รักลุ้นๆของยัยดีเจ

ลำดับตอนที่ #1 : หน้าที่ของชั้นนน

               
                / สวัสดีคร้า...เพื่อนๆที่น่ารักทุกคน ขอโทษทีนะค่ะที่มาสาย...เอาล่ะ มาเจอกันอีกครั้งกับ DJ แอลคีนผู้แสนน่ารัก อิอิ.. เฮ้อใกล้จะเข้าเรียนคาบเช้ากันแร้ว เพื่อนๆมีความสุขดีมั๊ยค่ะแต่แอลคีนไม่มีความสุขเลยอ่ะต้องเข้าเรียนอีกแร้ว ...อิอิ  ล้อเล่นค่ะ มาโรงเรียนก็ต้องมาเรียนใช่มั๊ยค่ะอย่าเกเรนะค่ะ แต่คีนขอแอบงีบล่ะกัน...ซะงั้น!!! เอาล่ะค่ะก่อนเข้าเรียนเพื่อหาความรู้กับอาจารย์มาเอาเกร็ดเล็กๆน้อยๆกับคีนกันก่อนค่ะ/

                เสียงดีเจสาวโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งดังขึ้น เธอเป็นสาวน่ารัก ร่างบางที่มีหนุ่มๆต่างก็ตามแจกขนมจีบ (ไม่เอาซาลาเปา)กันให้เธอ แต่ไม่มีใครขายออกเลย...เพราะเธอไม่สนใจ....มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เธอกำลังใช้ความพยายามอยู่...

                /หัวข้อของเช้าวันนี้ เพื่อนตัวดีของคีนเป็นคนให้มาค่ะ เรื่อง ‘ เพื่อนกับแฟน’ น่าสนใจใช่มั๊ยล่ะ/

                เมื่อพูดถึงหัวข้อของเรื่องที่ DJ จะพูดนักเรียนส่วนมาก(จะเป็นนักเรียนหญิง)ต่างก็ฟังสิ่งที่ DJ สาวกำลังจะพูด เธอพูดได้อย่างน่าฟังและดึงดูดคนฟังได้มาก

                / เพื่อนกับแฟน...คืออะไร คีนก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่เข้าใจก็คือ เพื่อนก็คือคนที่เข้าอกเข้าใจและรักเราที่สุด รับฟังปัญหาของเราและอยู่เคียงข้างเราตลอด...ในขณะที่แฟนก็คือคนที่เราคิดจะใช่ชีวิตคู่กับเขา....คีนพูดถูกมั๊ยอ่ะ...และรักเรา..รึป่าว..แต่ยังไงคีนว่าเพื่อนก็สำคัญที่สุดค่ะเพราะคีนไม่รู้ว่าแฟนสำคัญยังไง...เอาเป็นว่ารักเพื่อนให้มากๆนะค่ะส่วนคนที่มีแฟนก็รักแฟนด้วยล่ะ ระวังเขาจะแอบไปมีกิ๊กนะค่ะ..อุ๊ย!!! คีนไม่ได้พูดให้เกิดความแตกแยกนะค่ะ  ยังไงก็เก็บเอาความทรงจำดีๆทั้งของเพื่อนและของแฟนไว้ล่ะกันค่ะ อ้อ..มีสุภาษิตดีๆมาฝากค่ะ

‘ Memory is the treasurer of the mind ’ ( ความทรงจำเป็นขุมทรัพย์ของจิตใจ )

 เอาล่ะเพื่อนๆเข้าเรียนกันได้แร้วนะค่ะ  แล้วคีนจะมารับใช้ใหม่ค่ะ ...ไปล่ะ..แล้วเจอกันค่ะ.../

“ยัยนี่พูดแต่อะไร ไร้สาระจริงๆ “

เจไดหนุ่มขวัญใจประชาชีผู้มีใบหน้าไม่เท่าไรก็แค่.... สูง..ขาว..หน้าจะเข้มก็ไม่เชิงหวานก็ไม่เชิง..จมูกโด่ง..คิ้วเข้ม..ปากเรียวได้รูป..โดยเฉพาะรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้านั้นทำให้สาวๆถึงกับวูบไหวทุกครั้งที่เจอกับรอยยิ้มนั้น...

