คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Part..4 : ผมไม่ใช่เกย์น้า T^T
++โรงเรียนยองรี++
"ยุน...."
"........" ไม่มีตอบรับจากคนที่ท่านกำลังเรียก
"ยุนน......"
"........" -_-^^^ เฮ้ยยย กรุชักยัวะและนะไอ้นี่ เรียกไม่หัน
"ไอ้ยุ๊นนนนนนนน!!!!!!!" ตะโกนใส่หู ไอ้คนไม่รุเรื่อง - -*
"ว๊ากกกกกก!!! >o<" ร่างสูงที่ตกจัยเสียงตะโกนกระโดดตัวลอย
"สม กรุเรียกเจือกไม่หัน -*-" ยังคงประชดเพื่อนมานต่อไป
"โหย๋ อะไรวะไอ้ฮัน กรุกะลังส่องได้ทีเลย เมิงอ๊ะ" ไอ้พี่หมียุนตัวโตว่าเพื่อนตัวเองก่อนจะหันออกไปมองนอกหน้าต่างเหมือนเดิม
- -a มันมองอะไรของมันฟร้ะ?? ร่างสูงของฮันคยองชะโงกข้ามตัวเพื่อนตัวเองออกไปมองมั่ง
"มองไรของเมิงฟร้ะ ไอ้ฮัน?" ร่างสูงหันมาถามเพื่อนซี้
"อ้าวว ก็กรุอยากรู้ว่าเมิงมองอะไร??"
"อ่ะนะ ไอ้นี่......เมิงมองลงไปตรงนั้นดิ ตรงลานนั่นอ่ะ เห็นป่ะ 2 คนนั้น" ยุนโฮพูดพร้อมกับชี้ไปยังบุคคล 2 คนที่กำลังดิ้นพล่านเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวก(??) ท่ามกลางนร.ญ กลุ่มใหญ่
"ไหนฟร้ะ?? อ๋อ 2 คนที่เต้นอยู่ตรงนั้นอ่ะนะ"
"เออ เมิงว่าเปนไง?" ยุนโฮถามความคิดเห็นเพื่อนสนิทตัวเอง
"อะไรของเมิง เปนไงอะไร?"
"ก็เมิงว่าน่ารักมั้ย?"
"เออ ก็โอเค......เฮ้ยยย แต่นั่นมันผู้ชายนะเว้ย O_o" ฮันคยองตกใจอย่างรุนแรง(?) แล้วหันมามองหน้าเพื่อนตัวดี ฮือๆๆ นี่กรุมีเพื่อนเปนเกย์หรอวะเนี่ย T^T
"แล้วไงอ่ะ" ไอ้นี่ไม่ได้สนใจเพื่อนมันเลยซักนิด
"...ไอ้ฮัน ผู้ชายกับผู้ชายก็รักกันได้นะเว้ย ถ้าความรักนั้นออกมาจากใจของเมิงอ่ะ" ยุนโฮหันมาพูดกับร่างตรงหน้าด้วยสายตาจริงจัง อ่าโหห นี่เพื่อนกรุเปนขนาดหนักนะเนี่ย
"แต่กรุไม่ชอบนี่หว่า ผู้ชายกับผู้ชาย โอ้ย! แค่คิดก็....อึ๋ยยย สยิวหว่ะ" ฮันคยองไม่พูดเปล่า พลางทำสีหน้าประกอบไปด้วย อันสร้างความหมั่นไส้ให้เพื่อนของเค้าดีนักแล
"เออ เรื่องของเมิง แต่เมิงดูดิ น้องฮยอคแจของกรุ น่ารักมั้ยเมิง ผิวกะขาว ปากอิ่มแดง โอ๊ยย กรุอยากได้" ยุนโฮพูดพลางทำหน้าเคลิ้ม จนคนข้างๆจำต้องขยับตัวหนีนิดหน่อยด้วยความกลัว - -* แต่ก็ยังไม่วายจะหันไปมองทางคนที่ทำให้เพื่อนตัวเองเปนได้ขนาดนี้ แมร่งจะน่ารักขนาดไหนวะ - -
ตึกตึกตึกตึก!!!!!!!!!
สาบานได้ว่านี่คือเสียงหัวใจของฮันคยอง หนุ่มผู้ไม่เคยตกหลุมรักใครมาก่อน (เหร๋ออ)
เฮ้ยย!!! ไอ้หัวใจบ้า เมิงจะเต้นแรงขนาดนี้ทำไมฟร้ะเนี่ย นั่นมันผู้ชายนะเฟร้ย
ฮันคยองพยายามสงบสติอารมณ์ตัวเอง ไม่!!!!! เค้าจะหวั่นไหวให้กับมนุษย์เพศชายไม่ได้ - -*
แต่เมื่อร่างสูงหันกลับไปยังร่างบางต้นเหตุข้างล่าง พิจารณาใบหน้าเล็กๆนั้น เค้ารู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันที
"อ้าว...เฮ้ยยยย ไอ้ฮันเมิงจะไปไหน จะหมดเวลาพักแล้วนะเว้ยยยย" ยุนโฮตะโกนตามเพื่อนที่อยู่ๆก็วิ่งออกจากห้องเรียนไปซะงั้น เปนไรของมันวะ
.
.
.
.
.
.
.
ไอ้ฮันเอ๊ยยย เมิงเปนอะไรของเมิ๊งงงงงงง
แค่มองแค่นี้เมิงจะใจเต้นทำไม แล้วไอ้ความรู้สึกนั่นอีกกก
นี่กรุเปนเกย์ไปกะไอ้ยุนอีกคนแล้วหรอวะเนี่ยยยยยยยย
ไม่เจ๊งงง กรุชายชาติทหารโว้ยย TT^TT
แต่เมื่อฮันคยองผู้น่าสงสารก้มลงไปมองกับสิ่งที่ขึ้นกับอวัยวะเบื้องล่างของตน (เอิ่มมมม เท้ามั้งคะ? - -*) ก็ถึงกับหน้าขึ้นสี นี่แค่เค้าเห็นหน้า ก็เกิดอารมณ์ซะแล้วหรอวะเนี่ยยย
แต่ฮันคยองไม่มีเวลามาคิดจัดการความรู้สึกตัวเองตอนนี้หรอก
.
.
.
.
.
.
เพราะเค้าต้องจัดการกับอารมณ์ของตัวเองก่อนน่ะสิ คิดได้อย่างนั้น ร่างสูงก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที - * - (ให้มันได้งี้ดิคนเรา)
.
.
.
.
.
.
++++++++++++++++++++++++
ง่า เค้ารุสึกว่าตอนนี้มานแปลกๆไงไม่รุ ในที่สุดฮันกะออกซะที 555+
ฝากด้วยน้าคับ เม้นท์กานหน่อย ดีไม่ดี บอกได้น้า จะได้ปรับปรุง
แต่รุสึกว่าตอนนี้ไม่สนุกเรยอ่ะ ไม่มีอารมจะแต่งไงไม่รุ แต่เห็นทิ้งนานไปหน่อย - -*
เงิ้บๆๆๆๆ รักคนอ่านคนเม้นท์ยิ่งชีพฮับ ^^
ความคิดเห็น