ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : คำนำ
มือบอบบาาวีเ็มไป้วยรอยี่วนับเ้าที่ิ่ไม้นาให่ สรีร่าระหลานึ้นาลำธารเี่ยวรา้วยวามยาลำบา ผมสีเินสะท้อนแสันทร์อนาพันันยุ่เหยิและเปียุ่ม ลำัวรวมถึใบหน้าเนียนมีราบินทรายเปรอะเปื้อนนมิสามารถมอออไ้ว่าามหรือไม่
เมื่อร่าระหลานึ้นฝั่ไ้อย่าปลอภัยนา็ทรุัวลนอนอราบไปับพื้นิน พลิัวเอเยหน้ามอฟ้าสีำมืสนิ่อนะสบถในใ
เวรเอ้ย! ใรมันทีบเธอนำ้หรือไ...
ร่าบอบบาแทบะรีร้อออมาเมื่อลืมาื่น็พบว่าัวเอำลัไหลามระแสน้ำเี่ยวรานับว่าารเป็นหัวหน้าหน่วยปิบัิารลับพิเศษยัพอให้นาไ้สิรีบว่ายน้ำึ้นฝั่่อนัวอนะมลไปไ้ทันท่วที
มน์นภา พศ์พลิน อสาบานเลยว่าั้แ่เ้าฝึเป็นทหารนเิบโเป็นหัวหน้าหน่วยปิบัิารลับพิเศษยัไม่เยมีรั้ไหน้อำผุำว่ายลาลำธารที่เือบเรียไ้ว่าแม่น้ำเี่ยวราแบบนี้เลยสัหน
็แน่ละีวิหล่อนมีแุ่เาะ ลูระเบิ และลูปืนเสียส่วนให่
ถึเธอะเิและโในประเทศไทยแ่้วยหน้าที่ารานทำให้รู้ัวอีทีหล่อน็มาอยู่ในประเทศมหาอำนาทาำแหน่ทหารเล็ๆ นมาเป็นหัวหน้าหน่วยและอยเสี่ยอันราย่าๆไ้ราวสิบปี
แม้ะไม่ใ่หน่วยรบที่้อเอาีวิไปเสี่ยบ่อยนนับไม่ไ้ว่าหาัวเอเป็นแมวีวิทั้เ้าะพอใ้หรือเปล่า แ่หน่วยอเธอเป็นหน่วยที่รับทำานลับเพาะิโยส่วนมาเป็นารโมย้อมูลหรือานอะไร็ามที่้อทำอย่าเียบเียบให้มาที่สุ
เหมือนานลอบ่าผู้้ายารายให่อประเทศที่พ่วำแหน่ให่โในรัสภานั้นไ..
เพียั่วรู่ที่เธอหลับาลวามเ็บปว็แล่นทำานทั่วร่าายน้อรีร้อเสียแหลม เสียและภาพทีุ่้นาายึ้นในหัว
"บริเวนี้เราเลียเรียบร้อยแล้วาว่ามันะอยู่ในห้อทำานั้นสอ"
โแวน รายานสถานาร์ให้หัวหน้าอนฟัหลัาหน่วยพิเศษทำารวาล้าลูน้ออนที่ิไม่ื่อ่อสภาามหน้าที่อรอหัวหน้า มน์นภาปรายาึ้นไปมอประูไม้แะสลัหรูหราบนั้นสอแล้วถอนหายใอย่าเหนื่อยอ่อน
เลือที่ายเป็นห้อทำานัวเออย่านั้นหรือ?
"โแวนามันึ้น้าบน ที่เหลือรวทุอทุมุมอย่าให้มีลูน้ออมันเหลือรอออไปไ้"หิสาวร่าหนาเอ่ยสั้เสียเ้ม่อนะ้าวเท้าึ้นบันไหรูหราที่เหมือนะไ้ภาษีประานไปับเยอะน่าู
"รับทราบ"
ทั้เธอและโแวนเินึ้นั้นสออย่าเียบเียบ หล่อนิทบทวนแผนผัอบ้านหลัให่โนี้ในหัวเพื่อหาห้อทำานที่มีเ้าัวปัหาอประเทศรอวามายอยู่ในนั้น ารทำานทุรั้ทีมอเธอะเรียมัวมาีเสมอเพื่อไม่ให้านผิพลา
และเพื่อารทำานที่รวเร็วนอเธอมีไม่เยอะเท่าไหร่เพราะเธอเน้นุภาพมาว่าปริมา
นระทั่เินมาถึประูไม้สลัลายอย่าีที่ามแผนผัมันือห้อทำานอเป้าหมาย
เธอหันไปสบาับโแวนรอหัวหน้าที่เปรียบเสมือนู่หูทุสนามรบ เาพยัหน้าเ้าใสิ่ที่เธอ้อารสื่อ ทั้เธอและเาหันหลัพิำแพ้าประูเอาหูแนบฟัเสีย้าในแ่้วยวามร่ำรวยที่ไ้าภาษีทำให้มันเียบสนิท
มน์นภาระับปืนในมือแล้วหันไปส่สัาให้โแวนเปิประู มือหนาอเา่อยๆบิลูบิประูทีละนิแล้วพลัมันเ้าไป่อนะหันหลัลับมาท่าเิมรอฟัสัาาหัวหน้าน
"อ้าวๆ มาันเเล้วหรอ เ้ามาๆ เ้ามาเลย ฮาฮ่า"เสียหัวเราะราวับนเสียสิัึ้นทันทีที่เปิประู ลิ่นาวเลือละลุ้ในห้อนั้นลอยออมานเธอ้อมวิ้ว
แ่มันฟัเป็นเสียประหลาเหมือน...