 “อะไรของแกว่ะไอ้ได..แอลคีนเค้าออกจะพูดได้น่ารัก น่าชัง” เต็งหนึ่งเพื่อนซี้ของเจไดเขามีรูปร่างสูง...ขาว...หน้าตาจัดว่าดีมากคนหนึ่งผมเขาซอยสูงรากผมระต้นคอสีน้ำอ่อนมีใบหน้าและแววตาขี้เล่นแฝงอยู่

 “น่ารักตรงไหนว่ะ ปากก็จัดใช่ย่อย” เจไดพูดอย่างอารมณ์เสียเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อเช้า

“อะไรของแกว่ะเค้าไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย.. เต็งหนึ่งแก้ต่างให้แอลคีน

“คีน วันนี้ไม่จัดรายการหรอ..”ติน หรือ ’ฤติณ’ เพื่อนชายในกลุ่มที่เป็นขวัญใจของสาวๆในห้องเขามีรูปร่างสูงโปร่งหุ่นนักกีฬาใบหน้าเกล้งเกลา จมูกโด่ง คิ้วเรียงตัวสวย ปากสีชมพู่เป็นกระจับ มีดวงตาสีน้ำตาลแววตาที่มีเสน่ห์  มีสาวๆหลงเขาไม่น้อยทีเดียว เขาเอ่ยปากบอกเพื่อนที่กำลังเม้าส์ได้อรรถรส

“ เฮ้ย!!!...ไม่ทันแล้ว....ฉันไปก่อนนะ...แล้วเจอกัน”  แอลคีนสาวน้อยน่ารัก เจ้าของใบหน้าเรียวเล็ก ตาโต จมูกโด่งเล็กๆ ปากหน่อยๆ  ผมสีดำแกมน้ำตาลนิดๆตัดซอยสไตล์สาวญี่ปุ่น ยาวเหยียดกลางหลัง นักเรียนชั้น ม.5/5 รีบบอกเพื่อนๆของเธอเมื่อก้มมองนาฬิกาข้อมือเรือนเล็ก

                แอลคีนรีบวิ่งอย่างสุดชีวิต ลืมได้ยังไงเนี๊ย!!หน้าที่สำคัญนะนั้น... วิ่งโดยไม่รู้ว่าอีกฝั่งมี 2 หนุ่มกำลังเดินมา

                 เฮ้ย!!!!         ผลั่ก!!! ....ตุบบบบ...

“โอ๊ย เดินยังไงของเธอเนี๊ย!!” เด็กหนุ่มที่โดนชนล้มลงในขณะที่มีร่างเด็กสาวน่าตาน่ารักทับอยู่บนร่างของเขา โดยมีเพื่อนของเด็กหนุ่มจ้องตาไม่กระพริบ เมื่อได้สติเธอรีบลุกและกำลังจะวิ่งไป แต่มือของเด็กหนุ่มคว้าข้อมือเล็กๆของเธอเอาไว้ได้ทัน

“ปล่อยฉันนะ ไอ้เจไดบ้า..ฉันรีบ..” แอลคีนพยายามสลัดข้อมือของเด็กหนุ่ม 

“ชนแล้วไม่ขอโทษ ยังมีหน้ามาว่าอีก ยัยปัญญาอ่อน” เจไดต่อว่าเธอ

“ฉันไม่ผิดนายอยากมาขว้างทำไมล่ะ ไอ้บ้า ปล่อยนะ” แอลคีนตะโกนเสียงดังลั่นทำให้นักเรียนแถวนั้นเจอดูพวกเขาอยู่

“ ศรัณณิญา เธอไม่จัดรายการหรอวันนี้” ขณะที่กำลังโต้เถียงกันอยู่อาจารย์ศวิมล ที่ปรึกษาของงชมรม

วิทยุกระจายเสียงถามขึ้นเมื่อเห็นเธอยืนทะเลาะกับเด็กหนุ่ม

“ไปค่ะ อาจารย์ จะไปเดี่ยวนี้ล่ะค่ะ...ขอบคุณค่ะอาจารย์” จากนั้นเธอก็วิ่งหนีไปเลย

“เฮ้ย!!! เดี่ยวววว “ เจไดกำลังจะเอ่ยแต่อาจารย์กลับมองหน้าทำให้เขาเงียบลง

“เธอมีปัญหาอะไรกับศรัณณิญารึเปล่า นายจาวิกัลย์” อาจารย์ถามเขาเสียงเข้ม

                “เปล่าครับอาจารย์ไม่มีอะไรครับแค่ทักทายกันเฉยๆครับ” เต็งหนึ่งพูดหลังจากที่เงียบอยู่นาน

