คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ย้ายโรงเรียน*เพื่อนใหม่*ความซวยครั้งแรก (100%)
ณ รร.สายปัญญาพิทยาคม
ณ รร.สายปัญญาพิทยาคมวันเปิดเทอมม.2
ห้องม.2/2
"สวัสดีค่ะ เป็นนักเรียนใหม่ ชื่อเหมียวนะคะ ชื่อจริงก็ อารยา นามสกุล แสงสุขทิศนะคะ งานอดิเรกคือแต่งกลอน
วิชาที่ถนัดคือศิลปะ-พละและก้วิทกะอังกริดค่ะ ปีนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ" สิ้นเสียงของชั้น คุณครูก็พูดว่า
"เอาล่ะจ้ะ อารยา ครูชื่อสุเพ็ญนะจ๊ะ เปนครูประจำชั้นเรียนนี้ ครูรับผิดชอบวิชาเลขจ่ะ ส่วนที่นั่งของเทอนะ
เทอไปนั่งข้างๆสายธารนะ ตรงแถวที่2จากซ้ายน่ะ เห็นที่ว่างมั้ยจ๊ะ?"
คุณครูชี้ไปที่ว่าง
"ค่ะ" ชั้นขานรับ พร้อมเร่งเดินไปที่นั่งของตัวเอง
"สวัสดี เธอชื่อสายธารใช่มั้ยจ๊ะ เรานั่งข้างๆเธอแล้วนะฝากตัวด้วยนะจ๊ะ".... แหม ต้องหันไปฝากเนื้อฝากตัวกะคนข้างๆหน่อยสิ่
จะได้มีเพื่อนงัย หุหุหุหุ
"อืม เราชื่อเล่นชื่อซัน ชื่อจริงก็สายธาร รัตนสุข เลขที่22 ห้อง2/2เนี่ยแหละ"ซันแนะนำตัวเองบ้าง
เอ๊ะ ทำไมเสียงซันห้าวจังวะ ผมก้ซอยสั้นๆดูแมนๆ หล่อว่ะ o///o ชั้น แอบเขิลกะผุหยิง บ้าไปแล้ว อากาศร้อนมั้งเหนี่ยะ
"เอาล่ะ นักเรียนคะ หยุดคุยได้แล้วค่ะ เรามาเริ่มตั้งจัยเรียนกันได้แร้ว" เจ๊สุเพ็ญพูดใส่ไมค์เสียงดังจิ๊บเป๋ง
สงสารคนที่นั่งอยุข้างหน้าลำโพงเจ๊แกหว่ะ ขี้หูลุกมาเต้นระบำเลยมั้งเนี้ย ไม่รุจาพูดดังไปทัมมัย
เสียงแกก้ตั้ง18หลอด(8หลอดมันทำมะดาไป เปนความตั้งจัยของเหมียวเองที่อยากให้ผุอ่านนึกสภาพว่ามันดังขนาดไหน-*-“)
โธ่ เจ๊ มาเปนทำไมเนี๊ยครูอะ ไปเปนแม่ยกดีกว่า รับรองคนที่เจ๊เชียร์เนี้ย ดังระเบิดเถิดเทิง แค่เสียงเจ๊ก้โด่งดังไปถึงพม่าแย้ว
แร้วเราก้เริ่มรุสึกถึงสัจธรรม ว่า กุไม่มีหนัสือเรียน…-*-“”” กำของเวน แม้ง วัยรุ่นเซ็ง!! แหะๆ หันไปยืมคนข้างๆดีกว่า
" ซันจ๊า เรามาเรียนวันแรก ยังไม่มีหนังสือเรียน ขอดูด้วยคนได้มั้ย?(>/\<)"เราถามซันแบบกัวๆอะ แม้ง..ทัมหน้าโหดชิหาย
ซันก็ยื่นหนังสือให้เราทั้งเล่ม แล้วกระซิบว่า"จดให้ด้วยนะ เอาไปเลยทั้งเล่ม เราไม่ดูหรอก"
เรารับมาอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร ก็เจ้าตัวเขาพูดเองนี่นา หึหึ ลาภชั้นละ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนเข้าไป๊ นังเหมียว
หมดวิชาครูสุเพ็ญชั่วโมงถัดไปก็เป็นอย่างนี้อีก จะทำไงได้ ก้เรายังไม่มีหนังสือซักเล่มนี่นา-*-“ ต้องจดให้มันไปแหละ
จนถึงเวลาพักกลางวันเราเร่งจดงานบนกระดานให้ทันพักกินข้าว แม้งโคดหัวเลย ท่าแด๊กตำราเรียนได้นะเราแด๊กไปตั้งแต่วิชาเลขแย้วว
"ปัง!!!!" เสียงรัยวะ แม้งดังชิหายคนยิ่งโมโหหิวอยุ -.,-^^เราหันไปมอง อ้าว ซันเองหรอ เล่นเอาตกจัยหมดเลย-*-
"เหมียว ไปกินข้าวกันเถอะ ซันเลี้ยงเอง ตอบแทนเรื่องที่จดเรื่องเรียนให้ไง"
“อืม….เอ่อ แล้วงานที่ยังไม่เสร็จล่ะ" เราตอบรับพร้อมตั้งคำถาม …ซันงงไปเลยละซิ ชั้นนี่ ปากไวเปนลูกปืนจิงๆ "อ๋อ ปล่อยไว้อย่างนี้แหละ เดี๋ยวซันขึ้นมาจดต่อเอง" เราเดินตามซันไปอย่างใจง่ายเอ๊ย ว่าง่าย แต่ในใจก็คิดแย้งว่า เอ~เราไปยืมหนังสือเค้า เราน่าจะเป็นฝ่ายเลี้ยงถึงจะถูกสิ แต่ไม่พูดดีกว่า ไหนๆ เค้าก้อาสาเลี้ยงแร้วนิ เดือนนี้ยิ่งถังแตกอยุด้วย
"อ๋อ ปล่อยไว้อย่างนี้แหละ เดี๋ยวซันขึ้นมาจดต่อเอง" เราเดินตามซันไปอย่างใจง่ายเอ๊ย ว่าง่าย แต่ในใจก็คิดแย้งว่า
เอ~เราไปยืมหนังสือเค้า เราน่าจะเป็นฝ่ายเลี้ยงถึงจะถูกสิ แต่ไม่พูดดีกว่า ไหนๆ เค้าก้อาสาเลี้ยงแร้วนิ เดือนนี้ยิ่งถังแตกอยุด้วย
ดั๊น เอาเงินไปซื้อไอ้เอ็มพี4บ้าบอเนี่ย พังไปเรียบร้อยแย้ว เพาะทำตกส้วมที่บ้าน เจ๊งๆๆ ไม่กล้าล้วงขึ้น เสียดายเงินว่ะแม้ง
การทานข้าวดำเนินไปอย่างเงียบๆ โดยเราก้มหน้าก้มตาแด๊ก เพราะหิวขนาดแดกหัวซันเปนอาหารได้แล้วนะเนี้ย
เนื่องจากไม่ได้แด๊กข้าวเช้ามา เมื่อเช้าชั้นหลงทาง เลยมาสาย แค่มาทันโฮมรูมก็ดีเท่าไหร่แล้ว
เมื่อทั้งเราและซันแดก เอ๊ย! กินข้าวเสร็จ ซันก็อาสาพาเราไปทัวร์รอบโรงเรียน
ระหว่างที่เดินไป2คนตลอดทาง มีแต่คนทักซัน เราเลยรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินซะงั้น เดินเองดีมั้ยนี้ย
แต่ความใส่ใจที่ซันมีให้ต่อการพาทัวร์ก็ยังมีอยู่สม่ำเสมอ เพราะซันไม่หยุดคุยกับใครนานเลย พูดตัดบทซะมากกว่าว่า
“ซันไม่ว่างวันหลังค่อยคุยละกัน” เราแอบยิ้มเล็กๆ แต่ดูเหมือนซันจะสังเกตุเห็นยิ้มเล็กๆของเรา เลยถามว่า"มีความสุขเหรอ?"
ซันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เราตกใจ และบอกว่า"เปล่า แค่เห็นพี่คนนั้นหล่อดีน่ะ"พลางชี้ไปที่ชมรมบาสที่กำลังซ้อมอย่างแข็งขัน
อ้าว ชายหนุ่มคนนั้นคือพี่ไมเคิล ดาวประจำชมรมน้านเอง (โอ้ว เราตาถึงแฮะ 0o0ขนาดชี้ไปมั่วๆนะเนี่ย)
ซันทำหน้าไม่พอใจนิดนึงแล้วพูดว่า “รีบกลับห้องเถอะ ใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว แต่ยังเดินดูไม่ทั่วเลย เด๋วพุ่งนี้ราพาเดินต่อละกันนะ”
“อ่อ..อืม ได้จ้ะ ^^“แล้วซันก้พาเราเดินเข้าห้องเรียนไป... ติ๊งต่องงงงงงงงงงงงงงงงงง... กริ่งเลิกเรียนดังขึ้น “เหมียว” ซันเรียกเรา “อะไรหรองะซัน” 0*0 “เหมียวยังไม่มีหนังสือเรียนชั่ยมั้ย วันนี้จะไปซื้อรึเปล่า? เด๋วเราไปเปนเพื่อนมั้ย จะได้รุว่าต้องซื้ออะไรมาเรียนบ้าง” ซันถามซะไม่มีช่องให้ชั้นแทรกเรย-*-“ “อ่อ วันนี้เรามีธุระน่ะจ้ะ ไว้เย็นพรุ่งนี้ได้มั้ย ซันว่างรึเปล่าละ?” <หุหุ คัยจะรุล่ะว่าธุระของชั้นคือการเล่นเอ็ม ^o^> “ซันว่างทุกเย็นแหละ แล้วแต่เหมียวละกันว่าจะไปวันไหน^^นัดมาได้เลยนะ” โห พ่อเทพบุตร ใจดีจิงนะ สมเปนสุดหล่อของเรา…o_o เอ๊ะ..สุดหล่อ….อ๊างง>///< ชั้นคิดอะไรเนี้ยยยยย ยัยบร้าาาา นั่นมันผุหยิงน้า หยุดความคิดเอาไว้ตรงนี้ พอก่อนดีมั้ยถ้าใจเปนบ้า -*- เอาเพงพี่บอยพีชเมคเกอร์มาทัมรัยเนี้ย เพงเค้าเสียหมด พอๆๆๆ “เอ่ออ งั้นพุ่งนี้ตอนเย็นนะ เราต้องไปบอกมาม๊าก่อนนะ งั้นวันนี้เรากลับแล้วนะจ๊ะ บ๊ายบาย” ชั้นโบกมือลาซัน ….แต่..ไม่รุว่าบทละคร เอ๊ย บทสนทนาของเรากะซันมันยาวไปหรือทุกคนรีบกันแน่ ตอนนั้น เรากะซันเลยเหลือกันอยุในห้องเรียนกัน2คน <แม้~บรรยากาศเปนจัยให้ปล้ำเหลือเกินนะ^o^:คนแต่ง - นังผุแต่งบ้า คิดอะไรยะ:เหมียว – เอ๊ะ เถียงคนแต่งหรอ เด๋วลดบทซ้าเรย:คนแต่ง - โอ๋ย ไม่เถียงคร่า ปล้ำก้ปล้ำ เอ๊ย ทำก้ทำคร่า:เหมียว> เอาล่ะ กลับเข้าเรื่องดีกว่า เราหันหลังตั้งท่าจะเดินออกทางประตู แต่…. โครมมมม!!! โอ๊ยเจบๆๆ ซันสะดุดค่ะ ซันสะดุดรักเหมียว เอ๋ย ม่ายช่าย ด้วยความบังเอินซันสะดุดเก้าอี้ค่ะ สะดุดมาชนเราล้มพอดี สภาพเรากะซันตอนนี้… ซันคร่อมเหมียวอยุคร่าาา หน้าซันซบตงนมเหมียวพอดีเรย-*-“ เหมาะเจาะจิงนะย๊ะ -///-
ติ๊งต่องงงงงงงงงงงงงงงงงง...
