ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของเรา
ณ มหาลัยเอกชน ชงหมิง
\"หนี่ฮวา\" เสียงของเชาเหมยเพื่อนของชั้นเอง ที่ร้องเรียก
\"อ้อ เหมยมีอะไรหรอจ๊ะ เรียกซะเสียงตื่นเต้นเชียว\" ฉันถาม
\"นี่ๆ หนี่ฮวารู้มั้ย ว่าวันนี้วันอะไร\" เหมยถามพร้อมยิ้มให้ฉัน
\"เอ๋ วันนี้... วันอะไรหรอ ก็วันอังคารไง\"ฉันตอบ
\"ม่ายช่าย -o-^ วันนี้น่ะ...เป็นวันที่รูปของพี่ต้าเซินวางขายน่ะซี่!! รีบไปกันเถอะ\" เชาเหมยตะโกนใส่หูฉัน
พร้อมลากฉันไปที่ชมรมถ่ายรูป
มันอะไรนักหนานะ -_-^^ ฉันคิด เมื่อฉันโดนเชาเหมยลากมาจนถึงชมรมถ่ายรูป…
โอ้โห คนอะไรจะ เวรี่ เยอะขนาดนี้เนี่ย (เป็นไงล่ะ ถึงชั้นจะพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่ง แต่ก็พอพูดได้ล่ะน่า -_-\")
เอาล่ะ ขออธิบายหน่อยละกัน พี่ต้าเซินนี่ สมเป็นไอดอลของมหาลัยเราทีเดียวเลยแหละ ก็เค้าหล่อระเบิดเถิดเทิงไปเลยนี่นา แต่นิสัยเนี่ย เพลบอยสุดๆ เคยได้ยินมาว่า เค้าคบกะคนที่มาบอกรักแล้วทิ้งภายใน1อาทิตย์
แต่ข่าวลือก็คือข่าวลือละน้า เชาเหมย เพื่อนสุดเลิฟของชั้นก็เป็นแฟนคลับของเค้าคนนึงเหมือนกัน
แต่ชั้นไม่ค่อยชอบพี่ต้าเซินเท่าไหร่ เพราะพี่เค้าชอบเก๊กตลอด จนดูเหมือนไม่ค่อยจริงใจเอาซะเลย รวมทั้ง
รอยยิ้มจอมปลอมที่หลอกแอ้มสาวๆก็ด้วย อ้อ อีกอย่างนะพี่เค้าก็เป็นถึงซุปเปอร์สตาร์ระดับประเทศเลยน้า
น่าแปลก เค้าเอาเวลาที่ไหนมาเรียนน้า ไม่ค่อยเห็นหน้าเหมือนกันแฮะ สงสัยจะงานเยอะ เอ้า กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า ^0^
ที่หน้าชมรมถ่ายรุป คนเยอะมากๆ ถึง เยอะโคดๆ ไม่รู้ว่าเป็นชมรมถ่ายรูปหรือมหกรรมปลากระป๋องกันแน่
เชาเหมยพยายามเบียดร่างเล็กๆของเธอเพื่อเข้าไปซื้อรูปของพี่ต้าเซิน ซึ่งมีมูลค่าแพงใช่ย่อย
พร้อมกลับออกมาพร้อมกับรูปประมาณ3-4รูป (ก็มันแพงอะ จะซื้อเยอะๆได้ไงเล่า >0<)
เชาเหมยคงไม่รู้ตัวเลยว่า ตัวเธอในตอนนี้เซ็กซี่ขนาดไหน คิดดูสิ เสื้อที่ถูกเบียดจนเห็นไหปลาร้างามๆ
โชว์เนินอกขาวๆ กระโปรงที่แทบจะหลุดมากองกับพื้นอยู่แล้ว พร้อมกับแก้มแดงระเรื่อที่ตัดกับผิวสีขาวจั๊วะ
ของเธอ ปากสีแดงอมชมพู เหงื่อออกเล็กน้อย ช่างเซ็กซี่บาดใจจอร์ชจริงๆ เพื่อนชั้น -///- ดังนั้นชั้นจึง
ชวนเชาเหมยเข้าห้องน้ำ เอ๊ะๆๆ อย่าคิดอะไรทะลึ่งนะ ไม่ได้เข้าไปทำอะไรกันซักหน่อย แค่จะบอก
ให้หล่อนจัดเสื้อผ้าให้ดีก็เท่านั้น ไม่อย่างงั้นจะกลายเป็นเหยื่อสายตาของผู้ชายตาปลาหมึกเอาได้
เชาเหมยบอกว่าให้ชั้นออกมายืนรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวเธอจะตามออกมา ชั้นจึงออกมายืนรอเธอที่หน้าห้องน้ำ
