คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Intro] Crazy In Love
รถยนต์ส่วนบุคคลแล่นเข้ามาในบริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าเรียวสวยเปิดประตูก้าวลงจากรถด้วยท่าทีที่สง่างามสมกับเป็นผู้ดีพร้อมกับหอบข้าวของพะลุงพะลังเดินเข้าบ้าน ขณะกำลังก้าวขึ้นบนชั้นสองของบ้านเสียงของเจ้าของบ้านก็ทักขึ้น
“กลับมาแล้วหรอลูก แจจุง” เจ้าของเสียงเอ่ยถามพลางนั่งลงที่โซฟาตัวโตกลางบ้าน
“ครับคุณพ่อ ^ ^“ แจจุงตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ซื้อของมาซะเยอะแยะเชียว ไปเถอะลูก ^-^“ คุณคิมบอกกับลูกชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่สีหน้าไม่แสดงอาการเหมือนใบหน้าเลย แจจุงสังเกตเห็นแต่ไม่พูดอะไร แล้วเดินชึ้นชั้นสองของบ้างหลังใหญ่
“อ้าว พี่แจจุงไปไหนมาหรอครับ ไม่ชวนผมเลย ^ ^” จุนซูน้องชายคนเดียวของเขาเอ่ยถามขึ้นเมื่อเปิดประตูห้องออกมาเจอพอดี
“^-^ อ๊ะ!! นี่พี่ซื้อมาฝากน่ะ “ แจจุงยื่นกล่องๆหนึ่งที่ชื้อมาให้จุนซูที่รับไปและเปิดออกดูพร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาด้วยความดีใจ
“พี่ ผมกำลังอยากได้อยู่พอดี พี่ไปเจอจากไหนมาครับเนี๊ย!!” จุนซูพูดออกมาด้วยความดีใจสุดๆ
“เป็นไงล่ะ ชอบมั๊ย?”
“ชอบมากๆเลยล่ะครับ ขอบคุณมากๆนะครับ” จุนซูพูดแล้วเดินกลับเข้าห้องพร้อมโมเดลหุ่นยนต์กล่องใหญ่
แจจุงส่ายหัวให้กับความน่ารักของจุนซูเพราะไม่ว่าจุนซูจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วแต่เขาก็เห็นว่าจุนซูคือเด็กอยู่วันยังค่ำ
“พี่จะต้องทำให้นายและครอบครัวของเรามีแต่ความสุข พี่สัญญา จุนซู” แจจุงเอ่ยกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินกลับเข้าห้องตัวเอง โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาของผู้เป็นพ่อมองตามอยู่
ตระกูลคิม ตระกูลผู้ดีเก่าขณะนี้กำลังประสบปัญหาหนี้สินจนแทบไม่เหลืออะไร เรื่องนี้ทุกคนในบ้านไม่มีใครที่รู้ เพราะคุณคิมไม่ต้องการให้ลูกชายทั้งสองต้องเสียใจกับการกระทำโดยไม่คิดของเขา แต่เรื่องนี้ไม่สามารถจะปกปิดลูกชายคนโตของบ้านอย่าง คิม แจจุงไปได้
>>เหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อน<<
“เลขาซอยบัญชีตอนนี้เป็นยังไงบ้าง” คุณคิมประธานบริษัท เอามือกุมขมับด้วยสีหน้าวิตกกังวลเอ่ยถามเลขาคนสนิทที่เรียกมาพบที่บ้าน
“เอ่อ...ตอนนี้หุ้นทั้งหมดที่ท่านลงไปนั้นตกทั้งหมดเลยครับ แล้วหุ้นส่วนรายใหญ่ๆของบริษัทก็ทยอยพากันถอนหุ้นเกือบทั้งหมดแล้วครับ” เลขาซอยกล่าวตามที่บัญชีระบุไว้ด้วยสีหน้าวิตกกังวลไม่แพ้กัน
“อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับลูกๆผมนะ” คุณคิมกล่าวกับเลขาคนสนิทพลางก้มหน้าฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ในขณะที่ประตูหน้าห้องก็มีอีกคนที่ผ่านมาได้ยินเรื่องทั้งหมด
...บ้านเราไม่เหลืออะไรแล้วหรอเนี๊ย!! ทำไมคุณพ่อไม่บอกเรื่องนี้กับเรานะ...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ ครับ มาแล้วครับ อ้าวคุณพ่อเชิญข้างในก่อนครับ” ผู้เป็นพ่อเดินเข้ามาในห้องพลางเดินสำรวจไปรอบห้อง ทำให้แจจุงแปลกใจในท่าทีของพ่อ
