ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : จ๋า , ไวน์ , ผึ้ง , อ้อน
จ๋า ไวน์ วิ่งมาที่โรงอาหาร เสริมสวัสดิ์ และหลบตรงห้องเก็บของตรงห้องน้ำ
\"ไวน์...เหม็นเนอะ ห้องนี้น่ะ\"จ๋ารำพัน
\"เราไปจากที่นี่เถอะ\"ไวน์ขอร้อง
\"ม่เอาล่ะ ที่นี่ปลอดภัยที่สุดแล้ว\"จ๋าโต้
\"บ้านเรามันลูกผู้ดีนะ จะให้อยู่ที่นี่น่ะ เป็นไปไม่ได้ เราจะต้องกลับไปหาแม่กะพ่อ\"ไวน์เถียง
ไวน์เดินออกมา
\"เฮ้ ไวน์\"จ๋าเรียก
\"มีอะไร\"ไวน์หันไปหา
จ๋าจัดการใช้โทรศัพท์เควี่ยงใส่หน้าไวน์
\"โอ๊ย เจ็บ\"ไวน์พูด
จ๋าเควี่ยงอย่างอื่นใส่อีก เช่น ถังน้ำ ไม้ถูพื้น ใส่ไวน์จนตาย
เหลือ น.ร. 41 คน
\"ขอโทษทีนะ ไวน์ แต่เราต้องฆ่าเพื่อความอยู่รอด\"จ๋าพูดและเดินไปหยิบหนังสติ๊กของไวน์มา(ขี้ขโมยจริงๆ)
จ๋ายังคงหลบอยู่ในห้องนั้น และมองเห็นผึ้งกับอ้อนเดินมาคุยกัน จ๋ารีบยิงหนังสติ๊กใส่ทันที
\"โอ๊ย อ๊าย อุ๊ย ตาย ว้าย กริ๊ด\"ทั้ง 2 คน ร้องเสียงดัง
\"เจ็บมั้ยล่ะ\"จ๋าเดินมาพูด
\"หนอย จ๋า....อ้อน จัดการมันเลย\"ผึ้งโมโห
\"ฮือๆๆๆๆ....คิดถึงแม่จังเลย\"อ้อนร้องไห้แทน
\"เวลายังงี้ยังจะคิดถึงแม่อีก...ตายซะเถอะไป\"ผึ้งโกรธกริ้ว พร้อมกับหยิบมีดยาวแหลมของอ้อนแทงใส่อ้อนจนตาย
เหลือ น.ร. 40 คน
\"นี่ผึ้ง...เราคิดว่า มาเป็นพวกกันดีกว่านะ\"จ๋าพูดอ้อน
\"แล้วที่ยิงหนังสติ๊กใส่เราล่ะ\"ผึ้งยังไม่หายเคืิอง
\"ที่แล้วมาก็ให้มันแล้วไปเถอะ\"จ๋าปากหวานใส่
\"งั้นก็ได้\"ผึ้งใจอ่อน
ทันใดนั้นเอง จ๋าก็เตะผึ้งล้ม และหยิบมีดยาวแหลมแทงใส่ผึ้งทันที ทันใด
\"กะ...แก แกทรยศ.....ทอ...ระ..โยดดดดดดดดดดดด ฉ้านนนนนนนนนนนนนน อ๊อก\"ผึ้งพูดก่อนตาย
เหลือ น.ร. 39 คน
\"ก็บอกแล้วไงว่า ไม่มีสัจจะในหมู่เพื่อน\"จ๋าหัวเราะเยาะ หัวเยาะเราะ หัวเยาเยาะ หัวเราะเราะ อูย!!!! ไปกันใหญ่
จ๋าวิ่งมาหลบในห้องน้ำแทน
\"ไวน์...เหม็นเนอะ ห้องนี้น่ะ\"จ๋ารำพัน
\"เราไปจากที่นี่เถอะ\"ไวน์ขอร้อง
\"ม่เอาล่ะ ที่นี่ปลอดภัยที่สุดแล้ว\"จ๋าโต้
\"บ้านเรามันลูกผู้ดีนะ จะให้อยู่ที่นี่น่ะ เป็นไปไม่ได้ เราจะต้องกลับไปหาแม่กะพ่อ\"ไวน์เถียง
ไวน์เดินออกมา
\"เฮ้ ไวน์\"จ๋าเรียก
\"มีอะไร\"ไวน์หันไปหา
จ๋าจัดการใช้โทรศัพท์เควี่ยงใส่หน้าไวน์
\"โอ๊ย เจ็บ\"ไวน์พูด
จ๋าเควี่ยงอย่างอื่นใส่อีก เช่น ถังน้ำ ไม้ถูพื้น ใส่ไวน์จนตาย
เหลือ น.ร. 41 คน
\"ขอโทษทีนะ ไวน์ แต่เราต้องฆ่าเพื่อความอยู่รอด\"จ๋าพูดและเดินไปหยิบหนังสติ๊กของไวน์มา(ขี้ขโมยจริงๆ)
จ๋ายังคงหลบอยู่ในห้องนั้น และมองเห็นผึ้งกับอ้อนเดินมาคุยกัน จ๋ารีบยิงหนังสติ๊กใส่ทันที
\"โอ๊ย อ๊าย อุ๊ย ตาย ว้าย กริ๊ด\"ทั้ง 2 คน ร้องเสียงดัง
\"เจ็บมั้ยล่ะ\"จ๋าเดินมาพูด
\"หนอย จ๋า....อ้อน จัดการมันเลย\"ผึ้งโมโห
\"ฮือๆๆๆๆ....คิดถึงแม่จังเลย\"อ้อนร้องไห้แทน
\"เวลายังงี้ยังจะคิดถึงแม่อีก...ตายซะเถอะไป\"ผึ้งโกรธกริ้ว พร้อมกับหยิบมีดยาวแหลมของอ้อนแทงใส่อ้อนจนตาย
เหลือ น.ร. 40 คน
\"นี่ผึ้ง...เราคิดว่า มาเป็นพวกกันดีกว่านะ\"จ๋าพูดอ้อน
\"แล้วที่ยิงหนังสติ๊กใส่เราล่ะ\"ผึ้งยังไม่หายเคืิอง
\"ที่แล้วมาก็ให้มันแล้วไปเถอะ\"จ๋าปากหวานใส่
\"งั้นก็ได้\"ผึ้งใจอ่อน
ทันใดนั้นเอง จ๋าก็เตะผึ้งล้ม และหยิบมีดยาวแหลมแทงใส่ผึ้งทันที ทันใด
\"กะ...แก แกทรยศ.....ทอ...ระ..โยดดดดดดดดดดดด ฉ้านนนนนนนนนนนนนน อ๊อก\"ผึ้งพูดก่อนตาย
เหลือ น.ร. 39 คน
\"ก็บอกแล้วไงว่า ไม่มีสัจจะในหมู่เพื่อน\"จ๋าหัวเราะเยาะ หัวเยาะเราะ หัวเยาเยาะ หัวเราะเราะ อูย!!!! ไปกันใหญ่
จ๋าวิ่งมาหลบในห้องน้ำแทน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น