแรกกะจะให้แปด แต่พอเปิดเข้ามาอ่านข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องก็รู้สึกน่าสนใจขึ้นมา เพราะมันช่วยเสริมให้ชื่อเรื่องน่าสนใจ เลยขอเพิ่มคะแนน +1 ครับ ^^

การจัดหน้ากระดาษ ให้ 3/5

                ในบทนำจัดหน้ากระดาษได้ดูดีทีเดียวครับ มีการเว้นหนึ่งบรรทัดต่อหนึ่งประโยค แต่ตั้งแต่บทนำครึ่งหลังไปจนถึงหลังจากนั้นดันไม่ได้เว้น แต่ก็ยังดีที่พี่แพรเลือกใช้ตัวหนังสือขนาดใหญ่ ทำให้ไม่ได้อ่านแล้วติดกันเป็นพรืดหรือปวดตาเท่าไหร่นัก จนมาถึงบทที่หกแล้วถึงค่อยกลับไปเว้นบรรทัดแบบบทนำอย่างเดิม

                เพิ่มเติมครับ มีบางบทที่เว้นระหว่างฉากเยอะบ้างน้อยบ้าง ไม่สมดุลกัน

 
พล็อตเรื่อง 7/10

                เป็นพล็อตที่เรียกได้ว่าน่าติดตามครับ แต่ขอติหน่อยตรงที่ผ่านไปแล้วหกบทยังไม่ค่อยหลุดไปถึงสิ่งที่จะแสดงความเป็น 'นักล่า' ของพระเอกกับเพื่อนพระเอกเลย ยังดีที่พวกรุ่นพี่พอจะออกมาแสดงความสามารถให้ดูบ้าง ทำให้เราพอจะเดาทางได้แล้วนะ ว่าเนื้อเรื่องต่อๆ ไป เด็กปีหนึ่งห้องสิบสามก็คงจะต้องโดนฝึกอะไรแบบนี้ล่ะ แล้วก็ขอหักในตอนที่เด็กๆ ห้องสิบสามไปเจอเรื่องเกี่ยวกับตัวเองในเว็บบอร์ดโรงเรียนกับพวกความไม่สมเหตุสมผลอีกเล็กๆ น้อยๆ เหตุผลเพราะอะไรเดี๋ยวไปดูกันครับ

 เนื้อเรื่อง 25/35

บทนำ - เปิดเรื่องมาได้น่าสงสัยมากครับ...ใช่ น่าสงสัยมากว่าทำไมกิตติถึงโดนน้าจับขัง ไม่ได้บอกอาการหรือท่าทางของน้าด้วยว่าเมาอยู่หรือเปล่า? หรือถ้าน้าไม่ได้เมา กิตติทำอะไรถึงโดนขังในห้องเก็บของ? น้ามีความแค้นกับพ่อกิตติที่เป็นสามีของพี่สาวหรือเปล่า? แล้วถ้ากิตติจะโดนจับขายจริงๆ ทำไมคุณน้าไม่ถนอมหน่อย กะจะแค่ไม่ให้ตาย แต่ไม่รักษาความหล่อไว้ให้เด็กหนุ่มเลยเหรอ

ดูประโยคพวกนี้ครับ - นั่นคือรูปครอบครัวที่เหลือเพียงไม่กี่ใบของเขา...! > ลบจุดสามตัวออกได้ไหม แล้วใส่เครื่องหมายตกใจไปเลย               

นี่ด้วย - "นี่ถ้าไม่ใช่เด็กมีต่อย!" ร่างสูงยิ้มมุมปาก  >>  ใส่เครื่องหมายตกใจแต่บอกว่ายิ้มมุมปาก จินตนาการไม่ถูกเลยครับว่าอีเจมีอารมณ์แบบไหนอยู่

                บทที่ 1 - มีประโยคที่ใช้คำแปลกๆ อยู่ครับ - มองไม่เห็นอะไรนอกจากดาวนับล้านๆดวงที่กำลังประดับฟากฟ้า > ใช้คำว่ากำลังไม่ได้หรอกมั้ง ตัดออกน่าจะดีครับ