กริ่งเลิกเรียนดังขึ้น “เหมียว” ซันเรียกเรา “อะไรหรองะซัน” 0*0
“เหมียวยังไม่มีหนังสือเรียนชั่ยมั้ย วันนี้จะไปซื้อรึเปล่า? เด๋วเราไปเปนเพื่อนมั้ย จะได้รุว่าต้องซื้ออะไรมาเรียนบ้าง”
ซันถามซะไม่มีช่องให้ชั้นแทรกเรย-*-“ “อ่อ วันนี้เรามีธุระน่ะจ้ะ ไว้เย็นพรุ่งนี้ได้มั้ย ซันว่างรึเปล่าละ?”
<หุหุ คัยจะรุล่ะว่าธุระของชั้นคือการเล่นเอ็ม ^o^> “ซันว่างทุกเย็นแหละ แล้วแต่เหมียวละกันว่าจะไปวันไหน^^นัดมาได้เลยนะ”
โห พ่อเทพบุตร ใจดีจิงนะ สมเปนสุดหล่อของเรา…o_o เอ๊ะ..สุดหล่อ….อ๊างง>///< ชั้นคิดอะไรเนี้ยยยยย ยัยบร้าาาา
นั่นมันผุหยิงน้า หยุดความคิดเอาไว้ตรงนี้ พอก่อนดีมั้ยถ้าใจเปนบ้า -*- เอาเพงพี่บอยพีชเมคเกอร์มาทัมรัยเนี้ย
เพงเค้าเสียหมด พอๆๆๆ “เอ่ออ งั้นพุ่งนี้ตอนเย็นนะ เราต้องไปบอกมาม๊าก่อนนะ งั้นวันนี้เรากลับแล้วนะจ๊ะ บ๊ายบาย”
ชั้นโบกมือลาซัน ….แต่..ไม่รุว่าบทละคร เอ๊ย บทสนทนาของเรากะซันมันยาวไปหรือทุกคนรีบกันแน่
ตอนนั้น เรากะซันเลยเหลือกันอยุในห้องเรียนกัน2คน
<แม้~บรรยากาศเปนจัยให้ปล้ำเหลือเกินนะ^o^:คนแต่ง - นังผุแต่งบ้า คิดอะไรยะ:เหมียว –
เอ๊ะ เถียงคนแต่งหรอ เด๋วลดบทซ้าเรย:คนแต่ง - โอ๋ย ไม่เถียงคร่า ปล้ำก้ปล้ำ เอ๊ย ทำก้ทำคร่า:เหมียว> เอาล่ะ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
เราหันหลังตั้งท่าจะเดินออกทางประตู แต่…. โครมมมม!!! โอ๊ยเจบๆๆ ซันสะดุดค่ะ
ซันสะดุดรักเหมียว เอ๋ย ม่ายช่าย ด้วยความบังเอินซันสะดุดเก้าอี้ค่ะ สะดุดมาชนเราล้มพอดี
สภาพเรากะซันตอนนี้… ซันคร่อมเหมียวอยุคร่าาา หน้าซันซบตงนมเหมียวพอดีเรย-*-“ เหมาะเจาะจิงนะย๊ะ -///-
แระพ่วงด้วยความซวย+บังเอิญ เจือกมีเพื่อนในห้องที่เดินกับมาเอาของ ดันเหนตอนซันซบนมเหมียวพอดี
เออ สุดยอดความซวยของนังเหมียวค่ะ แถมเพื่อนคนนั้น แม้งวิ่งหนีอีกตังหาก ทะมายม่ายรอกุ2คนอทิบายยยTT^TT
“ซัน…….ซัน…” เราเรียกซันแระสะกิด ซันเงยหน้าขึ้นมามองบวกทัมตาบ๊องแบ๊วใส่เรา