แต่แหม อากาศมันร้อนจังเลย ไปซื้อไอศครีมมากินดีกว่า ชั้นเดินไปที่รถเข็นขายไอศครีม เพื่อซื้อไอศครีมกิน
เมื่อซื้อเสร็จ ชั้นกำลังจะเดินกลับ แต่…. ผลัวะ เสียงของใครก็ไม่รู้ที่วิ่งมาชนชั้นจังๆ ทำให้ของที่อยู่ในมือ
ของชั้น ซึ่งก็คือไอศครีมนั่นเอง กระเด็นไปอยู่บนใบหน้าและเจ็คเก็ตของเค้า
“อะ…โอ๊ย!” ชั้นร้อง เพราะก้นของชั้นดันไปกรัแทกเข้ากับฟุตบาทเอาน่ะสิ ><^^^
“ให้ตายเหอะ นี่เธอเดินยังไงเนี่ย ไม่เห็นรึไงว่ามีคนยืนอยู่น่ะ!!!” ชั้นหันไปโวย เพราะ โธ่ไอศครีมของช้านนน
ดันไปอยู่ที่หน้ากับเสื้อของเค้าซะแล้ว ฮือๆๆTT^TT
“อะไรกันน่ะ เธอ…” เอ๊ะ เสียงของเค้า คุ้นๆหูนะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน
อะโอ้ พระเจ้า นี่มันพี่ซู่ ต้าเซินนี่นา นายสะตอเรียกพี่ที่ชั้นเกลียดที่สุด ให้ตายเหอะ
“ นี่ พี่คะ ขอค่าไอศครีมของหนูด้วยค่ะ เพราะอาหารของหนูมันไปอยู่บนหน้าพี่กับเสื้อพี่แล้วล่ะค่ะ”
ชั้นบอก พร้อมยื่นมือรับเงิน “นี่ น้องครับ พี่เป็นผู้เสียหายนะครับ แจ็คเก็ตพี่ก็เลอะไอศครีมของน้อง หน้าพี่ก็ด้วย
ดังนั้น น้องควรจะจ่ายเงินให้พี่มากกว่า” นายสะตอเรียกพี่พูดพร้อมทำหน้ากรุ้มกริ่มใส่ชั้น ชั้นเลยสวนไปว่า
“ใครกันแน่คะที่เป็นคนเสียหาย พี่นั่นแหละที่เดินมาชนหนู ที่ไอศครีมมันขึ้นไปอยู่บนหน้าพี่ก็สมควรแล้วนี่คะ”
ชั้นเถียงอย่างไม่ลดราวาศอก “เอาละๆ เอาเป็นว่ายกนี้เสมอกันนะ พี่ต้องรีบไปทำงาน เอางี้ละกันนะครับ
ถ้าอยากได้ค่าเสียหาย ก็โทรมาเบอร์นี้นะครับ คนสวย” นายสะตอพูดและยื่นนามบัตรของเค้าให้พร้อมกับส่งจูบให้ชั้น
ชั้นรับมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก อี๋ ขนลุก(.V.)คนสวยเรอะ ชั้นจับจูบของเค้าโยนลงที่พื้นแล้วกระทืบ นี่แน่ะๆๆๆ (.V.)
สรุปว่าชั้นต้องเดินตัวเปล่ากลับไปที่หน้าห้องน้ำ แหม เสียดายไอศครีมอะ
เชาเหมยออกมาจากห้องน้ำพอดี แต่ชั้นก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง เพราะคิดว่าไม่สำคัญเท่าไหร่
เราพากันเดินเข้าห้องเรียน โดยที่มีชั้นเป็นคนเดินนำ ....
______________________________________________________________________________________________
จบตอนที่1ค่ะ : ในตอนต่อไป จะเข้มข้นขึ้นมากกว่านี้อีกนะคะ ขอบคุณที่ติดตามผลงานของอายุกะนะคะ
ตัวอย่างตอนต่อไป : ชั้นไม่เคยคิดเลย ว่าการที่ไม่เล่าให้เชาเหมยฟัง จะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เลวร้ายที่สุด
เพราะนายสะตอเรียกพี่นั่นคนเดียวแท้ๆ นายทำลายชีวิตชั้น คอยดูนะ ชั้นจะแก้แค้นนายที่ทำกับชั้นแบบนี้!!!
