คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [Btween] PrInCeSs SeNd - เสี้ยวชีวิตที่มีเธอ
ชื่อเรื่อง: เสี้ยวชีวิตที่มีเธอ
นามปากกา: ดิว อนันตกาล
http://my.dek-d.com/dewbloodmetal/writer/view.php?id=1112330
เกณฑ์การให้คะแนน
สวัสดีครับ ผมทวีนหรือบีทวีนเองนะครับ^^ //โบกมือทักทาย กว่าจะส่งงานให้ก็นานเลย ฮ่าๆ อย่างแรกที่จะพูดก็คือขอกราบความพระคุณที่ท่านไว้ใจให้ร้านเราวิจารณ์ให้นะก้าบ ^ /|\ ^
-ชื่อเรื่อง ( 5 / 10)
ชื่อเรื่องดูไม่เข้ากับเนื้อเรื่องสักเท่าไหร่นะครับ ‘เสี้ยวชีวิตที่มีเธอ’ ความหมายมันดูว่าได้เจอกันแค่ชั่ววูบ ซึ่งมันก็ตรงกันนั่นแหละ แต่ที่ไม่ตรงกันก็คือ เนื้อเรื่องมันดูไม่เศร้าเหมือนชื่อเรื่อง มันดูแค่เหงา ๆ นะครับ แม้ชื่อเรื่องจะฟังดูน่าอ่าน แต่เนื้อเรื่องมันต่างกันมากนะครับ ดังนั้นคะแนนที่ผมให้ก็น่าจะเหมาะสมแล้วนะครัช ^_^
- การจัดหน้ากระดาษ ( 4 / 5)
จัดหน้ากระดาษได้ดีมากครับ ผมชอบ จัดย่อหน้าได้ดี แต่ติดตรงที่ว่ากด space bar ขึ้นบรรทัดใหม่มากเกินไป ผมจะยกตัวอย่างให้ดูนะครับ เช่น
“สวัสดี เราวินเอง”
หนุ่มผมดำสวมแว่นตากล่าวทักทายเธออย่างเจ้าชู้นิด ๆ
จริง ๆ คูณลูกค้าเขียนติดกันเลยก็ได้นะครับ เช่น “สวัสดี เราวินเอง” หนุ่มผมดำสวมแว่นตากล่าวทักทายเธออย่างเจ้าชู้นิด ๆ
- พล๊อตเรื่อง ( 7 / 10)
เนื้อเรื่องโดยคร่าวที่ผมสามารถจับจุดได้ก็คือ ฝันถึงเรื่องราวในอดีต และเหมือนกับได้ย้อนกลับไปโดยที่เราไม่รู้ตัว แล้วก็ไปเจอกับเธอคนรัก เจอกันได้ไม่นาน เธอก็หายไปและก็ไม่ได้เจอกันอีก ทำให้เขาเศร้า แล้วก็มาพบกันอีก และก็ได้รับรู้ตัวตนของไหมเพิ่มขึ้น คงจะประมาณนี้ใช่มั้ยครับ อืมโดยส่วนตัวชอบพล็อตนะครับ แต่มันดูไม่ค่อยน่าติดตามสักเท่าไหร่ ยังไงซะก็ถือว่าดีครับ ถูกใจ ^_^b
- เนื้อเรื่อง ( 25 / 35)
บทนำ: ขอบอกว่าชอบมาก แต่ไม่ได้มากที่สุดดังนั้นจึงมีข้อเสียครับ มาบรรทัดแรกเริ่มเรื่อง ตรงบรรยายหลังคำว่า เสียงควรจะมีคำว่า ‘ประหลาด’ แทรกเข้ามา ย่อหน้าที่สอง คำว่าเหยียบเดิน มันจะดูไม่สละสลวย ดังนั้นเปลี่ยนเป็นยืน น่าจะดูดีขึ้น มาถึงบรรทัดที่เขียนว่า ‘ความต้องการของฉันน่ะหรอ?’ คำว่าหรอควรใช้เหรอ หรือคำว่าหรือมากกว่านะครับ (อันนี้เป็นทั้งเรื่องเลย)
บทที่1: บรรทัดที่สามตั้งแต่ซึ่ง ไปจนถึงเหตุ ไม่ต้องเขียน เพราะมันจะทำให้ภาษาไม่สละสลวย ย่อหน้าที่สาม ตรงนี้ดูจะเพ้อมากเกินไปนะครับ อาจจะเขียนแค่ว่า ‘อากาศวันนี้ร้อนอบอ้าวมากกว่าปกติ... แล้วที่เหลือจะพูดอย่างไรก็ได้ แต่ไม่ต้องเอาวิทยาศาสตร์มาเกี่ยวข้องมาก ย่อหน้าที่สี่ บรรทัดที่สองตั้งแต่คำว่าเหมือนไปจนถึงปะ ไม่ต้องมีนะครับ
บทที่2:ไม่มีข้อเสีย
บทที่3:เสียงโทรศัพท์มาควรใช้คำว่า ตู๊ด...... มากกว่าตุ๊ดๆๆๆๆๆ
บทที่4:ย่อหน้าที่สอง ทั้งบรรทัดไม่ต้องมี ไม่ก็ทำให้มันตลกมากกว่านี้ เพราะมันเหมือนพูดติดตลก แต่มันไม่ตลก ตอนนี้เริ่มมีปายแล้วดังนั้น ปายมักจะชอบพูดว่าผม แต่ถึงอย่างไรพูดกับเพื่อนผู้ชายมันก็ไม่เหมาะ แต่ถ้าพูดกับผู้หญิงไม่เป็นไร เพราะเหมือนเป็นการให้เกียรติสตรี