“เราขอโทดนะเหมียว พอดีซันสะดุดเก้าอี้ทางนั้นอะ เลยมาทับเหมียวอ่า” “เราไม่ว่าหรอกที่ซันมาทับเราอะ คนเรามันบังเอินได้… แต่ที่บังเอินยิ่งกว่านั้น คือมีคนมาเหนเรา2คนเมื่อกี๊พอดีนะสิ่-*-“ เราทำหน้าแบบ เอื้อก จะซวยมั้ยเนี้ยยยนังเหมียว “ไม่เปนไรหรอก เด๋วเราแกข่าวให้เหมียวเอง ถ้าไม่แก้ข่าว เด๋วคนๆนั้นของเทอก้เข้าจัยผิดน่ะสิ^^”
“อืม..แต่เอ๊ะ คนๆนั้นของเรา…หรอ?” “อ้อ ป่าวหรอกซันพูดขึ้นมาเฉยๆน่ะ อย่าไปสนจัยเลย” ..
“งั้นซันไปก่อนนะ เจอกันพุ่งนี้คับ เหมียว” ซันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้เรา “อืม…บายจ่ะ” ซันรีบร้อนวิ่งออกจากห้องเรียนไป เราก้เดินกลับบ้านดีกว่าแหะ----- แต่แดแด๊ เวลาผ่านไป กลับมาบ้าน สาวเหมียวสุตสวยไม่รีรอเปิดคอมนั่งออนเอ็มที่เทอแสนโปรดปราน เหมียวจะมีเมล2เมลนะค้า เมลแรกคือ E_meaw_naruk@hotmail.com แระเมวที่2คือ cherry_sweet_za@hotmail.com
เมลแรกเอาไว้คุยกับคนที่รุจักเหนหน้ากันในทุกๆวัน ส่วนเมวที่2ไว้ใช้สำหรับคุยกับคนไม่รุจักที่เหมียวแอดมามั่วๆค่ะ เมวแรกก้ใช้ชื่อปกติเนี้ยแหละ พ่อแม่ตั้งให้อะ เหมียวงัย ส่วนเมวที่2ใช้ชื่อว่าเชอรี่คุยกะคนที่ม่ะรุจัก ทั้งเมวแรกแระเมว2 ออนพร้อมกัน2เมลได้ โดยใช้โปรแกรมอะไรซักอย่างเนี้ยแหละ เราก้ไม่รุอะ เพาะพี่ชายเราทำให้ - -“ เอ๋ เมวเชอรี่ มีไคแอดมาน้อ เมว sai_za_e_tomBra@hotmail.com เห ออนอยุด้วยแฮะ ทักซะหน่อย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
“เราขอโทดนะเหมียว พอดีซันสะดุดเก้าอี้ทางนั้นอะ เลยมาทับเหมียวอ่า”
“เราไม่ว่าหรอกที่ซันมาทับเราอะ คนเรามันบังเอินได้…
แต่ที่บังเอินยิ่งกว่านั้น คือมีคนมาเหนเรา2คนเมื่อกี๊พอดีนะสิ่-*-“ เราทำหน้าแบบ เอื้อก จะซวยมั้ยเนี้ยยยนังเหมียว
“ไม่เปนไรหรอก เด๋วเราแกข่าวให้เหมียวเอง ถ้าไม่แก้ข่าว เด๋วคนๆนั้นของเทอก้เข้าจัยผิดน่ะสิ^^”
“อืม..แต่เอ๊ะ คนๆนั้นของเรา…หรอ?” “อ้อ ป่าวหรอกซันพูดขึ้นมาเฉยๆน่ะ อย่าไปสนจัยเลย” ..
