คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Crazy In Love 3 [เรทนิดๆค่ะ]
"ปล่อยช้านน๊า อ๊ายพวกบ้า เอิ๊ก~ พวกแกเปนครายมาจับช้านทามมาย~ อ้วกกกกกกกก" จุนซูพูดไม่เป็นภาษาพร้อมกับอ้วกออกมาใส่ลูกน้องให้มันเลือดขึ้นหน้าและจะทำร้ายจุนซู หัวหน้ารีบบอกให้หยุดแล้วเดินเข้ามาจับที่ใบหน้าของจุนซู ทำให้เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บ
"เจ้าเด็กนี่หน้าตาน่ารักดีว่ะ"
"ลูกพี่!!!!!" ลูกน้องพูดออกมาพร้อมกันพลางจ้องมองที่ลูกพี่ของพวกมันขณะที่ลูกพี่ก็อุ้มร่างที่เมามายไม่ได้สติของจุนซู ขึ้นมาบนรถก่อนจะแล่นออกไป ทำให้ลูกน้องทุกคนงงไปตามๆกัน
"อะไรของเขาว่ะ" หนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอามือเกาศรีษะเบา
"สงสัยลูกพี่เราจะติดใจเจ้าเด็กหน้าละอ่อนนั้นซะแล้วว่ะ" อีกคนตอบแล้วมองตามรถที่แล่นห่างออกไป
ภายในรถสปรอตที่ดูหรูหรามีราคาชายผู้มีริมฝีปากอวบอิ่มกำลังขับรถพลางจ้องมองเด็กหนุ่มเขาพามาด้วยแววตาที่อ่อนโยน
"นายช่างโดนใจฉันจริงๆ ฉันชักอยากจะสนุกกับนายซะแล้วสิเจ้าเด็กน้อย" ยูชอนพูดเบาพลางลูบไล้ใบหน้าน่ารักๆของจุนซู
รถสปรอต์คันหรูแล่นเข้ามาจอดที่บริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเปิดประตูก้าวลงจากรถด้วยความเร็วและเข้าบ้านโดนที่ไม่เกรงกลัวใคร เสียงเอะอะโวยวายของผู้มาเยือนตะโกนถามหาเจ้าของบ้าน
"เข้าไม่ได้นะค่ะ คุณเป็นใครกันน่ะ" แม่บ้านพูดขึ้นพลางเดินมาดักหน้าของผู้มาเยือน
"หลีกไป ผมต้องการพบเจ้าของบ้าน" แจจุงพูดพลางเดินหาไปทั่วขณะที่เสียงเอะอะนั้นดังมากจนทำให้ยุนโฮที่อยู่ในห้องต้องออกมาดู แต่เมื่อเดินออกมาก็พบว่าคนที่เขากำลังคิดถึงอยู่พอดีมาหาเขา
"ปล่อยเขาเถอะ จะไปทำอะไรก็ไปเถอะครับ ตรงนี้ผมจัดการเอง" ยุนโฮหันไปบอกแม่บ้านแล้วหันมายิ้มให้กับผู้มาเยือน
"นายใช่มั๊ยที่ได้บริษัทของพ่อฉันไป" แจจุงไม่รอช้าถามขึ้นทันทีในขณะที่ยุนโอฟังแล้วก็หัวเราะออกมาทันที
"นายคงมาเพราะเรื่องนี้สินะ " ยุนโฮพูดเสร็จแล้วก็เดินเข้าห้องตัวเองในขณะที่แจจุงก็เดินตามเข้าไปด้วย
"ฉันต้องบริษัทของพ่อฉันคืน นาย
"นายมีเงินพอที่จะไถมันคืนหรอ คิม แจจุง" ยุนโฮพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินมาหาแจจุงที่ยืนอยู่
"ไม่มี แต่ฉันจะพยายามหามาให้จงได้" แจจุงพูดพลางก้าวถอยหลังหนียุนโฮที่เดินเข้ามาประชิดตัวมากขึ้น แจจุงเห็นท่าไม่ดีจึงจะเปิดประตูออกไป แต่มือใหญ่ของยุนโฮไวกว่ากดล็อกประตูพลางเหวี่ยงแจจุงไปอีกทาง
"นายจะทำอะไรน่ะ" แจจุงเอ่ยเสียงสั่นๆพยายามที่จะหนียุนโฮที่จับไหล่ทั้งสองข้างของแจจุง
"นายคิดว่าก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้วจะออกไปง่ายๆหรอ คิม แจจุง" ยุนโฮพูดพลางดันร่างของแจจุงไปที่เตียงใหญ่กลางห้อง
"ฉันมีข้อเสนอดีๆจะแนะนำให้เอามั๊ย" ยุนโฮพูดกระซิที่ข้างหูของแจจุงทำให้เขาต้องหันหน้าหนี
"ข้อเสนออะไร" ในขณะที่ยุนโฮก็ขยับเข้ามาใกล้อีก
"แลกกับการที่นายมาอยู่คอยรับใช้ฉัน" ยุนโฮพูเสร็จก็หอมแก้มของแจจุงอย่างไว
"ไม่มีทาง ฉันไม่ยอมมาเป็นทาสรับใช้นายหรอก" แจจุงพูดออกด้วยแววตาขึงขัน
"นายคิดหรอว่านายจะได้สิ่งที่นายต้องการไปได้ง่ายๆน่ะ" ยุนโฮเหวี่ยงร่างบางของแจจุงลงไปที่เตียงขนาดใหญ่ของเขาก่อนที่จะโถมตัวของเขาไปที่ร่างของแจจุงแล้วใช้มือใหญ่ของเขาจับหน้าของแจจุงเอาไว้