ทางตรงหน้าเป็นทางขึ้นเขา สูงซะด้วย! > พอใส่คำว่า สูงซะด้วย! มาแล้วมันแปลกๆ  ทำให้ปกติที่ต้องเป็นบุรุษสรรพนามที่สาม ดันกลายเป็นที่หนึ่ง ทำให้อ่านแล้วขัดๆ ในบทอื่นๆ ก็มีแบบนี้นะครับในด้านของเนื้อหา บทนี้เล่าถึงคืนแรกและเช้าวันแรกที่กิตติได้มาอยู่ที่นี่ ผมรู้สึกสงสัยนะว่าทำไมคนที่มาอยู่ก่อนหน้าเขาถึงไม่รู้วันเปิดเทอม  มันเข้าใจได้ว่าในที่พักอยู่กันแค่นักเรียนและไม่มีผู้ดูแล คงจะไม่มีใครบอกรายละเอียดที่อยากรู้ให้ แต่...ไม่มีใครพูดถึงเลยว่ามีกฎห้ามออกนอกที่พักหรือเปล่า? คนแรกที่มาอยู่คือเมื่อเดือนก่อน เขาไม่มีความอยากรู้อยากเห็นเลยเหรอว่าภายนอกที่พักมีอะไร ถ้ามีสักคนได้ออกไปก็อาจจะได้รู้วันเปิดเทอมนะ

อ้อๆ! แต่ถึงจะมีกฎว่าห้ามออกนอกที่พัก  แต่อีเจก็เอาเด็กใหม่มาส่งอยู่เรื่อยๆ ไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมนักเรียนในความดูแลของเขาไม่คิดจะถามเรื่องที่ควรรู้เลย  หรืออีเจเกรียนเกินไป นักเรียนเลยไม่กล้ายุ่งด้วย?

อีกอย่างคือคำพูดของสร้อยที่ชมแพร - "โห! เธอนี่มันเทพชะมัด ทำอาหารเลี้ยงคนทั้งหอได้" สร้อยกล่าวชมจากใจเมื่อเห็นว่าแพรคอยรับหน้าที่นี้ตั้งแต่สามอาทิตย์ก่อน  > ดูนะ คนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายวันหรือหลายสัปดาห์แล้วไม่น่าจะพูดชมกันแบบนี้  หรือถ้าสร้อยแค่คิดจะแกล้งชมขำๆ ก็น่าจะตัดคำว่า 'ชมจากใจ' ออก

บทที่ 2 - ฉากแรกๆ เลย แพรยกหม้อติดมือมาด้วยทำไม? ไม่มีฉากไหนที่บรรยายว่าทุกคนได้กินอาหารเช้าเลยนี่นา? ช่วยเพิ่มเติมด้วยครับ

มีการบรรยายแบบบุรุษสรรพนามที่หนึ่งโผล่แซมๆ มาเป็นระยะๆ ครับ แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรนะ เห็นได้บ่อยในนิยายปกติอยู่แล้ว อยากตัดออกไหมก็แล้วแต่การตัดสินใจของผู้เขียนครับมีฉากที่คุณครูหัวเราะนักเรียนมาสายด้วย มันดูแปลกๆ นะครับ แค่ให้นักเรียนด้วยกันหัวเราะก็พอแล้วนี่ คุณครูแสดงท่าทีอย่างนี้มันดูไม่เหมาะเลยทึ่งมากที่มีเด็กวัยรุ่นช่วยกันเติมน้ำมันรถบัสเต็มถังได้

บทที่ 3 - ในตอนที่มงคลเปิดเจอเว็บบอร์ดโรงเรียน ผมว่ามันไม่น่าเป็นไปได้นะที่เว็บโรงเรียนจะเอาเรื่องเสียหายของนักเรียนมาเขียนโชว์ แต่ถ้าเป็นเว็บบอร์ดที่สามารถให้นักเรียนด้วยกันตั้งกระทู้ได้ แล้วไม่มีแอดมินคอยดูแลเลยเหรอครับ? ปล่อยให้มีข้อมูลแบบนี้มาอยู่ในเว็บของโรงเรียนดังที่มีทั้งเชื้อพระวงศ์ ลูกเศรษฐี ฯลฯ มาสมัครเข้าเรียน แถมยังอัพเดตข่าวที่ห้องสิบสามมาสายได้ไวมาก ทั้งๆ ที่เรื่องเพิ่งจะเกิดเมื่อเช้านี้เอง

ในประโยคสนทนา มีบางคำที่คนธรรมดาไม่น่าพูด อย่างคำว่า 'ไฉนเลย'เด็กๆ ใจกล้าน่าดูครับที่เดินเข้าไปในป่า ไม่มีใครอิดออดเลยสักคนแม้แต่เด็กผู้หญิง พวกเขาอาจจะมีสายเลือดนักล่าอยู่ในตัวแล้วก็ได้เนอะ