                หลังจากคิดถึงเรื่องเมื่อเช้าทำให้เขาหงุดหงิดมาก และยิ่งเห็นเพื่อนของเขาหลงยัยคีนขนาดนี้ทำให้เขายิ่งอารมญ์เสียไปใหญ่

                “แกจะเพ้อถึงเมื่อไรเนี๊ย!!ไอ้เต็ง” เขาถามเสียงดัง

                “ก็เมื่อฉันได้เป็นแฟนแอลคีนน่ะสิ” พูดแล้วเต็งหนึ่งก็ยิ้มอยู่คนเดียวไม่มีใครรู้ความคิดของเขา ไอ้เจไดเอ้ย แกเสร็จฉันแน่....

                ด้านแอลคีนหลังจากจัดรายการเสร็จก็มาเข้าเรียนคาบนี้เป็นคาบสังคมสุดแสนจะน่าเบื่อนักเรียนบางคนก็นั่งฟังเพลงบางคนอ่านหนังสือ นิยายบ้าง แม็กกาซีนบ้าง ส่วนน้อยนักที่จะตั้งใจเรียน ส่วนแอลคีนก็มีกิจกรรมเด็ดของเธอคือ อ่านหนังสือแม็กกาซีนหน้าปกเป็นนักร้องบอยแบรนด์สุดฮ็อตที่มีถึง 13 คน  Super Junior นั่นเอง ( อิอิ )

                “เฮ้...เนด้ง  ดูน้องด้งสิน่ารักเปงบ้าเรยอ่ะ”แอลคีนพูดพลางยื่นหนังสือที่มีรูปดงแฮและมีรายละเอียดนิดหน่อยให้กับเพื่อนสาวในห้องอีกคนเธอมีรูปร่างสมส่วนดูดีและน่ารัก

                “อุ้ย..น่ารักจัง ดงแฮของฉัน” แอมพูดขึ้นตอนนี้ชื่อของเธอถูกเพื่อนสาวเปลี่ยนซะแล้วจากเนเน่ชื่อน่ารักที่เธอชื่นชอบมาเป็น’ เนด้ง’  เรียบร้อย โรงเรียนแอลคีน....

                “ยัยคีนขออ่านหน้าของยูโนว์หน่อยนะ” เอแคล์เพื่อนสาวอีกคนที่ร่างใหญ่แต่หน้าตาจัดว่าน่ารักคนนึงเอ่ยขึ้นหลังจากที่จ้องหนังสือที่มีหนุ่มๆอยู่นาน....

                “อืม..ได้สิ” แอลคีนยิ้มแล้วส่งต่อให้เพื่อน

                “แล้วเบสล่ะ”

                “เข้าสายน่ะ เพราะอาจารย์เรียก ยัยคีนเอาอะไรมาโรงเรียนอีกแล้ว” สาวชื่อแพนด้าที่มีร่างอวบนิดๆหน้าตาน่ารักตอบและถามเพื่อนกลับ เมื่อเห็นเพื่อนกำลังเกาะกลุ่มทำอะไรสักอย่าง

                “ไม่มีไรหรอกพวกนั้นกำลังดูหนุ่มๆอ่ะ อย่าไปสนเลยทำงานของเธอไปเถอะ”

                “เอ่อ...ก็แกจะคอยลอกละสิ” เพื่อนสาวพูดเสียงแข็งอย่างรู้ทัน

                “เอาหน้าเดี๋ยวเลี้ยง MK นะ..นะ...” เธอพูดแล้วกอดเพื่อนสาวอย่างเอาใจด้วยน้ำเสียงอ้อนๆทำให้เพื่อนสาวเจ้าของร่างอวบยิ้มแล้วหันไปนั่งเรียนต่อ....

