ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : โดดเดี่ยว
---ตอนพัก---
แอร์กำลังยืนรอมินท์ที่กำลังล้างตัวอยู่ในห้องน้ำ
“พวกเราจับตัวแอร์เลย” เสียงของพวกเมย์ดังขึ้น
แล้วก้อลากแอร์เข้าไปในห้องน้ำห้องอื่น แล้วมัดแอร์ไว้กับที่กดชักโครกด้วยเนคไทของเพื่อนเมย์( คือว่าโรงเรียนนี้ผูกเนคไทอ่ะนะ )
“นี่พวกเทอจะทำอะไรกันน่ะ” แอร์ถาม
“ก้อลงโทดคนผิดน่ะสิ” เพื่อนคนนึงพูดขึ้น
“พวกเทอจะบ้าหรือไง!!!” แอร์ตวาดใส่กลุ่มเมย์อย่างไม่เกรงกลัว
“ เทอน่ะสิยัยบ้า!คิดจะทำตัวเป็นฮีโร่หรือไง หรือว่าอยากเรียกร้องความสนใจ!!!”
“ชั้นไม่ได้เรียกร้องแล้วก้อไม่ได้ทำตัวเป็นฮีโร่บ้าๆอะไรนั่นด้วย” แอร์ตอบพร้อมกับทำสีหน้าที่ไม่พอใจเอามากๆ
“พวกเราก้อไม่อยากสนใจเทอหรอกนะแต่เทอมายุ่งกับพวกชั้นก่อนทำไมล่ะ หรือว่าเทออยากเล่นกับพวกชั้น ”
พูดจบเพียงเท่านี้เมย์ก้อเอาแป้ง ไข่ไก่และน้ำผึ้งมาเทใส่แอร์
“ถ้าไม่อยากให้พวกเราแกล้งเทอไปมากกว่านี้ ก้อก้มลงกราบพวกเราแล้วร้องขอความเมตตาซะสิ”
“ไม่!!!ชั้นจะไม่ยอมทำแบบนั้นกับคนน่ารังเกียจอย่างพวกเทอหรอก” แอร์มองหน้าพวกเมย์อย่างเกรี้ยวกราด
“งั้นก้อคงต้องล้างหน้าให้เทอแล้วสินะ พวกเราจัดการ!!!”
พวกกลุ่มเมย์กระชากหัวของแอร์แล้วกดลงโถส้วม แล้วกระชากกลับขึ้นมา
“ว่าไงล่ะ เทอจะยอมกราบขอโทดพวกเรารึยังล่ะ”
“ยังไงก้อไม่!!! ไม่เข้าใจหรือไงล่ะ”
พวกกลุ่มเมย์ก้อกระชากหัวของแอร์แล้วกดลงโถส้วมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่า เพราะเมย์กดชักโครกทำให้แอร์สำลักน้ำและหายใจไม่ออก
“ก๊อกๆๆ แอร์เข้าห้องน้ำเสร็จรึยัง” มินท์ที่ล้างตัวเสร็จแล้วเดินมาเคาะประตู
“มินท์! อุ๊บ \"
แล้วเสียงแอร์ก้อหายไป เพราะเมย์เอาเนคไทของแอร์มาปิดปากแอร์ไว้
“ถ้าไม่อยากให้ยัยมินท์โดนเหมือนเทอ ก้อเงียบซะ อย่าเสียงดัง เข้าใจม๊ย!”