บทที่ 4 - ตอนกิตติสลบไปแล้วตื่นขึ้นมาท่ามกลางเพื่อนๆ แล้วเขาบอกว่าเจอผู้หญิงจะฆ่านี่ไม่น่ามีใครหัวเราะนะ น่าจะเป็นห่วงมากกว่า ในหมอกลงจัดแบบนั้นถ้าใครเล่าอะไรให้ผมฟังก็คงจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แอบกลัวหน่อยๆด้วย แต่คงไม่มีใครหัวเราะกับเหตุการณ์แบบนี้แน่ๆ

บทที่ 5 - พี่แดนดินแนะนำตัวว่า 'เป็นหัวหน้าห้องสองทับสิบสามมาปีกว่าแล้ว' เฮ้ยๆ! ไม่ใช่ว่ามันเพิ่งจะเริ่มปีการศึกษาเรอะ? ทำไมเป็นหัวหน้าห้องนี้มาตั้งปีกว่า หรือเขาจะเหมารวมกับตอนปีหนึ่งด้วย? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ช่วยขยายความประโยคนี้ทีครับ มันก็เดาได้น่ะแหละ แต่ขัดหูขัดตาไปหน่อย

บทนี้ข้อสงสัยน้อยครับ คำผิดน้อยด้วย แต่การเว้นวรรคผิดยังมีนะ

บทที่ 6 -มันไม่มีอะไรมากจริงๆ ผิดเล็กๆ น้อยๆ แต่ซ้ำกับพวกบทก่อนหน้านี้ที่ได้บอกไปแล้ว

คำผิด + ภาษาในเรื่อง 16/20

          เอาล่ะๆ มาถึงช่วงที่ผมถนัดที่สุดละ...ก่อนหน้านี้ผมพิมพ์ไปเยอะมากเกี่ยวกับการใช้ภาษา จนเริ่มกลัวว่าตัวเองจะไม่มีอะไรให้เขียนในหัวข้อนี้ ซึ่งก็จริงด้วยแฮะ...เหอะๆ

คำผิดไม่ได้มีเยอะมากในบางบทครับ แต่บางบทก็มีทุกย่อหน้าเลยนะ ผมยกตัวอย่างไม่ไหวจริงๆ ลองหาดูเองก่อน(ที่จริงร้านอื่นเขาก็มาบอกไว้แล้วแหละ) แต่สิ่งที่น่าพูดถึงสุดๆ ก็คือการเว้นวรรค เห็นเยอะมากว่าคำที่ควรเว้นก็ไม่เว้น คำที่ไม่ต้องเว้นเลยก็เผลอเว้นให้ซะอย่างนั้น มีอยู่ในทุกบทเลยครับเรื่องนี้

การใช้ภาษาจัดว่าดีครับ บทบรรยายทำได้ดีในระดับหนึ่ง อ่านแล้วไม่ค่อยติด(จะไปติดเรื่องคำผิดกับเว้นวรรคนั่นล่ะเนอะ) ส่วนประโยคสนทนาดูไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ มันไม่ได้ผิดหรอกนะถ้าจะให้ตัวละครใช้ภาษาแบบเดียวกับในหนังฝรั่ง แต่มันก็เหมือนมากไปก็รู้สึกแปลกๆ นะ เพราะนี่คือตัวหนังสือที่ใช้อ่าน คนอ่านไม่ได้ยินน้ำเสียงของตัวละครหรอกครับ เขาใช้จินตนาการเอา ถ้าไม่ดีก็คือจะไม่ดีเลย

เพิ่มเติมนะ การใส่ไม้ยมก ควรจะเคาะเสปซบาร์หนึ่งครั้งเพื่อความสวยงาม

รถสปอร์ตขับต่อมาเรื่อยๆเมื่อรอบข้างมีเพียงป่าไม้ตั้งทิวแถวเป็นแนว กิตติหมดความสนใจจากสองข้างทางทันที เวลาผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมง ระยะทางคร่าวๆจากประสาทตรงมาทางนี้ราวๆสี่สิบกิโลเมตร เพราะอีเจขับด้วยความเร็วคงที่ราวๆแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง จะเห็นได้ว่าประโยคนี้ใช้ไม้ยมกเยอะมาก มีคำซ้ำเยอะด้วย ทำให้อ่านแล้วสะดุดเป็นช่วงๆ