ชีวิตชั้นป่นปี้หมดเพราะนาย เอาความบริสุทธิ์ของชั้นคืนมา!!! ฮือๆๆๆTT^TT
\"หนี่ฮวา\" เสียงของเชาเหมยเพื่อนของชั้นเอง ที่ร้องเรียก
\"อ้อ เหมยมีอะไรหรอจ๊ะ เรียกซะเสียงตื่นเต้นเชียว\" ฉันถาม
\"นี่ๆ หนี่ฮวารู้มั้ย ว่าวันนี้วันอะไร\" เหมยถามพร้อมยิ้มให้ฉัน
\"เอ๋ วันนี้... วันอะไรหรอ ก็วันอังคารไง\"ฉันตอบ
\"ม่ายช่าย -o-^ วันนี้น่ะ...เป็นวันที่รูปของพี่ต้าเซินวางขายน่ะซี่!! รีบไปกันเถอะ\" เชาเหมยตะโกนใส่หูฉัน
พร้อมลากฉันไปที่ชมรมถ่ายรูป
มันอะไรนักหนานะ -_-^^ ฉันคิด เมื่อฉันโดนเชาเหมยลากมาจนถึงชมรมถ่ายรูป…
โอ้โห คนอะไรจะ เวรี่ เยอะขนาดนี้เนี่ย (เป็นไงล่ะ ถึงชั้นจะพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่ง แต่ก็พอพูดได้ล่ะน่า -_-\")
เอาล่ะ ขออธิบายหน่อยละกัน พี่ต้าเซินนี่ สมเป็นไอดอลของมหาลัยเราทีเดียวเลยแหละ ก็เค้าหล่อระเบิดเถิดเทิงไปเลยนี่นา แต่นิสัยเนี่ย เพลบอยสุดๆ เคยได้ยินมาว่า เค้าคบกะคนที่มาบอกรักแล้วทิ้งภายใน1อาทิตย์
แต่ข่าวลือก็คือข่าวลือละน้า เชาเหมย เพื่อนสุดเลิฟของชั้นก็เป็นแฟนคลับของเค้าคนนึงเหมือนกัน
แต่ชั้นไม่ค่อยชอบพี่ต้าเซินเท่าไหร่ เพราะพี่เค้าชอบเก๊กตลอด จนดูเหมือนไม่ค่อยจริงใจเอาซะเลย รวมทั้ง
รอยยิ้มจอมปลอมที่หลอกแอ้มสาวๆก็ด้วย อ้อ อีกอย่างนะพี่เค้าก็เป็นถึงซุปเปอร์สตาร์ระดับประเทศเลยน้า
น่าแปลก เค้าเอาเวลาที่ไหนมาเรียนน้า ไม่ค่อยเห็นหน้าเหมือนกันแฮะ สงสัยจะงานเยอะ เอ้า กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า ^0^
ที่หน้าชมรมถ่ายรุป คนเยอะมากๆ ถึง เยอะโคดๆ ไม่รู้ว่าเป็นชมรมถ่ายรูปหรือมหกรรมปลากระป๋องกันแน่
เชาเหมยพยายามเบียดร่างเล็กๆของเธอเพื่อเข้าไปซื้อรูปของพี่ต้าเซิน ซึ่งมีมูลค่าแพงใช่ย่อย
พร้อมกลับออกมาพร้อมกับรูปประมาณ3-4รูป (ก็มันแพงอะ จะซื้อเยอะๆได้ไงเล่า >0<)
เชาเหมยคงไม่รู้ตัวเลยว่า ตัวเธอในตอนนี้เซ็กซี่ขนาดไหน คิดดูสิ เสื้อที่ถูกเบียดจนเห็นไหปลาร้างามๆ
โชว์เนินอกขาวๆ กระโปรงที่แทบจะหลุดมากองกับพื้นอยู่แล้ว พร้อมกับแก้มแดงระเรื่อที่ตัดกับผิวสีขาวจั๊วะ
ของเธอ ปากสีแดงอมชมพู เหงื่อออกเล็กน้อย ช่างเซ็กซี่บาดใจจอร์ชจริงๆ เพื่อนชั้น -///- ดังนั้นชั้นจึง
ชวนเชาเหมยเข้าห้องน้ำ เอ๊ะๆๆ อย่าคิดอะไรทะลึ่งนะ ไม่ได้เข้าไปทำอะไรกันซักหน่อย แค่จะบอก
ให้หล่อนจัดเสื้อผ้าให้ดีก็เท่านั้น ไม่อย่างงั้นจะกลายเป็นเหยื่อสายตาของผู้ชายตาปลาหมึกเอาได้
เชาเหมยบอกว่าให้ชั้นออกมายืนรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวเธอจะตามออกมา ชั้นจึงออกมายืนรอเธอที่หน้าห้องน้ำ
แต่แหม อากาศมันร้อนจังเลย ไปซื้อไอศครีมมากินดีกว่า ชั้นเดินไปที่รถเข็นขายไอศครีม เพื่อซื้อไอศครีมกิน
