คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Part..6 : ทำไมต้องเปนงี้ด้วยอ่ะ
พาร์ทนี้จะมีตัวละครหลักตัวสุดท้ายออกมาแล้วนะฮับ
แบบว่าในที่สุดก็ได้ออกซะที
คิดตั้งนานว่าจะให้ออกยังไงดี - -* แบบว่าเรามีความรับผิดชอบอย่างสูงเรยไม่ได้คิดพล็อตเรื่องไว้ก่อนเรย คิดไว้คร่าวๆเท่านั้นเอง
อ่อ ฝากฟิคอีกเรื่องไว้ด้วยนะคับ http://azhii-wawa.storythai.com
แล้วก้อเม้นน้อยมากๆ หมดกำลังจัยมากมายอ่า
ถ้าเม้นท์ไม่เยอะขึ้น เราคงไม่แต่งต่อนะฮับ อาจจะทิ้งเรื่องนี้ไปเลย
เม้นท์ด้วยนะคับ
++++++++++++++++++++++++++++++++
"ซึงรี เมิงมองไรวะ รีบไปรร.ได้แล้ว จะสายแล้วนะเว้ย"
"เออๆ " หนุ่มน้อยละสายตาจากร่างสูง 2 คนที่เดินคุยเล่นกันสนุกสนานอยู่อีกฟากถนน แล้ววิ่งตามเพื่อนตัวเองไป อ๊า สายอีกแน่เลยเรา ร่างเล็กบ่นในใจเมื่อยกข้อมือมาดูเวลา
"เฮ้ย จียง แล้วเมิงกะแฟนเปนไงมั่งวะ? " ฮงกีถามเพื่อนตัวดี เดี๋ยวนี้เค้าไม่เห็นสาวน้อยคนนั้นมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆเลย ((ดูมันใช้ศัพท์))
"เลิกแล้วหว่ะ" จียงพูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ อย่าง เออ กุกินข้าวแล้ว - -*
"ไอ้เวน อีกแล้วหรอวะ กี่คนแล้ววะเนี่ย...." ฮงกียังพูดไม่จบก็ถูกเพื่อนรักพูดแทรกซะก่อน
"เฮ้ยๆ เมิงดูเด็กคนนั้นดิ มองมาทางกุด้วย" จียงเพยิดหน้าไปทางอีกฟากถนน ที่ร่างเล็กร่างนึงกำลังมองมาทางพวกเค้า พอร่างนั้นเห็นพวกเค้ามองกลับมาก็รีบหันไปทันที และรีบวิ่งตามเพื่อนตัวเองไป
"อืม...เฉยๆหว่ะ เหมือนพวกเด็กเรียน"
"อย่างนี้แหล่ะเมิง น่าลอง 555+ เค้าต้องชอบกุแน่เลย มองมาทางกุตลอด" จียงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ พร้อมกับเก็กท่าหล่อ
"เออๆ เอาเหอะหว่ะ กุอ่ะ เจอของดีกว่านี้เยอะ หึหึ" หน้าของคนที่ได้เจอกันคืนนั้นลอยมาทันที
โอ๊ย คิดถึงโฟร้ย แต่ไม่กล้าโทรไปหาอ่ะ คนมันเขิลล์ ((เมิงเขิลล์เปนด้วยหรออิฮงงง))
ควอนจียงหันขวับไปมองเพื่อนตัวเองทันที เห็นมันทำหน้าตามีความสุขแล้วหมั่นไส้หว่ะ - -*
"ใครวะ?"
"ไม่บอก ไว้มีไรคืบหน้ากว่านี้ก่อน กุจะบอก" ฮงกีพูดแค่นี้แล้วก็เดินยิ้มอย่างกับคนบ้า
"เออๆ รีบไปรร.เหอะ สายแล้วเนี่ย เดี๋ยวพ่อเมิงด่าอีก ขี้เกียจฟังหว่ะ"
"......" ฮงกีไม่ตอบอะไร แต่ก็เร่งฝีเท้าให้เดินทันเพื่อนของตน
+++++++++++++++++++++
"ฮยอคแจคับ ไปกินข้าวกันเถอะ" ร่างบางหันไปมองต้นเสียง โอ๊ยยยย อีหมีนี่เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกะกรุซะทีฟร้ะเนี่ย มองไปข้างๆร่างสูงเห็นเป็นเพื่อนสนิทหน้าตาดีของไอ้หมียืนอยู่ด้วย ไม่ใช่ใครรองประธานนักเรียนนั่นแหล่ะ เชอะ ทำเปนยืนเก็กหน้านิ่ง หมั่นไส้หว่ะ ฮยอคแจพาลเพราะอารมณ์เสียที่พักนี้ ไอ้หมีไม่รู้เปนอะไร เกาะแกะเค้าอยู่เรื่อย แล้วนั่นก็ทำให้เค้ากับดงแฮเริ่มห่างกันไปเรื่อยๆ
"งั้นผมขอพาดงแฮไปด้วยนะคับ"
"เอ่อ....." ไอ้หมีคิดไม่ตก
"งั้นก็ไม่ไป ดงแฮไปกินข้าวกันเถอะ"
"โอเคคับๆ ไปด้วยกันให้หมดเนี่ยแหล่ะ" ไอ้หมีต้องยอมจนได้ หันไปมองร่างเล็กข้างฮยอคแจที่ยืนก้มหน้าก้มตาอย่างเดียว
"^^*ไปกันเถอะดงแฮ" ฮยอคแจจูงมือเพื่อนสนิทตัวเองเดินไปโรงอาหารโดยมี 2 หนุ่มหล่อห้อยตามมา
หนึ่งหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข
อีกหนุ่ม หน้ายุ่งอย่างกะอะไร เฮ้ย กุจะใจเต้นทำไมอีกเนี่ยย ไอ้ฮั้นนนน ((มันยังไม่รู้ใจตัวเองค่ะ - -*)
+++++++++++++++++++++++
"ด๊อง เมิงเปนไรวะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยร่าเริงเลย มีเรื่องไรป่าว?" ฮยอคแจถามเพื่อนรัก ดีนะตอนนี้เป็นคาบว่าง ในที่สุดก็ได้คุยกันซะที เพราะหลายวันมานี้ เค้าไม่ค่อยได้คุยกันเลย แล้วก็หาโอกาสถามเพื่อนคนนี้ไม่ได้ด้วย พอตั้งท่าจะถาม เพื่อนเค้าเป็นต้องบอกปัดไปเรื่อยๆ
"อืม......."