ประโยคสนทนาที่มีคำหยาบ ตัวผมเองไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้นะเพราะรับได้ แต่จะเตือนเอาไว้ว่าคนอ่านส่วนมากในเด็กดีเขาไม่ได้เป็นแบบผมอ่ะดิ จะแก้ดีไหมก็ให้พี่แพรพิจารณาดูเอานะครับ

ความชอบส่วนตัว 4/5

เนื่องจากเนื้อหายังไม่ไปไหนมาก ตัวผมเองก็ยังบอกไม่ได้อ่ะว่าชอบมากแค่ไหน แถมนี่ไม่ใช่แนวที่ถนัดอีก แต่ด้วยเนื้อเรื่องที่มีปริศนาเยอะและภาษาบรรยายสละสลวยทำให้น่าสนใจดีครับ ให้สี่เลยแล้วกัน ^^

อ้อๆ! จะบอกว่าเลขสิบสามเป็นเลขโปรดผมครับ เพราะงั้นก็แอบถูกใจเรื่องนี้ด้วยตอนเห็นชื่อเรื่องนะ แหะๆ

ตัวละคร 12/15

นิยายที่มีตัวละครเยอะไม่ได้ผิดครับ คนอ่านบางคนเขาไม่ชอบแต่ผมชอบนะ มันทำให้ดูเหมือนเป็นสังคมจริงๆ ไม่ใช่ว่าดำเนินเรื่องแค่เฉพาะตัวเอกสามคนหรือสี่คน แต่!...แทบแยกเอกลักษณ์ของแต่ละคนไม่ออกเลยครับ มีอยู่ไม่กี่คนที่จำได้เพราะชื่อ,ลักษณะ,หน้าที่ ของเขาเด่น อย่างเช่น

กิตติ แน่นอนว่ารายนี้เป็นพระเอก จะให้จำไม่ได้ก็ยังไงๆ อยู่ จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นนิสัยเด่นๆ ของเขาเลย ดูเป็นแค่เด็กธรรมดาเอง ขี้กลัวบ้าง กล้าบ้าง ตั้ม รูมเมทของกิตติ แอบเล็กๆ เป็นคนเฮฮาบ้าง แต่มันก็มีตัวละครอื่นที่นิสัยแบบนี้เหมือนกันนะ ไม่ใช่ว่าคล้ายกันเล็กๆ แต่แทบเหมือนแบล็ค จำได้เพราะเขาผิวเข้มเหมือนชื่อ และดูเป็นพี่ใหญ่ดีด้วยแพร ตัวละครนี้ตั้งให้ชื่อเหมือนผู้แต่งใช่ป่ะครับ? ผมจำได้เพราะเธอเป็นแม่ครัวเพียงคนเดียวของหอพัก

อาจจะดูขวางโลกไปหน่อยนะที่ผมติเรื่องตัวละครไม่เด่น ต่างจากคนอื่นๆ ที่เขามาชมเรื่องตัวละคร นี่เป็นความเห็นที่อ่านแล้วคิดจากใจจริงเลยว่ามันเป็นอย่างนี้ เลยขอติเรื่องนี้

แหะๆ จบแล้วครับผม นี่เป็นบทวิจารณ์จากนักวิจารณ์มือใหม่ และนิยายของตัวผมเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณเท่าไหร่ร้อกกก แต่นี่ก็พยายามจะใช้ความเป็นกลางและอ่านให้ละเอียดที่สุดแล้วนะ เพราะตัวพี่แพรเองเลือกมงกุฎทองมา ผมเลยจัดเต็มครับ หวังว่าจะพอใจนะ >_<

รวมคะแนน : 76/100

 

อย่าซีเรียสกับเรื่องคะแนนมากนะอย่าลืมแปะแบนเนอร์ทางร้าน แล้วfeedbackมาให้ทางร้านและกลับมาอุดหนุนร้านเราอีกครั้งนะครับ

 Receive

(จัดชิดซ้ายเลยครับ)

ท่านมีนามว่าอะไรขอรับ? :

ขอคำวิจารณ์ให้ร้านนี้ยาวๆสัก 3-4 บรรทัดหน่อยได้มั้ยขอรับ? :

ถ้ามีคะแนนเต็ม 100 ให้เท่าไร่หรือขอรับ? :