เมื่อซื้อเสร็จ ชั้นกำลังจะเดินกลับ แต่…. ผลัวะ เสียงของใครก็ไม่รู้ที่วิ่งมาชนชั้นจังๆ ทำให้ของที่อยู่ในมือ
ของชั้น ซึ่งก็คือไอศครีมนั่นเอง กระเด็นไปอยู่บนใบหน้าและเจ็คเก็ตของเค้า
“อะ…โอ๊ย!” ชั้นร้อง เพราะก้นของชั้นดันไปกรัแทกเข้ากับฟุตบาทเอาน่ะสิ ><^^^
“ให้ตายเหอะ นี่เธอเดินยังไงเนี่ย ไม่เห็นรึไงว่ามีคนยืนอยู่น่ะ!!!” ชั้นหันไปโวย เพราะ โธ่ไอศครีมของช้านนน
ดันไปอยู่ที่หน้ากับเสื้อของเค้าซะแล้ว ฮือๆๆTT^TT
“อะไรกันน่ะ เธอ…” เอ๊ะ เสียงของเค้า คุ้นๆหูนะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน
อะโอ้ พระเจ้า นี่มันพี่ซู่ ต้าเซินนี่นา นายสะตอเรียกพี่ที่ชั้นเกลียดที่สุด ให้ตายเหอะ
“ นี่ พี่คะ ขอค่าไอศครีมของหนูด้วยค่ะ เพราะอาหารของหนูมันไปอยู่บนหน้าพี่กับเสื้อพี่แล้วล่ะค่ะ”
ชั้นบอก พร้อมยื่นมือรับเงิน “นี่ น้องครับ พี่เป็นผู้เสียหายนะครับ แจ็คเก็ตพี่ก็เลอะไอศครีมของน้อง หน้าพี่ก็ด้วย
ดังนั้น น้องควรจะจ่ายเงินให้พี่มากกว่า” นายสะตอเรียกพี่พูดพร้อมทำหน้ากรุ้มกริ่มใส่ชั้น ชั้นเลยสวนไปว่า
“ใครกันแน่คะที่เป็นคนเสียหาย พี่นั่นแหละที่เดินมาชนหนู ที่ไอศครีมมันขึ้นไปอยู่บนหน้าพี่ก็สมควรแล้วนี่คะ”
ชั้นเถียงอย่างไม่ลดราวาศอก “เอาละๆ เอาเป็นว่ายกนี้เสมอกันนะ พี่ต้องรีบไปทำงาน เอางี้ละกันนะครับ
ถ้าอยากได้ค่าเสียหาย ก็โทรมาเบอร์นี้นะครับ คนสวย” นายสะตอพูดและยื่นนามบัตรของเค้าให้พร้อมกับส่งจูบให้ชั้น
ชั้นรับมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก อี๋ ขนลุก(.V.)คนสวยเรอะ ชั้นจับจูบของเค้าโยนลงที่พื้นแล้วกระทืบ นี่แน่ะๆๆๆ (.V.)
สรุปว่าชั้นต้องเดินตัวเปล่ากลับไปที่หน้าห้องน้ำ แหม เสียดายไอศครีมอะ
เชาเหมยออกมาจากห้องน้ำพอดี แต่ชั้นก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง เพราะคิดว่าไม่สำคัญเท่าไหร่
เราพากันเดินเข้าห้องเรียน โดยที่มีชั้นเป็นคนเดินนำ ....
______________________________________________________________________________________________
จบตอนที่1ค่ะ : ในตอนต่อไป จะเข้มข้นขึ้นมากกว่านี้อีกนะคะ ขอบคุณที่ติดตามผลงานของอายุกะนะคะ
ตัวอย่างตอนต่อไป : ชั้นไม่เคยคิดเลย ว่าการที่ไม่เล่าให้เชาเหมยฟัง จะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เลวร้ายที่สุด
เพราะนายสะตอเรียกพี่นั่นคนเดียวแท้ๆ นายทำลายชีวิตชั้น คอยดูนะ ชั้นจะแก้แค้นนายที่ทำกับชั้นแบบนี้!!!
ชีวิตชั้นป่นปี้หมดเพราะนาย เอาความบริสุทธิ์ของชั้นคืนมา!!! ฮือๆๆๆTT^TT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น