"เรื่อบันทึเสีย?"
เธอลอะโหน้าเ้าไปู็พบับศพเป้าหมาย ในมืออศพมีเรื่อบันทึเสียนาเล็ แ่ที่ทำให้เธอาโและหันไปสั้เสียัลั่นและหวัว่าน้าล่าะไ้ยินมัน็ือ...
ศพนั้นอระเบิที่ำลันับถอยหลั 15 วินาที
"ทุน! วิ่!!!!"
14
เธอใ้เวลาเสี้ยววินาทีหันไปสบาับโแวนพูหนึ่ประโยแล้วพลัอีนออไป ปิประูลล็อมันอย่ารวเร็ว "ลูนาย้อมีพ่อนะโแวน"
13
ภรรยาอโแวนำลัะลอลูในอีไม่ี่เือนและเธอไม่ใร้ายถึนาที่ะเอาอีนมาเสี่ยไว้ไ้
นเป็นหัวหน้า้อเสียสละมาว่า..
12
หิสาว้มมอุัวเอที่แน่นไป้วยุเาะุภาพี แล้วแ่นยิ้มออมา..
11
10
9
เธอวิ่อย่ารวเร็วแล้วว้าัวศพมาอให้ระเบินั้นอยู่ลาระหว่าเรา ถึแม้ะไม่อยาใ้ำว่าระหว่าเราับศพเท่าไหร่ หวัว่าุเาะะ่วยลระยะอระเบิไ้บ้าอย่าน้อยสัเมรหรือสอเมร
8
ีวิอนที่ทำานบนเส้น้าย็มีแ่นี้แหละ
7
ายเพราะหน้าที่
6
อ่า... หวัว่าโแวนะไ้ึ้นเป็นหัวหน้าแทนันเพราะเาทำานออมาไ้ีเยี่ยมริๆ
5
ร่าหนาอหิสาวที่สูเือบร้อยแปสิบแอบรู้สึเสียายีวิ เธอบวิศวะโยธาแ่เธอแทบไม่ไ้ทำาน้านนั้นเลยนอาำแผนผับ้านเป้าหมาย เธอรับานเป็นทหารั้แ่ยี่สิบห้า อนนี้็สามสิบเ้าแล้ว เธอไม่มีลู ไม่มีสามี ไม่มีรอบรัวเพราะพ่อและแม่เสียไปั้แ่่อนเธอึ้นมหาลัยเสีย้วย้ำ
4
3
นอาเพื่อนที่ทำานที่เธอพยายามปป้อแล้ว
2
ไม่มีเลยริๆ
1
ไม่มีอะไร้อห่วแล้ว
0
บึ้มมมม!!!
เสียระเบิัสนั่นับทุประสาทสัมผัสอร่าาย ทั้หัวใและสมอ ร่าหนาอหิสาวถูแรระเบิีออไม่เป็นิ้นี หล่อนรับรู้วามเ็บทรมานแ่ั่วรู่เท่านั้นเพราะมันรวเร็วเหลือเินับารายเพราะระเบิ
แ่มันนานเหมือนเป็นนาทีในวามรู้สึอเธอ
"รี้!!!!!!!"
วามเ็บปวทุอย่าแทรเ้าร่าายอเธอราวับำลัโนระเบิเธอิ้นทะลนทุลายนัวที่เปียปอนลุินอาภร์สีาวสะอาเปรอะเปื้อนนำเรอะ
ับพลันวามรู้สึเ็บปว็หายไปอย่ารวเร็วราวับนละอารม์ อนนี้เธอไม่รู้สึเ็บไม่รู้สึปว มือบอบบาปัป่ายไปทุส่วนอร่าายเพื่อรวสอบว่ายัอยู่ี
นี่มันเรื่อบ้าอะไรัน...
วาลมโใสราวับแม่วาลอหน่วไป้วยน้ำาสีใส เพราะวามเ็บปวและภาพเมื่อรู่ที่ไ้รับหรือเป็นเพราะีใที่ัวเอไม่ไ้็ไม่อาทราบไ้
แ่ทว่าวามีใอนา็้อเปลี่ยนไประทั่นหันเมื่อเธอรู้สึถึอาารปวหัวเหมือนใรำลับีบสมออัวเอแล่นเ้าหัว ไม่เ็บเหมือนโนระเบิแ่มันทรมานเหมือนะายอีรอบ
เวลาไม่นานวามเ็บปว็าหายไปเหมือนไม่มีอาารเ็บอีรอบ ทำให้เธอสบถออมาเป็นภาษาไทยว่า..
"บัห่ามึเอ๊ย! ผุไ๋เฮ็อิหยัะหัว่อย!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น