คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part..3 : การพบกันครั้งแรก
++ในคืนที่ดาวเต็มท้องฟ้า (แหว่ะ เล่นเองอ้วกเองค่ะTT^TT)++
♫~♬~ ♪ ~♩~ ♭ ~♪ ~~♫ ~♬~~ ♭ ~♪~ ♫~ ♩ (เอิ่ม คิดซะว่าเปนเสียงกีต้าร์นะ ไม่รุจะบรรยายยังไงอ่า แหะๆ)
เสียงดนตรีที่ลอยแผ่วมากับสายลม ทำให้ร่างๆนึงที่เดินอยู่อย่างเรื่อยเปื่อยริมถนน (เนื่องจากไม่มีที่ไป) มองไปรอบๆเพื่อหาต้นเสียง
"เสียงไรวะ???" บ่นกับตัวเองคับท่าน (??) (-_-9)
ร่างนั้นเดินไปเรื่อยๆตามทางที่คิดว่าเป็นต้นเสียง จนได้พบกับชายคนนึง ดูอายุน่าจะพอๆกับเค้า ยืนเล่นกีต้าร์อยู่และมีซองกีต้าร์วางอยู่ข้างหน้า ข้างในมีเงินอยู่เยอะพอสมควร
โธ่ ที่แท้ก้อพวกเปิดหมวกนี่เอง เอ..แต่ทำไมมันยืนเล่นกีต้าร์อย่างเดียว ไม่ร้องฟร้ะ - -*
ถ้าร้องด้วย เค้าว่าคงได้เงินเยอะกว่านี้ซะอีก แค่เสียงกีต้าร์ก็เล่นได้จับใจขนาดนี้แล้ว...
ร่างนั้นยืนพิจารณาคนที่เล่นดนตรีต่อไป อืมมมม..ทะมัยมันหล่องี้ฟร้ะเนี่ย!! หล่อจนกรุแอบใจเต้นเลยนะเนี่ย เฮ้ยๆ ไม่ได้ๆ กรุแมน จะใจเต้นได้งัยฟร้ะ - -*
ขณะที่ไอบ้านี่กำลังเถียงกับตัวเองอยู่ เสียงดนตรีก็หายไป พอไอบ้า(?)หันมาอีกที ก็เห็นนักดนตรีคนนั้น เก็บกีต้าร์เดินออกไปแล้ว
"เฮ้ นาย!! เดี๋ยวก่อน รอด้วย"
"หืม??" ร่างที่ถูกเรียกหันมาอย่างงง มองคนตรงหน้าที่วิ่งตามมา (ทำไม?)
"..."
"มีอะไรคับ?" เป็นไรมากป่ะ เรียกแล้วเงียบเนี่ย คนถูกเรียกได้แต่คิดในใจ
"เอ่อ..." นั่นดิวะ กรุจะตามเค้ามาทำไมฟร้ะเนี่ย คิดไปกะทุบหัวตัวเองไป - -*
"เอ่อ...คือฉันชอบเสียงกีต้าร์ของนายมากเลยนะ"
"ห๊า?? ...อ่อ ขอบคุณคับ ^_^" คนที่ถูกชมยิ้มให้ จนไอ้คนข้างหน้ามันรู้สึกว่าตัวเองใจเต้นแรงขึ้นมาอีกแล้ว ใจเย็น ฮงกี เย็นไว้พวก ฟู่วว -3-
"เอ่อ นายเดี๋ยวก่อนดิ" เรียกอีกครั้งเมื่อคนตรงหน้าออกเดินไปอีกครั้ง
"คับ?" มีไรอีกวะ? - -*
"ไปหาไรดื่มกันมั้ย?...เอ่อ.ชั้นเลี้ยงเอง ^__^" ฮงกีพูดขึ้น ไม่รู้ทำไม แต่เค้าไม่อยากปล่อยคนๆนี้ไปง่ายๆเลย
"จิงป่ะ?...ฮ่าๆๆ ได้อยู่แล้วของฟรีซะอย่าง" ร่างสูงพูดอย่างอารมณ์ดี ของฟรีมีใครไม่ชอบ โฮะๆ
.
.
.
.