                “ขออนุญาตเข้าห้องครับอาจารย์” เสียงของนาวินหนุ่มขี้เล่นพูดขึ้นข้างๆของเขามีเพื่อนๆในกลุ่มพร้อมที่จะเดินเข้าห้อง

                “ไปตายที่ไหนมา นี่มันกี่โมงแล้ว” อาจารย์ประจำวิชาภาษาไทยหยุดเขียนไวท์บอร์ดแล้วหันมาดุ แต่หนุ่มๆไม่สนใจเดินเข้ามานั่งที่ของตนที่โต๊ะหลังห้องเรียน ขณะที่เดินผ่านโต๊ะของแอลคีนเจไดส่งสายตากวนๆให้ทำให้      แอลคีนแยกเขี้ยวใส่เขาตอบ

                .... ♫.ก็คนมันรอเธอมาตั้งนานข้างเดียว  แค่อยากจะเกี่ยวเธอมาไว้กอดทั้งตัวและใจ ไม่ให้รัก ฉันจะรัก ไม่ให้สน ฉันจะสน ก็เป็นเหตุผลของใจ ♫ก็อย่าลำบากกับใจฉันเลยนะเธอ แค่อยากให้เธอเผื่อให้ฉันได้ไหม คนมันรัก  ห้ามได้ไหม ใจมันรัก ห้ามไม่ไหว เปิดใจได้ไหมคนดี....

                                                                                                                ( คนมันรัก : ไอซ์ )

                / สวัสดีช่วงพักกลางวันนะค่ะ ทานข้าวกันรึยังเอ่ย ถ้ายังก็รีบทานนะค่ะ หรือใครจะทานไปฟังเสียงเพาะของคีนไปด้วยก็ยิ่งดีใหญ่  อิอิ ...นอกเรื่องซะงั้น....เพลงที่เปิดเมื่อกี๊นี้ชื่อเพลงว่า ’ คนมันรัก ‘  เฮ้อ!!!คนมันรักนี่เนอะจะห้ามได้ยังไง..แต่ยังไงก็รักให้มีขอบเขตล่ะกันนะค่ะ/

                “ไอ้ได แกว่าเค้าเป็นไงว่ะ” เสียงของเต็งหนึ่งดังขึ้นหลังจากที่สังเกตอาการของเพื่อนที่กำลังใจจดใจจ่อกับเกมที่กำลังเล่นอยู่

/ ใครอยากฟังเพลงอะไรก็ขอกันเข้ามาที่เบอร์..../

                “ใครว่ะ แกพูดถึงใคร” เจไดถามเสียงแข็งเมื่อเห็นว่าเพื่อนกำลังจ้องอยู่

                “อย่ามาทำเป็นไม่รู้ ก็ยัยแอลคีนไงล่ะ” เต็งไม่พูดเปล่าแต่กลับจ้องหน้าเจไดมากขึ้น

                “อ๋อ..ก็งั้นๆแหละ ทำไมว่ะ...”เขาตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้เมื่อเจอเพื่อนจ้องขนาดนั้น

                เต็งหนึ่งยิ้มอย่างพอใจ

 “ไงเพื่อน..วันนี้ซ้อมบาสนะโว้ย!! “ บอลหนุ่มหล่อหน้าเข้มดูขรึม มีลักยิ้มที่ทำให้หน้าของเขาดูหวานขึ้นมาหน่อย..ทักเพื่อนขณะกำลังวางกองขนมลงที่โต๊ะประจำของพวกเขา

/ ค่ะ แล้วก็มาถึงช่วงเวลาสุดท้ายก่อนจะขึ้นเรียนคาบบ่ายนะค่ะ เพื่อนตั้งใจเรียนนะค่ะอย่าแอบหลับเหมือนคีนล่ะ อิอิ.. งั้นเอาเพลงนี้ไปฟังดีกว่าค่ะมันตรงกับคีนดีอ่ะ.. แล้วเจอใหม่นะค่ะ บ๊ายบาย.../

จากนั้นเสียงคอนโทลจังหวะสนุกๆก็ดังขึ้น.

 ♫.ตอนเช้า เพื่อนเข้าห้องเรียนเราก็พากเพียรเข้าห้องเรียนจนได้ พออาจารย์ท่านเข้ามาสอน เราก็เริ่มนอน หลับไปฝันไป♪ พอตอนสอบ เราก็สอบหายห่วง แต่ผลสอบมันร่วงลงมาได้ยังไง...♫

“มองไรว่ะ”  คนถูกลอบมองล่ะสายตาจากหนังสือแล้วถามเพื่อนเสียงเข้ม

“เปล่า !!! ฉันเห็นแกหล่อดีว่ะ ฉันอิจฉา หุหุ ”  นาวินพูดแซวเพื่อนทำให้โดนเจไดตบหัวไปทีหนึ่งจากนั้นหันไปสนใจที่เกมกดต่อ