บทที่5:มีบางอันที่ไม่ได้อธิบายดังนั้นควรจะอธิบายแทบทุกประโยคนะครับ แล้วก็บางอันมาอธิบายอีกบรรทัดหนึ่ง เอาบรรทัดเดียวกันเลยก็ได้
บทที่6:เริ่มบทมามันก็อธิบายดูไม่รู้เรื่อง และบรรทัดต่อไปหลังจากเขียนวัน มันก็ดูเหมือนว่ามีอากาศหนาวแค่สองวัน และชอบตัดบทเร็วเกินไปมีตรงจุดหนึ่งที่มี”ไม่เชื่อ...” ไปจนถึงเหี่ยวเฉาไม่ต้องมีเพราะมันไม่จำเป็นต้องเขียน บทนี้มีอีกหลายอย่างมาก แต่ขอนำมาแค่นี้โดยพอสังเขป
บทที่7:ช่วงพักเที่ยงเพื่อนสนิทของผมที่ชื่อปาย มันจะดูเพราะมากกว่าแค่คำว่า ปาย และตรงวันที่14 ควรจะอธิบายมากกว่านี้เช่น วันต่อมา วันที่14 กุมภาพันธ์ วันแห่งความรักที่ใคร ๆ ก็ตั้งตารอวันนี้ วันที่ใคร ๆ เขาจะส่งมอบความรักให้แก่กัน เป็นโอกาสดีใครคนหนึ่งที่แอบชอบอีกคนหนึ่งจะมาสารภาพรัก วันแห่งความสุขระหว่างหนุ่มสาว แต่นั่น... มันม่มีความหมายอะไรกับผมเลย ถ้าผมยังไม่เจอเธอคนนั้น
บทที่8:ตรงสองบรรทัดแรกควรเอาไปไว้ที่บทก่อนหน้า ที่เหลือก็ไม่มีเลย เพราะชอบมาก
บทที่9:บทนี้ก็ไม่มีข้อเสีย
ยังมีข้อเสียอีกหลายอย่างที่ยังไม่ให้แจ้งให้ทราบ ดังนั้นไม่ต้องตกใจกับคะแนนะนะครับ ข้อเสียของคุณอยู่ที่ว่า เขียนแบบเรียงความมากเกินไป บรรยายมาก แต่มันไม่ลึกซึ้ง แค่นั้นเอง
- คำผิด (18 /20)
มีน้อยมากครับ อันนี้น่าชื่นชม มีน้อยคนมากที่คำผิดแทบจะหาไม่เจอ แต่อาจจะใช้คำไม่ค่อยสละสลวยสักเท่าไหร่นะครับ เช่น งง ใช้บ่อยเกินไป อาจจะให้ว่า ฉงน ก็ได้นะครับ
- ความชอบส่วนตัว (2 / 5)
โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบนะครับ เผอิญเป็นคนไม่ชอบนิยายแนวโรแมนติกซะเท่าไหร่ ส่วนใหญ่อ่านแต่แฟนตาซี หน่ะสิครับ แต่คะแนนที่ให้เนี่ย เป็นเพราะตอนเริ่มต้นบทนั่นแหละครับ ผมชอบมาก ถึงมากที่สุดฮะ
- ตัวละคร ( 7 / 15)
ความน่าสนใจของตัวละครผมจะขอจับจุดเป็นทีละคนนะครับ
รัตน์ = ในตัวของรัตน์ เป็นหนุ่มธรรมดาสามัญ ไม่ได้ผิดปกติไปมากเท่าไหร่ ดังนั้นจึงกลายเป็นพระเอกที่ไม่มีจุดเด่นเอาซะเลย พระเอกควรจะมีจุดเด่นที่ทำให้ผู้คนจดจำ แต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้นน่ะครับ ดังนั้นขอแก้ตรงจุดนี้สักหน่อยนะครับ
ไหม = ไหมเป็นสาวปริศนาที่ทำให้หัวใจของรัตน์เริ่มหวั่นไหว เป็นสาวที่น่ารักและน่าค้นหาในเวลาเดียวกัน เป็นนางเอกที่น่าติดตามชีวตของเธอจริง ๆ
ปาย = เพื่อนสนิทขี้แซวของรัตน์ เป็นคนที่ฉลาดด้านวิเคราะห์ ร่าเริง แต่ถ้าเขาจริงจังเมื่อไหร่เขาจะดูน่าเกรงขามทันที แม้จะจริงจังในเรื่องที่ไม่ควรจริงจังสักเท่าไร(ในความคิดส่วนตัวนะ) ก็เป็นอีกคาแรกเตอร์ที่น่าจดจำเช่นกัน
มาถึงคาแรกเตอร์หลักสุดท้าย
พลอย = สาวชอบเหวี่ยง ชอบวีน ประธานสภาที่ใคร ๆ ก็ต่างนับถือ แต่ในอีกมุมมองหนึ่งเธอทั้ง บ้า ทั้งคลั่ง และทำตัวแปลกประหลาด คาแรกเตอร์นี้สำหรับคนอื่น ๆ คงจะคิดว่ามันพิเศษ แต่สำหรับผมไม่! เพราะมันก็เหมือนผู้หญิงธรรดาทั่วไป ไม่ได้พิเศษอะไรนัก ดังนั้นตัวละครนี้ผมขอบอกตรง ๆ เลยว่าไม่ชอบ
รวมคะแนน เต็ม 100 ได้ 68 คะแนน
Receive
(จัดชิดซ้ายเลยครับ)
ท่านมีนามว่าอะไรขอรับ? :
ขอคำวิจารณ์ให้ร้านนี้ยาวๆสัก 3-4 บรรทัดหน่อยได้มั้ยขอรับ? :
ถ้ามีคะแนนเต็ม 100 ให้เท่าไร่หรือขอรับ? :
ความคิดเห็น