"อืม....ชั้นชื่อฮงกี..ลีฮงกี นายหล่ะ?" ฮงกีแนะนำตัวทันที ที่พวกเค้าเข้ามาในคล้บ แล้วสั่งเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้ว
"ชั้นชือจงฮุน ชเวจงฮุน ยินดีที่ได้รุจัก" แนะนำตัวพร้อมกับส่งมือไปทักทาย ส่วนไอ้บ้าตรงหน้าก็ได้แต่ตื่นเต้น เฮ้อ อารัยของกรุฟร้ะเนี่ย - -****
"เออ...ว่าแต่ทำไมนายถึงเล่นแต่กีต้าร์อย่างเดียวหล่ะ ไม่ร้องไปด้วยเลย" ฮงกีถามในสิ่งที่ตัวเองสงสัยเป็นที่สุด
">////<" ร่างตรงหน้าไม่ตอบ แต่กลับหน้าแดงแทน เอ้า! แล้วกรุจะรุเรื่องมั้ยเนี่ยยย
"หืม?? ทำไมอ่ะ บอกหน่อยดิ นะๆๆ"
"ก็ ชั้น......ร้องเพลงไม่เป็นนี่นา >////<" พูดอย่างอายๆ เอามือขึ้นมาปิดหน้าแดงๆนั้นไว้ จนคนถามที่ยังงงอยู่มองอย่างขำๆ อ๊ากกก น่ารักเว้ย เฮ้ยยยย
"ฮ่าๆๆ จะร้องเพลงไม่เป็นได้ไง เด็ก 3 ขวบยังร้องได้เลย" ฮงกีขำอย่างไม่เชื่อ นั่นสิ จะมีหรอคนที่ร้องเพลงไม่เป็น เห็นใครที่อ้างว่าร้องไม่เป็นก็เพราะไม่อยากร้องเท่านั้นเอง
"ชิ..."
"นี่ จงฮุน.."
".........."
"นายโกรธหรอ??"
"........." จะไม่ให้โกรธได้ไงหล่ะ ว่ากันขนาดนั้น - -^^
"นี่...ชั้นขอโทดนะ ชั้นไม่ขำนายละ ไม่ว่าด้วย ดีกันนะ (o^^o)d" พูดพร้อมกับชูนิ้วก้อยง้อคนข้างหน้า
"ชิ...ก็ได้ แต่นายห้ามล้อชั้นเรื่องนีอีกนะ ตกลงมั้ย?"
"ค้าบผม" ตอบรับพร้อมกับตะเบ๊ะ ทำเอาคนข้างหน้ายิ้มออกจนได้
"เห็นมั้ย? ยิ้มน่ารักกว่าอีก"
">////<" อ๊าก ทำไมวันนี้กรุเขิลบ่อยนักวะเนี่ย ไอ้คนข้างหน้านี่ขยันทำเค้าเขินจริงๆ ไม่ได้รู้หรอก ว่าไอ้คนที่ชมเมื่อกี๊ ก็เขินอยู่เหมือนกันนั่นแหล่ะ
.
.
.
.
"ขอบคุณมากนะที่เลี้ยงวันนี้" จงฮุนพูดเมื่อทั้งคู่เช็คบิลและออกมาหน้าร้านแล้ว
"อื้ม...นี่ก็ตี 1 แล้ว กลับบ้านดีๆหล่ะ ไว้จะให้เลี้ยงอีกเมื่อไหร่ก็โทรมาได้ทุกเมือ่เลย"
"อืมมม แต่ชั้นว่านายน่าห่วงกว่านะ หน้าอย่างกับผู้ ญ ระวังโดนฉุดหล่ะ ไปละนะ บาย" จงฮุนพูดล้อขำๆ แล้วเดินไปอีกทางที่ตรงข้ามกับฮงกี
หึหึ ชั้นหน้าเหมือนผู้ ญ แต่นายหน่ะ น่ารักเหมือนผู้ ญเลยรุมั้ย จงฮุน ^^
ได้แต่คิดคนเดียว แล้วเดินยิ้มกลับบ้านอย่างมีความสุข อ๊ากกก สุขจัยจิงว้อยยย!!!!!!^_____^
++++++++++++++++++
ง่า เปนไงมั่งอ่าคับ
ตอนนี้ว่างๆเรยมาอัพเรื่อยๆ 555 วันเดวล่อไป สี่ ตอน
นี่กะจะอัพต่ออีก กร๊ากๆๆ
ยังไงอ่านแล้วเม้นเปนกำลังใจด้วยน้าคับ บุยบุย
ความคิดเห็น