“มีอะไรรึเปล่าครับคุณพ่อ “
“พ่อมีเรื่องที่อยากจะคุยกับลูกนิดหน่อยน่ะ” คุณคิมนั่งพลางส่งยิ้มเจื่อนๆมาที่แจจุงทำให้เขาพอจะรู้เรื่องที่พ่อจะพูดกับเขาทันที
“ตอนนี้ลูกก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ พ่ออยากให้ลูกดูแลน้อง รักน้องมากๆ รักบ้านหลังนี้นะลูก”
“คุณพ่อพูดเหมือนจะไปไหนซักแห่ง คุณพ่อเหนื่อยมากแล้วให้ผมได้แบ่งเบาภาระของคุณพ่อบ้างเถอะครับ” แจจุงพูดออกมาทำให้ผู้เป็นพ่อค่อยคลายสีหน้าวิตกลงมานิดหน่อย แล้วจับไหล่ลูกชายเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีก
“พ่อทำผิดต่อลูกๆอย่างมาก อภัยให้พ่อด้วยนะลูก “ คุณคิมพูดยิ้มๆในขณะที่แจจุงทำหน้างง?ๆกับท่าทีของผู้เป็นพ่อ
“เอาล่ะ พ่อรบกวนลูกแค่นี้ล่ะ ตามสบายนะลูก พ่อไปล่ะ” คุณคิมลุกขึ้นเดินออกไป ก่อนจะออกจากห้องก็หันมามองอีกครั้งแล้วกล่าวราตรีสวัสดิ์ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
คุณพ่อดูแปลกๆไปแหะ!!! คงไม่มีอะไรหรอกมั่ง คุณพ่อคงจะเหนื่อย!!! แจจุงคิดอย่างนั้นก่อนจะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
หลังจากที่คุณคิมไปหาแจจุงที่ห้องแล้วก็เดินตรงมายังห้องของลูกชายคนเล็กที่กำลังง่วนอยู่กับการต่อโมเดลหุ่นยนต์
“ทำอะไรอยู่หรอ จุนซู “ คุณคิมเปิดประตูเข้ามาแล้วนั่งลงที่เตียงใหญ่ของจุนซู
“คุณ
“ให้พ่อช่วยดีกว่านะ ท่าจะไม่เสร็จง่ายๆ” คุณคิมพูดกับลูกชายคนเล็กแล้วนั่งลงช่วยจุนซูต่อโมเดล
“ขอบคุณฮ๊ะ คุณพ่อ ^-^ “สองพ่อลูกช่วยกันต่อโมเดลที่แจจุงซื้อมาให้จนสำเร็จ จุนซูไม่ได้สังเกตุสีหน้าของผู้เป็นพ่อเลย ในขณะที่คุณคิมก็พยายามปกปิดสีหน้าที่เศร้าหมองของตนเอาไว้ได้ดีเช่นกัน
“ฮ่า ในที่สุดก็เสร็จซะที คุณพ่อนี่เก่งจังเลยนะครับ “ จุนซูพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่ดูเข้ากับหน้าของเขาเป็นอย่างดี
“เมื่อก่อนน่ะ พ่อก็ชอบเจ้าโมเดลนี้มากเลยล่ะ” คุณคิมพูดแล้วยิ้มกับภาพในอดีตที่เคยสวยงาม แล้วทำหน้าเศร้าลงทันที่เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน
“คุณพ่อเป็นไรรึเปล่าฮ๊ะ ทำไมหน้าเศร้าๆ” จุนซูพูดเมื่อเห็นสีหน้าของพ่อที่เปลี่ยนไป
“เปล่าหรอกลูก นี่ก็ดึกมากล่ะ ลูกนอนเถอะ พ่อก็จะนอนแล้วเหมือนกัน” คุณคิมพูดจบแล้วก็ลุกขึ้น
“ราตรีสวัสดิ์ฮ๊ะคุณพ่อ “ จุนซูลุกขึ้นสั่งพ่อที่ประตู คุณคิมดึงลูกชายเข้ามากอดแล้วพูดขึ้น
“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก เป็นเด็กดี ต้องเชื่อฟังพี่เขานะลูก”
“คุณพ่อดูแปลกๆไปนะฮ๊ะ” จุนซูพูดเมื่อเห็นพ่อแสดงอาการแปลกๆ
“พ่อรักลูกทั้งสองมากนะ พ่อไปล่ะ” คุณคิมส่งยิ้มให้ลูกชายก่อนจะเดินจากไปจุนซูมองตามด้วยความงุนงง ก่อนจะกลับเข้าห้องตัวเองไป
***********ยังไงก้อติชอมกันมาได้ค่ะ น้อมรับด้วยความเต็มใจ ถ้าชอบก้อติดตามกันต่อไปนะค่ะ เปนกำลังสำคัญให้ด้วยนะค่ะ**********
ความคิดเห็น