คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บ้าน
ณ ที่บ้าน
part GUN
“ริทครับถึงแล้วครับ” ผมบอกพลางยื่นหน้าไปใกล้ๆริทแต่ริทไม่ตื่นแล้วจะทำอย่างไรล่ะครับอุ้มสิครับ
ณ บนห้อง
ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงนะผมลงมือไปแล้วเห็นแก่ริทหรอกนะ ผมพูดพลางลูบแก้มริทไปด้วย
Part Ritz
“อือ...อือ” ผมตื่นขึ้นพบว่าตัวเองอยู่ที่บ้านของ ดาร์ก ดำ ถ่าน ปริ้นท์ครับผมแล้วนี้เจ้าตัวไปไหนก็ไม่รู้หันไปเรื่อยๆ
5 นาทีผ่านไป
“เดินลงไปเองก็ได้””ผมเดินไปเองแต่ไม่ค่อยถนัดนักหรอกปรากฏเวลา 5 โมงครับจะอยู่หรอครับ ผมก็กลับบ้านสิครับ แต่มีมือใครบางคนดึงไว้ซะก่อน
“จะไปไหน”ดาร์กปริ้นท์ครับตัวเป็นเลยดำอย่างนี้-_-
“กลับบ้าน”ผมตอบพลางแกะแงะมือออกจากมือตุ๊กแกแล้วจะเดินไปต่อ
หมับ จับข้อมืออีกแล้ว
“สภาพนี้”แววตานิ่งๆเฉยๆของดาร์กปริ้นท์มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
“นี่ร่างกายผม”ผมพูดพลางแงะมือกันออกแล้วเดินออกไปเลยเริ่มรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเป็นคุณอยู่ดีๆเจอคนอารมณ์แปรปรวนอย่างนี้เดี๋ยวอ่อนโยนเดี๋ยวเย็นชาผมเดาอารมณ์กันไม่ทัน?เลยหนีไปก่อน
“ขอโทษ”อยู่ดีกันพูดขึ้นพร้อมกับผมที่โดนกันอุ้มขึ้น
“ปล่อย-_-ผมลง”ผมพูดพลางจะลงให้ได้
“ดื้อ”กันพูดพลางจ้องแววตาระยิบระยับอย่างๆม่น่าไว้ใจ
“ยุ่ง”ผมตอบพลางดิ้นจนหลุดมาได้แล้วจะอยู่หรอผมก็กลับบ้านสิครับ
“เดี๋ยว...กันขอโทษที่ปกป้องริทไม่ได้”กันพูดผมหยุดเดินอัตโนมัติสักพักก็สัมผัสได้ถึงไออุ่นที่อยู่ใกล้ตัวเองโดนกอดจนได้
“อืมไม่ได้โกรธตกลงจะเอายังไง”ผมพูดหันไปเจอในระยะประชิดจ้องตากันอยู่สักพักหนึ่งกันก้มตัวมาพูดที่ข้างหูผมว่า
“เอาริท”เท่านั้นแหละผมตบกลางหัวกันเลย
“โอ๊ยๆๆๆตบมาได้เจ็บนะ...โอเคๆยอมแล้วๆนอนที่นี้กับกันคืนหนึ่งนะๆที่เหลือกันจัดการเอง”กันพูดขึ้นอย่างตลก?แต่เห็นสีหน้าผมไม่ตลกเลยเลยเลิกเล่น
“ขอเหตุผลที่ผมต้องค้างกันคุณ”ผมพูดพลางมองหน้ากันนิ่ง
“อย่าเย็นชานักสิกันแค่อยากขอโทษ...กันขอโทษนะริทกัน....”ผมได้ยินแค่นั้นรู้สึกเหมือนว่าตัวเองง่วงนอนแล้วก็ไม่ได้ยินอะไรอีก
ความคิดเห็น