"น่ะ...นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะ" แจจุงพยายามขืนสุดฤทธิ์
"ก็ทำให้นายรู้ถึงรสชาติความหวานไง ความหวานที่มันเข้ากับหน้าของนาย
"ปะ..ปล่อยฉันนะ เจ้าคนบ้า ...อื้มม อื้มม อื้มมมม" ด้วยความที่แจจุงพูดนั้นทำให้ยุนโฮได้จังหวะจึงสอดลิ้นหนาของเขาได้สำเร็จพร้อมกับซอนไซไปมาทั่วปากของแจจุง ทำให้แจจุงเคลิ้บเคลิมกับรสจูบของยุนโฮเป็นเวลานานกว่าที่ยุนโฮจะรู้สึกว่าแจจุงจะหายใจไม่ออกเขาจึงละที่ปากและซุกไซร้ลงมาที่คอในขณะที่มือก็ปลดกระดุมเสื้อของแจจุงออกทีละเม็ด โดยที่แจจุงยังคงหายใจรวยรินเหมือนจะหมดลมหายใจ แต่ก็พยายามที่จะใช้มือเล็กๆของเขาผลักร่างใหญ่ของยุนโฮ แต่ไม่สำเร็จ
" ปะ..ปล่อยฉันนะ... อึก...." แจจุงพยายามที่จะพูดขอร้องในขณะที่ยุนโฮก็ไม่อาจที่จะหยุดมันได้ มือใหญ่ของยุนโฮเลื่อยลงมาที่เข็มขัดของแจจุงพร้อมกับปลดเข็มขัดของเขาออก แจจุงใช้พลังที่พอมีอยู่ผลักร่างของยุนโฮออกก่อนที่จะลุกล่ำไปมากกว่านี้ทำให้ร่างของยุนโฮตกลงไปที่ข้างเตียงพร้อมกับเสียงร้องที่แสดงถึงความเจ็บปวด
"โอ๊ย!!!! นี่นาย"
"นายมันเลวที่สุด" แจจุงรีบวิ่งออกจากห้องของยุนโฮไปทันทีพร้อมกับใบหน้าที่แสดงถึงความโกรธจัด
เช้าวันใหม่ที่อากาศแจ่มใสจุนซูสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาพลางส่ายศรีษะไปมาด้วยความมึนและรู้สึกว่ามีวัตถุหนักๆบางอย่างมาทับที่ตัวของเขาก่อนจะหันไปมองที่ข้างกายก็พบว่ามีชายคนหนึ่งกำลังกอดเขาอยู่และก็พบว่าตัวเองและคนข้างๆไม่ได้ใส่เสื้อด้วยความตกใจเขาจึงร้องเสียงดังพลางใช้เท้าถีบร่างข้างๆด้วยความแรงจนตกลงไปที่เตียงขนาดใหญ่
"โอ๊ย!!!!! นี่นายทำบ้าอะไรของนายเนี๊ย" ยูชอนเอ่ยถามด้วยความงวยงง
"นี่นาย
"นายอยากรู้หรอว่าฉันทำอะไรนายเมื่อคืนนี้"ยูชอนพูดแล้วยิ้มกริ่มๆพลางเดินเข้ามาหาจุนซูที่มองอย่างอึ้งๆด้วยความอาย ยูชอนตรงเข้าสวมกอดจุนซูจากทางด้านหลัง
"เมื่อคืนฉันมีความสุขมาก นายล่ะมีความสุขรึเปล่า" ยูชอนเอ่ยถามจุนซูที่ตอนนี้หน้าของเขาแดงมากและหัวใจเต้นแรงกับปฏิกิริยาของร่างกาย ยูชอนโน้มร่างของจุนซูลงที่เตียงใหญ่ก่อนจะมองหน้าของจุนซูแล้วก้มลงจูบจุนซูด้วยความรักใคร่ จุนซูได้สติจึงผลักร่างยูชอนออกและรีบหนีถอยออกห่าง ยูชอนยิ้มกับท่าทางของจุนซู
"ฉันจะกลับบ้าน" จุนพูดจบก็เดินออกจากห้องไป ยูชอนวิ่งตามมา
"เดี๋ยวฉันไปส่ง" ยูชอนหยุดวิ่งแล้วพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ประดับไว้ด้วยรอยยิ้ม
"ไม่ต้องฉันกลับเองได้ "จุนซูพูดจบก็เดินออกไปทันทีทิ้งให้คนข้างหลังยื่ยยิ้มทื่ออยู่คนด้วย
....นายเสร็จฉันแน่ เด็กน้อย........
ติ๊ด ติ๊ด จุนซูหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูข้อความเมื่อมือถือราคาแพงโชว์เบอร์แปลกขึ้น 081-xxxxxxx พร้อมกับข้อความขึ้นที่หน้าจอ เขาแทบจะเหวี่ยงมือถือทิ้งเมื่อเห็นข้อความและตามด้วยชื่อของผู้ส่ง
'กลับดีๆล่ะที่รัก ฉันเอง ปารค์ ยูชอน '
...ไอ้คนบ้าเฮ้ย...
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
(ยิ้มอย่างมีความสุข อิอิ ) วันนี้ฝนที่บ้านตกหนัก(มาก) เลยไม่ได้อัพฟิคต่อ อิอิ เพราะเอาแต่นอน อากาศน่าหลับมาก แต่ไม่หลับซะงั้น ^-^ ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ จะหอบความรักไปฝากเพื่อนๆที่น่ารักทุกคนเรย (ยิ้ม+ยิ้ม)
^_^_^_^_^_^_^_^_^___^_^_^_^_^_^_^^_^_^_^_^_^^_^_^^_^_^_^_^__^^__^_^_^_^_^_^
ความคิดเห็น