แล้วพวกกลุ่มเมย์ก้อเดินออกไปจากห้องน้ำ ไปเจอมินท์ที่ยืนรอแอร์อยู่ข้างนอก
“อ้าว!มินท์ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ” เมย์ถามมินท์(ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าแอร์อยู่ในห้องน้ำ)
“เรารอแอร์อยู่น่ะ”
“แต่ว่าเราเห็นแอร์ขึ้นห้องไปแล้วนี่นะ”
“เอ๊ะ!ทำไมชั้นถึงไม่เห็นนะ”
“งั้นพวกเราขึ้นห้องกันเถอะ” เมย์ชวน
“อืม ”
แล้วกลุ่มเมย์กับมินท์ก้อเดินขึ้นห้องไปด้วยกัน โดยปล่อยแอร์ไว้คนเดียว
แอร์กำลังยืนรอมินท์ที่กำลังล้างตัวอยู่ในห้องน้ำ
“พวกเราจับตัวแอร์เลย” เสียงของพวกเมย์ดังขึ้น
แล้วก้อลากแอร์เข้าไปในห้องน้ำห้องอื่น แล้วมัดแอร์ไว้กับที่กดชักโครกด้วยเนคไทของเพื่อนเมย์( คือว่าโรงเรียนนี้ผูกเนคไทอ่ะนะ )
“นี่พวกเทอจะทำอะไรกันน่ะ” แอร์ถาม
“ก้อลงโทดคนผิดน่ะสิ” เพื่อนคนนึงพูดขึ้น
“พวกเทอจะบ้าหรือไง!!!” แอร์ตวาดใส่กลุ่มเมย์อย่างไม่เกรงกลัว
“ เทอน่ะสิยัยบ้า!คิดจะทำตัวเป็นฮีโร่หรือไง หรือว่าอยากเรียกร้องความสนใจ!!!”
“ชั้นไม่ได้เรียกร้องแล้วก้อไม่ได้ทำตัวเป็นฮีโร่บ้าๆอะไรนั่นด้วย” แอร์ตอบพร้อมกับทำสีหน้าที่ไม่พอใจเอามากๆ
“พวกเราก้อไม่อยากสนใจเทอหรอกนะแต่เทอมายุ่งกับพวกชั้นก่อนทำไมล่ะ หรือว่าเทออยากเล่นกับพวกชั้น ”
พูดจบเพียงเท่านี้เมย์ก้อเอาแป้ง ไข่ไก่และน้ำผึ้งมาเทใส่แอร์
“ถ้าไม่อยากให้พวกเราแกล้งเทอไปมากกว่านี้ ก้อก้มลงกราบพวกเราแล้วร้องขอความเมตตาซะสิ”
“ไม่!!!ชั้นจะไม่ยอมทำแบบนั้นกับคนน่ารังเกียจอย่างพวกเทอหรอก” แอร์มองหน้าพวกเมย์อย่างเกรี้ยวกราด
“งั้นก้อคงต้องล้างหน้าให้เทอแล้วสินะ พวกเราจัดการ!!!”
พวกกลุ่มเมย์กระชากหัวของแอร์แล้วกดลงโถส้วม แล้วกระชากกลับขึ้นมา
“ว่าไงล่ะ เทอจะยอมกราบขอโทดพวกเรารึยังล่ะ”
“ยังไงก้อไม่!!! ไม่เข้าใจหรือไงล่ะ”
พวกกลุ่มเมย์ก้อกระชากหัวของแอร์แล้วกดลงโถส้วมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่า เพราะเมย์กดชักโครกทำให้แอร์สำลักน้ำและหายใจไม่ออก
“ก๊อกๆๆ แอร์เข้าห้องน้ำเสร็จรึยัง” มินท์ที่ล้างตัวเสร็จแล้วเดินมาเคาะประตู
“มินท์! อุ๊บ \"
แล้วเสียงแอร์ก้อหายไป เพราะเมย์เอาเนคไทของแอร์มาปิดปากแอร์ไว้
“ถ้าไม่อยากให้ยัยมินท์โดนเหมือนเทอ ก้อเงียบซะ อย่าเสียงดัง เข้าใจม๊ย!”
แล้วพวกกลุ่มเมย์ก้อเดินออกไปจากห้องน้ำ ไปเจอมินท์ที่ยืนรอแอร์อยู่ข้างนอก
“อ้าว!มินท์ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ” เมย์ถามมินท์(ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าแอร์อยู่ในห้องน้ำ)
“เรารอแอร์อยู่น่ะ”
“แต่ว่าเราเห็นแอร์ขึ้นห้องไปแล้วนี่นะ”
“เอ๊ะ!ทำไมชั้นถึงไม่เห็นนะ”
“งั้นพวกเราขึ้นห้องกันเถอะ” เมย์ชวน
“อืม ”
แล้วกลุ่มเมย์กับมินท์ก้อเดินขึ้นห้องไปด้วยกัน โดยปล่อยแอร์ไว้คนเดียว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น