“งั้นซันไปก่อนนะ เจอกันพุ่งนี้คับ เหมียว” ซันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้เรา “อืม…บายจ่ะ” ซันรีบร้อนวิ่งออกจากห้องเรียนไป เราก้เดินกลับบ้านดีกว่าแหะ----- แต่แดแด๊ เวลาผ่านไป กลับมาบ้าน สาวเหมียวสุตสวยไม่รีรอเปิดคอมนั่งออนเอ็มที่เทอแสนโปรดปราน เหมียวจะมีเมล2เมลนะค้า เมลแรกคือ E_meaw_naruk@hotmail.com แระเมวที่2คือ cherry_sweet_za@hotmail.com
เมลแรกเอาไว้คุยกับคนที่รุจักเหนหน้ากันในทุกๆวัน ส่วนเมวที่2ไว้ใช้สำหรับคุยกับคนไม่รุจักที่เหมียวแอดมามั่วๆค่ะ เมวแรกก้ใช้ชื่อปกติเนี้ยแหละ พ่อแม่ตั้งให้อะ เหมียวงัย ส่วนเมวที่2ใช้ชื่อว่าเชอรี่คุยกะคนที่ม่ะรุจัก ทั้งเมวแรกแระเมว2 ออนพร้อมกัน2เมลได้ โดยใช้โปรแกรมอะไรซักอย่างเนี้ยแหละ เราก้ไม่รุอะ เพาะพี่ชายเราทำให้ - -“ เอ๋ เมวเชอรี่ มีไคแอดมาน้อ เมว sai_za_e_tomBra@hotmail.com เห ออนอยุด้วยแฮะ ทักซะหน่อย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
“อืม..แต่เอ๊ะ คนๆนั้นของเรา…หรอ?” “อ้อ ป่าวหรอกซันพูดขึ้นมาเฉยๆน่ะ อย่าไปสนจัยเลย” ..
“งั้นซันไปก่อนนะ เจอกันพุ่งนี้คับ เหมียว” ซันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้เรา “อืม…บายจ่ะ” ซันรีบร้อนวิ่งออกจากห้องเรียนไป เราก้เดินกลับบ้านดีกว่าแหะ----- แต่แดแด๊ เวลาผ่านไป กลับมาบ้าน สาวเหมียวสุตสวยไม่รีรอเปิดคอมนั่งออนเอ็มที่เทอแสนโปรดปราน เหมียวจะมีเมล2เมลนะค้า เมลแรกคือ E_meaw_naruk@hotmail.com แระเมวที่2คือ cherry_sweet_za@hotmail.com
เมลแรกเอาไว้คุยกับคนที่รุจักเหนหน้ากันในทุกๆวัน ส่วนเมวที่2ไว้ใช้สำหรับคุยกับคนไม่รุจักที่เหมียวแอดมามั่วๆค่ะ เมวแรกก้ใช้ชื่อปกติเนี้ยแหละ พ่อแม่ตั้งให้อะ เหมียวงัย ส่วนเมวที่2ใช้ชื่อว่าเชอรี่คุยกะคนที่ม่ะรุจัก ทั้งเมวแรกแระเมว2 ออนพร้อมกัน2เมลได้ โดยใช้โปรแกรมอะไรซักอย่างเนี้ยแหละ เราก้ไม่รุอะ เพาะพี่ชายเราทำให้ - -“ เอ๋ เมวเชอรี่ มีไคแอดมาน้อ เมว sai_za_e_tomBra@hotmail.com เห ออนอยุด้วยแฮะ ทักซะหน่อย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
“งั้นซันไปก่อนนะ เจอกันพุ่งนี้คับ เหมียว” ซันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้เรา “อืม…บายจ่ะ” ซันรีบร้อนวิ่งออกจากห้องเรียนไป
เราก้เดินกลับบ้านดีกว่าแหะ----- แต่แดแด๊ เวลาผ่านไป
กลับมาบ้าน สาวเหมียวสุตสวยไม่รีรอเปิดคอมนั่งออนเอ็มที่เทอแสนโปรดปราน
เหมียวจะมีเมล2เมลนะค้า เมลแรกคือ E_meaw_naruk@hotmail.com แระเมวที่2คือ cherry_sweet_za@hotmail.com
เมลแรกเอาไว้คุยกับคนที่รุจักเหนหน้ากันในทุกๆวัน ส่วนเมวที่2ไว้ใช้สำหรับคุยกับคนไม่รุจักที่เหมียวแอดมามั่วๆค่ะ เมวแรกก้ใช้ชื่อปกติเนี้ยแหละ พ่อแม่ตั้งให้อะ เหมียวงัย ส่วนเมวที่2ใช้ชื่อว่าเชอรี่คุยกะคนที่ม่ะรุจัก ทั้งเมวแรกแระเมว2 ออนพร้อมกัน2เมลได้ โดยใช้โปรแกรมอะไรซักอย่างเนี้ยแหละ เราก้ไม่รุอะ เพาะพี่ชายเราทำให้ - -“ เอ๋ เมวเชอรี่ มีไคแอดมาน้อ เมว sai_za_e_tomBra@hotmail.com เห ออนอยุด้วยแฮะ ทักซะหน่อย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
เมลแรกเอาไว้คุยกับคนที่รุจักเหนหน้ากันในทุกๆวัน ส่วนเมวที่2ไว้ใช้สำหรับคุยกับคนไม่รุจักที่เหมียวแอดมามั่วๆค่ะ
เมวแรกก้ใช้ชื่อปกติเนี้ยแหละ พ่อแม่ตั้งให้อะ เหมียวงัย ส่วนเมวที่2ใช้ชื่อว่าเชอรี่คุยกะคนที่ม่ะรุจัก
