ทอรัก ถักใจ

ลำดับตอนที่ #1 : Start Chapter 1: Not Broken Just Bent

"Hi... Vince ... I told you to wait me right?"

"วินซ์คะ ทำไมไม่รอแพมก่อนคะ อีกไม่กี่วันแพมก็เสร็จธุระแล้วนะคะ"

"ผมอยากรีบไปพักผ่อน หาคุณตาของผมก่อนนะครับ คุณก็ตามมาทีหลังก็ได้นี่นา ยังไงก็รีบตามมานะครับ ผมจะรอ แค่นี้ก่อนนะครับผมถึงบ้านแล้ว" พูดไม่กี่ประโยค วินซ์ก็รีบตัดสายไป เพราะอยากเข้าบ้านไปหาคุณตาก่อน ทำให้อีกคนกรี๊ดร้องด้วยความไม่พอใจ ที่อีกฝ่ายไม่รอเธอ และยังตัดสายไปเสียเฉยๆ

"มาหาใครคะคุณ..."

"ผมเองครับป้านางค์"

"คุณหนู...กลับมาทำไมไม่โทรมาบอกที่บ้านก่อนล่ะคะ เข้ามาๆก่อนค่ะ"

"แต้มไปเรียนคุณเวลล์ ว่าคุณหนูมา"

"ค่ะ ป้านางค์"

"มาค่ะเดี๋ยวป้าเอาไปเก็บให้"

"ขอบคุณครับป้านางค์" บ้านยังเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย ดูร่มรื่นกว่าเดิมเสียด้วยอีกนะเนี่ย สงสัยคุณตาคงซื้อมาปลูกเพิ่มแน่เลย

"ไปไงมาไง ทำไมมาถึงนี่ได้ แล้วงานที่นู่นใครดูแล" คนเป็นตาแต่งตัวในชุดสบายๆ เดินออกมาหาหลานชายด้วยสีหน้าดีใจ

"ผมลาพักร้อนมาน่ะครับคุณตา ว่าจะพักสักสามเดือน เลยมารบกวนตาหน่อยครับ ผมกลัวคนแก่แถวนี้เหงาหัวใจ"

"ไม่ต้องมาทำปากหวานเลย ไอ้ตัวดี มาไม่บอกไม่กล่าว ยังจะมาปากหวานประจบประแจง"�
"ไปพักผ่อนก่อนไป เดินทางมาเหนื่อยๆ"

"ครับ ... งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ เดี๋ยวตอนเย็นผมจะลงมาทานข้าวด้วย"


ตกเย็นนั้น

"Hello...ขอสายพฤกษภาครับ"

"ผมพฤกพูดสายครับ ไม่ทราบว่านั่นใครพูดครับ"

"ผมวินซ์ พูดครับต้องการจะเรียนคุณเพื่อนว่าผมอยู่เมืองไทย ต้องการไกด์นำเที่นวนะครับ"

"เฮ้ย... ไอ้วินซ์ กลับมาเงียบๆไม่บอกใครเลยนะแก แล้วมาพูดจาซะเพราะอีก"

"แหมคุณเพื่อนครับ ผมอยากออกไปเปิดหูเปิดตา ก็ต้องพูดเพราะกับไกด์ผมหน่อยสิครับ"

"ได้ๆ งั้นสองทุ่มเดี๋ยวฉันไปรับแกที่บ้าน ว่าแต่แกอยู่บ้านใช่ไหมวะ"

"อืมใช่ๆ งั้นเดี๋ยวฉันรอแล้วกันนะ"

"ตาครับเดี๋ยวผมออกไปข้างนอกกับเพื่อนนะครับ"

"แหม ไอ้นี่มาถึงก็ออกเที่ยวเลยนะ เออๆๆ...ไปเถอะ"

"ฟอดด ขอบคุณครับ"

ณ ผับบาร์เซธเทน

"ดื่มไรดีวะ ไอ้วินซ์"

"เอาวิสกี้แล้วกัน ... เออแล้วนี่มากันสองคนเองเหรอวะ ไม่โทรชวนคนอื่นมาด้วยวะ" วินซ์บ่นเบาๆให้เพื่อนได้ยิน

"ชวนแล้วเว้ย เดี๋ยวพวกมันก็มากันนั่นแหละ โน่นไงไอ้บราวนี่อ่ะ"

"มาถึงกันนานรึยังครับ คุณเพื่อน รถแม่งติดชิบ..." เลยมาช้าไปหน่อย

"ไม่เป็นไงหรอกพวกเราก็เพิ่งมาถึง"

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนใจวิสกี้ตรงหน้า พูดคุยสนุกสนานเฮฮา แต่หางตาของวินซ์ก็ไปสะดุดที่สาวสวยคนหนึ่ง ที่กำลังดิ่มเหล้าอย่างรวดเร็ว ราวกับต้องการจะเมา วินซ์มองจนเพื่อนๆมองตามไป

"เฮ้ย สนใจเหรอ สนใจก็เข้าไปซิวสิวะ" เมื่อเพื่อนยุ วินซ์เลยเดินเข้าไปทักผู้หญิงที่เขาหมายตา อยู่ไกลๆที่ว่าสวย มามองในระยะเผาขน เธอสวยมากจริง

"สวัสดีครับ ผมวินซ์ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ"

คนเริ่มเมามึนงงอยู่สักพักก็พยักหน้า ด้วยเห็นว่าคนเข้ามาทักหน้าตาดี และแต่งตัวดี ไม่น่ามีพิษมีภัย เลยอนุญาติให้นั่งด้วย

"คุณชื่ออะไรเหรออครับ แล้วมากับใครครับ" วินซ์เริ่มยิงคำถาม

"ฉันศสิธรากรณ์ เรียกสั้นๆว่า สิ หรือศสิก็ได้แล้วแต่คุณจะเรียก แล้วฉันก็มาคนเดียว" คนพูดเริ่มพูดเสียงอ้อแอ้ นั่นบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเมาแล้วล่ะ

"ไปต่อกับผมไหมครับ" เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายพูดด้วย เป็นการเปิดทางให้ เขาจึงชวนไปต่อกันที่คอนโด

แต่อีกฝ่ายเมาจึงฟังไม่ค่อยจะได้ศัพท์ ดันได้ยินว่า "ไป - ส่ง - ไหม - ครับ" เธอเลยพยักหน้าตอบรับกลับไป เพราะคิดว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว อยากนอนมาก มึนหัว แล้วก็หนักหัวมาก

เมื่อเห็นว่าเธอพยักหน้าตอบรับ วินซ์จึงเดินไปลาเพื่อนๆบอกว่าจะไปคอนโด เพื่อนๆจึงยิ้มแซวๆ หาว่าทิ้งเพื่อนบ้าง ไวไฟบ้าง เหอะ!!... ก็คนมันหล่อ อันนี้ผมเข้าใจตัวเองดี

"นี่คุณสิ รถคุณอยู่ไหนล่ะ" ทว่าไม่มีเสียงตอบรับในขณะที่เขาต้องหิวปีกเธออกมาจากผับ

เอาวะหาเอาเองก็ได้ เมื่อเจอกุญแจรถก็ส่งให้พนักงานรับรถขับมาให้ที่หน้าผับ แล้วจึงพาเธอไปยังคอนโดของตัวเอง