"มีอะไรก็บอกมาเหอะ กุเพื่อนเมิงนะ"
"คือ...พี่ยุนเค้าชอบเมิง" ดงแฮพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
"เฮ้อออ กุรุ กุไม่ใช่ควายจะได้ดูไม่ออก เสนอหน้าหากุขนาดนั้น...."
".........."
"อย่าบอกนะว่า.........เมิงชอบกุอ่ะ 0oO" ฮยอคแจทำตาโต
"ไอ้บ้า กุเลือกนะเมิง" ดงแฮรีบสวนกลับทันที โห ไอ้เพื่อนรักเมิงคิดได้ไงเนี่ย - -*
"555+ งั้นเมิงมีเรื่องไรอ่ะ เรื่องไอ้หมีนี่มันเกี่ยวอะไรด้วย"
"............" เค้าไม่รู้ว่าจะบอกเพื่อนคนนี้ดีมั้ย เค้าก็รู้ว่าฮยอคแจไม่ได้ชอบไอ้หมีนั่นหรอก แต่ว่าถ้าเค้าบอกไป ฮยอคแจต้องไม่ยอมยุ่งกับพี่ยุนอีกแน่ และนั่นก็จะทำให้พี่ยุนเสียใจ ซึ่งเค้าไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเรยจิงๆ U_U
"อย่าบอกนะ......ว่า.....เมิงชอบไอ้หมีนั่นอ่ะ" ฮยอคแจที่เห็นเพื่อนตัวเองเงียบไป เริ่มคิดเองได้
"............" ดงแฮไม่พูดอะไร แต่พยักหน้ารับเล็กน้อย หลังจากที่เงียบอึ้งไปนาน ที่เพื่อนมันคิดได้
".........เฮ้อออออ ทำไมต้องเปนงี้ด้วยวะ....." ฮยอคแจพูด หันไปมองหน้าเพื่อนรัก แต่เค้ารู้ว่าเพื่อนเค้าก็ตอบไม่ได้หรอก
"ไม่รู้" ดงแฮพูดเสียงแผ่ว น้ำใสเริ่มรื้นที่ขอบตา
"ด๊อง" ฮยอคแจโผเข้ากอดร่างเล็กของเพื่อนรัก เค้ารู้ เค้าเข้าจัยว่าเพื่อนคนนี้ต้องรู้สึกยังไง คนที่ตัวเองรัก กลับมาหลงรักเพื่อนตัวเอง เป็นเค้าคงทนไม่ได้
"เมิงอย่าร้องไห้นะ กุจะไม่ยุ่งกะพี่เค้าอีกแล้ว"
"ไม่ได้นะ" ดงแฮผละออกจากฮยอคแจทันที
"ทำไม"
"เค้าชอบเมิง ถ้าทำอย่างนั้น พี่เค้าจะเสียจัยมาก........กุไม่อยากให้เค้าเสียจัย"
"เฮ้ออ นี่เมิงไม่ได้ชอบเค้าหรอกด๊อง" คำพูดของฮยอคแจ ทำให้ดงแฮต้องเงยหน้ามาสบตากลับทันที หมายความว่าไงฟร้ะ?
"หึหึ เมิงไม่ได้ชอบไอ้หมีนั่นหรอก เมิง....รักเค้าต่างหากหล่ะ" ฮยอคแจพูดยิ้มๆ
"..........งั้นมั้ง" ดงแฮยิ้มน้อยๆให้ตัวเอง เมือ่คิดถึงความรู้สึกที่แท้จิงของตัวเอง
"เอาเปนว่า เรื่องนี้เด๋วกุจัดการเอง" อยู่ฮยอคแจก็พูดขึ้นมา
"เมิงจะทำไง เมิงห้ามบอกเค้านะว่ากุ..เอ่อ รักเค้าอ่ะ ^//^"
"555+ กุไม่บอกหรอกน่า" ฮยอคแจขำเพื่อนตัวเอง พูดแค่นี้ก็หน้าแดงซะและเพื่อนกรุ
"กุมีแผน" ฮยอคแจยิ้มอย่างมีเลศนัย หึหึ ไอ้หมี เมิงจะไม่ได้กุหรอก เมิงต้องได้เพื่อนกรู๊!!!
"แผนไรวะ?"
"คือ........." ฮยอคแจเล่าให้ดงแฮฟังถึงความคิดตัวเองทันที
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไว้จะมาอัพต่อนะคะ แต่ว่า ต้องเม้นเยอะๆนะ
ไม่งั้นดองจิงๆด้วย
ชิชิ ไม่เม้น เราไม่แต่งค่ะ ไม่มีกำลังจัย เข้าจัยกันด้วยนะคะ ^_______^
รักคนเม้นค่ะ ^^* ((ซึงรีออกมาแค่เนี้ยยย 555+))
ความคิดเห็น