ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของเราสองคน
LOVE HATE…..1
'‘เราจะรักกันตลอดไปนะ’สิ่งที่ฉันได้ยินมันทำให้รู้สึกเจ็บ เจ็บไปถึงด้านใน ทำไมนายถึงทำแบบนี่กับฉันไหนนายบอกว่ารักฉันคนเดียวไง
'‘ค่ะ ฉันจะรักนายตลอดไป’'คำพูดคำนั่นมันควรจะเป็นคำพูดของฉันสิ
ตึก
'‘นั่นใคร’'ดูเมื่อใครคงรู้แล้วว่าในห้องไม่ได้มีแค่เค้าสองคน
'‘ซอง เธอมาทำอะไรที่นี่’'
'‘นายลืมของฉันเลยเอามาให้ ลาก่อนนะ’'ฉันพูดเสร็จแล้วเดินออกมา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มสองข้าง
ฟุ่บ!
‘’นี่ฉันฝันอีกแล้วหรอ ทำไมฉันต้องฝันถึงนาย’’นี่เป็นฝันที่ฉันฝันติดต่อกันทุกคืนมา5เดือนแล้วนะ ทำไมฉันต้องฝันเรื่องนี่ด้วย
‘’ไปอาบน้ำดีกว่า’’ฉันพึ่งกลับมาจากต่างประเทศ ฉันไปเรียนต่อที่ต่างประเทศมานะ เมื่ออาบน้ำเสร็จ
‘’วันนี่มีเรียนอะไรนะ’’ใช่ฉันยังเรียนอยู่ ปี4แล้วละค่ะ
ติ๊ดๆๆๆๆ
‘’ใครโทรมานะ’’
(ยัยซองๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)แก้วหูฉันจะแตกแล้วจะเพื่อน
‘’อะไรของแก่ยัยวีนัส เสียงดังเชียว’’ยัยวินัสเป็นเพื่อนสนิทฉันเองค่ะ เราเป็นเพื่อนมาตั้งแต่เด็กแล้วละ ยัยนี่เป็นคนขี้เล่น อยู่น่าตาน่ารักๆๆนะค่ะ
(แก่ไม่คิดจะมาเรียนหรือไงยะ มีเรียนตอน9โมงนะยะ)
‘’ไปสิ นี่ฉันกำลังไปอยู่ ^^’’
(จ้าๆๆๆ รีบๆๆมาละ มีอะไรดีรอแก่อยู่)
‘’อะไรอะ’’
(ไม่บอกมาดูเอาเอง แล้วเจอกันนะยะ)
‘’ยะ’’
ทำไมคนมันเยอะขนาดนี่นะ ยืดทำอะไรกัน ไม่มีเรียนหรือไงกัน นี่เป็นเรื่องฉันเซ้งที่สูดของการมามหาลัย คือคนมายืดกันอยู่หน้าตึกที่ฉันกำลังเข้าไปเรียนเต็มไปหมด พูดแล้วก็เซ้ง คงต้องเดินเข้าไป
ปึก!
‘’โอ๊ย เจ็บจัง’’วันนี้วันบ้าอะไรนะ ฉันต้องเข้าเรียนสายแถมยังเจ็บขาอีก
‘’เป็นอะไรไหม ขอโทษละกัน’’เสียงเย็นชาของใครบ้างคนทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นมอง และทันทีที่สบตากับดวงตาคู่นั่นดวงตาสีดำสนิทนั่นทำให้ภาพความทรงจำเข้ามาในหัวฉันทันที ไม่จริงใช่มั้ยผู้ชายคนนี่ไม่ใช่ผู้ชายที่ทำให้ฉันเสียใจจนต้องหนี้ไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ดูเหมือนเค้าจะจำฉันไม่ได้ เพราะฉันคนนี้ได้เปลี่ยนไปจากเดิมมาก ทั้งนิสัย การแต่งตัว หน้าตา เค้ามีผู้หญิงมาด้วยหนึ่งคนท่าทางร้ายๆๆๆ
‘’ไม่เป็นไร’’เค้ากำลังจะเอื้อมมือมาให้ฉันจับ แต่มีเสียงผู้หญิงคนนั่นมาด้วย
‘’นี่หลอ ไคท์เค้าจะช่วยทำไมไม่ให้เค้าช่วยละยะ’’
‘’ใครขอความคิดเห็นเธอ’’ฉันพูดออกไปอย่างนั้น แม่นางก็ทำท่าจะด่าฉัน แต่ฉันหันไปบอกผู้ชายคนนั่นก่อน
‘’คอบคุณ แต่ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ’’ฉันพูดออกแบบนั้น แล้วค่อยๆๆลุกขึ้นยืน แต่ขาฉันเจ็บ ฉันค่อยๆๆเดินออกมาช้าๆๆๆ ทำไมฉันจะต้องเจอนายด้วยไม่เข้าใจเลยจริงๆๆๆ แล้วทีนี้ฉันจะเข้าเรียนยังไงเนี้ย
ไคท์......
ทันทีที่ได้สบตาคู่นั่นคู่ที่ผมรอคอยมานานแสนนาน ผมก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี่คือคนที่ผมรัก คนทีผมทำให้เธอเสียใจจนต้องหนี้ไปต่างประเทศ แต่เธอ
เปลี่ยนไปทั้งนิสัย การแต่งตัว หน้าตา ท่าทางดูแข็งแก่รง ไม่เมื่อคนเดิมที่ผมเคยรู้จักเลยสักนิดเดียว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น