ทั้งเมวแรกแระเมว2 ออนพร้อมกัน2เมลได้ โดยใช้โปรแกรมอะไรซักอย่างเนี้ยแหละ เราก้ไม่รุอะ เพาะพี่ชายเราทำให้ - -“
เอ๋ เมวเชอรี่ มีไคแอดมาน้อ เมว sai_za_e_tomBra@hotmail.com เห ออนอยุด้วยแฮะ ทักซะหน่อย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : DD
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เทอชื่อไรหรอ เราชื่อเชอรี่นะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อืม
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เราชื่อทราย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ทราย…เปนเพศไหนอ่าจ๊ะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เราเปนทอม ^^ แล้วเชอรี่ล่ะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เราเปนหยิงอะ แบบหยิงแท้ แต่อนาคตไม่แน่จัยว่าจะเปี่ยนรึป่าว -.,-
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : 5555+
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : นี่ทรายอายุเท่าไหร่อะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อืม.. ปีนี้ก้..14อะจ่ะ เกิดเดือน8
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : แร้ว..ส่วนสูงล่ะเท่าไหร่
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อ่อ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ก้เตี้ยอะ 155cmเอง T^T
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อยุม.ไรโรงเรียนไรอะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อยุโรงเรียนนนทรีวิทยาอะ ม.2แร้วปีนี้
ความคิดนัยจัยของนังเหมียว : ที่จิงเราอยุโรงเรียนสายปัญญาพิทยาคม -*- โม้ไปงั้นแหละ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : แล้วทรายล่ะ อยุโรงเรียนอะไรอะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เราหรอ เราอยุโรงเรียนสุทธาสวรรค์คับ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อ่อ แร้วเทออายุเท่าไหร่แร้วอ่า
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เราก้อายุเท่าเชอรี่อะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อ่อ งั้นก้รุ่นเดียวกันงั้นสิ่
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ถูก คร้าาบบบ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : วันนี้เราเพิ่งย้ายมาเรียนแหละ ได้เพื่อนแล้วคนนึง^^
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เพื่อนคนนั้นคงซวยมากเรยอ่ะดิ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ทะมายอ่า-*-^^^
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ก้ คงโดนเทอยืมหนังสือแน่ๆเรย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : รุได้ไงอ่า- -
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ก้ มาเรียนวันแรก ไม่น่าจะมีหนังสืออะดิ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อ่อ ทรายนี่ท่าจะเรียนเก่งแหะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ก้ไม่เท่าไหร่หรอก
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เปนทอมเนี่ย เนื้อหอมมากมั้ยอ่า
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ก้ไม่หรอก แต่เรามีคนที่ชอบแร้วอะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : คนที่ชอบหรอ?
