คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : last night
Vampire night -1 : Last night
31 ตุลาคม 25xx
กรุงโซล เกาหลีใต้ 22:00
หน้าผับ quessis
ฮ่า ในที่สุดวันที่ฉันรอคอยก็มาถึง *-* วันที่ฉันจะได้รับอิสรภาพ 555 วันเกิดครบรอบ 18 ปีของฉัน คิคิ อ่า ให้ตายสินี้ฉันกินเหล้าเยอะไปรึป่าวนะทำไมมึนหัวจัง คงไม่หรอกมั้ง ถึงฉันจะไม่เคยกินเหล้าแต่แค่คอกเทลไม่กี่แก้วเองนี้น่า ไม่เมาหรอก ว่าแล้วก็กินอีกแก้วดีกว่า
“ย่าห์ ลิธ แกเมามากแล้วนะ หยุดกินได้แล้วววว นี่!!! ยัยเพื่อนบ้า “ อ่า ยัยชอนซานี่น่ารำคาญจริงๆเลย
“มาวววอารายยย...อึก...ช้านยางงงมายยมาวซ๊ากกหน่อย...อึก o.0” ว่าแล้วก็กินอีกแก้วดีกว่า 5555
แต่ก่อนที่ร่างบางเจ้าของเสียงยานค้างจะได้ยกแก้วที่บรรจุน้ำสีสวยไว้ข้างในขึ้นดื่ม ก็โดนเพื่อนสาวคนสนิทรั้งมือไว้ซะก่อน
“ย่าห์ อารายของทอว์อี้กกกห้า ยัยป้า!!”
“พอได้แล้วยัย ลิลิธ กลับได้แล้ว เร็ว!!! เดี๋ยวฉันไปส่ง” ชอนซาว่าพลางฉุดยัยขี้เมาขึ้นให้กลับบ้าน
“อ่าๆ ช้านกลาบบก็ด้ายยยย ชิ วานฉาหลองงอีดดสาราภาพพพของช้านนนนนนน T^T” สุดท้ายฉันก็ต้องกลับจนได้สินะ ฮือออ ค็อกเทลจ้าเดี๋ยวแม่จะกลับมาหาลูกวันพรุ่งนี้น้า T T
“นี่!! ยัยขี้เมาเลิกอาลัยอาวรณ์เหล้าของแกซักทีเถอะย่ะ!!” ชิ เชอะ ช้ะ ฮึ -^-
23:30
คอนโด lust
ขณะที่หญิงสาวหลับอยู่นั้นมีเงาปริศนาเฝ้ามองเธอผ่านทางประตูระเบียง
“ลิลิธ ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้วสินะ”
“เวลาที่พวกเรารอมานาน.....เร่งมือเถอะก่อนที่พระจันท์สีเลือดจะหายไป”
“อืม”
แกร็ก แกร็ก ตุบ ตุบ
อาจเพราะเป็นคนหลับลึกอยู่แล้ว หรืออาจเพราะริดแอลกอฮอร์รึป่าวที่ทำให้ร่างบางไม่รู้สึกตัวตื่นแม้ว่าจะมีเสียงดังประหลาดยามดึกก็ตาม (ไรท์:ขี้เซาจริงๆเลย)
“รีบไปเถอะ เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว”
“รู้แล้วน่าฮยอง”
เสียงพูดคุยดังขึ้นก่อนทีชายปริศนาจะอุ้มร่างบางขึ้นจากเตียงแล้วพาไปยังสถานที่ๆเธอจะไม่คุ้นเคย สถานที่ๆจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล ต่อไปนี้ชีวิตของเธอคงไม่มีทางเมื่อเดิมอีกแล้ว.......
เช้าวันรุ่งขึ้น
“อือ”
“ไง” ทันทีที่ร่างบางเจ้าของเสียงหวานเมื่อสักครู่ขยับตัวก็พบกับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาที่ใครที่ได้เห็นก็เป็นต้องหลง แต่น่าเสียดายถ้าหากมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าสักนิดผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้คงจะดูดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
“ก็ดี....แต่นายช่วยบอกฉันได้มั้ยว่าฉันอยู่ที่ไหน แล้วฉันมาที่นี้ได้ยังไง” น่าแปลก ทั้งๆทีตื่นขึ้นมาในที่ไหนก็ไม่รู้แถมพอลืมตาปุ้ปก็เจอใครก็ไม่รู้ปั้บ แต่ฉันไม่ยักกะตกใจแฮะ ?
“เธอไม่รู้สึกตกใจหรือว่ากลัวเลยเหรอ” อ่า..นายนี้ก็คิดเหมือนฉันเลยแหะ
“ไม่อ่ะ...ฉันนี้ก็แปลกเนอะทั้งๆที่ฉันควรจะตกใจแท้ ๆ”
“หึ สมกับที่เป็นลิลิธแล้วล่ะนะ J” นายนั้นแสยะยิ้ม
ก๊อกๆๆ
“ดูเหมือนพวกนั้นจะมากันแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ คุณผู้หญิง หึ “
“ด..เดี๋ยวก่อน พวกนั้นอะไรกัน” ไม่ทันที่ฉันจะได้ถามจบเค้าก็หายไปซะแล้วสิ
Talking with writer
ไรท์กลับมาแว้วววววว เอามาลงให้อีก 10 เปอร์ รวมเป็น 15 เปอร์ 55555 ช่วงนี้ไรท์ใกล้สอบล่ะ (เข้าค่ายเสร็จก็สอบ เฮ้อ) หัวสมองนี้มึนไปหมดเลย 5555 เอาไปแค่นี้ก่อนเนาะเดี๋ยวมาต่อ
ไรท์เอามายั่ว 555 ไรท์ขออัพให้แค่นี้ก่อนนะ พอดีไรท์ต้องไปเข้าค่าย ประมาณ 3-4 วันอ่ะนะ ฮือ T T ไม่อยากไปเลย :( ยังไงถ้าไรท์กลับจากค่ายเมื่อไรจะรีบมาต่อให้น้าาาาา ^o^ /
ความคิดเห็น