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อืม
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เรายังไม่มีคนที่ชอบเรยน้า
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : แต่คนที่เราชอบเค้าไปชอบคนอื่นน่ะสิ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ทะมายอ่า เค้าบอกว่าไรอะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เค้าบอกว่า รุ่นพี่คนเนี้ย น่ารักดีเนาะ
ความคิดในจัยของนังเหมียว: เอ เหดการนี้มานคุ้นๆหว่ะ -.,-
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เอ เราว่าเค้าไม่น่าจะชอบรุ่นพี่คนนั้นหรอกนะ ลองถามเค้าดูสิว่าเค้าชอบจิงๆรึป่าว
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ทะมายถึงคิดอย่างนั้นอะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ก้ เค้าแค่บอกว่าพี่คนนั้นน่ารักเฉยๆนิ ไม่ได้บอกว่าชอบซะหน่อย
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อ่อ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : แร้วเราจามั่นใจได้งัยอะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : ก้ถามเค้าสิ เทอจาได้มั่ยคาจัยงัย
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อืม…จริงสินะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : ขอบคุนเชอรี่นะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : เราก้ไม่ได้ทัมอะไรหรอก^^ พยายามเข้าละกันนะ
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : อืม เด๋วเราไปนอนแร้วนะ บายคัฟ
เจอกันคราวหน้านะ
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : อืม บายจ่ะ ฝันดีน้า ^^
//ทัมมัยเทอถึงต้องไปรักคนอื่นด้วย เทอลืมแร้วชั่ยมั้ยว่าเราเคยสันยากันว่าอะไร???.. Say : เช่นกันครัฟ บายย
ชีวิตกุ ซวยไปถึงเมื่อไหร่เนี้ย แม้งโคดซวย Say : บายยย
จบบทสนทนาระหว่างเรากะคนชื่อทราย อาไรน้อ เล่น ไปแปปเดียวเอง เผลอๆไป4ทุ่มซะแร้ว -.,- เราเองก้ไปนอนดีกว่า
เพื่อนๆก้เลิกออนกันหมดแล้ว เราออกจากเอ็ม ปิดเนต ปิดคอม แล้วกระโดดขึ้นเตียงนอน นอนกอดตุ๊กตาแสนรัก ตุ๊กตาชินนามอน
แล้วหลับไปอย่างมีความสุขขขขขข
จบตอนที่1จ้า
talk with >ayuka< - >mameawz<
ตอนที่1 อัพ100%แล้ว เย้ เปลี่ยนเนื้อเรื่องอีกนิดหน่อย เข้ามาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ
เข้าไปดูกันบ้างนะคะ ที่ www.dek-d.com/ayuka แล้วก้ส่งแมสเซจมาจอยกันได้นะ
หรือแอดเมวเราได้ มาคุยกันค่า ฝากผลงานด้วยนะคะ จุ๊ฟฟฟ ร้ากกกส์ทุกคนเรย
ตอนที่1 อัพ100%แล้ว เย้ เปลี่ยนเนื้อเรื่องอีกนิดหน่อย เข้ามาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ
เข้าไปดูกันบ้างนะคะ ที่ www.dek-d.com/ayuka แล้วก้ส่งแมสเซจมาจอยกันได้นะ
หรือแอดเมวเราได้ มาคุยกันค่า ฝากผลงานด้วยนะคะ จุ๊ฟฟฟ ร้ากกกส์ทุกคนเรย
หรือแอดเมวเราได้ มาคุยกันค่า ฝากผลงานด้วยนะคะ จุ๊ฟฟฟ ร้ากกกส์ทุกคนเรย
ความคิดเห็น